In de namiddag kijkt Anny, als ze de tijd heeft, naar Thuis... Dat maakt dat de TV nogal eens aan blijft staan, als achtergrondlawaai, na de uitzending van haar soap. En twee keer in de week loop ik aldus het gevaar op de achtergrond geconfronteerd te worden met de Vlaamse en/of de Belgische politiek.
Na een hele periode van ergernis begon mij plots iets op te vallen !
Heel het scenario is zorgvuldig georkestreerd ! Eens je het door hebt, kun je niet anders dan bewondering hebben voor de orkestleider (lijder?).
Iedere keer staat er wel een echt hekel en belangrijk item op het programma, maar dat wordt heel doelbewust telkens zorgvuldig ingepakt in een leuk fait-divers... Stel, je wil over de penibele begroting praten, maar je wilt dat doen, ofwel zo kort mogelijk, of minstens zo laat dat de hoofdzaken netjes buiten de uitzending vallen... Wat doe je dan als regisseur ? Je zorgt dat je iets hebt waar heel de goegemeente verontwaardigd over is, en je zorgt dat je daarover, ook al is het in se heel onbelangrijk, uren discussie kunt voeren. Dat is heel gemakkelijk, je weet dat er altijd wel de een of de ander is die zich geroepen voelt de stem van het volk te laten horen, en de bevoegde minister antwoordt daar dan zo onhandig over dat er meteen daarop weer een heleboel reacties komen, waar op hij nog eens moet antwoorden, in geval van nood kan hij dit weer onhandig doen, met weer meer reacties, enzovoort, enzovoort...
Daartoe moet er desnoods echt iets gemaakt worden. Soms heb je "geluk", en is er een massamoordenaar aan het werk in een kindercrêche, maar anders vraag je aan de clown van het circus, Bertje de Bleiter, of hij eens even iets wil schrijven over de Joden of zo, iets waarvan je weet dat die of die wel zullen reageren...
Het gevolg ? De begroting verloopt sereen en buiten beeld, want de vroede heren zijn allemaal al eens in beeld geweest en hebben allemaal al hun kruit verschoten voor de ogen van TV-kijkend Vlaanderen...
djudedju...
Je moet toegeven, het is handig gespeeld, en hoewel ik wel kaas heb gegeten van onderhandelingstrategieën, had ik het van die bende bietekwieten niet verwacht, en dus ook niet meteen vermoed...
Je moet me niet geloven, maar kijk maar eens aandachtig, telkens weer beginnen ze met zo'n actueel feitje, zitten daarover uren te zeveren, en gaan pas aan het "werk" (?) als de uitzending afgelopen is. Dat wordt dan zonder veel herrie meerderheid tegen minderheid erdoor gejaagd...
Is het wellicht het feit dat steeds meer van die kluivers zelf dat spelletje kotsbeu worden, die de vele "mutaties" van partij naar partij veroorzaakt ?
Vorige week kregen wij hier een folder van de Lijst Deplakker, en daar zag ik een van de voormalige coryfeeën van de tsjeven in al zijn glorie blinken... Weer eentje dacht ik.
Mijn eerste reactie is dan steeds weer, van welke partij naar welke partij ze ook hiphoppen, dezelfde, "Hebben die lui geen principes meer ?"...
Maar ondertussen weet ik dat de vraagstelling verkeerd is ! We moeten veeleer vragen waarom de partijen geen principes meer hebben, of durven hebben...
Net zoals het vroeger een "schande" was om niet netjes naar de zondagsmis te gaan, is het nu bijna een schande wel te gaan. Op een of andere manier is er iets veranderd, dat maakt dat de mens niet meer voor zijn gedacht durft uit te komen. Het is ouderwets om principes te hebben, je bent antiek als je nog naar de kerk gaat, en je bent pas in als je zo oppervlakkig mogelijk bent...
De politieke partijen hebben die tendens gevolgd, en zien niet in, dat de meerderheid van de mensen diep in hun binnenste eigenlijk hopen op "vastigheid", op mensen met beginsels, op mensen met beleid... De meerderheid van de mensen verlangt niet dat ze loslopend vee zijn, ze verlangen diep in zich dat er mensen zijn die het "doen", die de leiding nemen, die de principes hoog houden. De massa is niet zo voor die ultieme liberalisering, en de verkiezingsuitslagen in de landen rondom ons tonen dit ook duidelijk aan, er is een duidelijke verrechtsing bezig, een terug naar een sterkere leiding. Kijk naar het voormalige Oostblok, en daar zie je een tendens naar terugkeer naar het communisme, de strakke lijn die zij daar kenden...
Helemaal gelukkig kunnen we daarmee zeker niet zijn, het risico dat we te ver terecht komen, en steeds meer vrijheid verliezen, is niet ondenkbaar.
Vandaar dat ik pleit dat de partijen weer eens echt een duidelijk programma zouden voorstaan, duidelijk beginselen hebben, een vastigheid bieden aan de massa die nu zwalpend zoekt naar een steun, en dan terecht komt bij extremen zoals Vlaams Balans en Lijst de plekker.... met alle risico's vandien.
Maar het is niet alleen in de politiek dat men niet meer durft uit te komen voor zijn principes, het kwaad is doorgedrongen in heel de maatschappij. Ook in de opvoeding is het volstrekt ouderwets om nog principes te hebben, en die ook door te geven. We prediken de ultieme vrijheid, en kijken dan verrast op als er zijn die die vrijheid net iets verder doorzetten dan we dachten... en voor de lol gaan straatracen, of drugs nemen voor de kick, of even een kindercrêche binnenwippen en...
Als je duidelijke regels hebt, en die ook standvastig verdedigt en behoudt, dan maak je het voor de kinderen - en de volwassenen!- veelal veel gemakkelijker om door het leven te gaan! Ze weten precies waaraan ze zich moeten houden. Maar als je telkens en telkens de regels verandert en steeds weer afwijkingen of vergoelijkingen doet, dan hoeft het je niet te verwonderen dan het kind -of de volwassenen- de grens niet meer herkent als grens, de palen zijn al zo dikwijls verzet en aangepast aan de behoeften van het moment, dat ze geen grens meer vormen...
Dit is geen dictatuur, dat is in tegendeel, de enige manier waarop een samenleving kan werken ! Vrijheid is niet het alles mogen doen naar eigen inzicht en lust, maar het mogen mee beslissen in de manier waarop de regels gemaakt worden. Maar er moeten dus wel degelijk regels zijn, duidelijke afspraken zijn... Anders werkt het systeem niet !
Dat wil dus zeggen dat iedereen die binnen een maatschappij wil gaan leven, ook de wetten en richtlijnen die daar heersen moet naleven. Dit stel ik er bij, omdat we momenteel ook dat niet meer durven doortrekken in onze maatschappij ! Het is niet logisch dat de wetgevingen en richtlijnen aangepast moeten worden aan de gewoonten en zeden van nieuwkomers in de maatschappij. Het is zij die zich naar de wetten van het land moeten gedragen, kunnen ze dat niet, dan horen ze hier niet thuis, en moeten ze terug naar waar dit wel zo is en wel zo kan. Dit is geen beperking van godsdienstvrijheid, maar net een waarborg ! Dit is geen beknotting van de vrijheid van de immigranten, maar net een opleggen van de richtlijnen en de principes van het land dat zij verkozen als nieuwe thuis.
Ik heb niets tegen Islam, Koran of om het even welke godsdienst, integendeel, ik heb er grote eerbied voor, maar niemand heeft het recht om te eisen dat de wetgeving aangepast wordt aan één godsdienst, als er godsdienstvrijheid is gewaarborgd ! Godsdienstvrijheid houdt immers in dat de eerbied er is voor elke godsdienst, en dat de beleving van die godsdienst niet hinderend werkt op een andere godsdienst of op de godsdienstlozen. Als men bijvoorbeeld van uit één groep eist dat zijn gelovigen een dag krijgen waarop alleen zij kunnen gebruik maken van het zwembad, dan kan dat alleen als je die mogelijkheid ook maakt voor de anderen, en dat je dan een dag krijgt waarop alleen katholieken, een dag voor de protestanten, een dag voor de animisten, een dag voor de... en zodra allen de rij zijn gepasseerd begin je weer van vooraf aan. Iedereen begrijpt dat dit niet kan, want dat is geen vrijheid, maar beknotting.
Vrijheid is immers niet het doordrukken van zijn eigen principes, maar het aanvaarden en het opstellen van regelmenten die voor iedereen zo aanvaardbaar en logisch mogelijk zijn.
Ik geloof dat we dat ook weer eens moeten durven stellen. En dat kunnen we alleen als we ook zelf weer principes hebben...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten