Gisteren passeerden hier voor mijn deur miltioenen moto's. Allee, misschien ietske minder, maar 't waren er verdomd veel !
Soms hoorde je er het zware sonore geluid van een Harley tussen, soms het zenuwé-achtige geluid van de japanners, en soms een apart geluid, een quad of een trike...
Ze waren er in alle kleuren, maar toch meest in 't zwart.
Ze hielden zich allemaal aan de wegcode, maar hadden geen kilometriek maar een mijlmetriek... In plaats van 60 km per uur snorden ze zowat 60 mijl per uur...Sommigen waarschijnlijk zelfs 60 zeemijlen per uur... Maar die zag je moeilijk, je hoorde ze, meendege iets te zien, maar je was dan al hopeloos te laat...
Natuurlijk blonken de flikken weer uit door hun alertheid en waren in geen velden (zelfs daar niet !) nog wegen te bespeuren...
Ik dacht weer aan mijn buur...Die heeft ook zo'n mooi masjien, en één keer ging hij mee met zo'n groep op toer...Na een paar kilometer is hij rustig terug naar huis gereden...Die mannen rijden niet, ze vliegen! was zijn commentaar... Allee, Eddy, da's maar een gedacht !
Eigenlijk ben ik altijd een bewonderaar geweest van die masjientjes...In een ver verleden reed ik met een Flandria, een bromfiets in moto-model, die met gemak 100 per uur reed, en dat was een heerlijk gevoel...Wellicht van daar mijn verliefdheid op die masjientjes??? Maar waarom moeten zij er zo mee vliegen? Enkele weken geleden reed ik op de N60 richting Gent, toen een moto me voorbijreed, en terug inzwenkte naar rechts, maar "en dansant", hij zwaaide daarbij eens naar rechts, eens naar links en herhaalde die beweging enkele keren, gewoon uit plezier met zijn eigen durf. Ik zag hem ook de wagen voor mij voorbijgaan, met dezelfde bewegingen er bij...Wij reden ongeveer 90 per uur, hij dus nog wat sneller, en dan een beetje zitten spelen ??? Stel dat hij plots een klapband kreeg??? Dat komt voor, ik had het eens met mijn auto, dus kan het ook bij een moto.
Zelfs rechtdoorrijdend, staat hij nog altijd maar op twee wielen...Ik begrijp best dat ze 100 rijden, maar dat ze daar dan nog toeren mee uithalen op die snelheid, dat is voor mij iets te veel....
Het is zoiets als die reddingsoperatie van die belgische speleologe...Wat deed dat mens daar eigenlijk? En vind men het logisch om mensenlevens te riskeren om iemand die zich zelf in nesten heeft gewerkt te redden??? Als je in grotten gaat liggen rondbanjeren, of op de toppen van de hoogste bergen wilt kruipen zonder de noodzakelijke middelen zoals zuurstof, dan is het je eigen schuld als je iets overkomt.
Ik kan aannemen dat men op een hoge berg zou kruipen, als het een doel heeft, zoals bv de invloed van de hoogte, maar dat zo maar doen, uit sport??? Is dat wel sport?
Dat is voor mij net zo iets als benjispringen....Waar dient dat toe?
Oh ja, de kick...
Herinner je dat filmpje nog dat je ongetwijfeld ook al zag, waarbij de benjispringer netjes in de muil van een wachtende krokodil terechtkomt? Daar hadden de inrichters ook "alle" veiligheidsmarges ingebouwd.
Nee, laat maar. Ik heb echt niet veel bewondering voor iemand die tevoet de noordpool oversteekt. Er is geen enkele reden om zo'n idioot ding te doen. Ik zou kunnen aannemen dat men poogt te bewijzen dat de mens ooit gewoon te voet van uit Azië in Amerika terecht is gekomen, trekkend over de ijsvlakte...Maar ik ben er zeker van dat die mensen dat nooit of te nooit zo maar om wille van de kick hebben gedaan ! Ze zullen gedreven zijn door honger en achter hen opdringende veroveraars, die veroverden ook uit overlevingsdrang... Net zoals we nu de vele mensen zien die met wankele bootjes de overtocht maken naar Spanje in de hoop op voedsel....
Nee, wij vinden het nodig dat eens te doen uit sportiviteit ???
Goed gek ja!
Al die extreme sporten (sport???) waarbij uiteindelijk gevaar is voor het eigen leven, dat is geen sport, dat is wat Freud noemde doodsdrang. Men wil bewijzen dat men zelfs zijn leven durft te riskeren, omdat men het leven niet hoog inschat.
Als je dan bedenkt dat van alle aardbewoners, de blanken het meest schrik hebben van de dood, gevolg van de beschaving, dan is het inderdaad een mogelijk antwoord dat het hier een doodsdrang betreft, een ingebouwde stille hoop dat men zal sterven, maar dan op een opvallende "heldhaftige" manier. Nee, laat maar, voor mij niet.
En toch doen wij het allemaal wel eens!
Toch hebben we het allemaal een beetje in ons om risico's te nemen, om de dood te omarmen.
Heb jij nooit een riskante inhaalbeweging gemaakt met de wagen?
Mensen zijn rare wezens...
Ooit preekte onze oude pastoor (Georges Van Hoolandt - een toffe pee) over het feit dat hij zich in levensgevaar had begeven, hij was in een machine gestapt waarin zich voortdurend ontploffingen voordeden... Eigenlijk had hij gelijk hé, een auto heeft een ontploffingsmotor...maar wij denken er nooit op...De brave pastoor wou er ons alleen op wijzen dat wij altijd moesten proberen om de werkelijkheid te zien achter de facade... en opletten voor de gevaren achter het blinkende chroom van de wereldse genoegens.
Wij, zelfs onze kinderen, hoorden hem gaarne prediken, omdat hij steeds zo menselijk was, en van uit de meest onverwachte hoeken ons op de waarden wees. Hij is niet lang op pensioen geweest, korte tijd nadien is hij plots overleden op het perron van het station te Ronse...
Het was een eerlijk en heerlijke man, die met de mensen kon meedoen, mee een pint dronk en niet naliet om ieder jaar minstens één keer alle huizen van Mater te bezoeken. Iedereen liet hem binnen, ook de niet christelijken, omdat hij niet alleen pastoor was, hij was een echte volksmens, met begrip voor ieders opinie.
Ik ga stoppen, Anny staat te wachten om op boodschappentocht te gaan, en ik ben chauffeur....
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten