zaterdag, december 29, 2007

mailtjes

Rond deze tijd van het jaar ontvang ik heel veel prachtige powerpointjes met kerst- en nieuwjaarswensen.
Sommige worden me echt toegestuurd als wens, andere gewoon, omdat ze mooi zijn, lief zijn, ontroerend, of wat dan ook zijn...
Soms krijg ik wel eens een dubbele, een die ik al eens kreeg van een ander, maar in het algemeen zijn het telkens nieuwe.
Ik durf er geen eed op doen, maar ik meen dat er ook weinig of geen recup-mailtjes tussenzitten, je weet wel, van die dingen van vorig jaar, waar alleen de datum veranderd is. Nee, blijkbaar zijn er her en der, in onze contreien, maar ook in den vreemde, mensen bezig met het maken van die dingen.
Er bestaan ook sites waar je die dingen gewoon kunt ophalen, alsof het van die gewone e-kaartjes zijn, maar veel ingewikkelder.

Veel van die verzenders sturen dan nog eens een gewoon postkaartje op met de post ook... Precies of wensen zonder stijging van de uitgaven valaberderder zijn. Voor mij zijn ze even veel waard, en ik stuur naar hen die me nog een kaartje per post stuurden, met veel liefde een kaartje terug. Die het niet doet, zijn wensen zijn mij even lief weet je...

Ik vind het alleen een beetje gek dat we nu plots allemaal ineens op elkaar beginnen te denken... Of : we halen met zijn allen ons adressenboekje boven, en beginnen de lijst af te lopen... Wie sturen we deze keer een kaartje ? Vrouwtje-lief weet jij nog of we vorig jaar een kaartje kregen van x en van Y, weet je dat nog ? Zouden we nog wel een kaartje sturen naar Z, op de markt liep hij ons straal voorbij...
Of gaat het eerder van: God, jongens laten we maar vlugvlug een kaartje sturen naar W, want anders denkt hij dat....
Of nog: Goh, het is allang geleden dat wij nog hoorden van R, we gaan eens een kaartje sturen, dan horen we misschien ook nog....

Waarom doen we dat niet nu en dan ? Nu doet het mij denken aan de oude plichtenleer...Nut minstens ééns per jaar, en dan zag je ieder jaar de kerken overlopen op pasen van mensen die je er anders nooit zag...Onze oude pastoor heeft ne keer al degenen die hij dat jaar nog niet gezien had een zalig nieuwjaar toegewenst... Je zag er grinniken, je zag er verveeld kijken... Ik vond het prachtig!

Het zou eigenlijk veel leuker en veel echter zijn, mochten we, telkens we aan iemand denken, vlugvlug de reactie hebben om hem of haar meteen een kaartje te zenden, gewoon met "we dachten aan je, hoe gaat het met je ?"
Het zou ons wat meer kosten aan postzegels, maar van diegenen van wie je een mailadres hebt zou je het ook gewoon kunnen mailen, dat is goedkoper, maar het gaat sneller, en is dus vlugger op de bal ... en misschien krijg je dan ook vlugger reactie...
Ook de vakantiekaartjes zou je nuttiger kunnen maken op die manier. Je koopt op je vakantie-oord een pak mooie kaarten, en je neemt die mee naar huis, en thuis stuur je dan die kaartjes op met de vermelding: daar waren we op verlof, maar nu zijn we er weer voor jou...Zou dat niet véél leuker zijn ? Gewoonlijk krijg je die vakantiekaartjes toch als je al lang en breed weer thuis bent, waarom ze dan ook niet gebruiken als "we zijn er weer voor jou"-kaart ?
Nu hoor je wel eens: "Heb je ook een kaartje gehad van..." "Die smijten nogal met geld hé ?" ... Ik kan me moeilijk indenken dat iemand vanuit zijn vakantie-oord kaartjes stuurt met de bedoeling de mensen jaloers te maken...Anders, er bestaat een dienst op een of andere site, waar je kaartjes kunt laten versturen vanuit alle mogelijke plaatsten op aarde, om de indruk te geven dat je ergens was, terwijl je gewoon op je eigen terras lag uit te regenen.

Kaartjes met wensen... Eerlijk, ik ben er echt blij mee, vooral als het een kaartje is van iemand die je niet verwacht, dan gaat er precies ergens in je hoofd een deurtje open, en zit je weer eens bij die bijna-vergeten kennis.. Mooi toch !

Ik denk er sterk aan om, toch zeker aan al mijn mail-vrienden (en 't zijn er nogal wat !) nu en dan eens een kaartje te sturen, zo maar, om de veel te losse vriendschapsband wat strakker aan te halen...
Jij ook ?

tot de volgende

Geen opmerkingen: