maandag, juli 18, 2011

Waalse cryptozoöloog.

Loch Ness MonsterImage via WikipediaIk heb al eens eerder over cryptozoölogie geschreven... Een hele tijd terug. Voor wie niet weet wat dit is, het is de wetenschap (?) van de (nog) onbekende diersoorten die gekend zijn uit de legenden en verhalen. Dus serieuze (nog eens:????) wetenschappers, die op zoek gaan naar het Monster van Loch Ness en naar de Bigfoot en de Yeti en dergelijke broodje-aap-verhalen...
Nu gaat de Waal, met Waalse centen nog een verder onderzoek doen (hij is nog maar pas terug van een eerder onderzoek naar het zelfde wezen) naar de Bigfoot, in de Amerikaanse wouden... (ook wel eens Sasquatch genoemd...)

Dit artikel zal weer stof opleveren voor smeuïge verhalen van Bart De Wever... De Walen gaan nu op zoek naar legendarische beestjes...

De Belg (Waal) Eric Joye is echter een gekende en erkende cryptozoöloog... Met naam en faam in de wetenschap... Aan die omschrijving ontgaat mij iets: in het woord WETENschap zit ook weten, en dat is nu net wat ze in dit geval NIET doen !

Van mij mag daar in die wouden best nog een apensoort rondlopen, maar laat de Amerikanen daar dan maar zelf hun tijd en hun geld aan spenderen. Ik zie echt het nut niet in van een dergelijk onderzoek. Als men het toch nog mocht vinden, dan zal ik net zoals over het terugvinden van de uitgestorven gewaande regenboogkikker dat eens lezen, en ergens diep in mijn geheugen opbergen, en daar zal het wellicht blijven... Want wat levert die wetenschap ons op aan nut ?

Als ik in de Zoo de Okapi bekijk, dan zie ik daar een beestje dat ook nog niet zo heel lang is ontdekt, en wat heeft die ontdekking opgeleverd ? Dat het beestje nu rondjes mag lopen in de zoo, en dat ik ze eens kan gaan bekijken in levende lijve... Maar niet zoals het echt hoort. Want de reden waarom de Okapi zolang ongekend was, is gewoon dat hij zeer verborgen leeft in het oerwoud, door de omgeving en zijn specifieke vachtkleur en zijn manier van leven en bewegen voor iedereen verborgen. Als ik dus een echt idee wil hebben van het beestje, dan zou men het in een stuk tropisch oerwoud moeten laten flaneren, waar ik als toeschouwer na 1003 bezoeken plots toch eens het beestje zie... Dan pas zou ik min of meer een idee hebben van het beest in zijn wereld. Maar zelfs dat zou alleen mijn nieuwsgierigheid bevredigen, maar nut zou ik er niet aan hebben.

Ik zou veel liever zien dat men dat geld besteed aan dingen die nuttig zijn voor de mens die in de miserie zit... Neem nu dat vluchtelingenkamp in de Hoorn van Afrika, die kinderen die sterven van de honger... Durf je daar echt gaan vertellen dat je hier een geleerde betaalt om te gaan zoeken naar legendarische beestjes ???? Ikke niet. Want voor die mensen is maar één onderwerp interessant: overleven. Eten en drinken hebben.

Maar toch zie ik nog veel liever dat er ergens een cryptozoöloog geld spendeert aan het onderzoeken van fabeltjes, dan dat ik miljarden zie besteden aan oorlogen en wapentuigen. Nu en dan krijg ik een mailtje in mijn box, met een heel pakket schitterende foto's van moderne wapens, vliegtuigen, destroyers, duikboten en noem maar op. Echt geniale wapentuigen.
Die dingen kosten miljarden en miljarden... om elkaar te doden.
Nu kunnen ze dus elkaar op een heel gesofisticeerde manier om zeep helpen, heel gericht, en zelfs zonder dat ze er zelf bij zijn. Ze hebben tegenwoordig immers al onbemande vliegtuigen, die door mensen bediend worden van uit hun bureeltje, ergens in Verwegistan... En die veel meer het gevoel hebben een computerspel te spelen dan wel echte mensen te doden.

Maar telkens als ik dergelijke dingen zie, hoor, lees, dan denk ik aan de waanzin...
En ergens verwondert het mij dat de wereld, de mensenwereld, nog bestaat... We vervuilen, we plunderen de aarde leeg, we moorden en heersen over anderen, we hongeren hele volkeren uit, en we spenderen geld aan zinloze onderzoeken naar Bigfoot...
Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig ?
We kijken op TV naar tomaten en komkommers die vernietigd worden, en meteen daarna naar beelden van verhongerende mensenmassa's, amper een paar duizend kilometer verder op...
We schieten raketten in de ruimte om het heelal te onderzoeken, en kunnen hier nog niet eens iedereen voeden.
Of liever, we kunnen het eigenlijk wel, maar doen het niet. Steeds weer en weer lees ik dat men wel degelijk in staat is de huidige wereldbevolking te voeden... Waarom doen ze het dan niet ?
Omwille van de lieve centen, omwille van de heerlijke macht, omwille van het grootste idool ooit: de IK, het MIJ, het EGO...dat nooit genoeg lijkt te hebben.

Zelfs het onderzoek naar bigfoot is daar niet van ontdaan, want hoe heerlijk zou het niet zijn te weten dat je de bigfoot eindelijk ontdekte, en een naam kon geven, waarin uiteraard je eigen naam vereeuwigd wordt... Vereeuwigd ? Nu ja, zolang de wereld niet helemaal om zeep gaat onder druk van de waanzin.
Oh ja, lees ook eens het artikel dat ik gisteren naar mijn blog linkte... Het is wel in het Engels, het komt van Al Jahzeera, maar het is héél verhelderend...

Ondertussen ga ik me verstoppen voor de waanzin van de wereld, en kijken naar de mooie prentjes over de Yeti... Veilig in mijn eigen gesloten fantasie-wereldje... Helemaal van mij, ver weg van al de wreedheid, schuilen in mijn eigen ikje...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

Geen opmerkingen: