Verwarrend

Zoals gewoonlijk ben ik bezig twee boeken gelijktijdig te lezen.Let op, ik bedoel niet dat ik twee boeken op hetzelfde ogenblik zit te lezen, maar dat ik een boek lees, terwijl ik op een ander tijdstip een ander boek lees.
Mijn methode is simpel, ik lees één boek in bed (Je weet dat ik een slechte slaper ben), en het tweede boek ligt in de badkamer, dat lees ik als ik op het toilet zit te zitten. Ik zit nogal lang op het wc, en dat heeft diverse redenen: 1) ik ben een harde schijter, dus het duurt wel even 2) ik zit in een boek te lezen, en je kunt zo moeilijk stoppen halverwege een alinea/hoofdstuk 3) ik ga soms op het wc zitten, zo maar, omdat ik pijn heb van het liggen, en het zitten op het toilet laat mij toe wat te bekomen in een andere houding....
Voila, nu zijn al mijn wc-geheimen voor u blootgelegd!

Maar ik wilde het nu hebben over het feit dat ik voor het eerst merk dat dit verwarrend kan zijn... Ik ben in mijn bed bezig met een boek vol verhalen over de indianen, waarbij vooral aandacht is gegeven aan het feit van de werkelijkheid in de verhalen, ze zijn zo wat historisch te noemen. Ik verkeer daar dus voortdurend in de natuur, zowel wat planten en dieren betreft, maar ook bij mensen die leven in en met de natuur... En dan ga ik naar het toilet, en daar lees ik Dode Lente van Rachel Carson...Het verschil is schokkend en verwarrend! Dode Lente gaat over de gevolgen van het gebruik van insecticiden en herbiciden en ga zo maar door...Ze sproeien een land om één keversoort te doden, en de vogels vallen dood uit de lucht, de katten sterven in verschrikkelijke krampen, er zijn geen eekhoorntjes meer...geen vissen geen...

Het ergste moet ik echter nog vermelden...de meeste van die stoffen zijn niet afbreekbaar en gaan zelfs scheikundige verbindingen aan met stoffen uit de bodem, en/of met stoffen van andere "bestrijdingsmiddelen"... Het is hallucinerend (sommige stoffen zijn dat letterlijk !).

Ik heb er in ieder geval één ding, nu al, uit geleerd, en dat is dat de grond voor mijn deur niet alleen vermoord is door het gewicht van de kolossale landbouwmachines, het is ook stelselmatig uitgemoord door sproeistoffen allerhande. Vermits de grond voor mijn deur telkens voor één teelt wordt verhuurd, zitten er ook steeds andere boeren op, gespecialiseerd in ander vruchten, met andere sproeistoffen, insecticiden en herbiciden. Her inner je dat ik je vertelde dat er ooit zelfs een boomkweker op zat, met totaal andere "bewerkingsmethoden" dan de maïskweker.... Dus zal de cumulatie van de giften in de bodem voor mijn deur wellicht enorm zijn... Ik heb dan nog niet gesproken van de giften die gebruikt worden om het zaaigoed te bewerken. Herinner je dat ik je vertelde dat ze hier roze erwten in de grond stopten? Dat roze is een van de middelen waarmee ze het zaaigoed bewerken. Dat is een middel waardoor ze de giften meteen in de plant laten meegroeien. De theorie is dat ze dan niet of bijna niet meer moeten sproeien. Dat klopt, dat heb ik je verteld, ze sproeiden slechts één keer...Maar men zegt er niet bij dat dus de ganse plant op die manier zelf zijn insecticide aanmaakt, en dat die dus ook in de erwtjes zit! Ik ben al blij dat ik er maar ééntje opgefret heb! Bovendien heeft men vastgesteld dat in een groot percentage van die zaken, er een genetische wijziging ontstaat, waardoor de planten in de volgende generaties automatisch dat gift blijven aanmaken... (ten eeuwigen dage???)

Het gebruikte gift heeft bij grote hoeveelheden ook weer gevolgen voor de gebruiker, ratten stierven bij bosjes in de labo's...voor de mens niet schadelijk??????????????????????????????

En wij dan maar denken dat de erwtjes van nonkel xxx uit zijn eigen moestuintje veilig zijn om te eten....Biologisch meneer! (??????)

Heb je al gehoord dat het aantal allergiepatiënten altijd maar stijgt??

Als ik buiten kijk, dat is de baan droog...het regent dus niet voor het ogenblik.
Dat is verwonderlijk! Toen ik gisteren omstreeks 9 uur naar mijn bed ging, kon ik niet meer in mijn boek lezen op het WC zonder licht te maken, het was al donker... En normaal kan dat niet in deze tijd van het jaar! De hemel zat echter zo vol met donkere regenwolken, dat er geen zweempje licht meer door geraakte. Je kunt dat wel eens hebben bij een onweer, maar er was geen onweer, alleen bar rotslecht weer. Ik dacht dat het op zijn minst dagen zou duren voor die wolkenmassa voorbij was en/of uitgeregend, maar nu ziet de hemel er al veel beter uit. Er is geen zon, maar de lucht is ook niet donker.

En dan mogen we hier nog niet klagen, als je op de tv al de mensen ziet die getroffen zijn door watersnood, watersnood zo maar door de regen...dan ben ik gelukkig hier op mijnen berg. Maar ik heb compassie met al die sukkelaars...De verzekering betaalt wel..jaja, maar wanneer en hoeveel? Dat is net als met een auto, je koopt een wagen, nagelnieuw dus neem je een omnium (dat komt van het latijn en wijst er op dat het alles omvat). 's Anderendaags rijdt er een kluiver tegen je spiksplinternieuwe auto, en dan hoor je dat je wagen maar zoveel meer waard is??? Welnu, met alles wat er in je huis staat is het idem dito ! De dure lederen salon is na twee dagen al duizenden frankskens minder waard dan in de winkel, zelfs al zou je zelf nog niet eens de tijd hebben gehad om er eens in te zitten !

En dat is nog niet het ergste, soms ben je ook herinneringen kwijt, en dat is veel erger! Stel, dat ene fotootje van x ben je nu kwijt, dan is het precies of het laatste beetje van x is ook verdwenen...Bovendien kun je dergelijke dingen veelal niet meer vervangen. Onlangs zag ik Anny nog eens kijken in de doos met al de liefdesbrieven die we naar elkaar schreven, de doopkaartjes van de kinderen, de kaarten die we kregen bij ons 25 jarig jubileum...Stel dat dit verwoest wordt, dan zou dat financiëel niet erg zijn, maar voor ons een drama...Precies of ze gummen een stuk van je leven weg...en je krijgt het op geen enkele manier terug.

Oh ja, ik weet wel, herinneringen zitten in je hoofd...Ja ??? Ik weet nog dat ik de bedoeling had om bij gelegenheid van ons 25 jarig jubileum al de kaartjes die we gekregen hadden van de mensen die nu op het feest zaten te exposeren...Toen bleek dat in die tijd de mensen die op het feest waren geen kaartje stuurden... Ze waren er immers zelf... Wist jij dat nog dat in die tijd dat zo was??? Nu is dat héél anders, en in mijn herinneringen wist ik dat niet meer, dus herinneringen zijn niet hetzelfde als die kartonnen doos met al die tastbare dingen van toen...

Je bent ook ontroerd als je in die doos de kaartjes in handen krijgt van vrienden die allang verdwenen zijn, overleden, of gewoon verdwenen uit je leven...Kaartjes van de mensen bij wie je dan werkte, en waarvan je geen benul hebt waar ze zijn of wat er met hen gebeurd is...

Daaraan denk ik als ik die mensen wanhopig zie staan in hun overstroomde huisje...

Ik weet het, ik ben veel te gevoelig, maar dat zal nu wel niet meer veranderen zeker? Ik steek het soms weg, maar het raakt me... En als je dan even later op het scherm van je tv in india identieke beelden ziet, dan weet je dat het daar niet over "herinneringen" gaat, maar over alles, hun ganse hebben en houden...

Goh, ik wil je niet opzadelen met schuldgevoelens tov gans de wereld, maar het doet je iets.
Ik ga stoppen, ik heb weer eens het gevoel dat ik jullie voortdurend opzadel met slapeloze nachten...sorry.
tot de volgende ?