Er is geen plaats in de herberg...

Image via Wikipedia
Gisteren zijn we dus op bezoek geweest bij tanteke. Ze zat glorieus recht op in bed, en groette ons vriendelijk ! In de voormiddag had ze een paar uur in de gemeenschappelijke zaal doorgebracht, en ze had tamelijk gegeten en gedronken. In de kast lagen nog wat karamellen, en toen ik haar er een aanbood, at ze die ook op...
Ik ga niet spreken over een verrijzenis, maar 't is er toch familie van !
Hopelijk is het geen laatste opflakkering...

We waren er ook getuige van, hoe in de benedenzaal, enkele oudjes (zelfs een paar op de rolstoel), door een deur in de grote vensterramen naar buiten trokken... ? Ze gingen een sigaretje roken...

En daar wil ik het vandaag eens over hebben...
Je ziet tegenwoordig regelmatig mensen vóór de herberg staan te staan, aan een sigaretje lurkend...
Ik kan het niet helpen, maar ik vind het zielig.
Ik ben geen roker (meer), en vind dat de sigaretten stinken, maar het zou niet bij me opkomen om de mensen buiten te zetten. De wetgever doet dit wel !
Ik weet dat het niet overal mogelijk of haalbaar is, maar men zou toch een of andere voorziening moeten hebben om die mensen daar niet in de regen te zetten. Ik verwacht dat roken nu nog veel ongezonder wordt dan vroeger, want straks krijgen ze er nog een longontsteking bovenop, door de verplichting buiten te gaan roken.
Ik zag een dametje, met een dikke frak aan (het is helemaal niet warm heden ten dage!), en een paraplu in de hand, wat gebogen tegen de wind, en wat ineengekrompen staan roken voor de herberg...
Het lijkt wel bijbels: er is geen plaats in de herberg...
Nu kun je zeggen dat ze niet verplicht zijn om te roken, dat ze het maar thuis moeten doen, dat ze maar moeten stoppen... maar zeg dat maar eens tegen een roker... Roken is immers een echte verslaving. En het is voor vele mensen helemaal niet zo makkelijk om te stoppen met die gewoonte.
Bovendien is het een echte verslaving, eens je verslaafd bent, ben je het voor het leven. Ik was eens drie jaar van de tabak af, en op een dag, in gezelschap toch één sigaretje gerookt... en bingo, ik was weer aan de gang, en het leek wel of ik die drie "verloren" jaren wou inhalen, ik rookte nog meer dan vroeger. Nu is het een dikke dertig jaar dat ik niet meer rook, maar ik zou echt niet durven eens te "proeven"... Ik weet gewoon dat ik meteen weer verloren ben, en dat ik weer ga moeten afkicken en mezelf in toom houden. Nu kost me dat geen enkele moeite meer, maar echt, ik zou niet durven ook maar een trekje te doen.
Ik heb ons vader gezien, die moest stoppen, maar het met de beste wil van de wereld niet kon.
En zo zag ik er velen.
Vertel dus geen onzin, roken is niet zo makkelijk af te leren, en het is sneu voor de roker dat ze nu in weer en wind moeten buiten gaan staan roken.
Je moet bij de meeste hospitalen een gaan kijken ! Daar zie je rokers, soms met zo'n rollende baxter verbonden, die buiten staan, of hoogstens onder een afdakje in hun pyama en kamerjas, verkleumend staan roken. Zou men echt geen andere oplossing kunnen maken?
Maak eens een rokerskamer, waar het voor niet rokers verboden is, en waar degelijke afzuiging of luchtzuivering is geïnstalleerd... De roker zal misschien iets meer kans hebben op genezing van zijn ziekte??? En, niet belet je om de zieke te stimuleren en te helpen om van zijn rookverslaving af te komen, er zijn wel klinieken voor andere verslavingen...

Och ja, van andere verslavingen gesproken... Ik heb een vriend wiens vrouw werkt in zo'n instelling. Wist jij dat daar mensen zitten die helemaal verloren zijn voor de maatschappij, door één keer drugs te gebruiken  en soms zijn dat zogenoemde softdrugs!!!  Mensen die na één keer zo gestoord zijn en blijven, dat het nooit meer goed komt. Ik denk dat het goed zou zijn om daar met de kinderen uit het middelbare onderwijs naar toe te gaan... Misschien denken ze na voor het te laat is!

Vandaag ben ik dus 65 jaren oud... en ik wil ook langs deze weg de vele mensen danken van wie ik een kaartje of een berichtje langs facebook kreeg. Ik kreeg er een hele pak, zelfs heel wat echte kaartjes, en er zaten er hele mooie en lieve bij. Allemaal bedankt !

Mijn statuut van zieke is nog niet afgelopen, dat loopt nog door tot en met 31 juli... pas vanaf 1 oogst ben ik dus op pensioen. Ik kan er nog niet goed over, ik had nooit gedacht zo ver te geraken... Pensioen, dat leek zoooooooooooooooooooooooo ver weg... en nu ben ik er. En waar ik dat vroeger zag als "de oude mensen", voel ik me helemaal niet oud...

Tot de volgende ?