vrijdag, maart 06, 2009

Mailbox

Tegenwoordig open ik iedere dag met veel spanning en een beetje schrik mijn mailboxes (want ik heb er maar liefst vijf!)...
Veel spanning, want bijna telkens zitten er pareltjes in, schrik, want soms is de oogst zo groot dat ik er me bijna geen beginnen meer aanzie...
Maar de spanning is veel groter dan de schrik, want bijna steeds kan ik daardoor aan al die internetvrienden en vriendinnen een pakket mooie dingen toesturen, met de hoop ook hen wat vreugde en spanning te brengen. Wees gerust, ik stuur niet alle mailtjes door, ik maak er (noodgedwongen) een selectie van, want reeds nu overkomt het me dat ik plots de mededeling krijg dat de mailbox van x of y niet meer bereikbaar is, omdat de bus vol zit...
Dan heb ik wat gewetenswroeging (niet veel, maar toch...), en zit ik te denken: "Nu moest er eens net een dringend mailtje moeten komen voor hem (haar), en ik heb de toegang verstopt met mijn massa leuke dingen..." Van sommigen krijg ik dan ook wel eens een beleefd mailtje: Gelieve van .. tot .. geen mailtjes meer toe te sturen, daar ik afwezig ben, en zelfs een keer : daar ik dan enkele heel belangrijke mailtjes verwacht... Uiteraard respecteer ik dat dan.
Ook zijn er enkelen die me hebben laten weten dat zij geen adsl of telenet of welke provider dan ook hebben, maar nog werken met een gewone telefoonlijn, en dat het downloaden van omvangrijke mails dan veel te lang duurt en dus ook veel te veel kost...Die mensen stuur ik dan alleen de korte dingen op...dingen die niet te lang en te duur zijn.
Sommigen hebben een heel druk leven, en die stuur ik dan alleen de dingen waarvan ik vermoed dat ze er prijs op stellen, ondanks de tijdsdruk.
Ik doe dus aan een vorm van censuur...
En dan vraag ik me soms af of ik wel dat recht heb ?
Als ik zaken krijg met heel veel bloot, dan stuur ik die niet door, omdat ik schrik heb iemand te kwetsen (en ook een beetje om "Wat gaan ze van mij wel denken!"). Ook mailtjes die racistisch zijn, tenzij het humorgehalte het racisme overstijgt, stuur ik niet door. Misschien hoeft dit wat bijkomende uitleg: Ik heb soms problemen met het begrip racisme... Als we een mop horen over de Nederlanders, de Schotten, de limburgers, ja zelfs de joden, dan vinden we het allemaal kunnen, maar als het over de Arabische volkeren of de Turken (niet allemaal Azisch)gaat, dan vinden we het plots niet meer kunnen...
Ik vind dat niet helemaal logisch ! Ik heb dan ook geprobeerd de norm anders te stellen dan de meesten: Als het werkelijk humor is, voortgaande op de wat uitvergrote eigenschappen van de betreffende bevolkingsgroep, dan kan het er door, als het werkelijk beledigend is voor de groep, dan niet, ook niet als het gaat over Nederlanders of Joden of wie dan ook...
En ik vind dat een mop over de Vlamingen net zo lollig kan zijn of over wie dan ook.
Maar dingen die suggereren dat onze gekleurde evenmensen allemaal bandieten zijn, dat heeft niets met humor van doen, en dat stuur ik dus ook niet door.
Heb ik dat recht ? Ik weet het niet, en ik maak er me ook niet echt zorgen over ! Ik ga voort op wat voor mij het "gezonde verstand" is. Ik zet ook niet een of andere groep volkomen buiten schot, humor mag en moet kunnen, maar het moet humor blijven. Als men een mop vertelt over Mohammed, dan zie je of hoor je meestal ook wel de achtergrond van de mop: Is de mop er alleen met de bedoeling te kwetsen, dan is het geen mop meer. Is het duidelijk humor, dan mag het van mij wel. En dan is het jammer dat er mensen zijn die het uit zijn verband rukken, en zelfs gaan dreigen met moord en doodslag. (En nog erger: als het niet bij dreigen blijft...).
Een mop hoeft niet noodzakelijk bezien worden als een aanval... Als ik de mop hoorde van Jezus die over het water liep, Petrus die naar hem toe wilde, zonk in het water...Waarop de Heer zei, je hebt niet gekeken waar de paaltjes staan!, dan kwetst dat mij niet in mijn geloof, dan kan ik daar rustig mee mee lachen, wetend dat dit niets afdoet aan het Geloof, maar hoogstens aan een detail van het Verhaal... Net zoals niet iedere Nederlander (te) zuinig is, niet iedere Schot gierig.
Maar ik herinner me dat toen Urbanus voor het eerst zijn "Bakske vol met stro" zong, kwam hier in het katholieke Vlaanderen, heel wat reactie los, en ook ik was niet echt onverdeeld gelukkig met de tekst... Ondertussen is al heel wat water door de zee gelopen, en nu is er geen mens meer die nog wakker ligt van die tekst. Een mens evolueert, en ook humor evolueert.
Als de cartoons over Mohammed zoveel reactie uitlokten, dan moet dat volgens mij ook een beetje in dat licht gezien worden: De mensen ginder hebben nog nooit ofte nooit gehoord of gezien dat er ook mensen zijn die zelfs het geloof eens door een andere, een humoristische bril durven bekijken... Ze zien nog geen verschil tussen humor en aanvallen van het Geloof.
En dan ligt de bal weer een beetje in ons kamp ! Als we weten dat wat wij humor vinden, hen kwetst, dan moeten we zo wijs zijn hen niet te kwetsen ! Er is niets lachwekkends aan het feit dat je anderen kwetst ! Wees dan zo verstandig het niet te doen, heb eerbied voor hun overtuiging, en laat hen langzaam groeien naar een bredere kijk, net zoals wij dat ook hebben geleerd.
Het is een kwestie van het vinden van een evenwicht.
Wij zitten nu eenmaal in een wereld waar niet alleen verscheidene rassen bijeen wonen, maar ook waar diverse geloofsvormen, heel divers, bijeen wonen met niet gelovigen. We hebben met vallen en opstaan geleerd de gedachten van de anderen te eerbiedigen (Alhoewel... we hebben nog steeds veel te weinig begrip voor de gekleurde evenmens, en hij van uit zijn geloof voor de andersdenkenden in de breedste zin)

Ik ben wel heel ver weg gegaan van mijn mailboxes... Maar ja, je kent me, eens ik op een of ander stokpaardje zit...

We moeten niet "leven en laten leven", nee, we moeten gewoon leren aanvaarden en zelfs meer, eerbiedigen! wat voor de ander heilig is, is het ook voor ons, omdat wij eerbied hebben voor de anderen ! Ben jij atheïst, of Boeddhist of nog een andere "tist", dan heb ik daar geen problemen mee... Zolang jij eerbied hebt voor mij, heb ik het ook voor jou, en ik hoop ook op het omgekeerde ! Want dat moet het zijn: gewoon eerbied voor elkaar, Liefde (en ik bedoel niet de lichamelijke) voor elkaar kan slechts groeien waar begrip en eerbied is !

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: