Ik mag niet meer naar links kijken, het deprimeert me. Rechts is het leuker, daar is Anny bezig de laatste beeldjes op te poetsen en te boenen. Ik heb er gisterenavond zoveel mogelijk gedaan, tot ik zat te krimpen van 't zeer. En dan nog een paar... Gek, het is mogelijk om voorbij de grens van de pijn te gaan, ik heb het al enkele malen gedaan, en hoe gek het ook klinkt, dan lijkt de pijn een stukje te zakken...Maar, er is steeds een maar...nadien zit je dan véél langer met de pijn voor hij weer terugwijkt tot het gewone niveau. Dus zit ik nu nog met de naweeën van mijn forceren, en Anny met de rest van de beelden en beeldjes.
Nadien gaat Anny de kast ook boenen en kuisen, en kunnen die er weer tegen voor een maand of 6. Wel nu en dan afstoffen, maar het boenwerk globaal eens per jaar, en enkele beelden die gemaakt zijn uit houtsoorten die zeer vlug uitdrogen, twee keer per jaar.
Heel ons huis riekt nu naar de beschermingsolie. Ik ruik dat wel graag, maar nu is het toch wat erg. Nu ja, dat duurt maar een dag of twee, dan is of de geur weg, of onze neuzen ingesteld op de nieuwe leefruimte ?
Als ik zo de beelden zit in te wrijven met olie, dan zit ik ook te kijken naar het geniale van de lijnen in sommige van die beelden. Het zijn lang niet allemaal topwerken, maar er zitten pareltjes tussen, en ook een deel zeer oude en zeer waardevolle. Zo heb ik beelden waar de tovermiddelen nog in zitten, de meeste van deze beelden zie je zonder deze middelen, omdat zelfs de blanken bang waren van deze toverij, en het lieten verwijderen door de tovenaar... Ik heb er nog niets van ondervonden, in tegendeel, ik voel me heel gelukkig met het bezit van deze complete beelden. Dat zijn geen mooie, maar wel waardevolle !
Ik heb er die naar hier gekomen zijn, in het begin van de kolonisatie van het toenmalige kroondomein...Beelden met de handen afgehakt uit protest tegen de werkwijze van de blanke "opvoeders"... Ook die zijn behoorlijk waardevol, en ze zijn bovendien ook heel mooi gesneden.
Niet alle beelden zijn Afrikaans, er zitten er van diverse regionen bij, maar meestal keek ik naar het beeld op zich, het moet mij op een of andere manier aanspreken door zijn lijnenspel, het moeten mooie vormen zijn die iets zeggen. Ik heb er zelfs redelijk moderne tussen zitten, niet alleen in hout, ook in terra cotta. En zelfs eentje in een of andere kunststof, maar ook die is heel mooi, en past in mijn collectie. Die is dan wellicht niet waardevol in geld uitgedrukt, maar waardevol omwille van het beeld an sich.
Het deed mij eens deugd ze weer allemaal te bekijken, vast te hebben, te voelen. Het doet mij ook wat pijn dat ik niet meer kan beeldhouwen...
Ik ben bezig aan een pyrografie ! Ik vond een mooie tekening in de keltische kunst, en mij daarop inspirerend ben ik begonnen aan een nieuw werk, een werk waar ik kleur zal verwerken, heel miniem, en in slechts een figuur, om zo een bijkomend reliëf te creëren... Ik denk dat het mooi wordt ! Tot op heden ziet het er goed uit. Ik ga weer met volle goesting aan het werk, het lijkt dat ik eindelijk weer ben waar ik was voor mijn diarree.
Ik heb meer dan een half jaar bijna niets meer kunnen doen, raar is dat. Blijkbaar is ouder worden ook je recuperatievermogen zien en voelen afzwakken. Morgen moeten wij met Anny terug naar de dokter. Hopelijk gaan ze de medicatie nog wat verder verminderen, het is al verbeterd, maar ze slaapt ook tijdens de dag nog regelmatig, en dat is toch niet echt goed te noemen. Je kunt naar mijn gevoel niet spreken van uitrusten op die manier, het is meer dan dat, en dat moet dan wel komen van die grote doses medicatie. Nu, we gaan zien. Ik ga in ieder geval vragen of hij ook voor mij wat wil voorschrijven, anders moet ik weer mijn huisarts lastig vallen voor een deel voorschriften. Ik moet niet veel vragen, want volgende weel moet ik ook naar mijn specialist. We zijn een soort medische toeristen geworden, lijkt het wel.
Anders is Anny wel goed, ze eet meer dan vroeger, en de laatste dagen is ze wat actiever aan het worden ook, want de eerste tijd was ze precies niet geneigd echt eens in "gang" te schieten. Ze deed het hoognodige, en dan zat ze daar weer te zitten. Nu is ze al een paar keer zo maar begonnen aan dingen die niet dringend waren om die ook te regelen. Het wordt stilaan weer de oude. oef.
Voila, dat is het weer voor vandaag,
tot de volgende ?
Oh ja, wat heb jij gekregen van de goede sint ????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten