maandag, oktober 24, 2011

Eurocrisis ?

De euro staat te schudden en te beven... Niet alleen Griekenland, maar ook nog enkele andere landen in de eurozone hebben eigenlijk een te grote schuldenlast, en drukken zwaar op de Euro.
Ik ga niet oordelen over de redenen van die staatsschulden, we leven in een land waar iedereen heel goed weet hoe staatsschulden worden opgebouwd, en vooral hoe ze weer worden afgebouwd. De formule is simpel, je geeft cadeaus's aan de bedrijven (met heel goede bedoelingen: werk in het land houden, tewerkstelling bevorderen). Als die cadeau's en vrijstellingen dan te zwaar gaan wegen, en de staatsschuld neem toe, dan bouw je de sociale verworvenheden van de kleine man af.

Zolang Europa niet werkelijk één Europa wordt, en ieder land nog zelf kokeneten speelt met de staatsschuld, zullen wij dergelijke debacles meemaken. Dat is logisch, omdat je binnen Europa dan een innerlijke concurrentie opbouwt en je dus eigenlijk de poten vanonder je eigen stoel wegzaagt.

Maar het ergste is dat wij momenteel in een steeds rechtsere maatschappij leven, waarbij dan steevast de oplossing wordt gevonden in het leegmelken van de kleine man.

Dat er in Griekenland stakingen, betogingen zijn die steeds meer de allures krijgen van een revolutie is geen wonder !

Als je de hele werkende klasse en de groep gepensioneerden op water en brood gaat zetten, dan is het logisch dat je een opstand krijgt. U en ik zouden hetzelfde reageren !
Bovendien leg je door die verarming zelfs een stuk van handel stil. Als je eigen volk geen koopkracht meer heeft, dan kan het ook niet meer kopen. Als je kijkt naar programma's over de Griekse situatie, zie je dan ook dat de ruilhandel weer hand over hand toeneemt in Griekenland. Maar dat is een systeem waar de staat niets aan heeft, en die helemaal geen positieve inbreng heeft bij het herstel.
Mij lijkt dat men in eerste instantie moet zorgen voor een evenwicht, niet voor een drastische inlevering. Een evenwicht, waarbij de koopkracht behouden blijft, maar waarbij je alle onkosten drukt. Makkelijk is dat niet. We hebben in onze maatschappij legio diensten, en diensten zijn een bizarre koopwaar... Als je als cafébaas een ober in dienst neemt, dan moet je of méér verkopen, of méér aanrekenen aan de klanten, om die dienst te betalen. Ik weet niet of het nu nog steeds zo is, maar in Groot Brittannië betaal je meer voor een pint bier als je hem aan je tafeltje laat brengen, dan als je hem zelf gaat halen aan de toog. Dienst moet betaald worden, ook al blijft die pint gewoon een pint.
Met andere woorden, op een bepaalde manier bekeken, is een dienst een soort koopwaar, maar de opbrengst is niet echt tastbaar, en je kunt het niet verder verkopen. Het is een economisch gegeven, maar ontastbaar.
Het is dan ook logisch dat bij een ineenstortende economie de diensten het eerste zijn die wegvallen, en anderzijds een overschot op de arbeidsmarkt veroorzaken. Dat wil ook zeggen dat er veel te veel mensen staan te drummen om je een dienst te kunnen bewijzen, maar dat daardoor de waarde van die dienst ook veel beterkoop wordt. De diensten zijn wellicht het eerste stukje  economie dat devalueert.
Maar diensten zijn ook veelal een stuk van de sociale verworvenheid !

Vroeger konden alleen rijken zich een knecht permitteren, nu roepen we allemaal: "Ober !!"...

Maar zelfs al zou dit het enige stuk ineenstorting zijn, dan nog zou dat een ernstige werkloosheid met zich brengen. Werklozen kun je niet in de kou zetten. Doe je het wel, dan krijg je schooiers en misdadigers als gevolg. Die mensen hebben immers geen andere oplossing. Of je geeft hen een basisinkomen, of je krijgt miserie. In sommige landen is de werkloosheid in tijd beperkt, maar dat is slechts een begoocheling, in werkelijkheid verschuif je hen van de ene kas naar de andere, je geeft geen werkloosheidsvergoeding meer, maar geeft hen geld uit een andere kas...

In Griekenland draait men echter de inkomens zowat voor iedereen drastisch terug. Men zet niemand zonder, maar maakt ze allemaal een heel stuk armer. De bedoeling is dat men op die manier ook de geproduceerde producten goedkoper maakt, en dat men op die manier de handel bevordert. De keerzijde is echter dat we steeds meer in een wereldeconomie leven, en dat heel wat goederen uit het buitenland komen, waar men niet goedkoper produceert, en dus zijn die goederen strontduur ! Als je niet genoeg afneemt van die andere landen, dreigen zij de grens voor jou (de Griekse in dit geval) producten te sluiten... en weg voordeel... (Voordeel ????)

Als ik steeds meer en meer tekens zie dat men die verarming en die afbouw van de sociale verworvenheden gaat veralgemenen, dan huiver ik... Want dan komen we meer en meer terug in een situatie waarbij de kleintjes nog kleiner worden, en waar de groten nog groter, nog machtiger, nog dictatorialer worden, de dictatuur van het kapitalisme...
Het lijkt wel of we terug gaan naar af...terug naar de negentiende eeuw: "Hou jij ze maar braaf, ik hou ze wel arm!"

Arme gezinnen, met veel kinderen om de kans te behouden dat er althans eentje overleeft die voor je kan zorgen op je oude dag...

Zie ik het te zwart in ? Vraag het eens aan de Grieken !!!

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: