zaterdag, december 22, 2007

Viva la revolucion !

Ik heb het je al menig maal gezegd, ik ben niet alleen een veel-lezer, ik heb ook een brede interesse...
Zo, -restantje van mijn jeugd- ben ik geïnteresseerd in Indianen... Echte, niet die van de cinema.
Welnu, ik heb groot nieuws voor de wereld, iets waar ze wellicht in opdracht van onze pro Hamerikaanse Hoverheid verbod hebben het ons te vertellen via radio en TV.
De Joenaaitet steets of ameurika hebben er nog een oorlogje bij om zich uit te leven ! En nog wel intern ! De Lakota's hebben alle verdagen opgezegd, en de onhafhankelijkheid verklaard. Natuurlijk kan Bush junior zoiets niet over zijne kant (en vermits dat het een ei is heeft hij ontelbare kanten) laten gaan, en mogen we dus verwachten dat ameurika weer eens zal geconfronteerd worden met een verschrikkelijke war of successions...
Natuurlijk zit de kans dat de iets donkerderder mensen die in de joenaaitet steets nog steeds in het verdomhoekje zitten, zich aansluiten bij hun rode broeders (die zijn ook iets donkerderderder dan die witten bleekneuzen), en zijn ook, ondanks alle akkoorden nog steeds ondergedrukt. Dus, Indianen, Mexicanen, portoricanen, cubanen, indianen en black power, sluit de rangen en smijt (eindelijk) bushke buiten...Heel de wereld zal supporteren ! En ! niet te vergeten, en! jullie zouden zeker kunnen rekenen op wapenleveranties uit de landen die niets liever wensen dan het verdwijnen van de moraalridders uit het witte huis en omstreken. Door het gedrag van bushke zou u wellicht ook de onverdroten steun krijgen van de groenen allover the world...
Denk dus niet dat de Lakota's alleen zullen staan !

(Echt waar, de overkoepelende organisatie van Indianen "Lakota" heeft inderdaad eenzijdig de verdragen opgezegd ! )

Vorige nacht heeft Anny, door een onwillige blaas gedwongen, midden in de nacht het echtelijk bed verlaten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat niet wist, maar niettemin moet ik ergens onbewust de vrije ruimte onder de lakens gevoeld hebben, en in een poging om gebied te veroveren, heb ik mij onbewust dwars gelegd, in een poging een volmaakte diagonaal te vormen met mijn elegante lichaampje...
Toen Anny terugkwam van het toilet, besloot zij een hoek af te steken om in bed te kruipen, en wildegede via het voeteinde van het bed naar boven kruipen, om zo vlugger onder de lakens te zitten...
Dat was echter zonder de diagonaal liggende corpus van ondergetekende te onderkennen...
Een slaapkleed schijnt niet de meest ideale kledij te zijn om in rond te kruipen op je knieën, zodat ik wakker werd van een gewroet ter hoogte van mijn scheenbenen... "Awel, wat doede gij daar?" "Ik geraak niet over je benen"... Ik weet niet of onze buren het gehoord hebben, maar we hebben zeker vijf minuten liggen lachen...en toen Anny gisterenavond naar het toilet ging, vroeg ik haar langs welke weg ze in bed wou kruipen...en we hebben weer zitten giechelen als een stel schooljongens...

Slaapkledij...Doet me denken aan nonkel Marcel... Ik heb de historie tientallen malen horen vertellen... Nonkel Marcel zaliger droeg om te slapen een soortement slaaphemd in "flanel"... Maar toen mijn doopmeter een nieuw slaaphemd had gekocht, bleek dit voor nonkel veel te kort, en hij suggereerde dat tante er een stuk zou aannaaien...Zo gezegd, zo gedaan... Nonkel Marcel vertelde later aan de familie dat zijn slip nog in zijn bed lag als hij beneden de trap kwam reclameren over de te lange slip...'t Zal wel zo erg niet geweest zijn, maar het slaaphemd van nonkel Marcel is jaren een gespreksonderwerp geweest...

Hebben jullie dat ook ? Van die familiehistories ? Of heb je ook de indruk dat de mensen niet meer met zichzelf kunnen lachen, en angstvallig hun dommigheden verzwijgen? Jammer, het doet deugd je zelf eens niet zo serieus te nemen...en als de anderen er mee kunnen lachen, dan is dat ook pure winst, want dan zijn de anderen ook eens goedgezind, en wellicht verdwijnen onze fouten wat onder de zachte mantel van de humor...Want geef toe, over de fouten (van anderen) wordt er wel uitgebreid gebabbeld...

en nochtans, we doen allemaal wel eens dingen waarmee we eigenlijk best zouden kunnen mee lachen...veel beter dan ons te ergeren.

maar ja, 't is zo moeilijk om met je eigen zichzelvens te lachen hé, of het voelt toch zo aan. ... 't Is misschien omdat we thuis geleerd hebben om ook van ons zelf de humor in te zien, dat ik het nog kan... Ik herinner dat ma en ik, met een stootkar het restant steenkolen van het huis waar Suzanne vroeger woonde, naar haar nieuwe woning brachten... Dat was niet makkelijk, en ma was al heel de tijd wat aan het dubben over Suzanne die ziek was... Bovendien was het gesneeuwd, en de baan lag spiegelglad, zodat het duwen van een zwaarbeladen stootkar geen sinecure was... Het was dan ook te verwachten dat op een gegeven ogenblik de stootkar kipte, en de kolen over de sneeeuw rondgleden... We vloekten eens, en begonnen dan lachend met ons mizerie, de kolen bijeen te vegen en met ons koude handen terug in de zakken te vullen, toen William, de beenhouwersknecht, op zijn ronde om het vlees te bedelen, met zijn vélo kwam afgereden, en ons iets wou zeggen om met ons te lachen, en zelf de vélo van onder zijn gat voelde schuiven... William lag tussen onze kolen, en wat erger was, het nog te leveren vlees ook... We zaten daar met zijn drieën, op onze knieën in de sneeuw, te lachen, raapten dan de kolen en het vlees op, gingen tot bij Suzanne, de stootkar daar laten staan, eerst vlug vijftig meter van daar bij ons binnen, met William, zijn handen wassen, en dan zorgvuldig het vlees wassen en weer in de -hopelijk- juiste papiertjes met de prijs er op... De beenhouwer moest het geweten hebben ! Later vertelde William dat er niemand gereclameerd had...blijkbaar was iedereen content met het proper gewassen vlees...

Most dat nu zijn...direkt de eenheidspolitie erbij, voedselagentschap...toen zaten we te lachen, en toevallige voorbijgangers gaven lachend commentaar of hielpen een handje... Wat is er toch gebeurd met de wereld ? Waarom lopen we allemaal rond met een bakkes alsof een lachje een ramp zou veroorzaken???
Help ! Echt, ik heb het je al gevraagd, loop eens rond met een glimlach op je façade...veel schoonder !

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: