8 uur en 7 minuten, en ik zie Anny juist terugkomen van bij Veerle...Die is naar de herscholing, en Anny moet er om twintig voor zeven al zijn, want dan gaat Fré ook werken...en de kinderen moeten om ongeveer 8 uur op de bus.
Dus gaat de wekker af om half zeven.
Als Anny weg is, zitten de twee honden voor de deur, te staren naar de deur, precies of ze gaat terugkomen als ze straf genoeg staren... Dat zou nog niets zijn, moest de kleine hond het dan niet nuttig achten zijn gestaar te begeleiden met een jankend piepgeluid. Niet luid, dat heb ik hem afgeleerd, maar net luid genoeg om ambetant te zijn...
dus
sta ik ook op, ga me wassen (deur van de kamer dicht, anders staan de honden beneden !). Doe dan mijn kleren aan, ga met die twee ambetanterikken naar beneden, laat ze beiden buiten en begin koffie te zetten. (Sinds Anny in het hospitaal lag, weet ik hoeveel lepeltjes koffie en hoeveel lepeltjes chicorei er in de zak moeten.)Ik maak mijn ontbijt (één tas yoghurt) klaar, laat ondertussen de blafbeesten weer binnen, en ga mijn pillen nemen. Neem mijn ontbijt, neem de pil voor na het ontbijt, spoel door met een grote lepel brol om te kunnen kunnen (schijten, maar dat schrijf je niet) en spoel dat weer door met de ondertussen vanpasseslokje koffie.
En dan ga ik kwampjoeteren...
Ik zag een paar wenkbrauwen omhoog gaan bij het lezen van het vorige...Ja, wij maken nog koffie met een echte ouderwetse koffiezak ! We zijn er allebei van overtuigd dat die koffie ons beter bevalt, en bovendien heb je véél vlugger koffie (reden waarom hij ook warmer is). En ja, we weten nog een winkel waar je zo'n zakken kunt kopen. Maar voor alle veiligheid hebben we altijd een voorraad in huis. En ja, wij doen nog chicorei in de koffie, en het feit dat je dit nog steeds makkelijk vindt, is wellicht het bewijs dat we daarin zeker niet alleen zijn. We doen dit om diverse redenen, maar de hoofdreden...
Héél lang geleden reed ik na mijn middagmaal en een kop goeie straffe koffie weer naar mijn werk, toen er plots iets geks gebeurde... Ik zag een fietser in twee stukken ! de fiets met de benen, en iets verder het bovenlijf... Toen ik keek naar een wegwijzer, zag ik de bovenste helft van de letters zeker een halve meter ver van de onderste helft staan...Ikke in paniek, recht naar de oogarts. Normaal moet dat op afspraak, maar hij zag dat ik in paniek was, en ik mocht binnen. Ik vertelde mijn leed, en hij keek met zijn lampjes in alle kleuren in mijn ogen..."Drinkt gij veel straffe koffie ?" "Een tas of tien op een dag" "Straf ?" "De lepel valt toch nog om..."...
Bleek dat mijn ogen gewoon tilt sloegen door de koffie, of liever, de zeenuween in mijn ogen, vandaar het rare dubbelzien... Vandaar dus ook de chicorei.....................................
Maar waar koffie niet gezond is, is chicorei dat wel ! Dus!!!!
Als ik nu ergens ga, waar ze koffie drinken, zonder chicorei, dan voel ik dat duidelijk aan mijn maag. Als het een zoete koffie is gaat het nog, maar als het straffe en "scherpe" koffie is, dan voel ik dat heel goed. Thuis hebben wij ook een senseo, en ook daar neem ik de milde koffie, omdat de heel straffe me niet zo goed valt (en bevalt).
Onze enige aanpassing aan de moderne tijden is dat we gemalen koffie kopen, en niet zelf meer malen. (Ik heb de koffiemolen ondertussen aangeslagen voor het bereiden van mijn aas om te gaan vissen).
Het wordt tegenwoordig altijd maar moeilijker en moeilijker om te leven op de manier dat je zelf wilt bepalen. Als ik eens om brood ga (meestal bakken we zelf), dan moet ik steeds heel vlug en heel attent zijn, of ik zit met een gesneden brood! Wij hebben veel liever een ongesneden brood, omdat wij het gevoel hebben dat dit langer vers blijft. Maar blijkbaar doet bijna niemand dit meer, en de bakkerin zwiert het brood in één beweging van het schab in de snijmachine...Meestal geven ze je dan wel een ander ongesneden, en leggen ze het gesneden in een zak op het schab terug...En ik hoor ze in gedachten aan de volgende liefhebber van bruin brood zeggen dat het al gesneden is, omdat er zopas iemand nog zo ouderwets was om een ongesneden te willen... In één bakkerij kregen we van het juffrouwtje te horen dat haar moeder dat ook wou, en ook omdat ze vond dat het langer vers bleef...'t zal dus wel juist zijn zeker !
Ook in de beenhouwerij van de Coruyt te Brakel hebben we het soms ietske moeilijk... Het is geen beenhouwerij die op je bestelling zit te wachten, het is een kleine winkel, en dus is het zo dat er wel dertig soorten vlees voorverpakt liggen op je te wachten...Maar blijkbaar zijn er weinig mensen die zo weinig eten als wij, en als het worst is of zoiets, dan halen we dat thuis uit het pak, en steken de helft in de diepvries...Maar met sommige bereidingen is dat niet zo simpel, en dan ga ik aanbellen bij de beenhouwer, en vraag of hij dat niet kan bereiden in die maat aub...Meestal doet hij dat dan ook, maar soms gaat dit niet meer omdat hij niet meer alle benodigde ingrediënten bij heeft... Nochtans, ik denk dat er een markt zou zijn voor kleine porties !
Als ik keek naar Ready, Steady, Cook" op BBC2,(is ter ziele)dan zag ik de mensen daar arriveren met een halve bloemkool of iets dergelijks. Probeer hier maar eens een halve bloemkool te kopen! En toch weet ik zeker dat er daar een markt voor zou zijn! Er zijn steeds meer alleenstaanden, en ook voor die mensen is het niet zo plezant om twee dagen naeen bloemkool te eten, en bereid in de diepvries, dat gaat, maar het ziet er toch zo smakelijk niet meer uit... In Engeland moet dat dus wel bestaan. Waarom begint niemand daar mee in onze contreien????
Nu ja, wie weet is deze blog een start voor een nieuw idee...Ik had moeten deelnemen aan de bedenkers !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten