vrijdag, oktober 23, 2009

De President en de hoelahoep...

BacklightImage by Rutger Middendorp via Flickr

Dit is pas een leuke titel!
Doet mij een beetje denken aan dat liedje: "Si j'étais Président de la République..."
Het heeft ook wat speels, wat onschuldigs in zich, iets wat er eigenlijk altijd een beetje zou moeten zijn...
Maar helaas, driewerf helaas...Pesidenten zijn zelden onschuldig en onbevangen, in het beste geval hebben ze daar hun vrouw voor... In de positieve zin met de hoelahoep om de lichaamsbeweging aan te prijzen, in een heel andere zin met naaktfoto's uit een vaag verleden...
Nee, presidenten, premiers en andere staatshoofden zijn helaas nooit onschuldig en onbevangen, we hebben hoogstens eens een Jeltsin zien gek doen, maar dan was hij veeleer een rondlopend vat Wodka dan wel een staatshoofd...
Het tegendeel is waar.
Staatshoofden, regeringsleiders zijn gewoon die soort mensen die er in geslaagd zijn om met veel elleboogwerk de anderen achter zich te krijgen.
Het zijn mensen die zichzelf verheven voelen boven alle anderen.

Eigenlijk moest het net andersom zijn!
Eigenlijk zouden het moeten mensen zijn die bereid zijn zichzelf op te offeren voor het heil van hun medemensen.
Eigenlijk moesten het mensen zijn die in de winkel iedereen voor laten gaan in de lange rij naar de kassa.

Maar nee, het zijn alleen maar mensen die zich pas in hun sas voelen als ze macht hebben, veel macht hebben over anderen, veel anderen... zoveel mogelijk anderen.

Och, in "democratische" (?) staten verzorgen ze nog wel hun imago, om zoveel mogelijk hun machtsgeilheid te zien verlengen, maar dat is ook al wat ze vertonen aan menselijkheid. Ze zetten zelfs hun echtgenote aan het hoelahoepen om sympathiek over te komen, of gaan in korte broek in Australië gaan rondsjokken, of ... of... vul maar in, voorbeelden legio.

Droom jij ook van een wereld waarin er echte leiders zijn? Mensen die door hun daden de anderen overtuigen? Zo in de zin van "Woorden wekken, maar voorbeelden trekken" ?
Droom jij ook van een land waar de wetten geen dwangmaatregelen zijn, maar gewoon leidraden ? Waar iedereen die wetten volgt, gewoon omdat je weet, omdat je ziet dat ze goed zijn? Dat die wetten er niet zijn om één of andere stand of groep in hun macht te bestendigen, maar voor het duidelijk goede voor iedereen? Waar wetten en logica één zijn?

Waar er geen wirwar aan wetten en uitzonderingen op die wetten en beperkingen van en uitbreidingen van die wetten nodig zijn?

Waar je gewoon weet dat de wet gelijk is aan het gezonde verstand?
Maar dat is er nooit geweest, en zal er ook nooit zijn... Toch niet zolang de mens mens is, en dus dat stuk dierlijke erfenis in zijn genen heeft. Zolang wij dat aardse niet ontworsteld zijn, en dat, dat lijkt inderdaad pas mogelijk nadat er geen mensen meer zijn... Noem het het laatste oordeel of een ultieme sprong in de evolutie... Zolang wij gebonden zijn aan de aarde en de aardse goederen zullen de mensen meer willen dan ze hebben. Zullen ze streven naar macht, naar bezit.

Nu en dan heb je een figuur die dat toch lijkt te kunnen, zelfs in deze materialistische wereld. Plots heb je dan iemand die zichzelf vergeet voor de anderen, een Ghandi, een Damiaan een Moeder Theresa en er zijn er her en der... Maar ze zijn zo zeldzaam dat ze enorm opvallen, ze zijn zo groot dat er mensen zijn die zich bezig houden om toch ook bij die uitzonderingen te gaan liggen zoeken naar de "menselijke" kantjes, en met menselijk bedoelen ze hier (heel gepast) de minne kantjes. En wellicht vinden ze die ook wel ergens...Gelukkig maar, zou ik zo zeggen, anders stonden ze zo verdomd ver weg van ons.

Maar het lijkt dus toch te kunnen!
Men kan dus toch kiezen voor een leven waarin de anderen voor gaan.
En iedereen kijkt er naar op, gelovigen, andersgelovigen, nietgelovigen, want wat ze doen ligt niet in het normale stramien, ligt een échelon hoger.
We weten dus dat dit eigenlijk is wat er zou moeten algemeen zijn.
Maar zelf kunnen we het niet, en we zitten steevast te kankeren op diegenen die het ook niet doen.
Zo kunnen we vergeten dat we zelf ook maar een van die velen zijn.
Van die middengroep.
We horen niet bij die goeden.
Wellicht horen we ook niet bij de slechten.
Maar we hangen ergens tussenin, noch mossel, noch vis...

Och, de meerderheid is niet slecht, bijlange niet...maar goed? ook niet echt, nee...

Enige blogs geleden heb ik je verteld over dat wetenschappelijk onderzoek over "godsdienst" en het belang er van in een samenleving. En weet je, ik heb de indruk, dat hoe meer de godsdienst in onze maatschappij verwaterd, hoe meer ze het moeten vervangen met een massa wetten en een massa verordeningen, dreigementen met boetes en straffen.
Vroeger was er het dreigement van de eeuwige verdoemenis, nu wordt dat meer en meer vervangen door geldboetes, werkstraffen en celstraffen. Nu, nog tijdens ons leven, niet in een ver en vaag ander leven... Beter ? ik weet het niet... ik vond het vroeger iets minder complex en iets duidelijker... en vooral het was veel meer voor iedereen gelijk... wat de uiteindelijke straffen betreft.

toch eens over nadenken...
tot de volgende ?


Reblog this post [with Zemanta]

Geen opmerkingen: