En ja hoor, zo net zagen we de eerste vlokjes al vallen. In Mater zeggen ze "'t Sneuit".
De sneeuw zou straks moeten overgaan in regen, en het einde van de ijstijd inluiden...
Ik ben blij !
't Waait, 't sneeuwt en straks ook nog regen: de smog gaat wijken !
Straks heb ik weer adem zonder dat schurend gevoel er bij.
En volgende week kan ik dan weer naar de academie, om te gaan keramieken... Ik ga er eens een gedacht moeten van maken, om mijn beelden af te werken ! Er staan er al weer enkele die al één keer gebakken zijn (biscuit), en die nu zo nodig moeten gekleurd en/of geglazuurd worden. Maar ergens is dat onderdeel voor mij een karwei... Ergens blijf ik vooral de beeldhouwer en veel minder de keramieker.
Dat heeft twee redenen... Eerst en vooral, mijn inspiratie gaat veel meer naar de vorm toe dan wel naar de kleur, maar ook, en dat niet in mindere mate: om te kleuren en/of te glazuren, moet je heel zorgvuldig stoffen gaan afwegen tot op de milligram, deze mengen, met de juiste hoeveelheid water mengen, dit papje twee drie keer door een heel fijne zeef halen om alles klontertjes er uit te halen, en dan moet je dat nog aanbrengen op de juiste en de gepaste manier...
Tegen dat ik daar zo verkrampt al die fijne afwegingen en het mengen heb gedaan, verrek ik al lang weer van de pijn. Niet dat dit werk zo lastig is, maar doordat ik werkelijk verkramp bij al dat secuur afwegen en mengen... Dat secure is iets wat tegen mijn natuur lijkt in te gaan. Ik zie collegae keramiekers die daar rustig zitten af te wegen en te mengen, zonder zich daar druk in te maken... Integendeel, er zijn er die daar "proefstaaltjes" maken, alles heel zorgvuldig noteren, het staaltje zorgvuldig gemerkt, zodat ze nadien hun werk in de voor hen exacte kleur kunnen bakken... Het gekke is dat dit bijna nooit echt lijkt te lukken !
Hoe zorgvuldig ze ook mengen en wegen, de uiteindelijke kleur lijkt dan plots nog iets anders...
De reden? Ik las dat andere werken, andere grondstoffen die in dezelfde oven mee staan te bakken soms invloed hebben op de kleuren.
Met andere woorden, heel juist en correcte resultaten kun je maar hebben, als je ook controle hebt op de andere werken die ook mee gebakken worden, en dat kan niet in een academie...
Van al die dingen hou ik niet, ik heb het niet zo op een pot insmeren met iets wat wit is om er uiteindelijk een groen van te krijgen, ik hou er niet van als dat groene dan ook nog een ander groen wordt dan wat ik verwacht, en ik hou niet van dat zitten secuur afwegen en mengen als ik toch geen waarborg heb op het resultaat...
Ik ben een moeilijk en ongelukkig mens als het daar over gaat.
Maar ik kan die beelden daar ook niet laten staan in het witte van de biscuitbak...
't Leven is hard voor een keramieker 3° klas...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten