donderdag, april 01, 2010

De Duitse bezetter

Flag of BeneluxImage via Wikipedia

Volgens Mangain zit die nog steeds minister te zijn in ons apenlandje...
En daarmee is weer de zoveelste steen gegooid in de kikkerpoel van BHV ofte Brussel-Halle-Vilvoorde. Ook al weet ondertussen iedereen dat heel het bestaan van BHV ongrondwettelijk is, toch is volgens Mangain het toepassen van de wet een daad van de bezetter.
Het is pijnlijk in een verenigd Europa Duitsland nog maar eens te appeleren aan een pijnlijk verleden, het is zeker smakeloos om iemand die gewoon de wet toepast te verwijten dat hij een Duitse bezetter lijkt.
Alhoewel Degrelle een Waal was, schreeuwt men (misschien om hun verleden te vergeten) over de vele "zwarten" bij de Vlamingen.
Misschien is het verkeerd van mij, om maar nog eens wat verder in het verleden te gaan graven, en te wijzen op het feit dat men alles op alles heeft gezet om het Vlaams uit te roeien, en nog steeds zijn er mensen die het Nederlands maar een boerendialect vinden, een taaltje van het uitschot van de wereldbevolking. Nog niet eens zo lang geleden kreeg ik een mailtje met dergelijke wartaal toegestuurd... Van iemand die weliswaar niet van dit gedacht was, maar zich toch niet geraakt voelde door de hatelijkheden van die Vlaamshater.
Ik vind dit vooral pijnlijk.
Hatelijkheden doen altijd pijn.
Maar dit soort hatelijkheden, van welke kant dan ook, is helemaal absurd.
Ik heb het al gezegd, en ik kan het maar blijven herhalen: de splitsing in taalgebieden is een tamelijk modern gegeven, en is gebonden onder meer aan het verschijnen van de drukpers en het schrift. Als we het voor het Nederlandstalige gedeelte nemen, dan was een van de grootste boosdoeners het verspreiden van de bijbel in de Nederlandse taal! Absurd, ja, maar dat was de eerste en grootste aanzet om te komen tot een uniforme taal!
Voorheen waren er streektalen (nu jammer genoeg steeds minder en minder), en was er helemaal geen duidelijke grens aan een taal. Het was niet zo dat je van de ene gemeente naar de andere wandelde en plots in een ander taalgebied zat. In de grensgebieden der taal was er een brede strook overgangsgebied, waar de taal een mengelmoesje was, als we het vanuit Vlaanderen bekijken, zag je steeds meer invloed van het Frans, en geleidelijk, heel geleidelijk kwam je in een gebied waar geen Vlaams meer in het Waals of het Frans zat.
Het onderwijs ingedeeld volgens het land en het taalgebied was een tweede boosdoener.
Nu ja, boosdoener... het was de oorzaak van het verdwijnen van de overgangsgebieden en het ontstaan van haarscherpe taalgrenzen.
Het was de reactie op het onderdrukken van het Vlaams, die de Vlaming deed reageren tegen de onderdrukking van het Frans. Gek eigenlijk, want er is een hemelsgroot verschil tussen de Waal en de mensen die hier het Frans als taal wilden doordrukken. Dat is voor een groot stuk ook nog steeds de bron van het onbegrip bij de doorsnee Waal. Het was vooral adel, bourgeoisie en kerk die hier die Vlaamse boerentaal weg wou... De rijken (ook in Vlaanderen) spraken Frans en het plebs, het schorum, dat sprak Vlaams, en dus was Vlaams minderwaardig.
Een taal is nooit minderwaardig, ook niet meerwaardig.
Een taal is een gewoon dagdagelijks gebruiksmiddel om je uit te drukken en je kennis door te geven. Meer niet.
Het cultuurgebonden noemen lijkt me niet correct, wel is het zo dat de cultuur van de mensen die deze of gene taal gebruiken, ook hun cultuur uitdragen in de taal die ze van huis uit spreken en kennen. (Of toch meestal, er zijn uitzonderingen)
Iedere taal is mooi.
Iedere taal heeft immers zijn eigen poëzie.
En ieder piepkleine regio heeft ergens zijn invloed op de taal. Wij spreken van het "zingen" van de Limburgers, en bij de Walen is dat toebedeeld aan het slepende taaltje van Les Namurois... Maar ik mag hier dood vallen als ik lieg bij de verklaring dat ik de taal van de Namurois echt weet te savoureren... Het is heerlijk om naar te luisteren... Net zo heerlijk om naar de liedjes te luisteren van onze kleinkunstenaars die in hun eigen dialect zingen, waar de klankkleur zo anders is, zo fris, zo echt.

Het is dan ook onecht het gekrakeel als een geschil tussen talen of taalgroepen te bestempelen! Het is veeleer een concurrentiestrijd op economisch vlak. De geschiedenis wijst ons dat die concurrentie steeds het hevigst is tussen nabije buren.

Net zoals ook oorlog steeds terug te brengen is tot een economisch verschijnsel, is dat wellicht ook grotendeels het geval met de geschillen tussen Vlamingen en Walen.

We zitten met elkaar opgescheept in één miezerig klein landje, liggen mee aan de basis van het idee Verenigd Europa, begonnen in een schraal Benelux (Wist jij dat er een Beneluxvlag bestaat ?). En desondanks weten we met ons dichtste buur niet overeen te komen.
Niet overeen te komen?
Bullshit!
Ik heb heel wat Waalse vrienden, en ik zou ze begot niet willen missen!
Ze zijn anders, ja, maar ik hou daar wal van.
Om het eens kernachtig uit te drukken: Bij een Vlaming is de gevel van zijn huis net en blinkend, bij de Waal zit de rijkdom achter zijn schrale gevel. Wij etaleren meer, zij genieten meer. Wij leven om te werken, zij werken om te leven.
Zij zijn wat jaloers op ons, wij wat op hen.
Ik hou van Wallonië en de Walen, om hun jovialiteit en hun manier van leven.
Waarom zou ik met hen ruzie maken?
Om één idioot zoals Mangain ?
Dat is een politieker, en zo hebben wij er ook.
Plato zei het al: Een wijs man doet niet aan politiek, daarom worden wij door dwazen geregeerd...

foto van de Beneluxvlag...

tot de volgende ?

Reblog this post [with Zemanta]

Geen opmerkingen: