dinsdag, januari 12, 2010

In Vitro Fertilisatie (IVF)

Ieeeew.Image by arneheijenga via Flickr

Kijk, mijn oude reserves tegen al het menselijke gepruts in en aan het leven lijkt - jammer genoeg- bewaarheid te worden...
Men heeft ontdekt dat mensen die hun ontstaan te danken hebben aan IVF, in veel grotere mate gevoelig zijn voor zware ziektes zoals onder meer diabetes.
Wat nog veel erger is,die "eigenschap" wordt doorgegeven aan het nageslacht van IVF-volwassen...
Ik kan u de wetenschappelijke uitleg niet geven (er staat vandaag een artikel in Elsevier), maar het komt er op neer dat we ergens in ons lijf een stof hebben die afwijkingen aan de genen selecteerd en die "verkeerde" cellen er uit bonjourt. Mensen die hun bestaan danken aan IVF of kind zijn van een IVF-mensje, hebben die stof in veel mindere mate...

IVF bestaat ondertussen al heel lang... en nu pas ontdekt men dus dat er iets mis mee is.
Dat is niet alleen erg voor al die mensen, maar het zal dus wellicht op termijn een blijvende invloed uitoefenen op het menselijke genoom... Iets om bang voor te zijn! Echt bang !

Ondertussen is men aan het spelen met genen van planten en dieren, zit met te zoeken naar genenbehandelingen voor het genezen van bepaalde ziektes, en weet men niet wat dit op langere termijn allemaal met zich zal brengen...

Gisteren zag ik bij toeval nog een stukje van een programma op KRO... Het ging hem over dieren en hoe we dieren moeten behandelen en de dierenproblematiek benaderen. Een paardendame stelde op een bepaald ogenblik dat haar paard geen wild paard meer was, en wellicht heel ongelukkig zou zijn, mocht men proberen het in een toestand te brengen waar het zelf zijn plan moest trekken, wild moest leven, net zoals wij, mensen ook niet meer of alleen mits grote moeite in staat zouden zijn ons in leven te houden zonder al de vruchten van de welvaart... Ze had en heeft gelijk...we zijn inderdaad, door onze manier van leven eigenlijk niet meer aangepast aan het "normale" leven van de natuurmens, net zoals de koe en het paard niet meer aangepast zijn aan een leven in de natuur zonder tussenkomst van de mens.

We hebben dus, op een natuurlijke manier eigenlijk al aan onze basis (en de basis van onze huisdieren) geprutst...en niet echt ten goede! (Ik heb het hier over de lichamelijke toestand). We zijn inderdaad slechts flauwe afkooksels meer van de natuurmens. We zien er wel beter uit (in onze ogen althans)maar we zijn het niet. We kruipen bij de minste kou in onze huizen met centrale verwarming, en de meesten huiveren als je zegt dat je 's morgens met ijskoud water wast. Als we nu langer leven, dan komt dat veeleer door kunst en vliegwerk dan wel door onze basisgezondheid. We zijn niet echt verbeterd, net zo min als onze huisdieren intrensiek verbeterd zijn. We hebben ze aangepast aan onze behoeften, behoeften die soms heel bizar zijn. Sommige honden kunnen niet meer autonoom bevallen, omdat ze dermate gedeformeerd zijn, dat de natuurlijke gang van zaken niet meer mogelijk is, en over de krankjoremme vormen van bepaalde goudvissen zal ik maar helemaal zwijgen. Die dieren overleven geen week in het wild !

Nu dachten we dus het middel te hebben om rechtstreeks in te grijpen in vormen en hoedanigheden, door rechtstreeks gepruts aan de genen... Maar zijn nog niet eens in staat om een in se natuurlijke bevruchting In Vitro te bewerkstelligen zonder blijvende nefaste gevolgen, zo erg dat men vreest voor de uiteindelijke invloed op héél het mensdom!

Hoog tijd dat we ons bezinnen...
Hoog tijd dat we beseffen dat we niet of nog niet in staat zijn om werkelijk te knoeien met het leven. Want dat is het: knoeien.

Weet je, ik heb er schrik van. Je moet eens lezen wat een Monsanto allemaal uitsteekt, en wat de echte gevolgen zijn. Men knoeit er maar op los, en maakt ons wijs dat alles veilig is, en dubbel en driedubbel werd getest, maar dat blijkt allemaal niet waar te zijn, het enige wat men test is in hoever het hoeveel meer kan opbrengen, zonder de gevolgen voor de toekomst te bekijken.

Dit is een bijna nog ergere vervuiling dan dat fijnstof en die CO2 !
Ik vrees dat we inderdaad bezig zijn met onszelf uit te roeien.
... over een niet al te lange termijn.

Dan zullen binnen duizenden miljoenen jaren misschien beschaafde kakkerlakken in de verre ruimte een soortement toestel vinden, waarin een metalen bord te vinden is, met een afbeelding van twee mensen, een man en een vrouw... Totaal onbekend, misschien behorend aan een vorm van die rare skeletten die ze kunnen bewonderen in hun natuurkundige musea, skeletten van uitgestorven wezens.
djudedju

tot de volgende ?

Reblog this post [with Zemanta]

Geen opmerkingen: