Hollekebollekeknol

?
Niets, ik had gewoon geen titel, dus sloeg ik zomaar een gek woordje uit mijn toetsen op mijn klavier...Hé, dat klinkt veel muzikaler dan het is hé? In feite dus alleen kaler, zonder muze...
Zou het woord te maken hebben met muze? Muze, muziek ? Waarom zou men dan alleen bij muziek de muze vernoemd hebben ? En niet bij beeldhouwen, tekenen, schrijven of noem maar op ???? Of is het gewoon een woord dat gegroeid is uit het geluid van neuriën ? Van waar komt dat woord? In de talen waar ik ietske van ken, id dat overal praktisch hetzelfde, music, in t engels en in t frans...Ik hoorde ook in t spaans en t italiaans iets als musica of zoiets, maar toch duidelijk dezelde stam... Ofwel is het dus een héél oud woord nog stammend uit het indo-germaans, ofwel is het een woord die overgenomen is uit een of andere taal omdat het zo klonk als muziek in de oren??? Als het het laatste is, waarom dan niet lalala als woord gekozen??? Maar wellicht zou dat niet internationaal zo goed liggen, want niet ieder volk zingt op dezelfde klanktoon. Kijk maar naar vlaming en waal, de vlaming zingt ons volkslied als tèttètèttètè, terwij de waal pompompom zingt...Gek hé ?
Hoe kom ik nu daarop ?

Ik wou je schrijven over de mist die vanmorgen mijn huis inpakte, je zag amper 5 meter voor je uit. En toch was de zon er ! Veelal is de mist een grijze grauwe deken over de wereld, nu was het een gouden zacht weefsel, dat zacht de wereld omfloerste.
Gek, mist is gewoon een laaghangende wolk...een pak waterdamp dus...en toch, toch kan dit soms zo erg verschillend zijn in kleur (en geur!)...Heb je al in de mist gelopen als de wereld witgesneeuwd ligt ? Als het duister weer is, of zoals vanmorgen in een zonbeschenen mist? Heb je al vanuit een vliegtuig, of van op een hoge berg, de wolken onder je gezien ? Wolken zijn wondere dingen...Heb je ook al zitten fantaseren over de vormen van de wolken? Het gekste wat ik ooit zag, was een volmaakte vierkante wolk ! Mocht als schilder zoiets op een doek zetten, dan verklaren ze de schilder op zijn minst gestoord...en toch heb ik het gezien, en ik was niet alleen, ik heb getuigen!
Wolken, ze kunnen er zacht en donzig uitzien, maar soms ook heel bedreigend en zwaar. Als torenhoge onweerswolken de hemel ziet verduisteren, dan onderga je ongewild de dreiging die uitgaat van wat eigenlijk maar een pak waterdamp is... Soms zie je een wolk die in de verte aan 't uitregenen is, en soms zie je onder de wolk een regenboog uitkristalliseren in de vele regendruppels, soms zelfs twee, drie in een keer.

God jongens wat zijn we weer beschrijvend...soms heb ik het gevoel dat ik mijn woorden zou moeten kunnen kleuren, in verbinding met de tekst...dan zou ik schilderen met woorden. Het zou er wellicht niet uitzien als een werkelijk beeld, maar als een perfecte weergave van mijn stemming op dat moment. En mezelf kennend, zou je wellicht telkens schilderijen zien met helle plekken vol licht en met heel duistere sombere bergen van droefenis of van onmacht. Een palet van een leven in één tekstkleuring vervat...Zo is het toch, in ons leven hebben we momenten van de hoogste extase tot de diepste wanhoop en verbittering... (Zie je die zin al in kleur??????)

Ik vraag me dan ook af of het feit dat we schrijven in lettertekens invloed heeft op wat we schrijven? Stel dat we zoals de oude egyptenaren of de chinezen, schrijven in klanktekens, of zelfs in woordtekens ??? Zou het tekenen van de klanken invloed hebben op de tekst? Op soorten van "ik teken het maar zo, want dat andere klankteken is lang en ingewikkeld" tot "ik kan toch onmogelijk met de klank van bloem over de dood spreken?"

En dan spreek ik nog niet over de werkelijk getekende boodschappen van bepaalde volkeren in de oudheid... Weet je dat er honderden teksten van diverse volkeren liggen te wachten op vertaling? Vertaling die er wellicht nooit komt, gewoon omdat we zelfs de klanken van een taal niet meer hebben. Ik heb in dat verband vol bewondering geluisterd naar Lotti, toen hij heel behoorlijk de kliktaal van bepaalde negerstammen wist uit te brengen. Probeer het maar eens, zing maar eens mee met hem of met Myriam Makeba... Ik krijg het niet uit mijn strot...

En toch, toch is de taal wellicht de grootste verworvenheid, de basis van alles. Vooral toen we er in lukten de taal te schrijven, en de geschriften te verspreiden. Op dat moment hebben we voor het eerst een "weten" kunnen doorgeven aan iedereen, niet alleen aan onze kinderen en buren... Toen pas hebben we de eerste stap gezet naar een steeds snellere verspreiding van weten en kunnen. Ik hoorde onlangs op teleac dat de chinezen de drukkunst uitvonden, en de wetteksten op die manier universeel maakten voor heel china...Ik vraag mij af of dat niet de reden is dat de chinezen hun enorme voorsprong niet hebben behouden en verder uitgebouwd??? Hier heeft men na de bijbel bijna direkt de wetenschap verspreid, niet in eerste (enige?) instantie de wet...

Goh, we zitten weer ver van dat hollekebollekeknol af hé? Dat zal wel mijn grootste fout zijn zeker??? Ik laat mijn geest steeds maar zwerven, zwerven...

tot de volgende zwerftocht ?