maandag, september 30, 2013

over - leven

Ik heb al eerder geschreven dat al het kwaad - en al het goed - in de wereld is gekomen met de landbouw. Maar hoe is de mens tot landbouw gekomen? Heel zeker kunnen we dit niet achterhalen, maar we kunnen wel redeneren.
Eerst en vooral moeten we beseffen dat die mens wellicht alle verstandelijke capaciteiten had, die wij nu hebben. Dat wil niet zeggen dat hij evenveel wist, maar dat de capaciteit er was.
Je kunt dit vaststellen, zelfs nu nog, als men een onontdekte stam in het Amazonewoud ontdekt.  Je krijgt de indruk met onwetende mensen te doen te hebben, maar als je een kind ervan opvoed in onze wereld, blijkt hij net zo verstandig en capabel te zijn als wij zelf.

Het is dus niet omdat ze niet schrijven of lezen dat de mogelijkheden er niet in aanwezig zijn !

Als we kijken naar het leven van dergelijke "wilden", dan stellen we vast dat het leven van mensen die werkelijk leven van de jacht en van het vinden van voedsel in de natuur, veel minder arbeidsintensief is dan het leven dat wij leiden. Wij besteden per dag veel meer arbeid om te kunnen leven dan dat zij doen.

Dit wil dus ook zeggen dat vanuit dit oogpunt, het volkomen idioot is wat wij doen. Het leven van de "wilde" is veel aangenamer op dat stuk dan ons leven om te werken...
Hoe zijn we er dan in hemelsnaam toe gekomen om over te schakelen op systemen die veel meer inspanning kosten ?

De bakermat van de mensheid lijkt ergens in Afrika te liggen, in de zone waar het leven van vindproducten en de jacht heel makkelijk is. Dat zal wellicht met zich mee hebben gebracht, dat de soort "mens" heel succesvol was, en dat er een overbevolking dreigde. Dus moesten een deel van de mensheid gaan migreren, opschuiven naar andere gebieden. Zij di naar het Noorden gingen kwamen in steeds meer seizoensgebonden streken terecht.
In de zomer tot in de herfst zal men wellicht ook makkelijk hebben kunnen bestaan van vindproducten en de jacht, maar naargelang het kouder werd, werden de vindproducten zeldzamer en werden opgegeten door zowat alle aanwezige dieren ... en ... de mens.
Dit maakte het leven moeilijker, men moest zich beschermen tegen het klimaat, schuilplaatsen vinden of ... bouwen. Men moest zijn lichaam gaan beschermen, dus kledij maken.
Maar daarmee was de kous niet af, schuilplaats en kledij maakte dat de mens weer beter en sterker kon gaan zoeken naar eten en naar wild, maar niettemin was de koudeperiode nefast voor een normaal bestaan.

Wellicht zal men opgemerkt hebben dat verloren zaden aanleiding gaven tot de groei van het voedsel in het volgende jaar... en zo kwam men er toe in tijden van overschot, een deel te gebruiken om in te zaaien, en kwam men tot landbouw.
Dit was een nieuw fenomeen, arbeid  en men moest zijn arbeid, en men moest de vruchten van zijn arbeid beschermen tegen dieren en tegen andere mensen. Dus ging men wonen bij de grond waar men gezaaid had, en men verdedigde die grond tegen anderen. Het idee eigendom was ontstaan, macht en bezit.

De mens deed een inspanning die op het geëigende moment eigenlijk zinloos leek, om op een ander tijdstip er van te kunnen leven.

Als men alleen woonde, was het verdedigen van het bezit niet zo makkelijk, dus begon men samen te gaan wonen in een gebied die men dan verdedigde tegen de anderen. Grondgebied, stamvorming, en binnen die stam een hiërarchie...

Wie niet in staat was door het feit dat hij geen eigen grond had, moest zich ten dienste stellen om van de grondbezitter eten te krijgen. Dus kwamen er gereedschapsmakers en dergelijke, die hun producten ruilden tegen eten.

Nog later kwamen er op die manier naast de landbouwgemeenten ook steden tot stand, waar men een alternatief bood voor het maken en verwerken van allerlei producten. Deze steden namen een nieuwe positie in in het geheel, en het idee bezit evolueerde mee.

De grootste gevolgen van heel die revolutie in de manier van leven, vanaf het ontstaan van de landbouw, betekende dat er een zekere structuur in het bestaan kwam, en dat men het doorgeven van de kennis op een andere manier ging bekijken. Men kwam tot een zekere specialisatie, er kwamen specialisten wevers, specialisten jagers en specialisten soldaten, eerst ter verdediging, later voor uitbreiding en verovering.

Steeds grotere gebieden kwamen onder de invloed van steeds machtiger heersers...

De moderne wereld was een feit.
De specialisatie was de aanleiding tot het geven van lessen, het structureren van het doorgeven van de kennis. Dit kreeg meer en meer uitbreiding, en men kwam tot het ontstaan van het schrift, en het doorgeven van de kennis bleef niet meer beperkt tot hij die de kennis had in relatie tot zijn leerling, nee, wie kon lezen kon kennis van anderen verkrijgen.

... en dat allemaal door de seizoenen, door de landbouw..
djudedju

tot de volgende ?

vrijdag, september 27, 2013

Dementie

Gisterenavond was er een vergadering van Ziekenzorg, met een spreekster over Dementie. Ik had aan Anny gevraagd of ze niet mee wou komen, het lijkt een interessant onderwerp.
Gisterenmorgen na een blik op mijn agenda nog eens tegen Anny: "Vanavond is het die vergadering hé, zie dat we het niet vergeten !"

Om 19 uur en twee minuten ging de telefoon: "Ewel, waar blijft ge ?"
Vergeten naar een vergadering te gaan over dementie...
djudedju

Maar het was interessant !
Er zijn meer dan 30 soorten dementie, maar de grootste helft betreft Alzheimer... En Alzheimer is zowat de vorm die het vlugst leidt tot heel erge vorming van dementie en totale aftakeling.
Er is nog steeds geen medicament tegen dementie, maar wel al een paar middelen om de "groei" er van wat te vertragen, maar al die medicatie heeft ook een pak bijwerkingen.

Het is juist dat het beoefenen van denksport en andere activiteiten waarbij je de hersenen echt aan het werk zet, dat die dingen geen genezing bevorderen of geen waarborg zijn dat je niet dement wordt, maar het is wel een feit dat denken bestaat in uitwisselingen van signalen tussen verschillende gedeelten van de hersenen, en hoe meer verbindingen er degelijk uitgebouwd zijn, hoe langer je weerstand kunt bieden tegen dementie.
Dus kruiswoordraadsels, sudoku's, woordzoekers en al die zaken zijn wel degelijk gezond. Maar ook artistiek bezig zijn, lezen... kortom de geest aan het werk zetten. Nogmaals, het is geen waarborg, maar het maakt zeker een factor uit van het langer behouden van zoveel mogelijk van de mogelijkheden van de hersenen.
Ik ben artistiek bezig, ik lees veel, ik schrijf blogs, ik doe aan kruiswoordraadsels en aan sudoku's... Maar ik vergeet de vergadering over dementie...

Correctie: vergeten is geen signaal van beginnende dementie !
Oef...

Dementie is wetenschappelijk gezien geen ziekte, het is een verzameling van symptomen. Niet dat dit er veel toe doet, maar het is dus niet zoals een griep of een been breken. Het is een langzame afbraak van een deel van de capaciteiten. Het is ook zo dat ieder mens die dement wordt, in de beginfase weet en beseft dat er iets is, dat is gewoonlijk ook de periode van opstandigheid en van onhebbelijkheden in het gedrag. Voor de patiënt is dat wellicht der ergste periode.
Voor de familie is de daar op volgende periode de ergste...
Want de aftakeling stopt niet bij wat wij als hersenwerk beschouwen...
Het kan bv dat een patiënt niet meer weet wat een vork is, en waar het voor dient. Of zijn water maakt zonder dat nog te beseffen...
De geestelijke aftakeling vertoont dus steeds meer en meer lichamelijke tekortkomingen, maar dat zijn zaken die uiteindelijk allemaal mislopen door dat de hersenen het juiste commando niet meer kennen of niet meer kunnen doorgeven.

Kortom, het is een verschrikkelijke ziekte, maar als je het totaal pakket bekijkt lijkt het eerder lastig voor de omgeving dan wel voor de patiënt.

Zeker niet reclameren, zeker niet corrigerend toespreken, want de patiënt weet gewoon niet wat hij mis heeft gedaan. Je kunt hem met schelden, corrigeren alleen maar meer verwarren of in paniek brengen. Met andere woorden eigenlijk sta je machteloos... Je moogt hem ook niet letterlijk opsluiten, want dan is de kans groot dat je paniek veroorzaakt en dat er ongelukken gebeuren.

In Vlaanderen hebben wij al heel wat geregeld voor deze mensen en ook voor de mensen die dergelijke patiënten verzorgen, opvangen in huis. Er zijn mogelijkheden om de patiënt tijdelijk op te vangen om de verzorger even op adem te laten komen, want nogmaals, het slachtoffer is veel meer de verzorgende dan de ziek...

De vergadering eindigde wat in een paniekstemming... Monique gaf, omwille van gezondheidsredenen haar ontslag als voorzitster... Ook Jef, de schatbewaarder wil zijn functie vaarwel zeggen... En nu ? We zitten met een steeds ouder wordend bestuur, waar ik eerlijk gezegd niet meteen een oplossing zie... Voor mezelf weet ik dat ik geen bijkomende functies of verantwoordelijkheden bij kan nemen. Mijn lijf laat dat gewoon niet toe. Soms is zelfs de Crea al heel zwaar. Misschien moeten we het probleem geheel anders benaderen, en de functies verdelen over meerdere personen? Maar ook dat geeft zijn moeilijkheden.
We moeten dringend met enkele mensen gaan brainstormen om de mogelijkheden te onderzoeken.

djudedju
't Is ook altijd wat hé...
Soms, heel af en toe, ben ik een beetje jaloers op diegenen die nergens verantwoordelijkheid op zich nemen...
Maar dan weet ik dat een maatschappij geen maatschappij kan zijn zonder dat de verenigingen er zijn.
Als de mensen stenen zijn, dan zijn de verenigingen de mortel...

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

donderdag, september 26, 2013

petoaërs (aardappelen)

Gisteren zijn ze hier met zo'n huizengrote machine op het veld voor mijn deur verschenen om de aardappelen te rooien. Waar is de tijd dat Omer met zijn paard zo'n klein roest ding voort trok over het veld, een ding dat een soort vork door de grond sloeg en de aardappelen boven haalde. Wij dan op onze knieën daar achter, een mand achter ons aan trekkend, en maar patatten rapen... Nu staat er boven op die mastodont een man, die ongerechtigheden uit de voorbijvliegende aardappelen haalt. Na enkele minuten rijdt dat ding dan naar een tractor met een dumper aan, en stort daar de aardappelen in.

Gisterenavond omstreeks tien uur zijn ze gestopt, en ik verwacht ze nu ieder moment hier terug om de rest uit te doen. Maar misschien wachten ze tot de mist weg is ?

Helaba, heb je dat woord "dumper" gezien ? Begin deze week stond er een artikeltje in de krant in de regio Zottegem was een man door een dumper weg gekatapulteerd en zwaar gewond naar het hospitaal gevoerd... Een dumper ? Wat voor beest is dat nu weer ? Dat is dus gewoon wat wij hier een kipkar noemen (of liever een kipkerre)... Een kar die je kunt leeg "kippen"...kantelen.

Ik ben eens naar buiten gegaan, staan kijken naar de werkers. Het toonbeeld van een rentenier als het ware. En telkens weer sta ik verstomd te kijken naar dat reuzegrote machine... En telkens weer vraag ik me af of dat nu echt rendabel is ? Vroeger ging het toch ook ? En het werkvolk dat op zijn knieën patatten aan het rapen was, dat waren de kinderen van de boer en een paar vriendjes. We kregen nadien wat drinkgeld van Omer, en we waren content, we hadden veel leute gehad, en kregen nog wat drinkgeld toe. Nu zijn aardappelen een wetenschap geworden, regelmatig worden ze gesproeid met "weet-ik-veel-wat" om langer te groeien, en dan plots gesproeid met "weet-ik-ook-niet" om dood te vallen en de aardappelen plots "rijp" te laten zijn... En dan komt dat reuzegrote ding ...

Ooit is er een plaag van coloradokevers geweest, en die keer heeft men de aardappels gesproeid meen ik me te herinneren, maar eerst hadden we zoveel mogelijk van die beestjes gezocht en vernietigd (lees dood gestampt)...
De aardappelen waren nadien de natuurlijke dood gestorven, op de normale tijd... en nog tijdens de grote vakantie konden wij aardappelen rooien... Nu is dat dus eind september. Wellicht hebben ze nu meer en grotere aardappelen, maar wat zit er allemaal in aan sproeistof ? En hoeveel kost zo'n machine om die aardappelen te rooien?
Ik weet het niet... Ik vraag me af of dat in ieder geval vroeger niet beter was ?
Nu gaan ze aardappelen kweken die minder moeten gesproeid worden, dank zij ingrijpen in de DNA van onze nationale patatjes... En wat zal dat met zich mee brengen?

Ik ben daar allemaal niet zo gerust in... Ik las ergens dat knaagdieren niet van de maïs aten die genetisch was gemanipuleerd. Waarom ? of liever "Waarom niet ?" Omdat het anders smaakt ? Omdat het niet verteerd ? Omdat het minder voedt ? omdat het ? ? ????????

In van die alternatieve sites van groener-dan-groene-jongens, lees je nu al over bijwerkingen. Ik lees dat met een kritisch oog en geloof er het mijne van, maar het verontrust me dat ik geen reactie zie op die dingen.

Maar ja, we leven dus in een tijd dat men knollen van een paar honderd gram uit de aarde haalt met huizenhoge machines voortgetrokken door enorme tractoren, en straks gaan die knollen dus wellicht ook nog eens genetisch gaan bewerkt zijn...

Je moet echt eens lezen wat ze allemaal vertellen over de kampioen van de genetische manipulatie, het bedrijf Monsanto... Om van te huiveren... Het ergst vind ik dat ze die groenten en slachtdieren niet alleen manipuleren, maar ook nog eens patenteren... Misschien denk je dan: "logisch !", maar dat is het niet, want men stelt vast dat die eigenschappen door bestuiving over gaan op andere velden, en dan gaat Monsanto die bedrijven dan gaan betichten van diefstal ...

Echt je moet eens gaan googlen....

De mist trekt op... straks komt wellicht dat grote aardappelmonster hier terug brullen...
djudedju

tot de volgende ?



Enhanced by Zemanta

woensdag, september 25, 2013

bijenbloemenzaad

Van Luc (jaja, de man van de bijen en van de courgettes) kreeg ik een pakje met bloemzaad cadeau. Sinds hij bijna dood was ten gevolge van een wespensteek, heeft hij zijn dromen als imker veilig en wel opgeborgen en staan zijn korven te koop...
Het is niet zo maar wat bloemzaad, het is bijenbloemzaad.... Speciaal om de bijen te lokken en te voeden. Eigenlijk heb ik dat hier niet echt nodig, ieder jaar als mijn klimhortensia in bloei staat wemelt het hier van de honingbijen. Er moet hier dus ergens in de nabijheid een imker zitten, maar ik ken hem niet.
Daar die klimhortensia langs mijn voordeur omhoog kruipt, zijn er wellicht bezoekers die zich niet echt veilig voelen als ze bij mij aanbellen, maar zolang je de bijen gerust laat, laten zij jou ook gerust. Met wespen is dat anders, wespen zijn soms gewoon agressief  Met hun geel en zwarte lijf en hun nijdig gezoem doen ze mij denken aan NVA-ers... (Sorry, dat kon ik niet laten liggen)

Dus volgend jaar ga ik in de tuin op een verloren hoekje boekweit, dille, goudsbloem,kaasjeskruid, klaproos, komkommerkruid, korenbloem, koriander, mariadistel, zonnebloem en Zwarte komijn zaaien. Al die planten zijn me welbekend, uitgenomen zwarte komijn, dat ken ik niet.

Voila, afbeelding er bij, en nu weet je het ook... Ziet er onkruidachtig uit, maar ik zag dat men er olie van maakt die blijkbaar gebruikt wordt in de (alternatieve?) geneeskunde...

Ik moet eerst de grond losmaken, harken, dan het zaad breed uitstrooien, en nadien lichtjes aandrukken. en enkele maanden later zou mijn tuin niet alleen heerlijk bloeien, maar ook nog eens vol bijtjes zitten. Misschien moest ik er wat van in de graskanten voor en naast mijn deur zaaien, in de hoop wat meer bloei dan groen te zien te krijgen ?

Sommige mensen zouden zeggen: het is allemaal onkruid, maar voor mij is iets pas onkruid als het mij hindert, als het andere mooie planten verdiemeliert, of als het zodanig gaat woekeren dat al de rest verdwijnt. Al de rest beschouw ik als bloemen. En geef toe, als je ooievaarsbek, papavers en korenbloemen bekijkt, dan mogen die gerust naast gekweekte bloemen staan. Trouwens we zien steeds meer en meer kweekvariëteiten van wilde bloemen verschijnen in nette tuinen, denk aan duizendblad, madeliefje en dergelijke.

Ik hou van die simpele dingen. En als ik een vergeet-mij-niet in mijn handen hou, dan kan ik mij telkens weer verwonderen over dat kleine juweeltje, dat zomaar in het wild staat om ons content te maken.

Naast het zakje met zaad zijn er nog twee kaartjes, waar zaadjes in het karton gevat zitten. Je moet deze kaartjes in een bloempot leggen en dekken met een centimeter aarde... en daar zouden dus ook bloemen uit groeien. Ik heb geen idee welke, maar misschien doe ik het wel met twee grote potten die in de zomer anders beplant worden met "tamme" bloemen.  We zien dan wel wat we krijgen, een pot vol klaprozen zou me wel aanstaan...

... en dat terwijl in de natuur om me heen de meeste planten stilaan evolueren naar hun winterslaap, een paar herfstbloeiers niet te na gesproken. Misschien is dat het wat mij hier dwingt met de bloemen van volgend jaar weg te dromen? Ik hou niet van de winter, en dus is de herfst voor mij de voorbode van een dode natuur. De herfst het sterven, de winter de dood... En nu al zit ik te dromen van de komende lente. Soms denk ik dat ik ergens veel zuidelijker moest geboren zijn, waar bloei heel het jaar blijft, waar groen heel het jaar groen blijft, maar dan zou ik de herfstkleuren en het prille lentegroen wellicht mankeren...  Laat mij maar waar ik ben, en laat me maar zagen, daar ben ik goed in.

Ik ben ooit op Madeira geweest, het bloemeneiland, en heb er met volle teugen van genoten. Maar het was zo overdadig en copieus, dat je bij een langer verblijf wellicht zoudt lijden aan een bloemenindigestie... Niet alleen de bloemen, maar ook alle soorten fruit hangen er overal om je heen. Misschien doet het je denken aan het aardse paradijs, maar je krijgt een beetje het gevoel van overdadigheid en verdrinking. Bovendien is het het bergachtig, en bergen zijn niet echt mijn ding. Bergen hebben altijd het nadeel dat ze in de weg staan, dat de horizon verstoken is. Gelukkig was het een eiland en kon je je telkens omdraaien en uitkijken over de eindeloze einder van de zee.
Heel mooi, moet je echt eens bezoeken als je het kunt... 
Maar naast een bijna verzwelgen in de bloemen en planten, heb je nadien het gevoel dat je tuin nooit vol genoeg staat... En wat je ook doet, je lukt er toch nooit in je tuinpad te omzomen met grote potten bloeiende orchideeën...

Nee, laat me maar hier, in dat landje met al zijn tekortkomingen, met al die regendagen, met al die dreigende luchten maar met een natuur zonder extremen, zonder te hoge uitschieters, zonder te diepe dalen van ellende... Ons mooie groene landje onder die teerblauwe hemel die door de Italianen jaloers wordt bekeken op de schilderijen van onze oude meesters...

Nu moeten we wat geluk hebben om die klare luchten te zien te krijgen, meestal verdwijnt de verre einder in een vage nevel van het fijnstof...

maar straks ga ik weer zagen.
djudedju

tot de volgende ?



Enhanced by Zemanta

dinsdag, september 24, 2013

Het wonder van het leven...

Vanmorgen met veel moeite afscheid genomen van mijn boek, en de liggende positie vervangen door de verticale. Vannacht een paar keer lang wakker gelegen, zoekend naar de slaap, maar die pas gevonden na het helemaal omploegen en omwroeten van mijn bed.

Gisteren met veel pijn in mijn bed gekropen, en vanmorgen niet veel beter opgestaan. Het was nochtans een heerlijke dag vissen samen met Bart. We hebben wel niet veel gevangen, maar de vis was mooier dan anders. Ach, ik moet me niet afvragen waar de pijn vandaan komt... Soms vind ik gewoon geen reden. Meestal weet ik het wel, te lang gewandeld, te veel dit, te veel dat, maar op een luie stoel aan het water zitten??? En dan nog niet eens veel vis moeten ophalen?

Ach, het zal dus wel behoren bij de vele onopgeloste raadsels die me omringen, de wonderen zeg maar... Ach ik weet het wel, dat is helemaal geen wetenschappelijke benadering van de dingen, maar hoeft dat echt ? Moeten wij steeds weer, steeds alles pogen uit te leggen, te verklaren? Is het niet veel leuker ze te aanvaarden en zich te verwonderen?
Gisteren was het grootste wonder het plots voorbijvliegen van een ijsvogel. Dat prachtige fluo-blauwe vogeltje die hier helemaal niet lijkt thuis te horen, die kleuren heeft die veeleer thuishoren onder de tropenzon dan hier in onze wereld met ons koele licht...
Maar zo is heel de wereld vol met wonderen, het was gisteren bladstil, het is nog niet koud geweest, de lente kwam veel later dan anders... Je zou verwachten dat de bomen een beetje de tel kwijt zijn, en dat alles nog felgroen en honkvast aan de boom zou vastzitten, maar niets is minder waar. Ondanks het mooie weer zie je de bomen al stilaan overgaan tot de herfstkleuren, en ondanks het gebrek aan wind, dwarrelt nu en dan een geel of geelbruin blaadje naar beneen...
Het is herfst, en welk weer het ook is, het is de tijd dat de blaren vallen... Dus doen ze dat ook. Waarom ? Waardoor? Ook dat is voor mij een wonder. Het zal wel iets te maken hebben met het korter worden van de dagen, met het feit dat de zon niet meer links van de kerk van Horebeke ter kimme rijst, maar al een heel stuk rechts er van boven de horizon komt piepen, en een veel minder steile klim begint naar een zonnige herfstdag...
En ja, ik weet dat dit te maken heeft met de omloop rond de zon, met de hellingshoek van de aardas, maar telkenjare verwondert het me weer. Als ik me de wereld voorstel met een as er door, die draait als een top, dan vraag ik me af hoe we er in hemelsnaam op blijven staan. En wat me nog meer verwondert is dat de wind dan niet steeds aan een constante snelheid in dezelfde richting blaast, gewoon door dat draaien van de aarde. Dat het magnetische Noorden aan het verschuiven is... Dat bloemen bloeien en dat ik leef, ademhaal, lach en pijn heb... dat zijn de wonderen waar ik elke dag mee mag leven.

Heerlijk toch ? Ja, ook die pijn. Stel je voor dat je leefde zonder ook maar iets te voelen, geestelijk en lichamelijk... Leven als een plant... Al heeft men ontdekt dat een plant wel degelijk gevoelens heeft... Nee, geef mij maar gevoelens, ook al zit daar dan pijn bij. Er zit ook vreugde en liefde bij, en trots, en geluk, en honger en dorst, en plezier, en ... LEVEN !
Leven... van dag tot dag, samen met mensen die je kent, mensen die je liefhebt, en soms ook mensen waar je een hekel aan hebt... Leven op die levende aarde met wind die draait van west naar oost...
Met zon en regen, met bloemen en bijtjes.
Zelfs met die wespen die bijna het licht uitbliezen uit de ogen van een heel goede vriend.
Het hoort allemaal in dat geheel
dat wonderlijke geheel
dat geheel van wonderen

Waar hebben wij dat verdiend ?


tot de volgende ?

maandag, september 23, 2013

Gaan vissen...

Gisterenavond kreeg ik een foontje van Bart. "Pa, ik heb maandag een dag congé, zouden we niet nog eens kunnen gaan vissen?" "Tuurlijk kunnen we dat !"

Het is duidelijk, niet alleen de vis heeft gebeten, Bart heeft in het vissen gebeten, en is gevangen. Joepie.

Ewoud is op school, anders konden we weer met drie generaties aan het water gaan zitten. Een heerlijk gevoel. De vis moet niet eens bijten op zo'n dagen. Het heerlijke samenzijn in de stilte van de natuur is genoeg.

Ik denk dan terug aan vroeger, toen ik regelmatig mee ging met pa om te gaan vissen. In die tijd was vissen nog gericht op het vangen van vis om op te eten, en we waren toentertijd palingvissers. En we visten nog met van die zware hengels in bamboe. Nu zie je die wel eens op de rommelmarkt liggen, als antiek. De mijne en die van pa liggen hier nog ergens op zolder, net zoals mijn oude vismand.

Nu vis ik met een hengel in carbon, je weet nog amper dat je iets vast hebt, zo licht zijn die dingen. Die bamboehengels van vroeger wogen als lood. Mensen die toen op bliek gingen vissen, hadden ook hengels in bamboe, alleen was het topeinde dan een heel dun sprietelke bamboe, waar het aan onze hengels bijna een pink dik was...

Waar is de tijd... We zaten aan de Ijzer, of in een steenput in Zandvoorde, of heel soms in het Maria Hendrika Park te Oostende... En heel soms ging ik mee met Frans, de zon van Pee, je weet wel, onze buurman, die ging aan zee vissen. Hij reed met een Volkswagen, een kever, en dan reden we samen naar het strand, kreeg ik een van zijn hengels te leen, of viste ik met een van die palinghengels van op de golfbreker... Heel soms vingen we dan mooie vis, meestal veel te weinig om de pan vuil te maken.

Met de paling was het gewoonlijk alles of niets. Je ving veel paling, of je ving er geen of maar één of twee stuks. De paling moet op de loop zijn, zodat ze je aas tegen kan komen.

Bij bliek vis je wat actiever, probeer je de vis naar je toe te lokken. Als sport is bliekvissen veel actiever dan paling- of karpervissen.
Maar het leukste was dat ik dan bij pa zat, en veelal ook bij pee. Je moest er stil zijn, zwijgen en stilzitten, maar je hoorde er bij.
Eigenlijk voelde ik me heel sterk verbonden met mijn vader, ik ging niet alleen mee vissen, ik ging ook regelmatig mee op vergaderingen, en nu en dan zat ik mee in zijn bureel, om omzendbrieven te plooien, in omslagen te stoppen, adressen en postzegels er op te kleven...

Dat gevoel heb ik nu een beetje terug... nu ben ik pa, en mijn zoon en soms mijn kleinzoon zitten bij me. Heerlijk is dat.


Ik heb voor Bart een hengel gekocht, speciaal om bij pepe in Wannegem te kunnen gaan vissen, een hengel van zes meter, met een elastiek, waar je heerlijk licht en gemakkelijk mee kunt vissen.

Deze namiddag zullen we daar weer zitten, stil, genietend...

.....................

Gisteren en eergisteren zijn we, zoals bijna ieder weekend gaan rommelmarkten. Normaliter ga ik dan de zaterdag na de middag nog naar de academie, maar nu was er rommelmarkt te Denderhoutem, en daar woont Jef, een goede vriend. Daar blijf je dus wat langer hangen. Vriendschap kent immers geen tijd.

Gisteren in Vlekkem (zoek dat maar eens op ! Een piepklein gemeentje, deel van Erpe-Mere, je weet wel, de gemeente van Lucien Van Impe)... vond ik een mooi Afrikaans beeldje, een Chokwe (spreek uit tjokwee)... Ik kreeg het heel goedkoop. "Waar gaan we dat nu weer zetten?" "Ik weet het ook niet... We vinden wel nog een plaatsje"...
Ondertussen staat het er al, tussen al die beeldjes van andere stammen...
Straks staat héél Afrika op mijn kast.
djudedju

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

vrijdag, september 20, 2013

Croque Jeannette

English: First successful gay pride parade in ...
English: First successful gay pride parade in Belgrade. (Photo credit: Wikipedia)
Het mopje is ouder dan Methusalem... Twee croque monsieur 's op elkaar....

Ik wil het even hebben over homofilie.
Heb je ook gelezen, gezien, gehoord dat de paus eindelijk ook eens een opening maakt naar de homo's en hopelijk ook naar Lesbiennes, want dat laatste las ik nergens. Maar ja, de kerk is nog wel eens meer behept met vrees voor het vrouwelijke. Wellicht dat celibaat dat hen verhindert normaal te denken in deze ?

Maar het is al een grote stap in de goede richting, dat men eindelijk de homo niet meer kerkelijk gaat veroordelen.

Het zal je misschien verwonderen, maar ik vind dat het vlug is gegaan !
Ik heb in een ver verleden nog gewerkt in een psychiatrische instelling, en toen zaten daar nog mensen omwille van het feit dat ze homo waren. Daar deze mensen verstandelijk in orde waren en dus bekwaam waren om te ontsnappen zaten ze in de gesloten afdeling, bij de "gevaarlijke" zieken. Dat ik daar werkzaam was dankte ik onder meer aan mijn fors postuur, want in die tijd moesten we nog al eens een zieke in de dwangbuis hijsen, en dat was soms behoorlijk zwaar.

Maar eind van de jaren zestig van de vorige eeuw, werden homo's dus nog beschouwd als zieken, als mensen met een geestelijke afwijking, en wellicht dus ook als patiënten, die behandelbaar, zeg maar "te genezen" waren.

Dat wil zeggen dat we in minder dan een halve eeuw van die toestand zijn geëvolueerd naar een toestand waarin de gemeenschap niet alleen de homo aanvaard, maar dat zelfs de kerk over gaat tot erkenning. Dat is heel snel !

Goed, ik weet wel dat er nog pakken mensen buiten lopen die homo's helemaal niet accepteren, en de Russische president vaardigt zelfs wetten uit in die richting. Ook al gaat het daar eigenlijk over het publiek uiten van homofilie. En als ik heel eerlijk ben... dan voel ik dat ook nog een beetje zo, maar niet alleen tegenover homo's, ook tegenover gewone man/vrouw verhoudingen. Ik vind dat het niet echt past dat een koppeltje daar elkaar zit af te lebberen in het publiek. Ik ben nu eenmaal een kind van mijn opvoeding, en wat men ook vertelt, dat blijft hangen. (De gay-parade vind ik een onding)

Het zal voor mensen van mijn generatie wellicht ook veel moeilijker zijn om homofilie te aanvaarden, dan voor de generatie die opgroeit in deze tijd.

En nu ik het toch over verdraagzaamheid heb...
Laat ons ook maar eens een lans breken voor religieuze verdraagzaamheid... Hoe meer ik de haat en de wrevel zie die verschillende religies voor elkaar hebben, hoe meer ik de neiging heb om religie als mijn eigen ding te gaan beschouwen. Een religie waarin ik wel verdraagzaam ben, en ieders overtuiging respecteer.

Ik ben niet steeds zo geweest, maar hoe ouder ik word, hoe meer ik lees en leer, hoe meer ik verdraagzaamheid hoog in het vaandel ga dragen. Niet alleen in deze zaken. Ik probeer dat ook toe te passen in de gewone menselijke relaties. Me niet meer zo snel kwaad maken over anderen, pogen meer begrip te hebben, ja, te begrijpen.

Ik denk dat dit proces eigenlijk begint met het groot worden van je eigen kinderen, vooral op het moment dat zij een relatie beginnen, en je plots in je eigen nest een ander jong vind, een die anders is opgevoed, anders tegenover bepaalde zaken staat, en die je moet leren aanvaarden als partner van een van je kinderen. Meer zelfs, die je soms moet verdedigen tegenover je andere kinderen, die nog lang niet aan die stap van verdraagzaamheid toe zijn...

Ik vind het jammer dat we dit niet vroeger leren... De wereld kan er alleen maar beter bij worden, als we verdraagzaam zijn voor elkaar.

Het geeft je ook de gelegenheid om de zaken wat meer van op een afstand te bekijken, je voelt je immers minder betrokken, en dan valt het op dat al die verschillen in feite geen verschillen zijn, of slechts heel minieme verschillen, en dat het echt de moeite niet is om er wakker van te liggen, laat staan je er dik in te maken.
Er is eigenlijk maar één ding waar ik me nog steeds aan erger: Mensen die anderen tegen elkaar op zetten. Mensen die menen je te moeten overtuigen tot hun gelijk. mensen die menen dat zij jou moeten gaan redden van het feit dat je niet denkt, niet bent als zij zijn... Ik denk aan politiek, ik denk aan religie, twee groepen die menen dat zij de enig zaligmakenden zijn...

Ik geloof in de mens, niet in doctrines.
Ik geloof in God, niet in het product dat de mens er meent van te moeten maken.

Ik geloof dat de mens goed is, als men hem/haar mens laat zijn.
Mens voor en met elkaar.

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

donderdag, september 19, 2013

De Croo en het "brugpensioen"...

Ik heb brugpensioen tussen haakjes geplaatst, omdat het niet echt een brugpensioen betreft, maar meer een soort verrijkte werkloosheidsvergoeding, maar dat doet eigenlijk weinig ter zake...

De Croo stelt dat het inkomen van de mensen die "genieten" van dit brugpensioen niet meer gemotiveerd zijn om werk te gaan zoeken, en dat er maar 3 % terug aan de slag gaat...
Als de mensen een gewone werkloosheidsvergoeding met degressief bedrag "genieten", zijn ze veel meer gemotiveerd.
Is dat wel zo?
Het hangt er van af wat je motivatie noemt... Als je stelt dat dreigende of werkelijke armoede een motivatie is, dan heeft hij gelijk ! Deze reden is ook het leitmotiv van deze liberaal, die nog veel liever zou zien dat de werkloosheidsvergoeding beperkt wordt in tijdsduur, en dat je na X tijd gewoon zonder enig inkomen komt te zitten. Van motivatie gesproken !

Natuurlijk zit er ook enige waarheid in zijn redenering, men kan wellicht niet meer praten van een behoud van de pensioenleeftijd op 65, en dus nog minder van een soort pensioen op nog vroegere leeftijd, als de mensen steeds langer leven, en de periode pensioen dus ook steeds langer wordt, ten opzichte van de gewerkte jaren, en dan praat ik nog niet over het feit dat men ook steeds langer gaat studeren.

Maar als dreigende armoede de motivatie wordt, dan is er toch iets grondig mis ! Want het niet vinden van werk ligt niet alleen aan de werkloze, maar ook aan het feit of er werkgelegenheid is. Ik ga hier niet weer zagen over het feit gepaste werkgelegenheid, want ook daar valt meer dan een boek over te vullen. Nee, gewoon over de kans om werk te vinden...

En in een periode met behoorlijk hoge werkloosheid, is het voor iedereen duidelijk dat het niet zo evident is om werk te vinden, werk die men aan kan, werk die bereikbaar is en binnen de mogelijkheden ligt van de werkloze. Het feit dat men bijvoorbeeld wanhopig op zoek is naar deskundigen op het vlak van kernenergie, als je metser bent... helpt de werkloze helemaal niet aan een kans.

Bovendien is het zo, dat als je deze onvrijwillig werklozen in ijltempo laat verarmen, je meteen ook de koopkracht aantast, en de koopkracht is hoe dan ook de motor van de economie. Maar het moet uiteraard draagbaar blijven, en er moet een oplossing in het vooruitzicht zijn.

Dus gaan de rechtse politici er van uit dat de enige kans ligt in het stimuleren, het steunen, het bevoorrechten van hen die werk verschaffen, dus van de werkgevers.  Daartoe gaan zij allerlei steunmaatregelen gaan treffen om de werkgevers, de bedrijven zo sterk mogelijk en zo concurrentieel mogelijk te maken. Ze gaan de bedrijven minder belasten, gaan premies uitdelen, gaan op God weet welke manieren allemaal de kosten voor de werkgever drastisch beperken om zo de tewerkstelling te promoveren.

Dit lijkt logisch, maar is het dat ook ?
Niet helemaal...
Als ik wasmachines fabriceer, dan kan ik door al die toelagen en vrijstellingen misschien mijn wasmachines beterkoop verkopen, maar er is geen mens ook maar een dag eerder een wasmachine zal kopen dan hij of zij hem nodig heeft. Ik kan dus alleen hopen dat ik een wat groter procentueel aandeel van de markt verover, maar dit gaat dan ten koste van de ander, dus ook van deze fabrikant gaat men dan ook over tot steunmaatregelen en als wij hier niet nog wat meer cadeautjes geven, is alle voordeel meteen weer verdwenen, en kost het alleen maar.
Er is meer, je zou ook de voordelen kunnen knopen aan de stijging van de tewerkstelling, maar ook dit is grotendeels prietpraat... Je kunt maar één man op een machine zetten, en tenzij het volume van werk dusdanig toeneemt, zijn er ook geen middelen om deze bijkomende machines aan te schaffen, en dan moet men ook nog maatregelen nemen om het marktaandeel te vergroten, anders ga je gewoon een steeds grotere stock opbouwen van producten die verouderd zijn nog voor je ze kunt verkopen...

In de praktijk gaan dus de premies en vrijstellingen niet resulteren in een blijvende tewerkstelling of een veroveren van een groter segment van de markt, maar van meer winst voor het bedrijf, en dat kan voor de fabrikant leuk zijn, maar het biedt geen oplossing voor de tewerkstelling.

Wat je er wel mee bekomt, is het feit dat je de werklozen steeds armer maakt, dat dit resulteert in een daling van de koopkracht, dat die daling met zich meebrengt dat er ook effectief minder gekocht wordt, dat er meer en meer van het beschikbare geld gaat naar de tweedehandsmarkt, en er dus steeds minder tewerkstelling komt, een stijging van de werkloosheid en een steeds verder toenemende verarming.
Wat de rechtse partijen eigenlijk echt willen wordt daarmee een feit ! Een kleine elite van rijken, een grote massa van armeren en afhankelijken.

De echte ziekte van de maatschappij is dus niet de werkloosheid, is ook niet het rijker worden van de rijken en armer worden van steeds meer armen... Volgens mij is de echte ziekte te vinden in het economische bestel !
Heel onze economie is gebaseerd op een steeds stijgende groei !
Men is nu zo ver dat men de grondstoffen vlugger verbruikt dan de aarde ze kan opbrengen, en dat in een steeds sneller tempo, want de economie moet groeien...
Men gaat steeds meer automatiseren, steeds meer de producten maken zodat ze slechts een zekere tijd kunnen meegaan, en ze dan waardeloos worden (en dus ook niet concurrentieel kunnen zijn via de tweedehandsmarkt)...
De enige manier waarop men binnen dat systeem kan zorgen voor een blijvende tewerkstelling, is dus een steeds stijgende productie en een steeds stijgende winst, want die winst is nodig om steeds sneller, steeds goedkoper, steeds meer beperkt in tijdsduur te kunnen produceren.

Dit kan niet niet ongelimiteerd zo verder !
Je hoeft echt geen genie te zijn om dit in te zien.
We moeten heel het economische bestel herzien, we moeten naar een andere vorm van toekomst, en een beter en nuttiger gebruik van de aarde.
We moeten de beschikbare grondstoffen beter verdelen over de ganse wereldbevolking, en ook het beschikbare werk beter verdelen, ook al moeten we daarvoor minder volautomatisch gaan produceren en moeten we weer terug naar een valoriseren van de arbeid.
Mij interesseert het geen fluit wat de werkgever verdient, of het veel is of weinig. Van mij mag hij of zij  verschrikkelijk veel verdienen, zolang iedereen een normaal inkomen heeft met een goed bestaan, beschikt over een goede woongelegenheid, gezond voedsel, goede kledij en goede verzorging, kortom een goed leven, kan het mij niet schelen dat er zijn die veel meer verdienen... Het kan mij geen zier schelen als ik in mijn huis kranen heb uit gewoon metaal en de rijke gouden kranen heeft, als we beiden maar beschikken over drinkbaar water.

Maar we moeten ons bewust worden van het feit dat er geen toekomst meer is in het steeds meer en steeds sneller produceren, en nog minder in het maken van producten die steeds sneller stuk gaan. Onze aarde is eindig, en niet onuitputtelijk.
Tijd dat we wakker worden !

.......................

We zijn dus een paar dagen aar Ambleteuse geweest... Een gemeente die je alleen kunt vinden dank zij het feit dat er bordjes langs de weg staan die je melden dat je er bent... zo klein en zo mooi is het er... Een kust zonder grote hotels, zonder kasten van villa's, alleen maar gewone huizen en een ongerepte kust vol duinen, strand met wit zand, strand met rotsen, mensen die bij laag tij schelpen en mossels gaan plukken, mensen die goeiendag zeggen, en rust...
De tweede dag zijn we Nausicaa gaan bezoeken, het grote aquarium in Boulogne sur Mer... Prachtig en het bezoek méér dan waard ! Maar tegen 's middags was mijn bobijntje afgelopen, en zijn we naar ons kleine hotelletje terug gegaan, heb ik op mijn bed gelegen en hebben we gekeken naar Madame Fletcher in Murder She wrote...
En gisteren steenstokkedood thuis gekomen.
Ik heb Anny gelukkig een en ander kunnen laten zien en kunnen laten genieten van de streek, en ik heb het overleefd. Dus alles is OK...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

zaterdag, september 14, 2013

Mater drup drup kermis drup...

English: The Slack river and the village of Am...
English: The Slack river and the village of Ambleteuse (Département du Pas-de-Calais, France) Nederlands: Het riviertje de Slack en de kustplaats Ambleteuse (Departement Pas-de-Calais, Frankrijk Français : La Slack et la station balnéaire d'Ambleteuse (Département du Pas-de-Calais, France) (Photo credit: Wikipedia)
The Slack River estuary
The Slack River estuary (Photo credit: Wikipedia)
Vandaag is er de "Grote Rommelmarkt" te Mater, ter gelegenheid van de kermis...
Het spijt me meer dan ik kan zeggen, maar ik ga zelfs niet kijken: het regent !
En als het regent, dan moet je echt de moeite niet doen om naar een rommelmarkt te gaan, de helft van de kramers komt niet, en de rest schermt zijn waren af met grote stukken plastic, zodat je niets ziet. Alleen waar het een bewoner betreft, heb je kans iets te zien: als hij/zij een garage heeft, dan stelt hij/zij de waren uit in de garage... Maar voor die enkelen, hoe sympathiek ze me ook zijn, ga ik echt niet in de regen gaan lopen...
Jammer, want de organisators doen echt wel moeite om van de kermis een echte kermis te maken ! Maar als je het weer tegen hebt, dan is het vechten tegen de bierkaai... (Wat is een bierkaai eigenlijk ?)

Morgen geven ze iets beter weer... Dat zou dan goed zijn voor het vervolg van de kermisactiviteiten... en voor de rommelmarkt te Zegelsem (Kasseifeesten)...

Dus als het goed is, zit de kans er in dat er morgen geen blog is, en voor de daar op volgende dagen, komt er ook geen blog, want dan ben ik voor een paar dagen op vakantie... Naar Ambleteuse.
Ambleteuse, nooit van gehoord ?
Ik ook niet, en toen ik het opzocht op de kaart van La Douce France, vond ik het ook niet, ik moest al een gedetailleerde kaart er bij halen om het te vinden... Zo groot is het dorpje... aan de Opaalkust, niet ver van Boulogne sur Mer, in Frans Vlaanderen...
Toch is Ambleteuse niet helemaal zonder belang geweest in de geschiedenis: Napoleon gebruikte het om een deel van zijn vloot te meren, om een aanval te doen op Groot Brittannië, die er nooit is gekomen.
Voor de rest is er niets gebeurd in Ambleteuse... gelegen aan de zee en aan de monding van de Slack... Ook nog nooit van gehoord.


Op de foto zie je héél de gemeente en de stroom (mondt uit in zee) de Slack... Met wat goede wil kun je er wellicht over springen.

Misschien vraag je je dan af, waarom ga je dan dààr heen? Precies omdat het er zo klein en stil is, en je niet in de drukte verdrinkt. De rotskust is daar, volgens andere foto's niet meer zo hoog en impressionant, dus wellicht is het ook niet echt toeristisch, en is het nog echt kust zoals de kust eigenlijk moest zijn...

En als het slecht weer mocht zijn, dan rijden we naar Boulogne sur Mer, en gaan we Nausicaa bezoeken, de grote aquarium... Zitten we binnen ... en aan 't water achter glas.

Je ziet, we hebben ons al een heel klein beetje voorbereid, en de rest vinden we daar wel, en vragen we aan de mensen van te lande...
Dus... misschien is dit de laatste blog voor een dag of vier...

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

vrijdag, september 13, 2013

de overconsumptiemaatschappij

Sinds ergens in augustus zijn we dus begonnen de wereld aan leeg te eten... Op dat moment immers hebben we de opbrengsten overschreden, en verbruiken we meer dan de wereld per jaar kan opbrengen. Je moet geen wiskundige zijn, om in te zien dat - als je niet drastisch gaat inkrimpen- je op een steeds snellere manier die capaciteiten aan het overschrijden bent, er blijft immers steeds minder over.
Hoe ze dat berekenen weet ik niet, ik weet zelfs niet wat ze allemaal wel of niet in rekening brengen, dus zal daar wellicht nog een marge mogelijk zijn, maar zowel naar beneden als naar boven...

Ik ben midden jaren 60 van de vorige eeuw op de arbeidsmarkt gekomen, midden in een zeer sterk groeiende economie. Werk zat, steeds stijgende lonen, betere arbeidsvoorwaarden, stijgende welvaart...

Eind de jaren 70 kwam de eerste knak in die groei, met de eerste petroleumcrisis, en sindsdien is nooit meer het elan van de jaren 60 bereikt, maar desondanks bleef de economie maar groeien,  steeg de welvaart, steeg het welzijn.

Ondanks diverse crises zien wij dat rijken steeds rijker worden, maar ook dat het ritme van de groei is afgenomen en dat het vooral de werknemers zijn die minder snel vooruit gaan, al is er eigenlijk niet echt van achteruitgaan te spreken.

Als je het consumeren bekijkt, dan is er helemaal geen achtergang. Sinds men op TV heeft onthuld dat in de moderne productie men de levensduur inbouwt in de toestellen, weten we ook deels waarom. Als je nu een toestel koopt is het maar gemaakt om een zekere (korte) tijd mee te gaan.
Op die manier bouw je het consumeren in de productie in.

Door het steeds sneller uitputten van de wereld en zijn grondstoffen, moest men een nieuwe industrie in het leven roepen, bestaande uit het recupereren van de grondstoffen uit de oude kapotte zaken. Het sorteren van je huisvuil heeft daar ook mee te maken. Dit is echt niet alleen om de hoop afval op die manier te verminderen, nee, het is ook een terugwinnen van grondstoffen.

In heel wat derdewereldlanden zien we mensen in zeer ongezonde omstandigheden gevaarlijke componenten terugwinnen uit onze afval. Grondstoffen verwerven via mijnbouw is gevaarlijk, het verwerven van die grondstoffen uit afval lijkt in veel gevallen al even gevaarlijk.

Maar desondanks overschrijden we dus steeds sneller de capaciteit van onze aarde...
Als een bedrijf niet groeit, dan beschouwt men dat als achteruitgaan. Onze taal is daarin duidelijk: "Stilstaan is achteruitgaan"...
Maar is dat wel zo ?
Moeten wij wel steeds "groei" kennen? Moeten wij wel steeds meer produceren aan steeds meer concurrerende prijzen?

Als ik kijk naar mijn kleinkinderen, dan zie ik regelmatig dat ze weer een nieuw model smartphone hebben... Nee, de oude was nog niet stuk, maar met die nieuwe kun je weer iets meer dan met die oude, en het gaat ook nog sneller, opa... En ik die dacht dat een telefoon, ook al is het een smartphone, in hoofdzaak diende om te telefoneren... Maar nee, ik zie ze nu via Facebook en Twitter met elkaar telefonisch op het internet zitten...

Telkens en telkens weer zitten er in de nieuwe modellen nieuwe piefjes... en dus moeten ze die hebben "om mee te zijn"...
Als ik kijk naar de prijzen van die dingen, dan vind ik dat verschrikkelijk duur. Zij niet.
Nu stel ik vast dat dit ook "goede" kanten heeft... De helft van mijn kleinkinderen gebruikt alleen "oude" toestellen, van een of een paar jaar oud, die ze dan gratis of bijna gratis krijgen van hun klasgenootjes.  Ik vind hun speeldingen even blits als die spiksplintere, maar ja, wie ben ik...
Ook op de rommelmarkt zie je die dingen liggen...
Net zoals steeds meer tweedehandskledij...


Ik heb de indruk dat er toch wel wat roert... Wellicht ook door de crisis, en door het feit dat de mensen hun manier van leven willen behouden, ook al moeten ze het dan doen via tweedehandsmarkt.

Ik vind dit positief.
Het kan met zich brengen, dat men de strategie in de productie weer wat gaat aanpassen naar een langere levensduur...
De mensen nemen het niet en je ziet ook weer herstellers op de markt komen. De wegwerpcultuur lijkt wat af te remmen.

Hoe dan ook, als mijn kleinkinderen ooit nog willen kunnen genieten van hun kleinkinderen, dan moeten ze de aarde in ere houden, ze leven er op !

Tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

donderdag, september 12, 2013

Kom pjoeteren !

't Is tegenwoordig 't een en 't ander met al die vreemde woorden in ons moeders taal... Niet dat ik er iets tegen heb, maar soms weet ik gewoon niet meer waar ze het over hebben. Vooral waar ze beroepen plots in een Engels of Amerikaans sausje dippen... Neem nu het edele beroep van kuisvrouw, om een of andere reden vindt men dat dit plots niet meer deftig klinkt en noemen ze haar Floor Manager, zij die de vloer beheert... Ze blijft wel kuisen. Voor het zelfde loon. Alleen haar naam is volgens insiders (!) wat hoger gevalueerd (!).

Dat laatste fenomeen is een modeverschijnsel... Om een of andere reden past het niet meer te zeggen wat je doet, en om toch niet te liegen, geeft men er nu ronkende liefst Engelstalige omschrijvingen aan. Dat doet me denken aan lang geleden: het oude vrouwtje was heel fier dat haar zoon een job had in Brussel, in de Grote Post (ze sprak het uit met hoofdletters , hij was er "estampilleur"... Met andere woorden, hij zette de stempel op de postzegels... Maar dat klonk natuurlijk niet zo sjiek als estampilleur hé...

Net die neiging om jezelf en je kinderen op een hoger schavotje te plaatsen, doet je naar omschrijvingen grijpen die nog wat stralender, nog wat blitser zijn... Je hebt het gemaakt, je zoon/dochter heeft een belangrijke functie !

Maar is er eigenlijk een functie die belangrijker is dan de andere ?
Is iemand die de leiding heeft echt belangrijker dan een uitvoerder van een simpele taak?
Ik meen van niet, mocht diene simpele er niet zijn, dan mocht die leidinggevende daar zelf dat werkje gaan doen.
Met andere woorden, we zijn eigenlijk allemaal maar even waardig (Met uitzondering van de politici, die verprutsen alleen maar).
Voor mij is een huisvrouw geen cent minder waard dan een zakenvrouw of een directrice... Voor mij is de man van de vuilkar zeker even belangrijk als uw huisdokter. U kunt niet zonder. Niet zonder de een, niet zonder de ander.

Als ik het goed bedenk, dan lijkt het mij dat de logica zegt, dat geen enkel tandwiel goed werkt, als niet iedere tand precies in iedere groef grijpt. In onze moderne maatschappij is dat meer dan ooit het geval. Vroeger, in de tijd dat ieder dorpje min of meer zelfbedruipend was, toen ieder dorpje eigenlijk een economische entiteit was, was iedereen belangrijk, maar nu, nu de zelfredzaamheid in feite veel lager is dan toen, is dat meer dan ooit het geval.
Vroeger waren er veel minder technologische hoogstandjes in ieder huis. De pomp en waar er rolluiken waren het rolluik, waren zowat de enige echt technische dingen. Daar moest je iets van kennen om het bij breuk te herstellen. Voor de rest kon men zich meestal zelf wel behelpen. En anders kon iemand van het dorp je wel uit de nood helpen.
Tegenwoordig is zo wat alles technologie in en om het huis. Je hebt geen bel meer waar je de klepel tegen de klokmantel slaat, nee, het is een elektrische schel, waar niets aan te herstellen is, maar te vervangen is, wellicht door eentje met keuze uit 5 melodieën... Eenmaal binnen raak je de schakelaar aan om licht te maken, tenzij je werkt met een bewegingsmelder, dan gaat het automatisch... en zo kun je heel je woning aflopen... En tenzij je een scholing hebt in een of ander technologisch vak,  kun je wellicht in geval van nood, geen enkel van die dingen herstellen als dat nodig blijkt.
Ik denk dat dit ons een soort minderwaardigheidsgevoel heeft bezorgd... En daarom gaan we onszelf, en de onzen een hoger titel gaan geven, stempelen ze niet langer de brieven af, maar zijn ze estampilleur....
Maar dat alles maakt dat we steeds meer en meer van elkaar afhankelijk zijn. En het gaat nog verder... Men gaat steeds meer specialistisch werken ! Iemand die in een autofabriek werkt hoeft geen jota meer te weten van die auto, hij moet alleen weten waar hij van ieder passerend stuk die drie vijzen moet vast draaien...
Dit maakt ook dat de echte beroepsfierheid er niet meer is. Men gaat zijn job doen, en dan zo snel mogelijk weer naar huis, in de sofa, voor de TV...

Ik vermoed dat daar ook een beetje het geluk zoek is... Iets wat men veel te ver zoekt.

tot de volgende ?

woensdag, september 11, 2013

Panda Daisa

The BBCi Pandas
The BBCi Pandas (Photo credit: Bods)
Elio di Rupo is weer de pineut. Hij heeft het aangedurfd om een koppel pandaberen naar Paira Daisa te laten gaan in plaats van naar de Zoo te Antwerpen. Talrijke NVA-ers kwamen hun verontwaardiging spuien op het scherm.

Maak jij je daar nu druk om ?
Ikke niet.

Om eerlijk te zijn, voor mij is het beter dat ze naar Paira Daisa komen, want die dierentuin ligt zo wat aan mijn achterdeur, Antwerpen is véél verder weg. In die zin kan ik ook de Antwerpenaars begrijpen die de beren liever bij hen kregen, maar voor de rest laat het mij Siberisch koud.

Maar dat Panda's een politiek punt vormen in ons land, dat maakt het nu aan heel de wereld duidelijk hoe "beestig" onze politiek wel is...

Aan de ene kant vind ik het leuk dat we nu eens Panda's in levende lijve kunnen gaan zien, aan de andere kant vind ik het erg dat men van die beesten show-artikelen maakt, die telkens van dierentuin naar dierentuin hobbelen, om door de massa mensen bekeken te worden.
Dat men Panda's houd in dierentuinen, is de redding geweest en is het nog van deze soort, maar ze nu verdiemelieren als showartikels... nee, voor mij hoeft dat niet zo nodig.

Maar ja, de verkiezingskoorts lijkt al weer aan het rijzen... Volgend jaar moeten wij met zijn allen weer bollekes gaan rood kleuren om zo onze politieke wil kenbaar te maken. Ik heb al meermalen gezegd dat  ik niet geloof in het huidige politieke systeem, waar niet de verkozene maar de partij de wet dicteert. Om eerlijk te zijn zouden ze dus de stembrieven beter sterk vereenvoudigen, en je alleen laten kiezen tussen die of gene partij, met nadruk op gene...

Toch ben ik zelfs voor één keer overtuigd van het belang van deze verkiezing, omdat voor sommigen het doel van deze verkiezingen de splitsing is van ons land. Een land dat in werkelijkheid niet echt kan gesplitst worden, gewoon al door het feit dat je Brussel noch bij Vlaanderen, noch bij Wallonië kunt voegen, en dan zwijg ik nog over dat stukje Duitstalig gebied...

De enigen die werkelijk brood zien in de splitsing zijn de politici, die er een uitbreiding van hun macht en de postjes in vinden. De stilzwijgende meerderheid van dit land is helemaal niet geïnteresseerd in splitsing.

Maar er is meer waar ik bang van ben...
De Nieuwe Vlaamse Alliantie... Een alliantie is een bondgenootschap, een verbond. We kunnen dus net zo goed lezen : Nieuw Vlaams Verbond... Is dit een verwijzing naar het oude verbond ? Het Vlaams Nationaal Verbond ????
VNV heeft nog een leuke bijkomstige betekenis: Vlaams Nationale Vrienden, en dat is toch wel de naam van de kerngroep van NVA zeker ...
Ik stel me grote vragen.
Ik maak me heel erg ongerust.
En de zeer rechtse houding van die partij stelt me zeker niet gerust.

Ik hou niet van extremen. Ik hou niet van mensen of van partijen die zich duidelijk profileren naar uiterst links of naar uiterst rechts... Beide vormen doen mij te veel denken aan dictatoriale uitwassen die we in ons verleden zagen.

Ik hou van het gezonde boerenverstand, die poogt de kerk in 't midden van de parochie te houden, zoals we dat plegen te zeggen...
Ik hoop dat de mensen zich volgend jaar voor het eerst bewust zijn van het belang van hun stem.
Ook al gaat het over politiek, over een bestel waar ik niet echt in geloof, dit keer gaat het over veel meer... Straks zitten die Pandaberen niet in Paira Daisa, maar in het buitenland !

djudedju

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

dinsdag, september 10, 2013

daar is de regen...daar is de herfst !

Het lijkt of die lange heerlijke zomer voorbij is. Ik zit hier met amper genoeg licht om mijn klavier te zien ( ik kan niet blind typen)... Nog een beetje meer wolken, en ik mag midden op de dag het licht aansteken. Ik zie dat Anny dat in de zitplaats al heeft gedaan, daar zit je wat verder weg van het raam, en is het altijd wat minder licht.

Dus daar is het seizoen waar ik ieder jaar zo tegen op zie: het donkere seizoen.
Ik heb veel minder problemen met regen, kou dan met het feit dat de dagen zo kort worden. Ik zie dat de zon maar meer opstaat om 7.10' en al weer ondergaat om 20.08'... Je ziet, de dagen zijn al korter dan de uren waarop je normaal pleegt wakker te zijn, actief te zijn.
Met andere woorden, we leven al weer tegen het natuurlijke ritme in, of de natuur is helemaal niet meer aangepast aan het moderne leven.

Ik heb er een hekel aan dat ik al op ben, en het licht is er nog niet, of nog niet volledig, en ik heb er al even zeer een hekel aan dat het al donker is als ik nog volop actief ben... Het lijkt dan wel of er iets mis is met me, en eigenlijk is dat dus ook zo, ik leef tegen de natuurlijke gang de dingen in. Normaal moeten we met de kippen op stok, en moet de zon al volop schijnen als we weer goed en wel leven.
Want slapen, dat is een beetje dood zijn. Dat is een soort tijdelijk afscheid van het bewust leven.

Voor me zit Lowietje de parkiet nog wat suf rond te kijken, hij poetst zijn veren wat, en als alles goed ligt, stopt hij zijn kopje maar weer tussen zijn pluimen. 't Is nog niet eens licht. De vogels buiten haasten zich tussen de vlagen in, om wat eten bijeen te scharrelen, en ik zie dat er al verscheidene zijn die nu en dan eens de voederplank bezoeken, zien of er nog niets te verkiskassen is... Ook voor hen is vandaag het begin van de winter.

In de loop van deze of volgende week komt er een man bestek op maken om mijn tuin eens weer in orde te brengen. Zelf kunnen we het niet meer, noch Anny, noch ik... Dus moeten we maar een buitenstaander aan het werk zetten. Eigenlijk is dat een beetje gek, want Frederik is van beroep tuinier, maar hij is momenteel werkloos, en de reglementering laat niet toe dat hij dan bij ons zou komen de boel opkuisen. Ik snap het nut van de reglementen wel, maar ergens is het toch niet helemaal logisch.
Nu ja, hoe dan ook, het komt dus met tijd en boterhammen in orde, en bij leven en welzijn, hebben we volgend jaar terug een nette tuin. En dat zal wellicht makkelijker zijn om het wat bij te houden. Alle vlug groeiende (woekerende) planten moeten er uit, op die manier dat ons beeld van een wilde tuin wel blijft, maar makkelijker onder controle te houden is.

Misschien gaan er zelfs wat nieuwe planten bij moeten waar andere verwijderd worden... wie weet. We zien wel. Het doel is te komen tot een tuin die zo weinig mogelijk werk vraagt, en toch mooi is om te zien en een kleine biotoop vormt voor zoveel mogelijk natuurlijk leven. Wij hebben nu veel vlinders en vogels, en dat zouden we liefst willen behouden... Maar ik vrees dat de vogels wel een beetje nestgelegenheid zullen verliezen, omdat zij nogal in die woekerplanten nestelden...

In de academie ben ik dus alweer druk aan het kleien... Heel wat vrienden van vorig schooljaar terug gezien, en vastgesteld dat het schoolse ritme voor velen slechts moeizaam te herpakken is, er zijn er nog een heleboel die de weg terug naar school nog moeten vinden.

Ik heb tijdens de lange vakantie twintig kilo gewone klei omgewerkt tot papierklei... Ik vind dat de mogelijkheden daarmee groter zijn, zeker voor wie figuratief werkt... En daar in de papierklei die je kunt kopen geen chamotte zit, maak ik die dan maar zelf, ook al is daar heel wat kneedwerk aan !

Ik ga stoppen, 't wordt te donker.
djudedju

ZOOOMER !!! Waar ben je ?????

tot de volgende ?

PS: in het veld voor ons zijn de aardappelen doodgespoten, klaar om te oogsten... Nu liggen ze in vette natte klei onbereikbaar te wezen, de huizengrote machines kunnen wellicht niet tegen de modder ?

maandag, september 09, 2013

de stadsstaten

Marihuana (film)
Marihuana (film) (Photo credit: Wikipedia)
Er is heel wat heisa ontstaan over de Antwerpse Gas-boete op het bezit van wiet, ofte marihuana...
Ik ben heel blij dat die heisa er eindelijk komt, ik vind het echter een beetje jammer dat het net over wiet gaat...
Ik heb het niet zo op verdovende en/of verslavende middelen, die uiteindelijk op geen enkele manier de mens goed doen. Naar het schijnt zou cannabis (wiet, marihuana) wel een en ander beloven als pijnstiller en als medicament. In die zin zou het dus wel moeten kunnen.

Maar ik heb het over de gasboetes...
Gemeentelijke Administratieve Sancties...
Het middel om machtsgeile burgemeestertjes en zijn discipelen toch zelf wat eigengereide macht te geven.
Want dat is het.
In gemeente X is zitten op de dorpel van de kerk een misdaad, in de gemeente er naast mag dat wel. In gemeente Y mag je niet dit, in gemeente Z niet dat... Geen kat die nog weet waar je wat mag of net niet moogt.

Ieder Belg is gelijk voor de wet, maar de wetten zijn niet gelijk voor iedere Belg.
Toch absurd?
In een Britse documentaire noemde men België Kafkaiaans ... Kafka is een schrijver die beroemd is om zijn benadering van absurde toestanden, en hoe de maatschappij zou zijn in absurde situaties.
Maar het lijkt er inderdaad steeds meer op dat België een absurd stukje wereld is.

Ik kan aannemen dat men voor bepaalde zaken eigenlijk nood heeft aan een soort makkelijke afwerking van boetes, maar is het systeem van de GASboetes niet net de zaken omkeren? Men maakt het systeem daarmee niet simpeler, doorzichtiger, vlotter, nee, men maakt er gewoon een poespas van.

Ik ben voorstander van het feit dat men de bestraffing (boetes) voor kleine misdrijven moet eenvoudiger maken, maar als men dat nu blijkbaar kan in een stom systeem van GASboetes, dan moet men dat toch kunnen in een systeem van algemene uniforme wetgeving voor heel het land?
Op die manier zou men de zaken voor iedereen veel doorzichtiger kunnen maken en veel duidelijker.

.....

Of is het soms net de bedoeling van het ondoorzichtig, Kafkaiaans te maken? Omdat men zo de machtsgeilheid van de plaatselijke verkozenen tegemoet komt en omdat de ondoorzichtigheid op zich al een bron is van meer boetes, die netjes binnen gerijfd worden.
Als het er om gaat om de gemeente een zeker inkomen te verschaffen zonder dat ze de belastingen verhogen, dan zou men ook dat nationaal kunnen opvangen... Dus rest mij alleen het gevoel dat het enkel en alleen gaat over het schenken van een beetje macht aan de plaatselijke machtshebbers...

Het lijkt mij een symptoom te meer... Onze maatschappij evolueert steeds meer naar rechts, en rechts heeft nogal de neiging naar dictatoriale middelen.... Het hangt allemaal aaneen...

Ik kan me geen enkele reden bedenken waarom men nu plots per gemeente afzonderlijke, afwijkende wetten en wetjes moet kunnen maken, als het niet is om tegemoet te komen aan de machtswellust van de enkelingen...

Het kan best zijn dat men inderdaad overlast heeft door de wietgebruikers, maar ik kan me niet voorstellen dat die overlast een typisch Antwerps fenomeen is.  En als het niet typisch Antwerps is, dan hoort het niet dat Antwerpen een eigen wet maakt en eigen boetes kan opleggen.

Maar ja... ik probeer gewoon na te denken, en dat is ook niet logisch meer...
Kijk nu maar naar Menen... Als daar iemand aan de gemeentelijke diensten inlichtingen komt vragen, en hij is niet Nederlandstalig, dan moet men hem of haar maar proberen te helpen, met gebarentaal... Want Frans spreken, dat hoort niet... djudedju.

We maken ons echt sympathiek !
Ik zie zo al de toerist die in Menen wil vragen waar hij dit of dat kan vinden, en achter de balie een ambtenaar die zoals een Sjamaan zit bezwerende tekens te maken over de verbouwereerde toerist...
djudedju...

Is het niet hoog tijd dat wie echt Vlaming wil zijn, zich ook bewust is van het feit dat grootsheid niet kan samen gaan met bekrompenheid???

Maar ja... we hebben nu eenmaal politici, en geen wijzen...

tot de volgende ?


Enhanced by Zemanta

zondag, september 08, 2013

Belgacom ?

Kom ? Nee Belga ging... kapot.

Wie TV heeft via Belgacom, heeft vast al wel eens dat scherm gezien: "Deze zender is tijdelijk onderbroken"....
Toen ik vrijdag naar de academie ging was dat het geval, toen ik terug kwam was dat scherm er nog steeds, en wat (voor mij althans) nog véél erger was, ik had ook geen internet...
Eens bij de buur gegaan, hij had wel beeld... Dan maar gebeld naar Belgacom, en eerst op honderd en één keuzevraag moeten ondergaan (zoveel dat je soms niet zeker meer bent wat je nu eigenlijk moet kiezen), maar op den langen duur krijg je toch een man aan de lijn, die je weer een heleboel vraagt, blijkbaar van ginder uit uw lijn kan controleren, en dan doodleuk zegt dat er inderdaad iets mis is, en dat de herstellingsdienst pas maandag kan langskomen...
djudedju

Vroeger, heel lang geleden hebben wij de eerste jaren van ons huwelijkse leven doorgebracht zonder TV... Maar nu gaat dat blijkbaar niet meer. Ik zat in een boek te lezen, maar Anny zat haar kot op te vreten in de zetel...

Plots hoorde ik een geklop. Na enig kijken, bleek het de buur te zijn, met in zijn hand een lange kabel: "Doe eens je raam open op kantelstand !" Hij schoof de rol kabel naar binnen, en ik ging de deur open doen. Hij had die lange kabel aan zijn "dinges" ingepind, en wij zouden TV kijken op zijn Belgacomsysteem. Bij hem kwam Belgacom dus wel, bij ons was het gegaan...

Brave buur !

Gisterennamiddag kregen wij een sms op onze vaste telefoon: "Onze afspraak met de hersteldienst was geannuleerd..." Je moest geen uitleg vragen, want een sms dat antwoord niet...
Ik bij de buur, en die raadde aan om nog maar eens te bellen naar die hersteldienst, om uitleg te vragen. (Buur was vroeger werkzaam bij Belgacom, vandaar zijn grotere kennis van het systeem)... Maar toen ik thuis kwam, dacht ik dat er precies toch één lampje meer pinkte dan eerder, en ik besloot mijn computer eens aan te leggen, misschien...
En ja hoor ! Internet was back !
Weer naar Eddy, en die kwam mee, zijn kabel uit onze TV gehaald, onze aansluiting er weer ingeplugd, en ja ! Het ging !
Konden die oenen van Belgacom niet sms-en dat het niet meer nodig was te komen dat alles weer in orde was ? De soepkiekens !
Maar wellicht zijn dat allemaal opties in hun computer, en is dat nu net niet voorzien?

Enfin, onze Tv speelt weer, en Anny zit weer doodgelukkig naar het scherm te staren...

Gisteren was er rommelmarkt in Amougies, had ik, nog voor de panne op mijn kwampjoeter gevonden... Dus wij naar wat ze hier noemen Amedjijs (Amengijs)... Een hele mooie en leuke markt in het kleine leuke gemeentje... Ik zag er de oude meubelfabriek van Cousaert, waar de werkgever in illo tempore zijn arbeiders "que des canards" noemde... Nog een beetje en ik lokte een staking uit in La Wallonie... Waar is de tijd...

Vanmorgen zijn we naar Ghislenghien gegaan, naar een rommelmarkt met artisanale markt... Heel mooi en heel groot, maar niet zo groot als in Ogy. In Amougies hoor je nog ontzettend veel Vlaams praten, en volgens een jongedame van daar was het wellicht zo dat de gemeenten dichtst bij Vlaanderen meer Vlaams spraken dan Frans... We bekloegen ons nog maar eens over die idiote taalgrens, en de nog veel idiotere politici... In Ghislenghien ben je al een heel stuk dieper in Henegouwen, en daar was het duidelijk wel allemaal Frans, maar toen wij aan een kraampje worst kochten van everzwijn, ezel, met look, met 5 peperes, met weet ik nog wat allemaal (we kochten ze verschillende worsten, dan hoorde de man ons Vlaams kouten, en deed zijn best om een verstaanbaar Vlaams te praten met ons. Helemaal geen taalstrijd in ons land, tenzij voor politici en andere dwazen.

 We gaan dolgraag naar rommelmarkten in Wallonië, vooral omwille van de sfeer. Gewoonlijk is er ook kermis, en op een of andere manier lopen kermis en rommelmarkt dooreen. De sfeer is er anders, losser, en je ziet er activiteiten die niet bij een rommelmarkt horen. Vandaag zagen we een hele stoet oldtimers, wagens en vooral moto's... Een heel oude moto lekte benzine dat het een lieve lust was. Ik wees een motard er op, en hij ging de eigenaar verwittigen... "Geen probleem, dat doet hij altijd, maar ik heb hem vol genoeg gedaan om de rit te kunnen rijden..." Leuk.

Ik ga stoppen, naar het nieuws gaan kijken op TV
djudedju

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

vrijdag, september 06, 2013

Ik zou wel eens willen weten

Cover of "Les Roses Blaches"
Cover of Les Roses Blaches
waarom zijn de bergen zo hoog...

Wie van mijn leeftijd is, of ouder, zal zich zeker Jules de Corte herinneren, de blinde klein-kunst-zanger, met zijn heel simpele maar zo mooie liedjes...
Ik heb zo net eens op Youtube het liedje opgezocht en er - met wat heimwee- naar geluisterd.

Ik zou wel eens willen weten...
... waar zijn al die kleinkunstenaars naar toe ?
Ach ik weet het wel, er zijn er nog steeds enkele, maar heel veel zijn er niet meer. Het lijkt wel of het genre een beetje tijdsgebonden was.

Gewoonlijk geen hoogdravende teksten, geen karamelleverzen, geen zeemzoete liefdessongs, maar veelal over gewone dingen, en soms ook strijdvaardig, aanklagend...

Het was geen Vlaams fenomeen, zelfs geen Nederlandstalig iets, nee, over heel de wereld kwam het genre opgeborreld, waarbij de zanger veelal alleen optrad en zijn ding deed.

We shall overcome (Joan Baez) en Colors  (Donovan )kun je er als wereldhits bijschuiven...
Het hoorde wellicht een beetje bij een soort revolte van de jeugd, zelfs nog voor mei 68 kwamen er al dergelijke songs vol weemoed, maar soms ook heel scherp aanklagend... Ik weet niet van wanneer het scherpe "Le Déserteur" van Boris Vian juist dateert, maar het is een voorbeeld van een bittere aanklacht tegen de oorlog.

Je kunt even googlen en dan vind je al deze mooie liedjes van toen terug, en kun je net als ik, vol heimwee, wat zitten luisteren met een krop in de keel...
Nee, ik ben niet de man die vind dat vroeger alles veel beter was, maar met muziek is het een gek ding... Ik herinner me ons moeder, die de muziek van haar tijd DE muziek vond, en bij het horen van Berthe Sylva met Les roses blanches en Du gris begon ze spontaan mee te zingen, en vooral Du Gris was haar lijflied, dat zong ze wel eens zo, gewoon omdat het zo mooi was.

Als ik die liedjes ook mooi vind, dan is dat wellicht omdat ik ze ook zo vaak hoorde in mijn jeugd. Ze zijn dus ook een beetje de muziek van mijn jeugd geworden. En net zoals ons moeder het hoofd schudde bij wat de muziek van onze tienerjaren was, The Twist, Rock around the clock en dergelijke, schud ik mijn hoofd bij het horen van de muziek van mijn kinderen en kleinkinderen...

Ik zou wel eens willen weten ... wat er aan muziek zo anders is dan aan alle andere dingen? De mens lijkt veel minder vast te hangen aan de stijl van meubels, auto's, boeken en zo voort, dan aan muziek. Wat is het toch die dat zo anders maakt ?

Ach, er zijn er nog steeds die kleinkunst brengen...Maar de meesten daarvan zijn zo oud als ik ben, of ouder... Weet je, ik heb heimwee naar de liedjes die alleen een melodie hadden om de tekst te ondersteunen, terwijl het meestal andersom is.

Ik zou wel eens willen weten

maar ik weet het dus niet...
tommetoch

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

donderdag, september 05, 2013

koelbloedig

Iemand die niet gauw verhit raakt...

Maar wist je dat er een soort zoogdieren bestaat die werkelijk koudbloedig is ? Ik wist het in ieder geval niet, ik heb het zo pas gelezen in een tijdschrift, en hoop maar dat zij correct zijn, en ik u dus geen klodden verkoop....
De Naakte molrat, een beestje dat daar ergens in een uithoek van Afrika leeft, is zeker niet moeders mooiste... Ik vind geen afbeeldingen die vrij zijn, dus u moet maar zelf eens googlen... Al is het niet mooi, dan weet je tenminste wat het is.

Toen ik het artikel las, herinnerde ik me dat ik wel nog al eens over dat bizarre beestje had gelezen in een of andere encyclopedie...

In het artikel dat ik onlangs las in het tijdschrift, werd de koudbloedigheid maar vermeld als een bizar feit, men had het in feite over de levensduur van het beestje... Dit molratje wordt immers zo maar liefst 20 jaar oud, waarmee hij alle andere diertjes van zijn categorie vele lengten achter zich laat...

In het licht van de mens die wanhopig het eeuwige leven wil bereiken zonder eerst te moeten sterven, is dit een aanlokkelijk beeld: vier, vijf keer zo oud worden als nu...
Dus gaat men nu dit molratje gaan onderzoeken, en gezien de moderne onderzoeksmethoden, gaat men wellicht in de genen, in de DNA gaan neuzen, en mocht men dit of deze (want gewoonlijk moet men spreken over verschillende plaatsen en verschillende afwijkingen) kunnen bepalen, dan zal men wellicht eerst op een proefdier de genen op die manier aanpassen... Kijken of ze zo het leven serieus langer kunnen maken. Lukt dit, dan komt wellicht de mens aan beurt...

Hopelijk heb je ondertussen al eens gegoogled naar een afbeelding van de blinde molrat, anders zou je het met mij eens zijn te hopen dat we niet het uiterlijk mede erven... Want het is echt niet moeders mooiste... En ik hoop al evenmin dat we dan koudbloedig worden...

Want wat wij koelbloedig noemen, heeft een nogal "militaire" bijklank...
De mens lijkt me nu al moordmachine genoeg, zonder dat hij ook nog eens het koelbloedige in de genen ingeplant krijgt... Jajaja, ik weet het wel, koudbloedig en koelbloedig is niet hetzelfde, maar mensen vergissen zich zo vaak...

Neem nu Syrië... Gisteren zag ik in facebook kopieën van documenten die "bewijzen" dat het eigenlijk Amerika is die verantwoordelijk is voor de gifgassen die daar gebruikt zijn... Ik heb bewust het woord "bewijzen" tussen aanhalingstekens gezet, want ik hecht tegenwoordig heel weinig waarde aan bewijzen die van officiële zijde komen... Het lijkt wel: "Hoe officiëler hoe dubieuzer"...

Men had allerlei bewijzen tegen Irak, maar na het land veroverd te hebben en het volledig onderste boven gekeerd te hebben moest men bekennen dat men niets had gevonden...

Mij lijkt het simpel: zolang in die regio ginder olie wordt gevonden, zal men er alles op zetten om er invloed te blijven behouden. Ook al zijn die landen onafhankelijk, in werkelijkheid zijn ze nog meer dan de rest van de wereld in handen van "Het Kapitaal" (Das Kapitäl ?).

Ik heb je al gezegd, landen, grenzen, zijn uitvinding van de mens, vooral van het kapitaal, van de machtswellust. Om het met de indianen te zeggen, wij zijn van de aarde, de aarde niet van ons...

Wat mij het minst verwondert is dat wij hier geen reactie zien bij Jan Modaal, of Jef met de Pet.... Die maakt zich al lang niet meer druk over het feit dat ze ginder verweg aan het vechten zijn, dat ginder verweg mensen sterven door kogels en gifgas en vooral honger, dat ginder verweg mensen hun hebben en houden achter laten en vluchten naar hopelijk veiliger gebieden...
Zelfs het feit dat onze machtsmarionetten zoals een De Crem, plots ijverig aan hun koordjes gaan oorlogsdansen uitvoeren, laat ons allemaal koud... Het gaat immers over olie, je weet wel, dat ding dat je in de auto moet gieten om te kunnen rijden, en die auto DAT is onze vrijheid... En voor de vrijheid (de auto) doe je toch alles ?

En kijk, als het daarover gaat, dan zijn we niet koelbloedig, maar eerder heet gebakerd...
Ik mankeer alleen nog krijgshaftige muziek met idiote teksten Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein... (marsmuziek van de WaffenSS)
Het mensDOM

djudedju

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta