Image by tatteralan via FlickrGisteren was er geen blog. Nee, ik was niet ziek, nee, ik heb niet te veel kapellekes gedaan na de plechtige ruitersommegang ter ere van Sinte Amelberga... We zijn gewoon eens op uitstap geweest... En 't heeft deugd gedaan.
Ik dacht bij me zelf, als de renners mogen rusten, dan mag ik dat ook.
(Voor een bijna-gepensioneerde telt een uitdrukking als deze dubbel!)
We zijn samen naar Dadizele geweest, naar Floralux, om nog wat plantjes voor in de tuin, daglelies. Allemaal verschillende kleuren en vormen. Dan hebben we nog een wandelingetje gemaakt in het park aldaar, en kaas gekocht van de sukkelaars. In het kasteel in het park van Dadizele zitten een pak echte sukkelaars die er samen een en ander doen. Onder meer maken ze lekkere kaas. Ik zag dat er ook nestkastjes hingen, en daar er eentje van mijn oude bakjes het stilletjes laat afweten, heb ik er een nieuwe meegebracht. Dit jaar zag ik al minstens twee grote nesten jonge meesjes rondvliegen (en tegen mijn raam kwakken, gelukkig zonder erg).
Dan zijn we eens lekker gaan eten, en ik moet bekennen dat ik overdaad heb gedaan! Ik zag plots een bord met daarop de vermelding dat ze huisgemaakt ijs verkochten... Ik weet niet hoeveel jaren het al geleden is dat ik dat nog eens at, een coupe met fruit, ijs en een dot slagroom er boven op... Een moordaanslag op mijn oeverloos gevecht tegen de kilo's...
Nadien zijn we nog eens de dierenwinkel binnen gewandeld, hebben er de vissen en de vogels bekeken, en zijn dan naar Moorslede gereden, naar de Nachtwaker... Met hoofdletter.
"De Nachtwaker", dat is een bloemenhandel en bloemenkweker. Nu zul je denken, wat is daar zo bijzonder aan? Wel, dat is geen gewone kweker, de man heeft een heel apart gamma van planten, en waar hij beroemd om is, hij heeft onder meer, méér dan 2.500 soorten fuchsia's hangen en staan. In de week van de 21° is er opendeur... Als je niet weet waar naar toe, daar kijk je je ogen op uit ! Het is verbluffend hoeveel soorten en kleuren er bestaan in de fuchsia, wat we hier bellekensplanten noemen, en in West Vlaanderen veelal Kloksynia's (Waarschijnlijk afgeleid van een andere plantennaam???) Maar je weet wel wat het zijn, min of meer klokvormige bloemen. Zie één voorbeeldje op de bijgevoegde foto.
Ik ga niet overdrijven, maar we zagen er fuchsia's van bijna 10 centimeter lang !! en ook hele kleintjes, maar daarvan was het plantje bijna niet meer zichtbaar door de massa bloempjes...
Ik heb er drie winterharde variëteiten gekocht. Ik heb al enkel soorten in de tuin, die ieder jaar groter en groter worden, maar die bloempjes zijn zo mooi dat het een plezier is om ze te bekijken.
En dan was ik volkomen uitgeteld, en was er nog de terugweg, en eindelijk mijn luie zetel, om weer te bekomen.
Het was een mooie dag, en deze namiddag is er hobby, en eten we taart en drinken we bobbels op mijn (komende) verjaardag. We gaan verder werken aan ons varken in papier-maché, en we gaan asbakjes maken van lege drankblikjes, vaasjes van lege petflessen en de oude kaarsen uit de kerk recycleren we meteen ook maar, en maken mooie vaasjes uit was...
Het wordt druk, druk, druk... en ik ben nog stijf en stram van gisteren.
Van tanteke hebben we nog niets gehoord, ik ga straks eens bellen om te horen hoe het er mee is... Maar eigenlijk is het wellicht een kwestie van langzaam uitdoven... Hopelijk heeft ze geen pijn, en gaat ze uit als een kaarsje, zoals we dat plegen te zeggen. Het mensje heeft niets meer om voor te leven...
Ach, het leven is maar een zucht, en we hangen er aan vast met alles waarmee we grijpen kunnen. Ik heb de indruk dat ze eigenlijk niet meer wil leven, maar haar lichaam houdt vast aan dat sprankeltje. Van mij moet ze niet gaan, maar als ze moet gaan, laat ze dan vredig en pijnloos heen gaan... De dood kan soms een welkome vriend zijn, voor mensen die het gevoel hebben en de overtuiging dat ze lang genoeg hebben geleefd.
Ik ga stoppen, niets bijzonders te melden, buiten de gewone dingen van het leven...
en de dood...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten