vrijdag, januari 07, 2011

plasspelletjes....

The Sega Seal of Quality.Image via WikipediaIk herinner me nog dat we als kind, in de verse sneeuw poogden onze naam al plassend in de sneeuw te schrijven... Dat was niet makkelijk, want schreef je te klein, dan had je een plas over, schreef je te groot dan had je "materiaal" te kort.
Ik zag al in de urinoirs van horeca-bedrijven dat er een vlieg ingebakken zat in het porselein van de pot, zo dat de mannen iets hadden om op te mikken.
En dan, dan is mijn inspiratie qua plasspelletjes op.
Maar ik ben dus geen spelletjesingenieur bij een softwarebedrijf, want bij SEGA is men druk bezig met het maken van software voor plasspelletjes.(Echtig en techtig waar !!!) Ik heb er geen idee van hoe dat zal zijn, maar ik beeld me dan in dat je moet pogen al plassen een virtueel balletje in een al even virtueel doelnet te krijgen... Of zoiets...

Ik wacht met spanning de wedstrijden af, zodat we op TV kunnen genieten van hele rijen plassers die om ter vlugst en om ter meest ballen in het net plassen. Zal mooi zijn. En verheffend. Cultureel.

Als de spelletjesdeskundigen geen inspiratie hebben, dan kunnen zij hier handsvollen deskundigen vinden in de bendes politici die hier nu al 208 dagen lang het spelletje spelen: zij dronken een glas, ze deden een plas, en ze lieten alles zo als het was... Ik geef toe dat er in dit spel weinig verheffends zit, of weinig spanning, maar het grote nut van het spel is dat de plassers er in moeten lukken dit te doen aanvaarden door de goegemeente, en ja, ze worden er zelfs dik voor betaald.
Geef toe, om dat te kunnen moet je ofwel een virtuoos zijn, of... je moet beschikken of doodbrave simpele geesten als bevolking...

En we zijn nog heel ver weg van het vormen van een regering, of geloof je me nu nog niet dat de NVA er helemaal geen nut bij heeft om de zaak op te lossen of zelfs maar gedeeltelijk op te lossen. Op het ogenblik dat ze hun doel bereiken hebben ze geen bestaansreden meer, en als ze tot een compromis overgaan, dan is dat voor hen zo goed als een totale nederlaag en zal de kiezer hen niet meer geloven en hen afstraffen... Zij kunnen maar bestaan als oppositie... en ze zijn per ongeluk zo sterk uit de verkiezingen gekomen, dat ze bijna genoodzaakt zullen zijn mee te regeren en zo zichzelf op te blazen. Al wat ze kunnen doen is het been stijf houden en hopen dat ze alsnog een regering vormen zonder hen, waar bij zij dan luidkeels oppositie kunnen voeren....

Zolang formateurs, preformateurs, koninklijke bemiddelaars en andere prutsers dit niet beseffen, zullen we blijven ter plaatse trappelen, en niemand durft het aan om terug tot verkiezing over te gaan, want dan kan het nog véél moeilijker gaan worden....

Ons land is onbestuurbaar geworden... Vroeger hadden we drie partijen, een bijna volmaakt systeem, tot op de dag dat men binnen de partijen de verkozenen niet meer liet stemmen, maar de partijen lieten stemmen. Want dan kregen wij een heel pak volksvertegenwoordigers en senatoren, die in werkelijkheid niets te piepen hebben, de echte machthebbers waren enkel kopstukken in de partijen. Soms kreeg je dan een volksvertegenwoordiger die dit niet meer wilde volgen, en dan wipte hij doodleuk over naar een andere partij, in de hoop dat daar democratie geen ijdel woord was. Dit heen en weer wippen werd bijna een trend, en het gevolg is dat de partijen geen gezicht meer hebben. Socialisten zijn geen socialist meer, Tsjeven geen tsjeef meer, en blauwen zijn niet liberaal meer... Dus begonnen er sommigen zich af te scheuren om zich duidelijker te profileren. Dit was slechts tijdelijk, want als de splitsing lukte, dan werd dit ook een partij, met een strikte partijdiscipline, en zonder democratie. Maar het gevolg was dat we nu met een massa partijen en partijtjes zitten, zonder gezicht, zonder democratie en zonder kans op een werkelijke beleidslijn... Oh ja, niet vergeten, op een moment heeft men ook zowat alle partijen nog eens gesplitst in een Vlaamse partij en een Waalse...

Reken daarbij dat we het beleid ook nog eens onderverdeelden in gewesten, federale, provinciale en noem maar alles op wat je kunt bedenken... Wij hebben voor iedere bevoegdheid meerdere ministers en/of staatssecretarissen...

En er gebeurt niks. Er kan ook niks meer gebeuren, het systeem heeft zichzelf stilgezet.

Ik predik geen revolutie, maar de enige oplossing is alles overboord kieperen en herbeginnen, met een systeem van maximum drie partijen, zonder taalsplitsing, of door het werkelijk splitsen van het land, en ook binnen ieder deel maximum drie partijen. Zolang wij de boel niet fundamenteel op zijn kop zetten, gaan we blijven sukkelen, zullen de vroede (?) heren het land verder uitmelken, meer en meer postjes creëren en ons steeds meer en meer kosten.

Ik weet wel, ik vertel het hier heel simpel, maar geef toe, hoe moet je anders praten tegen mensen die al die dingen tot op heden zo maar slikken???

maar verheug u, we kunnen nog altijd elkaar al spelend onder plassen.

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

Geen opmerkingen: