zondag, augustus 16, 2009

Notre Dame de Bon-Secours

Couscous with vegetables and chickpeasImage via Wikipedia

We zijn naar het Walenland geweest, gaan rommelmarkten, naar Bon Secours, juste op de frontieren Francaises... Een mooie markt, maar in Wallonië is er veel meer bric à brac op de markten dan bij ons...Maar het is er heerlijk mooi !

Het gemeentje ligt werkelijk op de grens, en op een scherpe heuvel. Bovenop heb je die hele mooie kerk van Onze Lieve Vrouw van Bon Secours...een soort van altijddurende bijstand, maar in 't Frans.
De kerk was voor een keer open, en we konden binnen, in het zeer eigenaardig gebouw. Het is bijna een ronde kerk, of veeleer een veelhoekige kerk. Heel mooi en met enkele mooie oude beelden. De kerk is van in 1635. Zonder echte toren, het is eerder een heel brede en hoge viering dan wel een echte toren. Heel mooi om zien.

We waren op ons gemak, en mama stelde voor om daar ergens iets te eten.
We zagen een arabisch restaurantje, maison Couscous... Wij daar binnen, en ons wagenwijd openstellen voor de vreemde keuken. We hebben couscous Royale gegeten, héél heel lekker. Het is een restaurant die er al twee generaties bestaat, meer dan 40 jaar restaurant, en er kwam heel veel volk eten, en geen een Marokkaan of Algerien of zoiets, die waren met pakken aan het werk in de keuken en aan het opdienen. We hebben maar de helft opgekregen, veel te veel voor ons, maar fantastisch goed.
We kregen een grote hoop couscous, daarbij een grote pot met verschrikkelijk hete soep met grote brokken, die je met milde hand moet bij en op je couscous gieten, al het vocht trekt immers in de couscous en de groenten zijn heerlijk, iets pikant maar niet te. Daarnaast was er een kwart kip, twee worsten met een speciale naam (niet genoteerd...) en een saté. De saté en de worst was gebakken op rooster, de kip leek mij eerder gekookt, maar met een gele saus doortrokken.
We gaan dat nog eten! het is lekker !

Nadien reden we naar huis, maar dan passeren we Erwin, onze Waalse vriend, en we zijn ook eens langsgegaan...zodoende was het na drie uur toen we thuis kwamen, en had ik mijn pillen bijgehad, wellicht waren we nog iets langer gebleven, maar we hadden dat eten en dat bezoek eigenlijk niet voorzien. In het vervolg ga ik mijn pillen maar mee nemen, voor de zekerheid, als we dan eens een zotte goesting krijgen...

Toen we thuis kwamen zei Anny: "Het is een heerlijke dag geweest!"

Ja !

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: