zondag, januari 27, 2008

rustdag

Is dat bij jou ook zo ? Op zondag zitten er opeens veel minder mailtjes in je box dan op andere dagen. Zenden de mensen ons dan minder, of is een deel van de lijn dan uitgeschakeld, en komt alles maar met mondjesmaat toe ?
Nee, het is duidelijk dat de mensen in het weekend blijkbaar minder op hun pc zitten. En dat is maar best ook, want statistieken hebben uitgewezen dat het weekend de dagen zijn waarop de hackers blijkbaar wel volop bezig zijn.
Het schijnt dat visa iets veiliger is dan de vorige windows-versies, maar niettemin, is het zo dat het merendeel van de aanvallen nog steeds gericht zijn op windows, en veel minder op andere zoals linux, apple en noem maar op.
Zoals je weet werk ik met Ubuntu, en daar heb ik zelfs geen antivirus op zitten, omdat het systeem op zich zo veilig is en zich zo snel aanpast aan nieuwe vormen van ambetanterikken, dat het ook niet nodig is.
Nu moet ik zeggen dat ik ook in al die jaren windows ook niet zo vaak met virussen heb te maken gehad, wel nu en dan een verwittiging van Avast dat ze voor mij een virus hadden verwijderd. Meer last is er van andere soorten van malware, wormen, trojanen en spam...en ook dat lijkt tot op heden niet voor te komen op ubuntu.(Of worden er in de kortste keren uitgezuiverd via nieuwe aanvullingen op het programma). Het is dan wel zo dat je soms zelfs twee keer op een dag een aanpassing moet installeren, maar liever dat dan het voortdurend lastiggevallen worden.
Zijn er dan geen tekorten aan ubuntu ? Oh ja, niets is volmaakt...Maar ik moet eerlijk zeggen dat de enige moeilijkheden die ik tot op heden heb ontmoet voortkomen van...windows ! Het is zo, dat ondanks honderden processen windows nog steeds bepaalde bronnen niet wil vrijgeven, en daardoor moeten we om bepaalde zaken die u ons doorstuurt, en die gemaakt zijn met windows- of windows-afgeleiden, soms "vertalen", en dat gaat dan soms iets trager. Voor de rest is alles doodsimpel en veilig... Tenzij... Ik doe aan internetbankieren, niet alleen voor mezelf, maar ik hou ook de zaken bij voor tanteke, en voor Veerle...Een van de banken waarmee ik aldus geconfronteerd wordt, heeft een zodanig ingewikkeld veiligheidssysteem, dat je je afvraagd waar het gemak van internetbankieren dan wel zit...je moet verschillende stappen nemen, die telkens weer op een andere manier beveiligd zijn, en dan stel je tot je verbijstering vast dat je het niet kunt laten werken, tenzij met internet explorer, het meest lekke systeem ter wereld... dus heb ik in een hoekje van mijn pc nog windows staan ook, alleen te gebruiken voor internetbankieren bij die ene bank. (Kinderen hebben is lastig hé ?)
De eerste keer had ik het geprobeerd via firefox, en toen ik er niet doorraakte belde ik de bewuste bank op, om uitleg...Toen hij me verwees naar internet explorer, kon ik het niet laten te lachen met een systeem waar je honderd sloten opzet, en dan de deur wijdopen zet... De man gaf mij gelijk, maar kon er (uiteraard) ook niets aan doen... Logica ....

Vannacht toch enkele uren geslapen, het is iets beter, maar gewoon de trap naar beneden afkomen was al genoeg om mijn been weer te voelen opspelen. 't Zal weer moeten slijten...

Tot mijn verrassing blijkt dat er in Mater een hobbyclub is van een van de CM-takken... Ik heb er contact mee genomen, en toen ze hoorden dat ik aan pyrografie deed, sprongen ze een gat in de lucht ! Ik ben meteen benoemd tot officiële medewerker...Benieuwd wat dit allemaal zal inhouden, en wie of wat er in die hobbyclub zit en werkt... Misschien wordt het wel leuk. Het schijnt dat er vroeger iemand is geweest die aan pyrografy deed, en wellicht zaten er nog ergens enkele toestelletjes in de voorraad ...

Het lijkt er dus op dat ik weer meer lesgever zal zijn dan deelnemer... Ik zag dat er in het lessenpakket ook een cursus schrijven zat...Eerst dacht ik dat dit misschien interessant kon zijn, maar dan dacht ik terug aan de schilderlessen en dat ik er wellicht weer niets zou leren...en toen ik zag dat het ook nog veel te ver van hier doorging (Eeklo) was al mijn goesting in één keer weg...
Weet je, als je in zo'n groep terechtkomt, dan kan ik maar twee soorten van conclusies nemen: ofwel zijn er veel mensen die er helemaal geen kaas van gegeten hebben, ofwel onderschat ik mezelf voortdurend, en ben ik beter dan ik zelf besef. Misschien ben ik toch wel meer haartist dan ik zelf besef... Alhoewel, met mijn haar gaat het niet zo goed...Iedere morgen zie ik met lede ogen mijn hoofdhuid oplichten tussen de haartjes door... Nog een beetje en ik kan mijn haar kammen met een washandje.

Ik krijg echt complexen ervan ! Ik heb altijd veel haar gehad, maar sinds ik medicamenten moet slikken zie ik in een steeds sneller tempo mijn haar minderen... Of het van die medicatie komt, of van de leeftijd weet ik niet, maar ik haat het gezicht van mijn hoofdhuid tussen de steeds dunner staande haartjes... Bovendien heb ik het gevoel dat ik geen mooie ronde schedel heb, maar dat er een soortement kam op zit, in plaats van afgerond voel ik mijn schedel enigszins in een kam uitlopen...'t Zal nogal een zicht zijn ! Hanig worden op het moment dat het beste er af is !

Dat het steeds grijzer wordt, dat kan mij niet schelen, maar dat het uitvalt, dat vind ik erg. Bovendien zegt Anny dat ik dan ook mijn baard zal moeten afdoen, want een kletskop met een baard...de rest vult ze niet in. Ik heb nochtans ooit les gehad van een leraar met een blinkend opgeblonken pletskop, en een pikzwarte baard. De man had een engelse familienaam en was een echte koppige vlaming...Hij had drie zonen, Jan 1, Jan 2 en Jan 3... Wij geloofden hem toen hij dat vertelde, want 't was een rare ziel! Ik weet niet meer welk vak hij ons gaf, maar ik kan hem nog zo tekenen.

Gisteren is Bart, Els en de kinderen hier langs gekomen. Ze hadden met de auto tot hier ergens in de omtrek gereden, en dan samen een toer gelopen. Ze kwamen hier hun natte kleren afdoen en droge aantrekken. Bij een pintje (Bart) een wijntje (ik) kinderchampagne (Anny) en cola (de rest) hebben wij hier nog wat zitten babbelen over ditjes en datjes. De kinderen hebben wat gesnoept (ik vermoed dat ze thuis niet heel veel mogen snoepen). Ze weten de doos snoep heel goed zitten, en dan duiken ze de doos met veel soorten snoep, zoekend naar de soort die ze deze keer gaan nemen...Els zit dan te reclameren dat ze beleefd moeten zijn, maar ze kijken dan heel onschuldig - nee, niet naar hun ma, maar naar oma en opa, en tonen hun liefste glimlach... Wat zeg je dan als echte oma en opa ????

Ik hoor met genoegen dat de kinderen heel goed mee kunnen. Ze gaan in de week met gans het gezin regelmatig meelopen met een club joggers. Er loopt daar nog een man van 76 of 78 jaar oud mee ! Je moet het maar kunnen. Ik ben blij dat ze sporten, ik denk dat dit zowat het gezondste middel is om de stress van vandaag te dag wat af te werken. Toen ik nog ging lopen, dan kwam ik altijd heerlijk lichamelijk moe thuis, maar ik voelde mij psychisch iedere keer weer herboren. Als ik nu mijn jaarlijks onderzoek onderga van mijn moteur, dan blijkt mijn loperstijd nog steeds zichtbaar aan de conditie van mijn moteurke.

Ik ga stoppen, het begint weer te steken.
tot de volgende ?

Geen opmerkingen: