donderdag, november 29, 2007

Nieuw !!!!

Dat is pas nieuws, ik was bijna vergeten te bloggen !
Het leven voor een zalige nietsdoener kan zo druk zijn....
Ik krijg het syndroom van de meeste gepensioneerden, tijd te kort. en Hoe deed ik dat vroeger toch allemaal ?

Raar hé, en toch is het zo! Vroeger nam mijn werk het grootste stuk van mijn leven in beslag, en toch werkten wij aan ons huis, aan de tuin, knutselden we en noem maar op, en we hadden niet het gevoel dat wij verdronken in het werk. Nu hebben wij een veel kalmer bestaan, goed, ik kan veel dingen niet meer aan, dus ik zou nog méér tijd ter beschikking moeten hebben, en toch hebben we soms het gevoel dat we het te druk hebben... Raar maar waar (Er bestaat een leuke website met de naam Waar maar raar.nl - moet je nu en dan eens lezen...)

Nu ja, erg is dat allemaal niet, het valt mij alleen op, en een echte verklaring heb ik er niet voor. Ik herinner mij dat ooit Camielke mij zei, vroeger waste ik het houtwerk af, krabde de loshangende "blazen" weg, en verfde alles, en had nog veel tijd over van mijne congé...Nu heb ik al mijn houtwerk eens afgebrand, weer opgeschuurd, in de primer gezet en ik ben na twee maand nu eindelijk bezig aan het lakken... Maar bij mij is dat niet het geval, ik kan dat niet meer, en gelukkig hoeft het ook niet meer, alle houtwerk is nu pvc geworden....En toch iets is er van waar ! Alles wat we doen, doen we in wat een zee van tijd is, en we doen alles veel rustiger en bedachtzamer en beter. (Enfin, wat nog kan)

Neem nu de opkuis van mijn houten beelden...Anny brengt ze bij, en stoft ze af, en ik zit rustig aan tafel en wrijf met een borsteltje de beschermolie op het beeld. Anny zet ze dan op een reservetafel om te drogen, en na een dag gaan ze weer naar hun plaats, op de kast die door Anny ondertussen ook ingewreven is met beschermende olie... De ene helft is gedaan, de tweede helft en dus tweede kast, staan nog te wachten... Vroeger was dat allemaal in een halve dag allang gedaan.

Wat is het, bezadigd ? of lui ? of wat???

Ik weet het niet, en ik lig er ook niet van wakker.
Waar ik wel van wakker lig is het report van die dokter over de gevolgen van electrische golven op ons lichaam... Ik heb het de meesten van u toegestuurd, het is een hele boterham, maar jongens, het is niet geruststellend hé ? En je kunt er wel iets aan doen, maar dan verlies je ook alle comfort van die dingen. En geef toe, ook al ben jij gelukkig niet ziek, comfort kun je moeilijk missen hé? En al zeker niet als je wat minder kunt door ziekte of ouderdom.

Ik vermoed dat ik het toegestuurd kreeg naar aanleiding van de blog waarin ik schreef over het ervaren van de hoogspanningslijnen... Je ziet, het is dus echt geen inbeelding ! Er IS meer tussen hemel en aarde, Horatio....

Vandaag heb ik weer meer pijn, maar ja, er is wind op komst. Als er één weertype is die ik voel, dan is het wind. Misschien is dat ook een vorm van wrijving, en wrijving veroorzaakt een vorm van spanning, van golven... wat het ook is, ik ben dan meestal niet echt lekker in mijn vel.

Deze namiddag, vlug,vlug gaan winkelen, naar de apotheek, de krantenshop en de colruyt. Je ziet het: druk !

Met Anny gaat het ondertussen goed, althans, wat wij er van kunnen zien. Door de vermindering van de valium is ze stilaan ook weer wat actiever aan het worden, maar het is toch nog niet zoals weleer. 's Middags kijkt ze naar het nieuws, en na enkele minuten ligt ze te ronken. Dat is al beter, want in het begin keken we naar Lingo, dan naar blokken en dan pas naar het nieuws. Meestal hoorde ik dan het nederlandse nieuws, de rest was Anny doorheen geslapen. Nu begint dit al te beteren, het gebeurd nog wel eens, maar niet meer alle dagen. Hopelijk mogen we na het doktersbezoek volgende maand, nog een en ander verminderen...
Wat een probleem is, ik moet er op denken dat ze haar pillen niet mag vergeten. Ik had dat in het begin ook, je moet het ritme gewoon worden. Bij Anny zal dit wellicht nog moeilijker liggen dan bij mij, ik voelde het als ik ze vergat, dan steeg de pijn snel, maar Anny heeft niks die pijn doet of wat ze voelt...er is dus ook geen "alarm". (Tenzij ikke...)

Voila, ik ga sluiten, tot de volgende ?

Geen opmerkingen: