zaterdag, januari 31, 2015

8 jaar en staatsgevaarlijk ???

In Nice heeft de politie uren aan een stuk een achtjarige ondervraagd, omdat hij de aanslagen in Parijs scheen goed te keuren...

Ik zie ze al staan, met de mitraillette en kogelvrije vest aan, helm op de flikkenkoppen, bulderend roepend naar een kadee van 8 jaar oud. Als het manneke nog geen trauma had, nu zal hij er wel een hebben.

Allee, om het nu eens serieus te benaderen... Als ik een achtjarige zou horen vertellen dat hij de aanslagen in Parijs goed vond, dan zou ik niet hem ondervragen, maar eens gaan kijken bij hem thuis en eventueel in de gezinnen of huizen waar hij opgevangen wordt... Want zo'n manneke kan dat niet van zichzelf hebben, hij moet dit ergens hebben horen verkondigen door iemand in wie hij vertrouwen heeft.

Als ik nu lees dat er politieagenten uren aan een stuk een achtjarige ondervragen, dan heb ik lust om cartoons te tekenen, nu eens niet over religies, maar over de flikken. (Dit zou wellicht veel minder mensen kwetsen ???).

Ach, wellicht waren ze daar niet met man en macht en met groot wapenvertoon, ik weet wel dat ik daarin wellicht overdrijf, maar laat me toe vragen te stellen bij het ondervragen van een kind... Nog eens, ze moeten gewoon gaan waar het kind dergelijke zaken kan hebben horen verkondigen.

Maar ik kan me niet ontdoen van de indruk dat we, ook in ons landje, verkeerd bezig zijn. Ik herinner me uit mijn jeugd een gebeurtenis, die dit moge illustreren. Ik moet zo'n 18 à 19 jaar oud geweest zijn... Ik kwam 's avonds naar huis gefietst, en moest daarvoor door de kleine tunnels onder de spoorwegen (Niet ver in vogelvlucht van het station van Oostende). Normaal mocht je daar niet fietsen, moest je afstappen en dat stuk te voet gaan, maar dat deed geen mens, iedereen fietste daar door, en zeker als het donker was, want daar was het dan helledonker .

Ik kwam dus het eerste tunneltje doorgesjeest, nam de bocht naar rechts, en plots floepte daar een helle schijnwerper op, en zag ik twee, drie geweren die op mij gericht waren. Die geweren werden duidelijk in het licht gezet. Ik deed het bijna in mijn broek van schrik !

De bedoeling van al dat machtsvertoon was er, omdat er toen een moordenaar op de vlucht was, en men hem overal zocht. Dus eigenlijk zouden die gewapende rijkswachters ons ook moeten hebben geruststellen, maar het tegendeel was waar !

Ik heb uiteraard niets tegen het feit dat men speurwerk doet, maar al dat wapenvertoon is voor mij niet van aard dat het mij geruststelt... In tegendeel. Ik loop echt niet hele dagen rond met schrik op mijn lijf. Als ik langs de straat flaneer, dan voel ik mij perfect op mijn gemak, tot... tot ik daar geconfronteerd wordt met gewapende individuen ... Zelfs al lopen ze in uniform. (Politie of para's).

Al wat die gewapende aanwezigheid met me doet, is net me ongerust maken.
En als ik ook maar een beetje racist ben, dan zal ik pas dan argwanend gaan kijken naar iedereen die ook maar een beetje op een mogelijke vreemdeling lijkt. Iets wat ik nu helemaal niet doe. Integendeel, ik ga naar hun winkels, als ik eens lust heb in een andere soort van eten, want ze hebben daar dingen die we hier niet vinden in de buurtwinkels. Ik heb met die mannen al zitten discussiëren over de koran en de interpretatie van Heilige boeken in het algemeen, want je kunt ook in de bijbel teksten vinden die niet zo vredelievend zijn ! En die discussie was mogelijk en bleef heel gemoedelijk. Als ik de winkel binnenkom, en ze zien me, dan groeten ze al van ver.

Het zijn mensen zoals u en ik, en als je ze ook als gelijken behandelt, dan doen zij dat ook met u. Ik heb helemaal geen schrik. Ik zou ook niet weten waarom.

Ik was helemaal geen kijker van "Iedereen beroemd", ik vond het een eerder saai concept, maar nu en dan hoorde ik er wel eens iets van, als Anny er naar keek (ik zit dan of aan de computer of in een boek...). En één item kon me boeien. Dat was een jongen van vreemde komaf, die keek naar onze maatschappij, en belde naar zijn moeder in verwegistan en vertelde wat hij zag. En dan hoorde je hoe bizar die moeder ginder ver ons wel vond.  En ze heeft gelijk ! Als je zo'n doodgewoon ding uit de context rukt, en het als een naakt feit gaat bekijken, dan is het raar (en dan druk ik me voorzichtig uit).

Het is dus helemaal geen wonder dat wij de vreemdelingen soms bekijken in hun doen, en zij ons bekijken in ons doen en laten. We doen immers dingen die, voor wie niet is opgegroeid in deze maatschappij, raar is. Dingen die wij heel gewoon vinden, zijn in de ogen van iemand uit Verwegistan heel raar. En wij vinden de dingen die zij doen dan weer bizar. Maar ik kan daar geen enkele reden in zien om hen minder te achten.

Iets waar ik inwendig altijd een beetje binnenpret om heb, is wel de reactie van onze beschaafde Westerlingen over het toepassen van lijfstraffen. " Die gasten leven nog in de Middeleeuwen !!!" hoor je dan... Breng je het gesprek op een Dutroux of een Van Gheluwe, dan hoor je dat ze die mannen aan hun kloten moesten ophangen... Dan zijn ze plots ook voorstander van lijfstraffen...
Ik denk dat het allemaal een beetje te maken heeft met culturele achtergrond, en dat ze in die landen ook wel zullen evolueren naar een andere kijk op gerechtigheid... Wij hebben het ook moeten doen, en ook bij ons zit het nog juist onder de opperhuid als we over een Dutroux en dergelijke praten...

Nee, ik zie echt niet veel verschil tussen hen en ons...Meer zelfs, voor mij horen ze al lang en breed bij ons, en mocht iedereen dat doen, dan zou racisme wellicht niet heersen bij ons... of bij hen...





prentje van de kruistochten ...


tot de volgende ?

vrijdag, januari 30, 2015

gevinicapt...

In mijn aquarium zitten twee platydoras...  Lelijke vissen, behoorlijk groot (ze kunnen 22 cm lang worden). Het zijn brave vissen, die niemand ambeteren en vooral 's nachts hun eten bij elkaar gaan zoeken. Je ziet ze eigenlijk niet zo vaak als ze voldoende plaatsen hebben waar ze zich kunnen verbergen.

Het zijn vissen die een harde huid hebben, en hun vinnen zijn eigenlijk gebouwd rond stekels. Let op, want als je je eraan prikt, dan heb je gegarandeerd een pijnlijke en moeilijk te genezen wonde !

Vermits ze algen en afval eten, zijn het voor mij "goede" vissen, die geen kwaad doen en wel goed doen.

Een paar weken terug zag ik een platydoras tussen de rotsblokken zitten. Dat was in die zin ongewoon, dat je hem zag. Dat hij tussen de rotsen school, dat was heel gewoon.

Ik zag hem daar iedere dag, in dezelfde schuilplaats, en dacht dat hij daar een voor hem gezellig hoekje had gevonden. Maar na een dikke week viel het mij op dat het beest er precies niet goed uitzag en sterk vermagerd was ... Toen ik in het aquarium met mijn handen eens voorzichtig (stekels !!!) aan de vis kwam, stelde ik vast dat beest op een of andere manier zichzelf had vast gezet in de rotsen, en nog vooruit noch achteruit kon ! Ik heb dan de bovenste rotssteen voorzichtig verlegd, en de vis heel voorzichtig bevrijd. He beest leek op sterven na dood.

Ik heb nadien nog twee keer aan de rotsblokken zitten werken, omdat ik de indruk had dat het beest, of weer vastzat, of de macht niet had om verder te wroeten om er uit te komen.

Nu zit mijn platydorus gewoon op de zandbodem, vermijdt de rotsen, want het beest is, wellicht in zijn vruchteloos gewroet om zich te bevrijden gehandicapt, of liever gevinicapt geraakt ... Zijn rechtse borstvin is niet alleen gescheurd, maar de doornige stekel staat volledig onbeweeglijk helemaal uitgestrekt.  Dat is wellicht de reden dat het dier zich niet meer kan begeven in zijn favoriete schuilplaatsen en ook de reden dat hij iedere keer opnieuw weer vast raakt.

Maar voor de rest is hij terug gezond, komt vrolijk eten, en zwemt behoorlijk rond. (Zwemmen is voornamelijk een zaak van de staartvin).

Maar ik heb dus een gevinicapte platydoras...

Buiten ligt zo'n 3 cm sneeuw. Anny heeft de oprit al wat vrijgemaakt, zodat voetganger niet zouden uitglijden en vallen. Dat ging heel makkelijk, want de sneeuw ligt heel losjes op de grond.

Straks ga ik eens kijken naar de baan, want ik moet voeder halen voor de kippen en yoghurt voor ons.

op de foto een "normale platydoras", de mijne is nu een slanke vis geworden, maar zijn volle omvang komt hopelijk terug !

tot de volgende ?

woensdag, januari 28, 2015

woensdag: poetsdag

Oef, de poetsvrouw is terug van ziek geweest !
Straks is het hier weer spic en span... Gek spreekwoord, gebonden aan wat een zeepmerk is (was ?)...
Anny is gelukkig wat beter, maar over is de ontsteking nog zeker niet. Gisteren hebben we de aquarium weer eens gekuist, en nadien zijn we nog om boodschappen gegaan, en het was hoogtijd dat ze weer kon zitten.
Mijn armen doen verschrikkelijk pijn. Ik heb aan mijn linkerelleboog en mijn rechterschouder iets wat ik reuma noem, maar dat best iets anders kan zijn. Ik had de indruk dat het stilletjes wat aan het beteren was, maar de ruiten poetsen van een aquarium waren er te veel aan... De pijn is terug en erger dan ervoor...

Nu, dat is allemaal niets, voor de rest zijn we gezond. En van pijn alleen gaat ge niet dood, het is wel lastig.

Gisteren kreeg ik een stom mopje van een vriend die heel wat jaartjes ouder is dan ik zelf al ben... een mailtje met de boodschap dat hij al jaren last had van een stijve nek, en nu eindelijk een oplossing had gevonden... Ik benieuwd het mailtje open gedaan, en daar prijkten foto's van blote madammen, maar de foto was horizontaal gedraaid, nu eens links, dan weer rechts... Als je ze wilde bekijken, dan moest je je hoofd draaien: gymnastiek voor de nek. Ik vond het leuk en zond het door aan mijn mailvrienden... Ik heb heel wat reactie gekregen, soms van uit een hoek waar ik het niet had verwacht ! Eentje was er bij, die de foto's netjes had gedraaid, voor zijn frank viel dat dit net de mop was. Hij lachte met zichzelf om die reactie.

Kijk, dat is humor, dat mailtje, maar meer nog de man die met zichzelf kan lachen ! Daar heb ik deugd van. Maar helaas krijg ik ook heel wat mailtjes die racistisch zijn, die bedoeld zijn als mop, maar waar ik helemaal niet kan mee lachen ! Ik zeg niet dat er geen moppen zijn over Marokkanen of Turken die goede moppen zijn, we vertellen immers ook moppen over de Hollanders, of over de Limburgers of zo, die echt leuk zijn, en die helemaal niets met racisme te maken hebben. Ik hoorde ooit een mop over Belgen, die ik echt grandioos vond... Waarom niet? Maar het mag niet racistisch zijn, niet vernederend, niet kwetsend omwille van ras of religie of zo.

Op een heel hoog bouwwerk zaten drie bouwvakkers samen hun middagmaal te nutten. Een Fransman, een Italiaan en een Vlaming. Plots begint de Fransman te sakkeren: "Weeral Camembert ! 't Is nomdedieu altijd Camembert ! Al twintig jaar zit ik op de travaux, en al twintig jaar vreet ik Camembert op mijn boterhammen. Kijk ! Als het morgen weer Camembert is, dan spring ik naar beneden !" Geïnspireerd door dat gebeuren begint de Italiaan ook te fulmineren: "Weeral pizza ! Altijd maar pizza, koude pizza ! 't Is al vijfentwintig jaar dat ik op de chantiers werk, en 't is al vijfentwintig jaar dat ik koude pizza moet vreten ! Als het morgen weer pizza is, dan spring ik ook naar beneden. De Vlaming doet zijn boterhammen ostentatief open: "Spek met eieren ! 't Is gvd al tweeëntwintig jaar dat ik mijn nikkel zit af te draaien in den bouw, en 't is al tweeëntwintg jaar dat ik dat spek met eieren moet vreten !"

's Anderendaags, de Fransman haalt zijn baguette uit, plooit die open: "Camenbert !" en hij staat recht, en springt de dieperik in. De Italiaan doet zijn doos open, en ziet pizza zitten " Pizza !" en ook hij springt naar beneden. De Vlaming doet zijn brooddoos open, kijkt "Spek met eieren !" en hij springt ook de dieperik in ...

Omdat er drie doden zijn op hetzelfde werk, neemt de werkgever het iniatief, en zorgt er voor dat de drie begrafenissen samen gebeuren, één plechtigheid en dan een maaltijd voor de familie en de collega-arbeiders...
De drie kersverse weduwen zitten bijeen, en horen vol verbazing waarom de drie gestorven zijn. De Française zegt: 'Mais enfin, ik dacht dat hij Camenbert wilde, had hij iets gezegd, dan kon hij roquefort krijgen of Comté..." De Italiaanse zegt " Madre de Dio ! Had hij iets gezegd, hij kon spaghetti krijgen of macaroni !" De Vlaamse zucht " Bij mij is dat just hetzelfde ! Had hij iets moeten zeggen, hij kon kaas op zijn boterham krijgen of gehakt..." en al spreken maakt ze zich wat kwaad, " en tedju, hij kost da zelf doen ! hij smeerde altijd zelf zijn boterhammen !"

Kijk, dat vind ik van die heerlijk domme humor... en niet racistisch, ook al zegt het iets over de doorsnee Vlaming...

Ik heb het mopje voor het eerst horen vertellen in een auto, waar ik bij twee Walen zat...  Zij bedoelden het ook niet kwetsend, net zo min als toen ik een mopje vertelde over de Limburgers tegen een Limburger, die toen mijn baas was.

We kennen immers de specifieke eigenschappen, en ja, je kunt die net iets overdrijven, zodat het leuk wordt. Een beetje zoals een goede caricatuur. Die is ook niet echt kwetsend, die zet allen de grote neus en de terugwijkende kin wat extra in de verf... Daar hou ik wel van.

Hoe weet je nu of een "mop" kwetsend, racistisch is of niet ? Ik voor mij vervang de nationaliteit door onze eigen nationaliteit, en als het dan leuk blijft, dan is het een mop, en geen racisme... Moet je ook eens proberen.

Ik moet weg van mijn computer... De poetsvrouw weet je...
djudedju

tot de volgende ?

dinsdag, januari 27, 2015

Voetbalpret

Ik ben helemaal geen liefhebber van voetbal. En zeker niet fan van een of andere club. Vroeger had ik nog wat sympathie voor een of ander caféploegje, maar sinds deze ook al een competitie hebben opgezet, en er al zijn die spelers gaan betalen, haak ik helemaal af, en leg er me bij neer dat hier, in ons rijke Westen de sport ter ziele is gegaan... Er rest alleen een luxeprobleem...

Zondag zag ik met een beetje verbijstering op TV, het grote spandoek met de onthoofding van Dufour. Ik begreep dat Dufour een speler was die niet genoeg verdiende bij Standard, en daarvoor uitweek naar Porto ( dacht dat dit iets was om te drinken) en van daar naar Anderlecht. En nu kwam hij spelen tegen "zijn" oude ploeg...

Het is nooit "zijn" ploeg geweest, het was op een bepaald moment zijn werkgever, en toen hij voor dezelfde job een patroon vond die hem beter betaalde, ging hij daar naar toe. Punt.

Het gekke is dat er nog supporters, fans bestaan voor een of andere "ploeg"... (Eigenlijk kun je daar moeilijk nog spreken van een ploeg, een team, een groep van mensen met het zelfde doel - nogmaals, het is een allegaartje van vakbekwame en dikbetaalde beroepsmensen). Blijkbaar interesseert dit de supporter allemaal niet. Zij zijn voor die of deze ploeg, en niets kan hun voorkeur aantasten. Neem nu een fan van Anderlecht, dat wil niet zeggen dat Anderlecht beter is, dat wil voor de fan zeggen dat alle andere ploegen de facto slechter zijn.

Fans zijn een heel onlogisch iets. ZIJ mogen wel zeggen dat HUN ploeg slecht heeft gespeeld, maar als een fan van een andere ploeg dat zegt, dan is het meteen oorlog.

Dufour heeft dus op geen enkele manier vaandelvlucht gepleegd, tenzij in de ogen van de fans van Standard (En nu misschien ook in de ogen van de supporters van Porto ?)...

Ach, een supporter, een fan, is een heel gek verschijnsel, en ik heb me er al lang bij neergelegd dat er geen logica bij te pas komt. Je vindt ze niet alleen bij voetbal, zelfs niet alleen bij wat zij sport noemen (In onze wereld zijn dat allemaal betaalde beroepsmensen en dus hebben zij weinig of niets te zien met de echte betekenis van "sport"), nee, je vind ze soms ook bij gebruikers van een bepaald product of systeem. In de computerwereld kun je niet nuchter redeneren tussen gebruikers van Linux, Windows en/of Apple... Nee, daar zie je ook dat ze verworden zijn tot wat we "fans" kunnen noemen. Tegen alle logica in blijven ze "hun" systeem trouw.

Ook bij autobezitters kun je dat soms zien. Voor mij is een auto iets waar ik me mee van A naar B kan begeven, zonder nat te worden, en waarmee ik mijn boodschappen kan vervoeren zonder me moe te maken. Hoe dat ding er uit ziet kan me niet schelen. Wat me wel kan schelen is het verbruik. Maar de meeste autobezitters zijn fan van hun auto, of automerk.

Bij politieke partijen zie je ook dit verschijnsel, al moet ik vaststellen dat daar het fan-zijn niet meer zo onverbrekelijk is als vroeger. Vroeger werd je geboren als lid van die partij en je bleef dat heel je leven. Nu gaat de trouw bijlange zo lang niet meer mee... Eén slechte regering, en ze verkassen of ze gaan mee met een of ander politicus die een eigen partij opricht.
Maar zolang ze fan zijn, zijn ze hondstrouw, en redeneren niet meer logisch.

Als je het van een afstandje bekijkt, dan kun je niet anders dan vaststellen dat haast iedereen fan is van één of meerdere dingen. Je moet echt gaan zoeken naar een mens die volkomen neutraal staat tegenover alles. Ik heb er nog geen een gevonden. Ik ben het ook niet, al kan ik wel met mezelf lachen als ik er mezelf op betrap...

Maar we mogen besluiten, zonder enige overdrijving, dat we allemaal ergens voor bepaalde zaken het fan-zijn, het supporter-zijn laten primeren boven het gezonde verstand, boven het logisch redeneren.

Kortom, het mensDOM... met nadruk op dom.

Om terug te komen op die spandoek met de onthoofding van Dufour... Supporters van Standard, die vonden meestal wel dat "het er over was ", maar "ja, het hoort er nu eenmaal bij"... De supporters van Anderlecht waren ziedend. Ik vraag me af of de houding niet net omgekeerd zou zijn, mocht het gaan over een speler van Standard die vroeger bij Anderlecht speelde. Maar ik vind het niet echt smakelozer dan een heleboel van die tekeningen in Charlie Hebdo... Ik heb daar eens naar gekeken, en vastgesteld dat ik veel van die tekeningen even wansmakelijk vind als die spandoek in Standard.
Maar net zoals ik vind dat je daar geen mensen voor moogt gaan vermoorden, zal ik ook geen tifosi van Standard gaan afschieten...
Ik kan me alleen niet ontdoen van de indruk dat we als mens steeds meer moeten slikken. We moeten verdraagzaam zijn.
Ik vind dat allemaal goed en wel, maar moeten we dan ook niet eisen dat we eerbied moeten hebben voor de ander ?

Als jij nu supporter bent van Anderlecht, mag dat voor mij een reden zijn om je aan te vallen? Als jij een Moslim bent, mag ik dan je godsdienst aanvallen? Als jij een Christen ben, mag ik dan uw godsdienst aanvallen?
Ik vind van niet.
En als we dan bepaalde zaken van die voetbalclub, van die godsdienst gek vinden, dan moeten wij op een of andere manier rekening houden met het feit dat de ander daar heel teergevoelig is.
Als jij een nagelzweer hebt op je grote teen, dan ik het grappig vinden hoe je rondhipt, maar het is niet gepast dat ik op die teen ga stampen !
Mensen hebben allemaal wel een of andere nagelzweer, zij het een sportclub, zij het een religie, zij het een politieke partij...

tot de volgende ?

maandag, januari 26, 2015

GAS boete

Eigenlijk is dat dan voluit: Gemeentelijke Administratieve Sanctie Boete...
Geef toe het klinkt nog gekker dan het al is !

Vooral nadat ik er eens het woordenboek heb op opengeslagen, en tot mijn verwondering vaststel dat sanctie twee haast tegengestelde betekenissen heeft !

Volgens het groot synoniemenboek betekent sanctie in de eerste plaats : goedkeuring... Het is dus een Gemeentelijke Administratieve Goedkeuring Boete. Dat wordt dus nog gekker...

Maar wellicht dachten de "vroede" heren die dit miskleun boven de doopvont hielden aan de tweede betekenis van het woord sanctie : dwangmaatregel (met een verwijzing naar boycot !!!) strafmaatregel, dwangregel...
Misschien is het goed dan ook - voor de veiligheid en de volledigheid - eens te gaan kijken wat boete nu eigenlijk is... en daar vinden we dan onder meer penitentie, wat mij onmiddellijk doet denken aan de biecht (drie onzevaders en drie weesgegroetjes...) maar het kan ook een geldboete zijn, een geldstraf, een bekeuring, een bon (???), een proces-verbaal, een verbaal, een prent, een dwangsom, astreinte, strafport.
Astreinte, dat woord heb ik zelfs nog nooit gehoord...het blijkt geldboete te betekenen... (Voortaan gebruik ik astreinte, dat klinkt veel chicquer...
djudedju
Als ik ga kijken naar spreekwoorden over boete en co, dan vind ik heel weinig:
De straffe en de roe, maken de kinderen vroe...
(Volgens de moderne visie maakt de roe helemaal niet wijs...)
Maar Gezelle zegt: Zijt gij een straffe schuldig, trouwt dan maar. Waarbij het celibaat plots een zalig iets lijkt !
In de citaten vinden wij: Nach Canossa gehen wir nicht, weder körperlich noch geistig. (Bismarck, in een allusie op de straf van keizer Hendrik IV door paus Gregorius VII opgelegd)
Zoeken wij naar straf, dan vinden we een mooie van Dante...
De heetste plaats in de hel is bestemd voor hen die in een tijd van morele crisis neutraal blijven...
Deze lijkt wel gemaakt voor deze tijd !
Maar heeft, helaas niets te maken met de GAS boeten...

De mooiste GASboete vind ik in Doornik, waar je via sociale media niet meer moogt lachen of spotten met de burgemeester... Ik kan dus hier in Oudenaarde een gemeentelijke boete krijgen uit Doornik ??? djudedju.

Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat het steeds moeilijker wordt om de wet te volgen, vermits er zoveel zijn, en van zoveel soorten en bronnen, dat het niet meer bij te houden is.

Zou het echt niet kunnen eens heel die Code Napoleon overboord te zwieren, met alle aanhangsels er bij, en opnieuw te beginnen, met een duidelijke tekst waarbij men begint met te stellend at de wetten niet naar de letter maar naar de geest moeten worden toegepast... Maar ja, als de wet duidelijk wordt, waarmee gaan de advocaten dan hun boterham verdienen ?

Straks ga ik naar Brakel, naar de post, er is iets veranderd aan de Bank van de Post, en daarvoor moet ik naar een GROOT kantoor, en Brakel is veel kleiner dan Oudenaarde, dus ga ik naar daar. Op afspraak !.

Oh sorry, ik ga niet naar de post, ik ga naar Be.post...
djudedju

tot de volgende ?


zaterdag, januari 24, 2015

banienok

Nee, dit is geen Chinees of Congolees of een andere exotische taal... Het is gewoon een weergave van hoe we hier "bah neen' ik"... Taalkundig is de zinsbouw verkeerd, en bij zinsontleding blijft er ook al niet veel overeind staan, maar in heel Vlaanderen vind je wel het equivalent voor deze ferme ontkenning die we in ABN wellicht zouden neer zetten als "Wel nee!"

In mijn moedertaal, het Westvlaams uit Oostende (met een zweempje Nieuwpoorts) zou dat zijn: bènink.
Zoals steeds is het West-Vlaams hier korter.
En Oostende is daarin geen kampioen, als Oostendenaar moet ik heel goed luisteren om de nog veel kortere woordafkappingen te volgen van de Kortrijkzaan !

Maar ach, ik wil eigenlijk alleen maar zeggen, dat het Vlaams en het Nederlands soms wel heel ver uit elkaar liggen. En toch is het één taal. En ook al zien we (tot mijn spijt) de dialecten een beetje vervagen, er blijft een heerlijk verschil tussen het Noord-Nederlands en het Vlaams. Wat alleen kan leiden tot een versteviging en een wederzijdse bevruchting en verrijking. Alleen...

... Ik heb er een hekel aan, als men ons wil de indruk geven dat onze manier van spreken niet echt correct is, dat het in het ABN zo of zo zou moeten zijn... En dat terwijl we er helemaal zeker van zijn, dat we het wel juist doen. We doen het ook juist, alleen, we doen het niet op de Nederlandse, maar op de Vlaamse manier. En ieder vogel zingt zoals hij gebekt is ! En er is geen meer- of minderwaarde aan het Nederlands of aan het Vlaams. We begrijpen elkaar perfect, en zoals gezegd, het zijn net de verschillen die de verrijking vormen en de rijkdom uitmaken van de taal.

Als we in het Waals en in het Languedocienne nonante zeggen voor 90, in plaats van het "correcte" quatre-vingt-dix, dan is dat volgens mij ook niet fout, maar alleen een bewijs dat er een deel Franstaligen zijn die liever tijd winnen dan een soort vermenigvuldiging op te noemen om tot 90 te komen. (Ik gebruikte deze variatie wel om met ons moeder in de clinch te gaan... Ons moeder was in het Frans opgevoed (in het pensionaat in Deinze !!!), en zij memoriseerde de telefoonnummers altijd in het Frans, "omdat je daar de cijfers in de juiste volgorde hebt, en in het Vlaams drieëntachtig noem je eerst de drie, waar je eigenlijk eerst de acht moet hebben... En dan zei ik tergend: quatre-vingt-treize... tedju dat is nog moeilijker dan het Vlaams !) (Ons moeder zuchtte dan heel nadrukkelijk dat ik wel wist wat ze wou zeggen...)
(Ja ma, ik wist het wel, maar het was zo leuk je eens op stang te jagen.)

Ik kan het niet helpen, ik heb iets met taal... Het ding die uiteindelijk de mens maakte tot mens. Die ons toeliet om verworvenheden door te geven aan anderen, niet alleen door voor-doen, maar ook gewoon door het te zeggen. Taal werd nog veel belangrijker eens het schrift ontstond.

Wie zou het genie zijn geweest dat dit het eerst heeft gebruikt? Wie is op het idee gekomen om taal neer te schrijven? We weten het niet, we weten wel dat het ontstaan is als een soort van tekenverhaal, waarbij men woorden uit een lettergreep uitbeeldde. Voor een langer woord, voegden ze dan twee eenlettergrepige tekeningen samen. Voorbeeld een wiel wordt een cirkeltje, voor een wieldop zou je dan dat cirkeltje neerzetten plus een tekening van een eierdopje. wiel+dop...

Om tijd te winnen, werden deze tekeningen steeds meer en meer gestyleerd, zodat ze niet meteen meer te herkennen zijn (zie maar naar het Chinees). Bij anderen kwam men tot het uitbeelden van letters.  (Wellicht was dit oorspronkelijk ook gebonden aan de eerste letter van een woordtekening, zoals in de Runen )

Maar hoe dan ook, het laat ons toe, uiteindelijk op een PC te tokkelen,  zodat jij een hele tekst kunt lezen en (hopelijk) genieten van mijn bedenksels van iedere dag...

tot de volgende ?


vrijdag, januari 23, 2015

De grootste vervuiler

Zonet las ik een artikeltje dat vermelde dat wellicht de grootste vervuiler van de oceanen... je wasmachine is !
Ze hebben het hier over de plastic-soep in onze oceanen !
Het is zo, dat alle kunststoffen eigenlijk een soort plastic zijn, en dat bij het wassen micro-kleine partikeltjes van de stof afgebroken worden, die dan met het vuile water tot in de oceanen lopen...

Gisteren heb ik mosselen gegeten, en dus heb ik plastic gevreten, want iedere mossel zou wat van die microscopisch kleine deeltjes plastic bevatten... die niet verteren en zo klein zijn, dat ze in ons lichaam terecht komen.

Of je nu met biologisch afbreekbare zee wast of niet, je vervuilt dus toch.

Eigenlijk zouden we dus het best zijn met allemaal terug te gaan naar de natuurlijke stoffen, linnen, katoen, wol, sisal, brandnetel, kemp... Dat is tenminste niet vervuilend... Tenzij je natuurlijk die dingen gaat kleuren of bedrukken met vervuilende verf of verf op basis van...plastics...

Maar het wordt, hoe dan ook, hoog tijd dat we bewuster gaan leven, en proberen ons steentje bij te dragen tot een properderderderder wereld... Zeg nu niet " ... dat eerst die fabrieken doen wat ze moeten doen...", nee, als iedereen voor zijn deur veegt, is gans de straat proper ! En als we met zijn allen wat bewuster gaan aankopen, dan zullen de bedrijven automatisch ook de groene kaart trekken !

Wist je dat die gekke rode mutsen die gedragen werden door de sansculotten, als teken van de revolutie, eigenlijk een kopie zouden zijn van de mutsen die de zich vrijgevochten slaven droegen in het oude Rome ?
Waarom zouden we die mutsen niet weer eens bovenhalen, maar nu in een groene kleur, met het opschrift "Groene revolutie"...

Vandaag zijn we naar het UZ geweest, een inspuiting halen voor de ontsteking in de heup van Anny. We moesten er heel vroeg zijn, maar ze was dan ook de eerste die behandeld is geworden. Het was de pijnlijkste inspuiting die ze ooit kreeg, niet het inspuiten, maar het zoeken met de naald naar de zenuw...

Onmiddellijk nadien mochten we al naar huis... en zo komt het dat u vandaag toch een blogje krijgt... Misschien iets minder lang dan anders, maar ja, ik begin er toch een stuk later aan... En er staan nog heel wat mails te wachten, heel wat berichten op Facebook, en heel wat schoons te bekijken op Tumblr en op Pinterest... Ik ga me moeten opjagen om het weer allemaal te zien.

Oh ja, misschien ken je Tumblr niet ? Dat is een soort veredelde versie van Facebook, waar men niet zozeer uit is op het onderhouden van "vriendschappen", als wel aan het delen van dingen die je belangrijk vindt ! Ik volg onder meer heel wat op het gebied van kunst, en zie er heel wat prachtige dingen... De mooiste zet ik soms wel eens op Facebook, onder de noemer van Pinterest (waar je ze uiteraard ook kunt vinden !)
Mocht het je interesseren, ik kan het je aanraden !

tot de volgende ?

donderdag, januari 22, 2015

's Morgens vroeg...

vandaag                                                     op 21 december 2014
dageraad 7.59'                                            8.05'
zonsopgang 8.36'                                        8.45'
zonsondergang 17.17'                                 16.41'
donker 17.54'                                              17.20'

Héhé ! we hebben al weer een heel stuk dag meer dan toen !
Het is tijd om het winterdipje af te schudden en je te gaan inleven in het heerlijke licht van de zomerse zon ! Ik weet wel, het duurt nog een tijdje, maar in mijn tuin staan de camelia's al volop te bloeien ! Die witte dat is mooi, maar die rode die van onder een laagje sneeuw de wereld kwamen inpiepen, dat was pas een symbool van hoop op zomer !!!

Het winterdipje...
Ach, dat is niets in vergelijking met een echte depressie.
Je voortdurend zo slecht, zo ellendig, zo nietswaardig voelen.. dat moet verschrikkelijk zijn. Zo verschrikkelijk dat sommige mensen het leven niet meer aan kunnen en tot zelfdoding komen...
Soms zijn de redenen van de depressie voor een buitenstaander zo futiel, zo klein, dat de depressie haast onbegrijpelijk is. We staan er verbijsterd op te kijken. Soms hebben we dingen die ons tegengaan, die minstens even erg lijken, of soms zelfs nog veel erger zijn.
Een depressie gaat dan ook niet over de aard van de moeilijkheden, maar over het feit dat de getroffene ze niet kan verwerken, en alle kleine moeilijkheden gaat cumuleren tot een onoverkomelijke berg.
Als je gezond bent dan doe je dat niet. Je cumuleert de dingen niet. Je zit zonder geld, je hebt de griep, je zoon heeft een buis, je auto wil niet starten... Voor u en voor mij is dit een opsomming van dingen, voor een depressief iemand hangt dit allemaal aan elkaar. Soms hoor je dat al bij mensen die ergens op de rand van een depressie zitten: "Het slaat allemaal tegen, het moet weer met mij gebeuren, het is nog niet genoeg dat..."

Als je niet depressief bent, dan begrijp je die manier van redeneren niet echt. De griep en een zoon met een buis hebben immers niets met elkaar te maken?

Ik denk dat voor een depressieve mens, de moeilijkheden de eigenschappen hebben van drijfzand... Je zakt er telkens een beetje in, en op de duur krijg je je been niet meer los uit de modder.

Het is een ziekte.
Het is geen inbeelding, voor die mensen is dat een realiteit.
Zo erg, dat ze zelfs liever een einde maken aan het leven dan verder te vechten tegen iets wat hen letterlijk over het hoofd is gegroeid.

Waarom ik daar nu aan denk? Gisterenmorgen zag ik nog een foto van een mooie jonge dame, een foto van een heerlijk fris lachend juffertje... en 's middags las ik al dat ze gevonden was, wellicht het slachtoffer van zelfdoding...
Het heeft me enorm getroffen ! Zo'n mooi jong ding, met zo'n heerlijke lach om de mond. Het was haast niet te geloven dat iemand die er zo lachend en blij uitzag plots in die diepe uitzichtloze put kan vallen.

Waarom kan de ene mens haast moeiteloos de moeilijkheden overwinnen, terwijl een ander er aan ten onder gaat? Ik snap het niet, jij wellicht ook niet. Och ja, ze kunnen het zelfs zien aan de hersenen, maar het ziet er naar uit dat de hersenen wijzigen onder invloed van de depressie, eerder dan andersom. Men heeft wel vastgesteld dat bepaalde zaken die een diepe indruk nalaten in de jeugd, de aanleg tot depressie bevorderen... Maar het is duidelijk dat het niet alleen een geestelijk iets is, er is een lichamelijke link.
Hoe meer we te weten komen van de menselijke geest, hoe meer begrip we hebben voor al die zaken die we vroeger helemaal niet begrepen. Ze kunnen nu al zien aan de hersenen aan wat je denkt, nog niet letterlijk, maar bijvoorbeeld wel of het leuk is of triestig. Ze kunnen tegenwoordig steeds meer onderscheiden van de werking van ons brein... Wellicht komt de tijd dat ze operatief bepaalde van die ziektes gaan kunnen genezen?

Maar ondertussen zitten we nog steeds met mensen die depressief zijn, zo onbegrijpelijk diep zitten, dat ze niet eens meer de lust hebben om een uitgestoken hand te grijpen... Als je iemand hebt, bij wie je de symptomen van depressie ziet, wacht niet, trek meteen aan de alarmbel, en doe de behandeling opstarten.

tot de volgende ?


woensdag, januari 21, 2015

Goedemorgen !

Ik heb er op gelet, in de tijd dat we in de wachtzaal zaten heb ik bij het binnenkomen "Goedemorgen" gezegd, en een tijdje later was er nog een jonge dame die ook iedereen een "Goede morgen" wenste. De twintig anderen keken dan verrast op, en enkelen knikten of zegden ook een "Goedemorgen".
Voor de rest van de tijd lijkt een wachtzaal op een zaal bij de Cisterciënzers of een ander van die zwijgende orden...

In de pijnkliniek valt het op dat er veel echtparen zitten. Wellicht heeft dit te maken met het feit dat er veel mensen zijn die "slecht te pote" zijn, maar ook met het feit dat ze na de behandeling niet zelf met de wagen mogen rijden. Je zou dan ook verwachten dat ze minstens onder elkaar aan het palaveren zijn, maar noppes, hooguit een paar gefluisterde woorden. (Zou Vader Abt anders sancties uitdelen?)...

Eigenlijk is dat in iedere wachtzaal een beetje zo. Zelfs in het schuilhokje waar een deel mensen staan en zitten te wachten op de bus, hoor je weinig praten, al praten mensen die samen op stap zijn, wel met elkaar, meestal doen ze dat dan ook op zachte toon, om de anderen niet te storen.

Mij storen ze net door die stilte...
Ik hou er van om mensen tegen elkaar te horen babbelen, zelfs als ik geen deel uitmaak van het gesprek.
Soms hoor je dan van die gekke dingen...

"... ge zoudt dat van hem niet zeggen hé?" " En wel nee, daar verschiet ik van, dat had ik van hem niet gedacht..." ze staat een beetje peinzend met het hoofd te schudden " En wat zegt zijn vrouw daarvan?" " Ik peins dat ze dat niet weet ! Of ze gebaart van pijkens !" " Twee biefstukjes van de entrecote asjeblief" " Wel die duts ! Zijt daar eens mee getrouwd !" " Ja !... en 100 gram salami" "Hoeveel moet ik ?"  De beide dames vertrokken. En ik weet nog niet wat die vent gedaan heeft !

Maar ze hebben je genoeg voer gegeven om een hele roman op te bouwen. Maar daar zijn de volgenden al... "Heb je dat al gehoord van Maurice ?" de andere schud het hoofd, "'t Is er niet goed mee hé, ze zeggen dat hij maar een maand meer te leven heeft ! " "Allee gij ! En van wat ?" "Wel, 't is begonnen met een klein plekje op zijn kaak !, dat zat daar al jaren, maar in ene keer is dat beginnen groeien, en toen ze naar de dokter gingen was het al veel te laat ! Huidkanker!" "Oetje ! En van wat komt dat ?" " Dat zal wel komen van altijd te gaan vissen ! Hij zat altijd in zijn blote kop in de felle zonne ! Mijn vent heeft het dikwijls gezegd ! Hoe dat den diene daar tegen kan, zo in de felle zonne zitten zonder iets op zijn kop !"...  "Allee, van in de zonne te zitten ! Ze zeggen dat die zonnebanken ook zo slecht zijn hé ?...

De rest heb ik niet meer gehoord, mijn bestelling was gereed en betaald, en ik kon toch moeilijk blijven staan...

Ik weet niet wie de dames zijn, en nog minder wie Maurice is, maar ik ben blij dat ik altijd mijn hoed opzet als ik ga vissen.

Maar ik vind het heerlijk om te luisteren naar de mensen...
Als ik crea geef, en iedereen is na de uitleg aan het werk, dan hoor ik ook dergelijke gesprekken. Maar daar gaat het over het eigen dorp, en veelal over mensen die ik ken. De gesprekken horen niet thuis in het roddelcircuit, nee, het is meestal het relaas over ziekte en sterven. We zitten immers in een groep van mensen die allemaal al wat ouder zijn, en dus is ziekte en sterven een vertrouwd onderwerp.

Bovendien zijn veel van die mensen ook lid van Ziekenzorg, en zien we ze wel eens op een of ander bijeenkomst. Alleen, ... Ik weet nooit zelf zo'n dingen. Noch Anny, noch ik zelf, zijn mensen die veel buiten gaan. En staan we eens toevallig aan de deur, of gaan we juist de post uit de bus halen, als er iemand passeert, dan is dat meestal alleen  een goedendag of goedenavond... We kennen de mensen wel van zien, maar er zijn er maar heel weinig waarvan we de naam kennen. Door mijn werk kennen de meeste mensen mij wel, maar wij hen niet. Vroeger gaf ik wel eens een redevoering voor een ganse zaal van onze dorpsgenoten, nu ben ik Sinterklaas in Okra, en onlangs heb ik gepreekt in de kerk... Veel mensen hebben mij gezien, en bekeken, maar voor mij zat dan een massa mensen, die ik niet eens echt bewust zag. Een beetje zoals ik auto rij... Je hebt mensen die me zeggen " Zeg schonen ! Je mag wel eens goeiendag zeggen als je passeert !"... Ik heb nooit iemand gezien. Tenzij als obstakel waar ik voor moest opletten, maar zelfs dan nog zie ik zelden wie het obstakel is... Hoe dat komt, dat weet ik niet... andere mensen zien blijkbaar wel wie er passeert. Gilberte sprak me zelfs aan met "Zeg, je hebt een andere nummerplaat op je auto ! Ik had je bijna niet herkend !" Zij kijkt dus naar de nummerplaten en memoriseert wie er met die of deze plaat rijdt...

Het zal dus wel aan mij liggen.
Ik moet eens wat meer aandacht hebben voor de mens... Nog meer ?, nee, maar anders...

tot de volgende ?

dinsdag, januari 20, 2015

Leuk !

Gisteren moesten wij al heel vroeg in het UZ zijn, voor een onderzoek van Anny. We hadden gehoord op TV dat er kans was op sneeuw, dus extra-vroeg opstaan...
Ik keek naar buiten: alles wit ! In de andere kamer het rolluik opgetrokken, daar zie ik de tuintafel staan, wel 3 cm sneeuw !
Rolluik omhoog in de kamer van Koen, zodat ik de baan zag; alles wit.

Anny ook uit bed gekoterd, turnen tot minimum herleiden, vlug aankleden en vlug ons potje yoghurt lepelen, en rond 20 voor 7 waren we al vertrokken.
Hier was het niet fameus rijden, maar de sneeuw op de baan begon al wat te smelten. Eens op de grote baan ging het, en toen we de Edelare beneden kwamen, kon je nog amper zien dat er sneeuw gevallen was ...

Wij waren te vroeg in Gent, maar dat is niet erg. Beter te vroeg dan te laat. We waren op die manier dan ook vroeg weer thuis.

De pijn die Anny nu nog heeft, lijkt een ontsteking te zijn, wellicht ten gevolge van het overbelasten toen ze nog last had van haar hernia links (nu doet haar rechterheup flink pijn). Vrijdag moeten we (nog een half uur vroeger !!!) weer in het UZ zijn, voor een inspuiting op de plaats van de ontsteking. Dat is dagkliniek, dus ze moet nuchter zijn, en wellicht gaat ze er ook een paar uur moeten blijven liggen, al hebben we ook één keer meegemaakt dat ze na een inspuiting meteen weg mocht... We zullen zien... Ik zal zorgen voor een goed boek, wachtzaal-literatuur...

Maar vrijdag wordt dat wel een kwaad iets... Donderdag mogen we 's avonds gaan eten in restaurant Kerkgate... en dus gaan we later dan anders in bed zitten, om vrijdag dan extra-extra-vroeg er uit te moeten. Nu ja, ons vader zou gezegd hebben: "Een kermis is een geseling waard...".

Laat ons hopen dat die inspuiting even goed werkt als die behandeling van de zenuwen, want haar hernia is verdwenen ! Ik ben gelukkig in haar plaats. Bij mij kon men het niet oplossen, en ik zit met chronische pijn, al zo'n 20 jaar. Gelukkig is het meestal binnen een leefbare grens, en zijn de momenten dat het heel erg is steeds minder vaak voor komend. En dan raak ik er gewoonlijk wel weer vanaf in een paar weken en met een paar inspuitingen... tot de "normale" pijn.

Ik wens dat niemand toe, en dus zeker Anny niet !

GEK ! Er komt hier een jonge deerne voorbij gewandeld, met de noodzakelijke smartphone in haar handen, in een korte short en een T-shirt !!! En 't vriest ! Ik krijg koud als ik haar bekijk !

Die korte broek, tot daar aan toe, in de Chiro droegen wij die ook, al vroor het de stenen uit de grond, maar dat T-shirt ! In die koude wind ! Brrrrrrrrrrrrrrr;

Ik heb gelezen dat de griepepidemie in het land is, en onze poetsvrouw komt nu voor de tweede keer niet langs, wegens die griep. Vorige keer hadden we gelukkig een vervangster, en hopelijk lukt dit nu weer. Anders wordt het een weekje wachten. Het is beter dat je uitziekt, want met een halfgenezen griep gaan werken kan gevaarlijk zijn, en niet alleen voor de patiënt, maar ook voor al wie ze ontmoet... en besmet...

De vogeltjes komen in een steeds hoger aantal aan de voedertafels in onze tuin. Vroeger hadden we er maar eentje, maar nu staan er al twee, en beide zitten steeds vol vogeltjes. Tortelduiven en merels zijn de grote bazen, en dan de mussen en de roodborstjes. De rest zijn verdraagzamer, tenminste als er geen kraaien of eksters in de buurt zijn. Al komen die vaker bij mijn buur dan bij mij. Dat komt wellicht door dat het bij mijn buur een gazon is, met zicht aan alle kanten, en overal vrije vlucht, wat in mijn tuin niet is, daar staan massa's struiken en verdorde resten van bloemen in. Blijkbaar schrikt het ontbreken van goede vluchtwegen de kraaien en eksters wat af. Tot heil en zegen van al het kleine grut.

Eigenlijk heb ik drie voederplaatsen, want hier naast me, in de voortuin hangen er ook enkele van die mezenbollen... Maar hier zitten niets anders dan mezen. De andere vogels houden er niet van dat er zoveel auto's, fietsen en halfblote meisjes voorbij komen...

tot de volgende ?

zondag, januari 18, 2015

Rot

Het regent, het is koud, 't geluchte is grijs en beladen met regen en wellicht sneeuw... en morgen moet ik daardoor, want Anny moet weer op onderzoek in het UZ te Gent.

Gisteren was het koud, maar droog, en het was een plezier om naar Wieze te rijden naar de rommelmarkt. (Buiten het feit dat in deze tijd van het jaar de zon laag zit, en je best een zonnebril aandoet.)

Toen we stonden aan te schuiven om binnen te geraken in de rommelmarkt, hoorde je heel wat gesprekken gaan over Charlie Hebdo, de vreemdelingen en dat ze beter weer de grenzen sloten, en al dat gespuis buiten houden, en dat ze ze beter allemaal buiten zouden smijten...
Ik vond het verschrikkelijk.
Ik vroeg me af, of al de mensen die zwegen, net als ik, ook van mijn gedacht waren, of eigenlijk de praters gelijk gaven...
Ik vond het niet de tijd, noch de plaats om er een discussie te beginnen, want ik weet, gewoon door het bekijken van de vele racistische mailtjes die ik ontvang, dat wellicht een meerderheid van ons volk, diep van binnen racist is.
Ik vind dat verschrikkelijk...
Ik vraag me af, wie van die mensen die daar rond me stonden, (klein)kinderen waren van mensen die tijdens een of alle twee de wereldoorlogen gevlucht waren, en ook ergens in den vreemde hadden gezeten.
En of ze dat zo tof zouden gevonden hebben, om bekeken te worden als broodrovers, terroristen, landverraders, en wat nog allemaal... En ze hadden nog geluk, hun huidskleur was nog hetzelfde...

Ik wil maar zeggen, in geval van nood, zouden we wellicht ook proberen de oorlog te ontvluchten, net zoals onze ouders of grootouders... Sommigen raakten niet ver, anderen hebben de oorlog doorgebracht in Frankrijk, dat ook bezet raakte.

Maar hoe dan ook, ik herinner me dat die mensen me vertelden dat ze daar ook met wantrouwen bekeken werden, en onze taal leek dan ook nog eens op de taal van de bezetter...

Ik vind het dus normaal dat die mensen ginder ook vluchten voor de oorlog, het geweld en/of de honger. En ik kan me niet van de indruk ontdoen, dat ons wantrouwen, onze houding mede hun reactie, hun weerbarstigheid op roept. Ik keur geweld niet goed, van welke kant dan ook.
Maar het lijkt me logisch dat je geen vriendschap zult krijgen van mensen die je veracht, die je achteruit stelt, die je niet toelaat tot de arbeidsmarkt.
Dat is nog geen reden tot terrorisme.
Dat is nog geen reden tot banditisme.
Maar het vormt wel een goede basis om er toe te komen !

Er zijn mensen die dan afkomen met teksten uit de Koran, die lijken op te roepen tot geweld, maar je hoeft echt niet lang te zoeken om dergelijke teksten ook te vinden in de bijbel ! En de eerste grootschalige oorlogen omwille van de godsdienst waren de kruistochten. En denk eens aan het misbruik van de godsdiensten in de Ierse opstand... Ik denk dat je met het uit het verband rukken van teksten iedere religie en iedere filosofie kunt gebruiken om een oorlog te "verrechtvaardigen"...

Het is "niet gepast", om over het nabije oorlogsverleden te praten van ons eigen volk. Maar wie de geschiedenis kent, weet dat er talrijke jonge mensen door de pastoor werden opgejut om te gaan strijden tegen het communisme... En een deel van onze Oostfrontstrijders waren niet Duitsgezind, maar gingen daadwerkelijk vechten tegen dat goddeloze communisme. Nu lijkt dat haast niet meer te geloven, maar toen was de slaafse gehoorzaamheid aan de kerk nog een feit.

Ik wil maar zeggen dat de Islam geen patent heeft op oorlog omwille van verkeerde godsdienstige motieven. Godsdienst werd en wordt uit zijn context gerukt om mensen te motiveren tot absurde daden.

Maar het merendeel van de moslim zijn helemaal niet zo oorlogsgezind, en helemaal niet bereid tot oorlog omwille van hun godsdienst.
Als ze reageren tegen Charlie Hebdo, dan vind ik dat een beetje normaal. Heel wat van die cartoons zijn eigenlijk er over ! En ware de godsdienst hier in ons midden nog zoals twintig, dertig jaar terug, dan zouden we het ook niet gepikt hebben. Ondertussen is onze mentaliteit veranderd, en zijn we niet meer eng-gelovig. Als we nog gelovig zijn... Want religie beperkt zich tegenwoordig tot de "feestelijke" dingen, communie, huwelijk en begrafenis.

Ik weet niet of onze huidige breeddenkendheid veel beter is dan het enge katholicisme van toen... Ik zie aan beide voor- en nadelen. Maar ik heb nog de beide perioden gekend, en ik weet dat we vroeger de "humor" van een Charlie Hebdo ook in vraag zouden hebben gesteld. Wat we wel niet zouden hebben gedaan, is daarom die tekenaars gaan doodschieten.  Maar wellicht zou men wel fanaten gevonden hebben om het te doen, had men daar willen op aan sturen. Met andere woorden, ik acht ons niet beter dan anderen...

En straks gaat men betogen met Pediga, tegen de vreemden, en een tegenbetoging voor meer begrip...


Het is rotweer.
Het is weer rot... het mensdom.
djudedju

tot de volgende ?


vrijdag, januari 16, 2015

Nu in Verviers

Gisteren, tot onze verbijstering, ook terrorisme gezien in Verviers.
Het is nog net niet aan onze achterdeur, maar het is toch al in onze achtertuin.

Het is wel anders dan in Parijs, doordat geen onschuldigen getroffen werden, maar toch...

Ik voel me getroffen.
Door haat en door geweld.
En vooral door schrik dat nu nog meer mensen gaan reageren tegen alle mensen van vreemde origine of die een vreemde religie belijden.
Want die acties leiden niet tot meer begrip, maar maken begrijpen eerder moeilijker, zeker voor wie enkel en alleen kijkt naar de feiten van de dag, en niet meer denkt op het verleden en hoe dat alles is gegroeid.
Het heeft veel meer weg van een aanzet tot geweld. Door die actie worden de moslim nog meer gewantrouwd, en door dat wantrouwen duwen we ze nog verder weg, waardoor zij zich weer te weer gaan stellen... en zo raak je in een eindeloze cirkelbeweging.

Ken je de ring van Möbius ? Neem eens een blad papier (bv een A4), en knip van de lange zijde een reep af van zo'n 2 cm breed. Neem die reep, doe een beetje lijm aan één zijde aan de top van het lint, geef het papier nu een halve draai, en lijm het gedraaide onderste van het lint aan de top van het papieren lint. Je hebt nu de cirkel van Möbius... Daar is iets geks mee (eigenlijk zijn er een heleboel dingen mee te doen), neem nu eens een potlood, en begin midden in dit lint, mooi het midden houdend, een lijn te tekenen tot je rond bent... Gek hé, je komt netjes weer uit waar je begon, maar je lijn loopt zowel op de binnenkant als de buitenkant van je ring...

Dit is voor mij de eindeloze ring...een symbool van oneindigheid. (Als je eens wat wilt experimenteren, knip dan met de schaar netjes langs die lijn je ring door. Gek hé ? Doe dit nog eens met een van de overblijvende halve ringen. Nog gekker hé ?)

Waar wil ik nu naar toe met die ring van Möbius ? Wel, naar mijn gevoel creëren we in onze maatschappij een dergelijke wereld. We duwen de vreemdelingen naar de onderkant van onze wereld, en beseffen niet dat we uiteindelijk terug samenkomen in wat toch maar één wereld is.

De ring van Möbius is niet zomaar een leuke vinding, het is een nuttig ding ! Als je een aandrijving hebt met een riem, dan kun je best werken met een riem in de vorm van de ring van Möbius, want die slijt gelijkmatig aan twee kanten.
Misschien kunnen we dat beeld gebruiken om aan te tonen dat we best samenwerken, elk aan onze kant, die eigenlijk maar één kant is.

Ik weet, het is maar een beeld... En zoals alle beelden, loopt het mank. Maar ik zie echt geen oplossing in haat en geweld. Ik zie alleen een oplossing in vrede en begrip, eerbied voor elkaar en waardering voor elkaar. En vergeet niet dat een heel groot stuk van onze kennis eigenlijk te danken is aan hun wereld ! Door hun manier van leven stonden ze op een gegeven moment veel verder dan wij stonden !

Wij hebben hun wereld vernietigd. Wij vonden het zo nodig om onszelf als superieur te zien aan alle anderen, en het nodig te achten om hen eens te gaan civiliseren... Dat we daarbij hun beschaving, hun cultuur vernietigd hebben, daar praten we liever niet over. Maar wellicht zijn alle moeilijkheden in die landen nu te danken aan het feit dat ze hun eigen basis kwijt zijn, en de onze hen niet echt past.

Vraag jij je ook soms af hoe de wereld er zou uit zien, hadden wij het niet nodig gevonden heel Amerika, heel Afrika en heel Australië (en alles wat er tussen ligt) te gaan veroveren en te gaan "beschaven"... ?
Stel je voor dat we de Indianen niet hadden uitgemoord, maar gewoon als volwaardige handelspartners hadden bekeken? Dat we Australië niet hadden vergiftigd met allerlei vreemde invoer  van schapen, konijnen en kikkers die er niet thuishoorden... Dat we Afrika aan de Afrikanen hadden gelaten, en hen als handelspartners hadden beschouwd, zonder oorlogen, zonder het gewoon te stelen...
We zouden een héél andere wereld hebben gehad. Wellicht zouden wij hier niet die rijkdom hebben gehad, en zij ginder niet die armoede.

Ik heb in een blog van lang geleden er u op gewezen, dat wij hier zo'n 400 jaar bezet werden door de Romeinen, en dat dit steeds als een bezetting is ervaren. De vele opstanden zijn daar het bewijs van. Wij hebben onze beschaving niet te danken aan de Romeinen, we hebben een beschaving, ondanks de Romeinen, een beschaving die wellicht heel anders zou zijn geweest dan nu.

Maar onze wereld was echt niet beschaafd door en na de Romeinse bezetting ! Wij waren hier hoofdzakelijk slaven laten, lijfeigenen en halfvrijen. En wij zijn pas "vrij" geworden, dank zij de pest.
De Zwarte Dood maakte dat het aantal arbeidskrachten zodanig was geslonken, dat ze eindelijk rechten kon afdwingen.
Je zou dus kunnen stellen dat onze "beschaving" te danken is aan de pest !

Ik zeg dit maar, om te stellen dat wij echt niet zo'n wonderen waren. Wij waren op een bepaald moment in de geschiedenis sterker en beter uitgerust met wapens, dan de anderen... En dus veroverden we hen, en drongen hen onze manier van leven en denken op.
Vooral in Afrika is dit eigenlijk niet echt gelukt ! Door diverse redenen kwamen de Afrikanen veel te vroeg in opstand, en staan ze nu alleen in een verscheurde wereld, waar hun eigen cultuur grotendeels weg is, en de onze niet is.

Wij hebben de basis gelegd voor de huidige moeilijkheden, en onze economie is nog steeds op dezelfde manier bezig ... Om het eens plat uit te drukken, we zijn nog steeds bezig die landen leeg te roven. Alleen de manier waarop is iets veranderd, maar het resultaat is nog steeds gelijk.

Wij kunnen die mensen alleen tot ons systeem brengen, door hen volwaardige kansen te geven en eerlijk te zijn. En dat is racisme niet !

Wij zijn niet superieur, zij zijn het evenmin, we zijn perfect gelijkwaardig... als we met dezelfde kansen en mogelijkheden mogen vertrekken. Als we het niet doen, dan is dat, hoe dan ook een vorm van onderdrukken.

Wij reageren als het er ook maar een schijn van heeft, dat onderwijs meer open staat voor de rijken dan voor iedereen... Waarom trekken we dat niet consequent door voor allen ? Ook voor hen ?

Ik heb al een paar keer een blogje geschreven in een onbestaande wereld... Science Fiction... Maar denk nu eens dat er morgen echt zo'n ruimtetuig hier zou landen... Wat zouden ze niet van ons moeten denken ?
djudedju

tot de volgende ?

donderdag, januari 15, 2015

't Is al terug...

Heel de droevige historie rond Charlie Hebdo, gaf mij even de hoop dat het racisme zou verdwijnen, dat de mensen elkaar als medemensen zouden zien, hoe het kleurtje of de taal of de religie ook was...
Geef toe, even leek het er op...

Maar al een paar dagen later kreeg ik weer van die racistische mails die men me toestuurt onder de noemer "humor"... Ook op Facebook duurde het maar een paar dagen of daar waren de racistische opmerkingen en "mopjes" er weer.

Meer zelfs, heel het gebeuren wordt nu aangegrepen om het racisme te stimuleren. De gebeurtenissen worden plots niet meer bekeken als een aanslag op de menselijkheid, maar een bewijs dat "die religie" duidelijk gewelddadig is.

Ik heb al heel wat religies bekeken, en de enige waar ik geen geweld in vind, is in het Jaïnisme, en men zegt dat dit ook de enige religie is die nog nooit in zijn naam een oorlog heeft gevoerd. (Maar ik las wel ergens dat de oprichter in dezelfde tijd leefde als de Boeddha, en dat die ferm ruzie maakten???)

Religies zijn, hoe gek ook, iets des mensen.
Hoezeer ze ook geïnspireerd zijn door God, het zijn mensen die het opschrijven en met hun woordenschat omschrijven. Bovendien zijn de meeste teksten pas op schrift gesteld een tijd na dat het geloof werd gepredikt door brenger van de religie. (Ik omschrijf dit voorzichtig om niemand te kwetsen)
De meeste religies dateren ook van voor de drukkunst, zodat de teksten steeds weer manueel overgeschreven werden, met alle risico's op fouten. Wie bijvoorbeeld even de geschiedenis van de bijbel wil lezen, zal vast stellen dat er grote scheuringen zijn ontstaan op basis van tekstverschillen...
(En ik denk dan ook dat zowat alle religies niet vrij zijn van dergelijke "foutjes")

Met de meeste van die heilige teksten kun je ook nog eens interpretaties maken, al ware het maar doordat de teksten heel oud zijn, en de taal en de woorden die gebruikt worden soms een heel andere betekenis kregen in de moderne spreek taal. En dan heb ik het nog niet over vertalingen...

Heel wat van de "heilige" oorlogen hadden in werkelijkheid slechts kleine raakvlakken met de religie. En om een schoolvoorbeeld te geven, onze kruistochten waren er in eerste instantie om religieus-politieke reden, en niet om de religie zelf. De paus voelde "zijn" kerk scheuren en creëerde een gemeenschappelijk doel, om alles weer samen te brengen onder één banier.

Ik denk dat wat we nu zien vanuit Moslim-hoek, een beetje hetzelfde is...  Hoe je het ook bekijkt, de landen waar olie zit, zijn niet echt vrij. De wereldeconomie is nog steeds in handen van wat we het "Westen" noemen, en de oliemarkt wordt ook door hen beheerd. Ook al zie je wat tegengepruttel door Opec, de handel blijft Wedsters. En zoals ieder weldenkende mens weet, de wereld wordt nog steeds geregeerd door het kapitaal.

Die landen zijn gekoloniseerd geweest, van hun wortels weg gerukt, waardoor er intern nog steeds geen hecht fundament is, en nu zijn er elementen die pogen daar een nieuw fundament te creëren, los van het Westen.
Je kunt het een beetje vergelijken met het verarmde verscheurde Duitsland na de eerste wereldoorlog, die zich heeft opgericht door een gemeenschappelijke vijand aan te duiden, en door die vijand te vernietigen.

Het probleem waren echter niet de Joden in Duitsland, maar de enorme boetes die de winnaars van de eerste wereldoorlog hadden opgelegd aan Duitsland...

Nu is de echte vijand van de Moslim-wereld niet de andersdenkenden, maar zij die het moeilijk maken of onmogelijk maken om zich economisch te herstellen en te komen tot een stabiele politiek.
Wij, het rijke westen, zijn de vijand, want wij waren de kolonisators en wij hebben de handel in ons midden.
Wij zijn dan ook niet echt de dader, niet als individu, maar door het feit dat we hun maatschappij hebben ontwricht en hun rijkdom nog steeds gebruiken om onszelf te verrijken.

De Islam is de hefboom. En wij zijn "de Joden".

Het echte probleem is hoe dan ook ons superioriteitsgevoel. Zolang wij niet komen tot een rechtvaardige wereld, waar ieder individu gelijke rechten heeft en gelijk behandeld wordt, zullen wij te maken hebben met onlusten.

Stel je eventjes voor, dat jij in een land leeft, waar men je rijkdom voor peanuts komt weghalen, en er dan grote sier mee maakt, terwijl jij honger lijdt en armoe kent en geen of amper kans krijgt om je te ontwikkelen. Zou jij dan niet in opstand komen?

Dat er in eigen land dan regeringen zitten die niet-democratisch zijn, die vazallen zijn van de Westerse economie, helpt helemaal niet om het onevenwicht te herstellen.

En ook in ons eigen land, zien wij dat de scholing voor die mensen moeizamer gaat, door diverse redenen, dat ze moeilijker aan de bak raken, gewoon doordat ze "vreemdeling" zijn en blijven (hun naam zegt al genoeg !!!)...
Oh ja, het feit dat ze samen hokken, een eigen taal hebben en een eigen religie, maakt het gemakkelijk om ze te stigmatiseren... Heel onze eigen geschiedenis door kun je zien dat de Joden vervolgd werden, ook hier, gewoon doordat ze door hun anders zijn makkelijk te herkennen zijn, en dus ook makkelijk te vinden zijn...

Waar er nu terroristen zijn, zou je met een wrang gevoel voor humor kunnen vragen: "Hoe voelt het om de Jood te zijn ?"

djudedju, is het echt zo moeilijk om iedereen als gelijke te zien?
Om mens te zijn met de mensen ?

tot de volgende ?

woensdag, januari 14, 2015

300.000 camera's

Bijna 300.000 cameraatjes volgen momenteel je doen en laten... En let op, in werkelijkheid zullen het er nog veel meer zijn ! In bijna alle winkels hangen van die ondingen je voortdurend te filmen, in de bank waar je de zo gewaardeerde klant bent, betrouwt men je zo erg dat ze ieder van je bewegingen filmen, en aan heel wat huizen wordt de oprit en de voordeur gefilmd, en durf je bellen, dan zien ze via een cameraatje binnen al of het de moeite is de deur te openen voor u...
In duizenden wagens hangt nu ook een cameraatje, die filmt wat hun voorliggers allemaal uitspoken.
En iedere keer je betaalt met je kaart, wordt er genoteerd dat je op dat moment daar waart.
Haal je geld uit de muur dan ben je daarbij ook nog eens gefilmd, en loop je zo'n automaat voorbij, terwijl er iemand geld uit de muur haalt, dan heb je kans daar het beeld te verrijken...

Gelukkig woon ik op den boer'nbuit'n... daar hangen er minder van die ondingen, uitgezonderd aan de grote villa's, want steeds meer hebben de rijken de rust ontdekt van de stille vredige dorpjes, en zetten daar kasten van villa's neer en maken door hun aanwezigheid de dorpjes minder stil, en minder veilig...

Soms heb ik goesting om een parodie te schilderen op die oude kaders, je weet wel, met zo'n driehoek met daarin een fel oog: "God ziet ons "... met een camera in de driehoek en de haast cryptische boodschap "Zij" zien ons...

Die camera's moeten het gevoel van veiligheid verhogen, en de pakkans van de bandieten verhogen... Maar ik voel me geen zier veiliger door die dingen, vooral niet als ze ons de beelden laten zien van een overval op TV: je ziet dan van die wazige figuurtjes wazige dingen doen... als je het goed wilt bekijken gaan je ogen tranen en zie je meteen geen TV meer.
Wij krijgen altijd de indruk dat er mensen (flikken?) heelder dagen naar schermen zitten te turen, om de snoodaards op heterdaad te betrappen, maar niet dus. Want anders zouden ze ons nie telkens weer van die schimmige gangsters moeten voorschotelen op ons anders haarscherpe HD-scherm...

Nee, het moge duidelijk wezen, die camera's hebben niets preventiefs, en ook hun nut om bandie
ten te herkennen is klein, al zegt men ons telkens dat de nieuwe generatie camera's haarscherpe beelden maakt, we zien die haarscherpe nooit ofte nooit op het scherm verschijnen ! Die piepkleine prutsjes in de auto filmen precies veel scherper dan die dure grote wan-dingen in de straat.

Het artikel in de krant was dus bedoeld om ons gerust te stellen. Maar echt, ik voel me er geen zier, geen grein geruster door.
Eigenlijk meer het tegendeel ! Want geef mij eens één goede reden waarom je mij zoudt moeten filmen die ene keer dat ik in de stad ben ?
Ook in de winkels hangen die dingen er niet om ons geruster te maken, maar om eventuele winkeldiefstallen te voorkomen of te kunnen bewijzen.

Kortom, van mij mogen ze rustig allemaal stilgelegd worden. Gaan we misschien net genoeg elektra overhouden om de winter door te komen zonder dat we avonden in het donker mogen zitten, omdat politiek en zakenwereld ondereen een gevecht voeren met ons licht als inzet.

Trouwens, ik weet niet of je er al eens hebt opgelet... Als ik opsta, is het nog donker, en dan zie ik door het raam een gekke wereld ! Iedere stad of centrum van straten en straatverlichting, kun je dan zien in de lucht. Ongeveer in het noorden van mij zie ik een hele grote lichte plek in de donkere nachtelijke hemel. Gent ... Een voorbeeld van wat ze lichtvervuiling noemen.
Iedere straat en straatje kun je zien door de vele straatlantaarns.

En alle auto's verhogen het lichtspel...

Gelukkig dat al die lichten er zijn, anders zagen we die wazige bandieten niet over ons scherm flaneren. Dan zou alles gewoon donker zijn.
Vraagje: Hangen die lichten er voor ons comfort, of om wazige bandieten te filmen ?

Oh ja, voor ik het vergeet, je hoeft echt niet vriendelijk te lachen naar iedere camera die je ziet, tussen al die echte camera's hangen er minstens evenveel nep-camera's... die alleen dienen om je een GEVOEL van gerustheid te geven.

djudedju
 Oh ja, voor ik het vergeet, tegenwoordig hangen er ook nog eens van die vliegende cameraatjes boven onze wereld, van de flikken en van fotografie-fanaten, die misschien er op uit zijn om eindelijk eens de buurvrouw te kunnen zien in volle "glorie"...
djudedjudedju



tot de volgende ?

dinsdag, januari 13, 2015

Wapens in huis

Er gaan stemmen op dat onze flikken hun dienstwapen zouden moeten kunnen meenemen naar huis, want men heeft "weet" van dreiging op onze politieagenten...

Ik weet niet of dat eigenlijk wel een goede zaak is...

Ik heb het niet zo op wapens.

Ik vrees dat we dan de weg zouden opgaan van Amerika, waar ze nog steeds in het stadium van de cowboys lijken te leven, met alle gevolgen van dien, zoals kinderen die hun leraar en een hele bende van hun klasgenootjes doodschieten omdat ze slechte punten hebben of zoiets triviaals.

Ik weet wel dat er een of andere Romeinse keizer zegde: "Wilt ge de vrede, bereid dan de oorlog voor !", maar ik geloof niet echt in deze stelling. Ik geloof veel meer dat het ongewapende bestaan voor iedereen heilzaam zou zijn. Wapens zijn niet meer wat ze in de tijd van de Romeinen waren !
Toen ging het hem nog over strijd van man tegen man, en al deden tactiek en opleiding voor een leger er wel toe, uiteindelijk moesten de soldaten nog steeds vechten van man tegen man. Met hooguit een uitzondering voor de boogschutters, waar je ook al van vechten op afstand zoudt kunnen spreken.
(In de strijd tussen Frankrijk en Engeland speelde de longbows een heel belangrijke rol !)

Maar oorlog en vechten is geëvolueerd ... In de laatste versie is oorlog geëvolueerd tot een soort computerspel. Een man zit aan een scherm, ziet via de camera van een drone zijn doel, en doodt de vijand terwijl hij veilig in zijn zetel zit, vele kilometers van het strijdtoneel.

Je kunt die drones zo maar kopen in het grootwarenhuis. Weliswaar zonder bewapening, maar een camera is er wel al bij. Handige knutselaars zullen geen probleem hebben daar een wapen bij te plaatsen...
(Wellicht kun je al bouwplannen vinden voor dergelijk knutselwerk op het internet ! Toen ik, op basis van wat men in het nieuws vertelde eens zocht naar het Engelstalige blad van Al Qaida, kon ik lezen hoe je met huis-, tuin- en keukenmateriaal een autobom kunt maken...)

Ik hoor nog bij de generatie die vond dat het slachten van kippen en konijnen bij de huistaken van de man behoorde... Mijn schoonvader leerde me hoe ik die dieren kon doden op een snelle manier, en met zo weinig mogelijk pijn voor de dieren (? maar wat is dat ?)... Ik heb heel wat kippen en konijnen dood gedaan en gekuist, klaar voor de keuken. Maar ik heb het nooit graag gedaan. Het was iets wat nu eenmaal moest. Dat hoorde bij de taak van de huisvader, die op de buiten woonde en kippen en konijnen hield. (Nu leven mijn kippen tot ze van ouderdom sterven, en konijnen hou ik niet meer).

Maar dat doden, dat was een lichamelijke daad, en helemaal niet leuk.
Ik denk dan ook dat het doden van een medemens op die manier véél en véél moeilijker is, dan het doden op afstand, laat staan zonder dat je hem nog echt ziet (alleen bewegende doelen op een schermpje !!).

Maar stel je even voor, dat je aan de andere zijde staat... Aan de kant van het doelwit, dat je het doelwit bent !
Dat je weet dat "de vijand" je kan doden vanuit een piepklein vliegend tuig, dat je wellicht alleen bij toeval kunt zien of horen.
Dat je weet dat de vijand daar ergens ver weg, veilig, zit over jouw leven te oordelen.
Dat je weet dat de vijand over allerlei gesofisticeerde wapentuigen beschikt.

Zou je dan ook op haast absurde manier gaan terugvechten?
Zou je dan ook bereid zijn een bommengordel om je lichaam te hangen, en je te laten ontploffen midden een drukke markt. (En dan nog hele dagen te horen krijgen dat dit de snelste weg is naar de eeuwige zaligheid)...

Als ik het zo bekijk, dan lijkt het plots veel minder absurd dat mensen dit doen. Niet dat ik het kan goedkeuren, maar ik kan die drones net zo men goedkeuren. En het spelletje van "zij zijn begonnen" wil ik ook niet mee spelen, omdat het haast niet meer uit te maken is, wie eigenlijk begon. Misschien begon het op een heel andere manier en escaleerde het tot doodslag... Maar mij interesseert vooral hoe het kan gestopt worden.

Als kind was dit gemakkelijk, of je kwam tot een situatie waarbij je een even toestand behaalde, of de leraar of je ouders deden het stoppen. En ik herinner me nog hoe ik ruzie had gemaakt met Odiel, ik had wat blauwe plekken en Odiel een bloedlip toen we 's middags thuis kwamen. Na het middageten stopte ik gewoontegetrouw aan het huis van Odiel en riep in het poortgebouw dat ik er was. We hadden gevochten, en het was effen. Punt. Ik kreeg alleen nog wel een reprimande van de moeder van Odiel, die niet begreep dat we na dat gevecht onmiddellijk weer vrienden waren.

Bij volwassenen lijkt dat niet meer te kunnen.
En toch is het de enige oplossing. Stoppen en het gewone leven hernemen.
Je hoeft daarom niet echt plots van vijand in beste vriend te veranderen, maar stoppen is de enige oplossing.

Het niet hebben van wapens lijkt me daarbij veiliger dan het bewapenen.
Iedereen moet beseffen, dat je het verleden niet kunt uitwissen. Dat ik dat nog weet van het gevecht met Odiel, dat bewijst dat er iets is blijven hangen, dat er iets verdwenen was in de vriendschap, of dat er iets was bijgekomen die het belastte...

Maar wij wisten te stoppen, wisten voort te gaan op de manier van voor de "oorlog". En dat lukte.

Het kan dus.
Als het kon als kind, dan moet het toch ook kunnen als volwassenen ? Zegt men niet dat die verstandiger zijn dan een kind ?

Wraak, vergelding lijkt me nooit een oplossing.
Ook al kun je iets niet vergeven en vergeten, je kunt het toch zeker wel negeren.
En je hoeft niet de winnende partij te zijn, om uiteindelijk toch de oorlog te beëindigen. En beëindigen betekent niet dat de winnaar moet overheersen of buit moet opeisen... Nee, stoppen. Gewoon stoppen. Van beide kanten.
En het gewone leven hernemen.
Is het niet in vriendschap, dan gewoon omdat het de beste oplossing is.
de enige oplossing.

tot de volgende ?

maandag, januari 12, 2015

Gele Indianen

Toen de Nederlanders Manhattan bezetten, (Nieuw Amsterdam), toen beschreven ze de Indianen als mensen met een gele huid.
't Is maar dat je het weet.

Om eerlijk te zijn, de foto's en films die ik zag over Indianen, deden mij eigenlijk nooit denken aan roodhuiden. U wel ?

En slechts héél zelden zie je echt zwarte Afrikanen. (Neger mag je naar het schijnt niet meer gebruiken ?) De meesten zijn bruin in diverse gradaties.

En veel mensen uit de Maghreb hebben gewoonlijk een tint zwarter haar dan wij, maar qua huid zie ik niet veel verschil.

En het verheugt me enorm dat we steeds meer mensen zien die voortspruiten uit gemengde huwelijken, en waar je kenmerken kunt in vinden van meerdere "rassen"...

Nu nog wachten op een samensmelting van de religies, dan komt het helemaal in orde.

Maar voor mij hoeft het allemaal niet. Want ik ben geen racist, en ik heb helemaal geen moeite met mensen die er iets anders uitzien dan ik en de mijnen. Ook wat kledij betreft heb ik weinig problemen, ik ben zelf geen toonbeeld voor de Westerse mode... In tegendeel, ik draag de dingen die ik makkelijk vind om me in te bewegen, en zie mijn keuze hoofdzakelijk beperkt door het feit dat ze in mijn maat niet allemaal te vinden zijn. (Ik moet echt vermageren, maar het lukt me niet, wat ik ook doe)

Om het anders te zeggen, het interesseert me niet hoe jij er uit ziet. Of je nu bruin of zwart of blank of geel of appelblauwzeegroen bent met paarse bolletjes, het maakt me niets uit (al zou ik wel eens opkijken van die appelblauwzeegroene)... Zelfs als je een andere taal spreekt, is het enige wat mij hindert, het feit dat ik niet met je kan babbelen. Over koetjes en kalfjes of iets anders, als die koe voor jou heilig is.

Ik zou wel graag hebben dat jij ook zo staat tegenover alle anderen. Dat je echt geen verschil maakt omdat ik een ander kleurtje heb, of  te dik ben, of een andere taal spreek, of een andere godsdienst heb, of helemaal geen godsdienst heb, of dat ik stotter, of dat ik mank ben, of dat ik het weet niet wat heb die anders is dan wat jij bent of hebt. Ik wil ook niet dat je me scheef bekijkt omdat ik een man ben en hetero, kortom, waarin ik ook verschil, kijk er over.

Want ik wil dolgraag gewoon met je kunnen babbelen, naast je staan in het fabriek, of naast je zitten in het bureel of op de schoolbank.  Ik wil me best wat dun maken opdat je er nog bij zoudt kunnen, want ik zie geen enkele zinnige reden waarom jij meer of minder zoudt zijn.

Je mag van mij miljardair zijn, of armoezaaier, als je gewoon naast me wilt komen zitten, en met me babbelen, dan ben ik gelukkig.
Je mag best komen vertellen waarom jij in Allah gelooft, en hij in Boeddha of in Moeder Aarde, of me zeggen waarom je Kristen bent of Jood... Zolang je het maar niet nodig vindt die overtuiging op te dringen, of me minder acht omdat het mijn overtuiging niet is. Ik zal het ook met jou niet doen.

Probeer me ook niet te bekeren tot het nihilisme, agnosticisme of atheïsme, laat me gewoon mezelf zijn, en wees jij gewoon jezelf. En laat ons daar geen geschilpunt van maken of zelfs maar in vinden.

En als ik dolgraag een boterham eet met varkensgehakt, met wat peper, zout een nootmuskaat, laat dat geen twistpunt zijn, van mij mag je best halal of koosjer of hoe je het ook noemt gaan eten, ik zal er me niet mee bemoeien, en bemoei je ook niet met mijn boterhammetjes.

Maar laat er ons best maar eens over praten, want praten, dat verhoogt het begrip, en ik wil je begrijpen in heel je zijn. Want mens, ik hou van je ! Je bent immers van hetzelfde ras: de mens, de homo sapiens. De wetende kale aap. Laat ons praten over jou creationistische kijk, en over mijn evolutietheorie, laat ons babbelen over alles en nog wat. We hoeven het echt niet eens te zijn, als we maar luisteren naar elkaar, en eerbied hebben voor elkaars overtuiging.

Denk je echt dat ik een beter mens zou zijn als ik me bekeer tot ik weet niet wat? Ik ben een kind van mijn tijd in mijn maatschappij, en ik hou van de mensen rondom mij.
Was ik in uw gezin geboren, dan was ik niet alleen uw broer, maar wellicht ook uw geloofsgenoot. Maar ik ben geboren in een ander gezin... met wellicht een andere opvoeding en iets andere waarden. En ik geloof echt niet dat die waarden beter of slechter zijn dan de uwe.
Toen ik kind was, wisten wij amper van het bestaan van Maghreb of van Boeddhisme... En Allah was veeleer iets uit onze les geschiedenis dan wel uit een Godsdienst... 

Maar ik heb, goddank, geleerd me open te stellen voor allen, voor iedereen.
Ik heb geleerd eerbied te hebben voor iedereen en voor ieders overtuiging.
Dat is niet in één dag gekomen, daar was werk aan, maar vooral : daar moest ik met velen over babbelen, en vooral met hen babbelen.
Want spreken met elkaar, dat is het begin van begrijpen.
Ik wou dat in polyglot was, of liever nog omniglot, dat ik met ieder van jullie kon babbelen, en je begrijpen.
Want je bent, net als ik, gewoon, een mens...

tot de volgende ?

vrijdag, januari 09, 2015

Op weg naar Houffalise

Ik weet niet meer in welk jaar het was, maar we waren met een ganse bus bestuursleden en hun gezin op weg naar Houffalise... Onder weg stopten we even aan een herberg, kwestie van de dorst te lessen en de blaas te ledigen. En toen we weer de bus wilden opstappen, zagen we daar, aan de andere kant van de brede baan, Freddy en zijn Myriam... We zaten gisteren nog op zijn trouwfeest, en blijkbaar hielden zij daar een stop op hun huwelijksreis...
We riepen eens naar elkaar, en ieder vervolgde zijn weg.

Eén van die kleine dingen in het leven, waar je nooit meer op denkt, tenzij...
Freddy is overleden, juist 60 jaar geworden, na een lange slepende ziekte, DE ziekte waar we allemaal schrik van hebben.

Morgen gaan we naar zijn begrafenis.

De brave man is op nieuwjaar overleden. Een stomme dag om te sterven, een dag, die hoe dan ook iedere keer weer de pijnlijke herinnering zal bevatten, op een moment waarop de rest van de wereld feest viert.
Hoe dan ook zijn Kerstmis en Nieuwjaar kwade dagen voor wie iemand op zijn levensweg heeft verloren, gewoon, omdat of Kerstmis, of Nieuwjaar een feest is, waar je met de familie samen zat, waar de overledene zijn vaste stek had... En hoe je de tafel ook schikt, je altijd het gevoel hebt dat er iemand ontbreekt. Hoe erg moet het dan zijn om een overledene te hebben op die feestdag zelf !

Ik zit reeds gans de week op hem te denken. Niet constant, maar heel vaak.
Niet dat we elkaar zo vaak zagen. De laatste keer op de rommelmarkt hebben we hem niet gezien, maar we spraken met zijn zoon en met Myriam, en beiden hadden goede hoop dat het de goede kant op ging. Ze waren optimistisch. Dat is maar enkele maanden geleden.

Dan zagen we Myriam nog eens, aan het hospitaal, waar we waren voor de rugpijn van Anny: "Er is toch niets met Freddy" Nee, met Freddy was alles goed, het was Myriam zelf die wat op de sukkel was, en die eigenlijk zichzelf te kort deed om Freddy alle mogelijke en onmogelijke zorgen te geven.

Allemaal van die kleine feitjes, waar je het eerste uur nog wel eens onder elkaar over praat, maar dan vergeet. Ik vroeg wel nu en dan aan de een of de ander van zijn familie hoe het met hem ging, maar we hoorden eigenlijk altijd hetzelfde relaas, een weg van up and downs...

En ergens voel je jezelf een beetje schuldig, je had best eens kunnen op bezoek gaan. Tijd is nooit een echte reden, tijd is iets wat je maakt. Toen ik nog werkte had ik heel weinig vrije tijd, maar toch vond ik tijd om dingen te doen die we graag deden. Nu heb ik in verhouding met toen, zeeën van tijd... Maar we maken zo zelden tijd voor de echt belangrijke dingen in het leven. De mens naast ons.

Nochtans zit ik op de goede plaats om te beseffen hoe belangrijk een bezoekje is voor een mens die thuis zit door ziekte of pijn.

Morgen is het de uitvaart... Het kan gek klinken, maar dit definitieve afscheid helpt. In ieder geval heb ik het zo ervaren bij de uitvaart van mijn zoon. De begrafenis was de afsluiting van die ene soort van verdriet. Wat rest is als het ware fantoompijn... (Fantoompijn is een medische term die duidt op de pijn die mensen lijken te voelen in een lidmaat die afgezet is ) Niet dat die pijn minder erg is, maar het is anders, het voelt aan als verwerking, niet meer als het snijden in je lichaam, maar als het genezen van een wonde, ook al geneest het nooit echt.

Ik weet dat ik morgen wellicht weer meer op de begrafenis zal zitten van onze Koen, dan wel op die van Freddy, maar toch ga ik er voor Freddy.
Mens zijn is lastig.
dat denken zou je eens een tijdje moeten kunnen afzetten...

tot de volgende ?


donderdag, januari 08, 2015

Persvrijheid

De aanslag op Charlie Hebdo doet ons (weer eens) nadenken over persvrijheid, en dus over vrijheid en democratie in het algemeen.

Laat mij beginnen met te zeggen dat ik niet heb tegen de Islam, het Katholicisme, het Joodse geloof, de Mormonen, de Shintoïsten, de Boeddhisten, de Jaïnisten, de Wicca, de atheïsten, de agnosten of welke religie of overtuiging dan ook.
Ik heb voor allen eerbied.

Ik heb wel iets tegen mensen die wel iets hebben tegen anderen.

Of die anderen nu een geloofsgroep, een politieke groep, een filosofische groep of wat dan ook vertegenwoordigen.
Ik heb iets tegen mensen die een kastensysteem in leven roepen of in leven houden, ik heb iets tegen mensen die pogen de ene klasse te verheffen boven de andere klasse(n). (Dus ook tegen de rechts-liberale politici die duidelijk een bepaalde klasse willen verheffen boven de anderen)

Kortom; ik ben voor begrip en eerbied van iedereen voor iedereen.

En daar kan precies het schoentje toch een beetje wringen...
Want begrip en eerbied voor iedereen, dat kan soms wel een beetje in botsing komen met de vrijheid, de ultieme vrijheid.
Ik ga niet gaan beweren dat we geen mopjes of cartoons kunnen of mogen tekenen over religies of filosofieën, maar soms heb ik toch het gevoel dat sommige van die cartoons, sommige van die teksten wellicht voor een deel van de mensheid als kwetsend wordt ervaren.

Naar mijn gevoel kun je daar op twee manieren op reageren: het negeren of in de clinch gaan met de tekenaar en de uitgever. Maar nooit kan terrorisme, doodslag, bedreiging een antwoord zijn.

Laatst zag ik een cartoon, met Maria die de kleine Jezus een bad wou geven, maar Jezus bleef op het water staan... Ik vond dat leuk, maar ik vraag me af, of mijn ouders, 50 jaar geleden, zouden kunnen lachen hebben met dergelijke tekeningen...

Ik wil maar zeggen, dat wij in het Westen, de zaken veel soepeler bekijken dan een halve eeuw terug. Dit is langzaam gegroeid. We nemen het geloof niet meer zo letterlijk, maar meer naar de geest, en dus kan men met de letters wel eens lachen, zonder de geest te kwetsen. Maar ik weet dat er nu nog steeds bepaalde groepen zijn die zich vastklampen aan de letterlijke tekst, en zelfs niet aanvaarden dat er een moderne vertaling komt.

In het geval van Charlie Hebdo hebben we te maken met de Islam, een geloof dat stelt dat de tekst onveranderlijk moet blijven en zelfs niet vertaald mag worden (of tenminste dat de vertaling geen wettelijke draagkracht heeft). De tekst moet letter voor letter, woord voor woord behouden blijven in de oorspronkelijke versie.

Ik denk dat de mensen in die landen, en de manier waarop het geloof daar wordt beleven, de geschiedenis van onderdrukking en noem maar op, niet meteen van aard zijn om vlug over te schakelen van de letter naar de geest van de tekst. Kijk maar eens naar de (her-)invoering van de lijfstraffen zoals vermeld in de Koran en de heilige teksten.

Het verwondert mij dan ook niet, dat een dergelijke aanslag net van mensen uit die religie komt. Als je echter kijkt naar de meerderheid van de moslims die hier al drie, vier generaties leven in het Westen, dan kun je vaststellen dat ook bij hen er een verschuiving bezig is van de letter naar de geest. Ik noem dit een rijpingsproces, maar wie behoort tot de anderen, de letterlijken, die vindt dat een afzwakking...

Charlie Hebdo is een Westers blad, die uitgegeven wordt door en voor westerlingen. Voor de gewone lezer zijn die teksten en karikaturen dan ook niet echt kwetsend. Maar voor de moslim die heel strikt aan de letter houdt, is het dat wel.

Eigenlijk kom ik steeds weer op dezelfde conclusie... Niet het geloof is verkeerd, maar de manier waarop het wordt gedirigeerd. Zelfs als de imam het heel goed meent, moet hij beseffen dat hij leeft in een wereld waar niet alleen moslims wonen, meer zelfs, een wereld waar niet alleen moslims wonen die zo strikt aan de letter vasthouden.

We moeten opteren voor een maatschappij van verdraagzaamheid, begrip voor iedereen. Dat alleen is een werkelijke optie.
Als een religie zo nodig zieltjes wil winnen, dan kan en mag dit niet met geweld, met dwang, met repressie !
Er is maar een manier die aanvaardbaar is voor iedereen: door hun geloof op zo'n manier uit te dragen, dat iedereen ze beter vind. Dan wordt die religie "besmettelijk"...

En dan zul je vaststellen dat het niet de tekst is, maar de geest die uiteindelijk besmettelijk is.

dat is logica.

En zolang we daar niet aan toe zijn, zing ik met John Lennon "Imagine"... (zie blog hieronder)

tot de volgende ?