Maar die kat kom weer...

Image via Wikipedia...die kon nie langer wag.
Ik denk dat jonge mensen dit Zuid-Afrikaanse liedje niet meer kennen, ik heb de indruk dat in de scholen veel minder gezongen, voorgedragen wordt dan vroeger. Maar daar wil ik het niet over hebben, dat is weer een heel andere discussie.
Ik heb het over ons aller Alexandertje... Amper was de betoging een feit, of 't manneke sprong op de kar. Opportunisme noemen ze dat, geloof ik. Platvloers pikken van andermans ideeën is ook een goed woord. Eerst doet hij de regering uiteen knallen, en nu poogt hij de rol van lijmtubeke op zich te nemen. Van twee walletjes eten is dan ook een gepaste omschrijving.
Maar wellicht is hij niet slechter dan al die andere politici...
Ik heb een veel beter voorstel, laat ons gewoon stellen dat, zolang er geen regering is, de politici niet meer betaald worden, je zult eens zien hoe vlug ze kunnen werken !
Weet je wie momenteel in België de drukst bewegende man is ? Zwarte Piet. Die wordt de dag van vandaag voortdurend heen en weer geschoven tussen Vlaanderen, Wallonië en zelfs Brussel. Bezig ventje, die Zwarte Piet. Ik voorzie dat er op 6 december heel wat kindjes vergeefs zullen staan kijken naar de schoorsteen... Zwarte Piet zal wellicht geveld zijn door stress en oververmoeidheid. In normale jaren werkt hij alleen op de periode van De Sint, en nu schakelen ze hem in in het Belgische Politieke Gebeuren (allemaal met hoofdletter omwille van het belang...)
En wat doet ons Alexandertje, hij trekt de kaart van de betogers, je kunt immers nooit weten of dat nu niet de Joker is. Als je de zaken goed bekijkt, dan moet het manneke nu wellicht al in heel nauwe schoentjes staan, hij deed de regering vallen, in de plaats van daar winst uit te puren haalt hij met zijn partij verlies, en nu wordt hij in heel het politiek gebeuren niet meer betrokken. Hij zit daar maar aan de kant, werkloos te wezen, en wellicht zal er inwendig in zijn partij al wel een en ander gerommeld hebben...
Eigenlijk een beetje zielig.
Maar alles welbeschouwd, is het dus zijn schuld, en de schuld van zijn partij, dat we nu in de miserie zitten, dat we ons nu blauw betalen (de kleur is hier wel héél passend!), en dan gaat hij proberen schoon weer te maken met de betoging tegen de besluiteloosheid van onze politici. Lef heeft hij wel.
Wellicht denkt hij dat het oude adagio dat de mensheid toch niets leert uit de geschiedenis hier ook weer zal opgaan, en dat ze, mocht er nu toch weer een verkiezing komen, hij toch weer wat kan recupereren met zijn houding van schijnbare bereidwilligheid en goedheid...en er op rekenend dat wij zouden vergeten dat hij de oorlog veroorzaakte ...
En weet je, als ik dan de geschiedenis bekijk, hij zou potdorie nog gelijk kunnen krijgen ook... Het totale geheugen van de mensheid is immers al heel lang ziek, Alzheimer in de hoogste graad.
Gek is dat.
Als je naar wetenschap en dergelijke kijkt, dan heb je de indruk dat de mensheid steeds slimmer en slimmer wordt, maar als je kijkt naar zijn daden, dan zie je heel duidelijk dat we niks leren uit onze vergissingen, uit onze daden, uit ons verleden... Als je de holocaust neemt, dan stel ik vast dat men straffen moet zetten op het ontkennen, het negeren, in een ijdele poging de mensheid bewust te houden van de erge dingen die daar en toen gebeurden.
Het lijkt een beetje op onze schooltijd, als wij het gedichtje niet van buiten kenden, dan kregen we straf. Als we de holocaust vergeten, dan krijgen we straf.
Erg is dat.
Maar ik heb het hier al menig keer geschreven: de tijd komt dat men een Hitler gewoon in het rijtje zet naast Alexander De Grote, Julius Caesar, Djengis Khan en Napoleon... De grote veldheren. Op zich vind ik dat al heel erg, dat wij dit GROTE figuren noemen, veroveraars, mensenslachters, onderdrukkers als voorbeeld... Geef mij dan maar die stille kleine mensjes die in hun eigen gezinnetje er in slagen een sfeer van geluk en vrede te hebben en te houden. Die mensen acht ik triljoenen keer groter dan ene Juul Caesar en consorten...
Maar ja, dat huismannetje maakt daar bij niet zoveel lawaai, niet zoveel stof, dus merk je het niet.

Dat is meteen ook de reden dat ik politici zo minacht...zij zijn immers de lawaaimakers, de stofopwaaiers, die, als je hen de kans zou geven, met plezier weer oorlogen zouden ontketenen...Ook al heten dat oorlogen omwille van de vrede, zoals er nu bezig zijn... Oorlogen omwille van de vrede.
Absurd?
Ja toch ?

tot de volgende ? (Oh ja, morgen heb ik verscheidene vergaderingen van in de voormiddag tot in de namiddag laat...dus komt er morgen misschien geen blog ???)