In Peking is een uiterst zeldzame witmantelstompneusaap geboren. Er stond een fotootje bij, waarbij je niets ziet van een witte mantel en alleen met veel goeie wil van een stompe neus...
Maar voor mij is het groot nieuws, want ik zie een woord dat ik nog nooit ergens eerder zag staan.
Een kanjer van een woord !
20 letters, zes lettergrepen en bestaande uit vijf woorden die aaneen geflanst zijn tot een aapje...

Weg met het kunstmatige hottentottententententoonstelling, we hebben nu een echt, levensecht woord om mee te pronken. en 't staat dan ook nog eens op de rode lijst, als dier dat met uitsterven is bedreigd?

En weet je eigenlijk heb ik de kans nog niet eens willen benutten, maar het is dus een kersvers, piepklein jongske van een aap, dus kunnen we het rustig en met alle recht nog één lettergreepje verlengen: witmantelstompneusaapJE... Jammer dat het geen tweeling is, anders konden we er nog een S bij voegen.

Hoe verdraagzaam is een taal eigenlijk ?
Geef toe, het lijkt echt op een woord dat je zo maar voor de grap uit je mouw schudt... Het doet mij denken aan de ornitholoog van Toon Hermans, die ook enkele vogelsoorten creëerde en er meteen de geluiden bij maakte.  Maar het aapje is dus echt. De naam ook.

Voila, hier heb je een afbeelding van de Rhinopithecus Brelichi ofte de witmantelstompneusaap, waar je wel de witte mantel (nu ja) kunt bewonderen, maar niets ziet van de stompe neus. Er zijn wel foto's te Googlen, maar die zijn niet vrij te publiceren... Dus, als je nieuwsgierig bent, Google maar eens....

Voilà, meteen heb ik mijn en uw kennis op een nieuwe hoogte getild !

Ach, ik doe dit maar, omdat ik het zo'n leuke naam vind, iets wat ik onmogelijk kan laten voorbijgaan zonder er eens over te zeveren... We krijgen niet iedere dag een wezen met zo'n visitekaartje !

Morgen zal er wellicht geen blog zijn... Er is, zoals gemeld, weer een begrafenis... Van Jeannette, die enkele maanden jonger is dat mijn Anny... Een mens schrikt er eventjes van.
Het lijkt wel of ik dit jaar steeds maar weer met mijn neus op de dood wordt gedrukt.
Is het dat slechte weer? Is het doordat we stilaan bij de oudjes terecht komen?
Is het toeval ?
In ieder geval schuiven de doodssanctjes veel vlugger dan anders van de kast naar de opbergdoos...Er is te weinig plaats om ze lang te laten staan...
Maar als je die doodsprentjes in de doos stopt, dan kijk je wel eens even... Kijk, een foto van... Hoelang is die al dood? Je draait het prentje om en leest nog eens de tekst...
Stilstaan bij de stilte
van de dood

djudeju, het is genoeg voor dit jaar hé !!!

tot de volgende ? (Blog bedoel ik !!!!)