donderdag, april 02, 2009

De rode duivel(tje)s

Mensch ärgere dich nichtImage via Wikipedia

"Ze" hebben het weer gedaan! "Ze" hebben weeral verloren!
En 't is weer de schuld van de trainer !
"Ze" liggen er zo goed als zeker uit...

Oef ! denk ik dan ! Oef, wellicht zijn we daardoor gespaard van menig uur potstamperij op de TV !
Oef, kosten gespaard aan politieontplooiïng rond het stadium.
Oef, liters drukinkt gespaard op de redacties van de vaderlandse kranten.

Oef...Of zou ik echt de enige zijn die zich verheugt in het verlies en de uitschakeling van onze nationale potstampers ?

Ik heb niets tegen voetbal als sport, maar ik heb op tv nog nooit voetbalsport kunnen bekijken ! Sport en beroep zijn voor mij twee begrippen die nooit ofte nooit kunnen samengaan, dus zie je bijna nooit ook maar één beeld over sport op de tv ! Je wordt gedwongen (bij manier van spreken dan) te kijken naar mannen die er hun beroep van maakten iets te doen wat eigenlijk in de sportwereld zou moeten thuishoren... Ik herinner mij nog de oeverloze discussies over de olympische spelen, waar indertijd geen profs toegelaten waren, en de grote landen in werkelijkheid geen andere dan profs stuurden...

Maar toch is het zo ! Sport hoort thuis in de wereld van de ontspanning, is een onderdeel van vrijetijdsbesteding. En al wie betaalt wordt om sport te beoefenen, beoefent dus in werkelijkheid geen sport meer, maar een betaalde versie er van.

En de aftakeling gaat steeds verder! In zevenendertigste provinciale worden de spelers betaalt ! Ze kopen en verkopen spelers, net zo als in de nationale ploegen. Het is dus niet alleen in de "grote" ploegen dat we moeten spreken van het verdwijnen van de "sport" als dusdanig, het is bijna over gans de lijn bezig.

Sport, dat moet ontspanning zijn, dat moet dienen om via een lichamelijke inzet te bereiken dat je geestelijk ontspant, op een ander vlak gaat zitten...en dat je bovendien er van profiteert om eens andere spieren en spiergroepen in beweging te zetten dan we in onze moderne maatschappij nog kunnen in ons beroepsmidden.

Sport moet dus ontspannend zijn ! Niet dat je als voetballer niet wilt winnen, maar niet ten allen prijze, niet door het onderuithalen van de tegenstrever, niet door het poten afstampen, niet door zich te laten vallen als schijnbaar slachtoffer van een gemene tegenspeler...Nee, gewoon, fair, omwille van het spel, omwille van de pret in het spel. Als je mens erger je niet speelt, dan hangt je geluk af van het rollen van de teerling, en je wilt ook wel winnen, maar eigenlijk is het spel veel belangrijker dan het doel.

Ik heb er een hekel aan op de tv mensen gemeen te zien "spelen", wetende dat ze voor die "kunst" heel dik betaald worden. En ik denk hierbij niet alleen aan voetbal, ook aan wielrennen, tennis, golf en noem maar op ! Want waar vroeger de atleten nog zuiver waren van die beroepsvervuiling, is dat allang ook niet meer zo. De lonen liggen er nog niet zo fenomenaal hoog, maar ze zijn er ! en dus kunnen wij ook daar niet meer over sport praten.

Bovendien hapert er ook iets met de kijker, de supporter... Moest het hier gaan over zuiver sport, en over kijkers die gaan zien omwille van de sport, dan zou het in feite eender moeten zijn, wie er wint. Afgezien van een fiere mama of papa, zou de rest van de groep in feite moeten gaan kijken naar de sport, en niet naar een bepaalde ploeg, speler, atleet, renner of zelfs nationaliteit...

Maar het is gewoon een evolutie van het oude brood en spelen van de Romeinen! Het gaat over geld. Niets meer, niets minder.

Daarom hou ik van de eenzame jogger, van het fietsende gezinnetje, van de wandelaar, van de gepensioneerde die aan het petanquen is... Die mensen doen aan sport, bewegen nog gewoon voor de beweging, voor de pret die ze er aan hebben.

Die mensen doen nog aan sport in de ware zin van het woord!

Tot voor kort dacht ik ook nog sport te vinden bij de wedstrijden voor de mindervalide sporters, of andervaliden, welk woord er ook nu weer in is voor de mensen die ondanks een lichamelijk letsel toch willen sporten... Maar tot mijn verbijstering zag en hoorde ik dat op de olympische spelen voor mindervaliden, men in feite ook al betaalde sporters aantreft, met sponsors en trainers... Jammer ?

Misschien is het niet allemaal slecht... Misschien heeft het wel ergens ook een goede kant dat er betaalde sporters zijn..Die kunnen misschien een voorbeeldfunctie vervullen om de rest van de zittende gemeenschap uit zijn luie stoel te krijgen...Maar dat zou dan niet alleen mogen zijn om eens te gaan kijken naar die dikbetaalden, maar om de goegemeente ook op de fiets te krijgen, om de mens te verleiden om ook eens tegen de bal te stampen.

Maar buiten fietsen, wandelen, joggen en dingen als petanquen, kegelen, biljarten en dergelijke, zie je niet zo veel beweging komen in de massa. Geef toen na je schooltijd, heb jij nog ooit een kogel in je hand genomen en eens tegen de buur om ter verst gestoten ?

Nee, heel sportief zijn we niet.
Troost je, het is nergens echt beter of echt nog slechter dan hier! Heel de wereld loopt mank aan sporten omwille van de sport... Alleen, wij hier in het rijke westen, hebben buiten sport geen enkele manier meer om te bewegen in de werkelijke zin van je lichaam te ontwikkelen, in vorm te houden. In de armere landen is het werk veelal nog veel lijfelijker, en hebben ze op zijn minst nog die beweging... Hier is de bouwvakarbeider zowat de beweeglijkste, en geef toe, ook dat is al veel verminderd... het stenen dragen en zo is allang verdwenen (gelukkig maar)...Maar we roesten vast !

Letterlijk !
Toen mijn vader ziek was, stelde hij op een bepaald ogenblik vast dat hij zijn arm bijna niet meer gestrekt omhoog kreeg... Hij moest van de dokter oefeningen doen om zijn armen weer los te werken... Ze waren vast-"geroest"... Ik heb hetzelfde ondervonden door mijn ziekte, die me de meeste bewegingen onmogelijk maakt! En tot mijn (aangename) verrassing heb ik vastgesteld dat het doen van lichte turnoefeningen, binnen de mogelijkheden van mijn ziektebeeld, in feite resulteerden in een algemene verbetering, ook van mijn ziekte !

We moeten dus bewegen om "goed" te zijn !
Als we niet bewegen worden we ziek, letterlijk !

Met andere woorden, onze scholing, onze schoolse opvoeding, is niet compleet, is niet in orde! Om goed te zijn, zou lichaamsbeweging een werkelijk en zeer voornaam onderdeel moeten zijn van onze opvoeding. Niet om beroepssporters te maken, maar om de mensen te leren bewegen. Het zou dan ook geen vak moeten zijn waar je punten kunt voor krijgen naargelang je prestaties, maar waar je punten krijgt voor je fair play, voor je positieve benadering van het idee spel en bewegen. Kan er eentje niet over de bok, dan is dat helemaal niet erg, heeft geen belang, als hij dan maar leert over een lagere bok te gaan, kortom bewegen binnen zijn mogelijkheden, met als doel zijn lichaam ook lichamelijk te ontwikkelen, net zo goed als zijn geest.

Maar ja, dat lijkt zo nutteloos in onze maatschappij... En dan krijg je een generatie die zich zet in de klas, van de klas zich zet in de bus, van de bus zich zet achter het scherm van zijn computer, zich zet aan tafel om te eten, zich zet in de luie zetel om te kijken naar de TV en gaat liggen slapen om te bekomen van dat eeuwige gezit....

En zeggen dat de wereld zo mooi is, dat je zo'n mooie wandelingen kunt stappen of joggen...
Ze weten niet wat ze verliezen, niet nu, maar nog erger, wat ze verliezen van hun eigen toekomst. En dan zoeken ze ontspanning in sensatie, in drugs, in uitgaan... Heel erg anders dan anders in heel korte tijd, want ze moeten zo nodig weer gaan zitten, computeren, tv kijken, school zitten.(Waarom zeggen we school lopen of school gaan ??? Dat zijn net twee dingen die ze er niet doen!)

Weet je wat? Pak je zondag eens zelf op, trek je schoenen aan en ga wandelen, en weet je wat, neem de kinderen mee, ga naar het bos en geniet, en ren eens met de kinderen mee ! Voel eens de onderkant van je eigen longen.

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: