zaterdag, januari 12, 2013

blauw in het zwerk

Heb je het ook gezien? Vanmorgen was de hemel niet meer alleen maar grijs en zwart, er zaten strepen blauw in, lichtblauw, en aan de einder zag je warempel wat oranje, voorbode van de zon?
Ze voorspellen sneeuw !

Je zit, we leven in een landje waar het weer niet alleen het gespreksonderwerp is bij uitstek, het weer zelf werkt daaraan mee ! Het wisselt, en verandert constant, het blijft soms wekenlang slecht opdat het de mens de strot zou uitkomen, het gaat dan plots over in een wirwarweer, waar je echt niet meer weet welke kledij je moet aandoen. Je ziet dan in de straten mensen rondlopen zowel in dikke winterjassen als in korte broek en T-shirt...

kortom, er zijn maar twee constanten in het leven van de Belg :
- het weer
- de belastingsbrief

En toch, als we TV-kijken, en we zien wat het weer allemaal aanricht in onze buurlanden, dan mogen wij hier niet klagen. We hebben hier zelden of nooit van die weersuitspattingen.
Misschien is het voornaamste ambetante kenmerk van ons weer dan ook zijn middelmatigheid ?

Er gaat een sprookje rond dat de eskimo's wel tweehonderd woorden hebben om sneeuw aan te duiden (het is maar een sprookje!), maar het verwondert mij ergens dat wij hier hobby hebben in het benoemen van alle soorten wolken. Zou het niet heerlijk zijn als we het verschil ook konden benoemen tussen een calvus, een capillatus, een castellanus tot en met een spissatus, een stratiformis en zelfs een Uncinus ?
Maar nee, we mekkeren gewoon dat we de zon niet zien !

Er is ook iets geks aan de hand met onze kunstenaars !
Het valt op dat de meeste schilderijen een mooie strakke blauwe hemel vertonen, en geef toe, het is onmogelijk dat die schilders daar alle dagen vanuit hun atelier zicht op hebben ! Het aantal dagen met blauwe luchten is veel kleiner dan het aantal schilderijen met diezelfde luchten !

Ik denk dat die schilders ook een chronisch gebrek aan opleiding hebben om al die soorten wolken neer te poten op hun doeken. Ze kunnen ze niet alleen niet benoemen, ze weten ook niet welk wolk ze in welk blauw moeten plaatsen !

Als we op een schilderij wolken zien, dan zijn het meestal allemaal wolken, zonder ook maar één spatje zon. En heb je er dan toch eens eentje gevonden, dan is het heerlijk dat kleine vlekje blauw in het uitspansel ook vertaald te zien in een likje zon op de aarde er onder. Die schilderijen zijn, door dat éne spatje licht op de anders grauwe aarde, meteen heel aantrekkelijk en halen hoge aaibaarheidsgehalten...
Wat op zich al weer een bewijs is, dat we versteld staan van het feit dat een maler het aandurfde om én wolken én zon op één doek te zetten.

Gekend zijn ook de schilderijen waar de schilder nog meer moeilijkheden poogt te ontvluchten! Je schildert een gelige zon die in een oranje overgaat tot in het bijna inktzwarte, daarvoor een witte voorgrond (heb je al van je witte canvas), en daarop pikzwarte bomen die als grijpgrage vingers in de oranje verf krabben... Mooi ! en bijkans heeltemaal geen werk aan...   (Was het maar zo simpel...)

Ach, ik zit maar wat te zeveren... ik wil gewoon zeggen: Ik ben blij dat ik wat blauw in 't geluchte zie !
Jij ook ?

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: