zondag, januari 25, 2009

Rommelmarkt...

Vanmorgen naar de rommelmarkt geweest in Flanders Expo... Ook daar begint de crisis door te wegen... Gek eigenlijk als je dan leest dat het autosalon wel goed verkoopt...
Blijkbaar is de auto niet langer een luxeproduct, maar hoort bij de "levensnoodzakelijke" dingen??
Nu, ik moet toegeven dat voor mij de auto inderdaad echt onmisbaar is. We wonen hier in the middle of nowhere, geen winkels in de omgeving, en we moeten dus wel op verplaatsing om te kunnen winkelen...
Met mijn rug moet ik ook niet zoeken naar een alternatieve oplossing, want stappen en/of dragen is er niet echt bij. Ik ben al blij dat ik de winkel zelf aan kan. (En de rommelmarkt als het niet te groot is). Dus kan ik aannemen dat ook voor de anderen de auto een gewoon dagdagelijks gebruiksvoorwerp is, en niet meer echt een luxeproduct. De idee van luxe begint tegenwoordig wellicht bij hoger verbruik en echte luxueuse uitvoeringen.
Je moet eerlijk zijn, het idee luxeproduct is een idee dat nu en dan eenbijstelling behoeft !
De eerste (gas)fornuizen om het eten op te bereiden, waren indertijd ook een luxe... Je kon je eten ook bereiden op de kachel. Kort nadien, bijna gelijktijdig kwam er ook de oven bij, en niemand zal er nu ooit nog aan denken een mixer als een luxe te beschouwen... Heel wat dingen die je nu in ieder huis vindt, en die als heel gewoon gebruiksvoorwerp aan zien worden, waren het vijftig jaar geleden nog niet. Denk aan een föhn, voor de rokers een aansteker, en ga zo maar door...
Eigenlijk staan we daar nooit meer bij stil, maar het was ooit anders !
We zouden allemaal eens per jaar moeten in een hut gelogeerd worden, zonder elektriciteit, zonder gas, zonder telefoon, zonder auto... Eens terug naar de basis. We zouden nogal afzien, en de aanpassing zou helemaal niet zo evident zijn voor de meesten onder ons.
Wellicht nog minder voor de jongere generatie dan voor ons, die toch nog enig idee heeft van het leven vroeger.
In de korte winterkoude die we onlangs kenden, reed ik met Fré om kolen en dergelijke voor de kachel van Veerle en voor ons. Veerle had gevraagd ook van die aanmaakblokjes mee te brengen, maar blijkbaar waren die zo massaal aangekocht dat ze niet meer te krijgen waren.
Veerle vroeg hoe ze dan de kachel moest aanmaken.
Wij keken eerst wat verbaasd over de vraag, maar eigenlijk is die vraag heel normaal, want ze heeft nooit een kachel zien aanmaken op de oude manier, met papier en aanmaak houtjes...
Om maar te zeggen dat het niet zo evident zou zijn om te overleven in een maatschappij zonder al die hulpmiddelen...

Je moet maar eens kijken naar de ramp die een elektriciteitspanne met zich meebrengt... Of het water dat niet meer uit het kraantje stroomt... of de gas voor wie daar mee werkt... En dat zijn in onze regio gelukkig korte onderbrekingen. Heb je het gehoord op tv, in het moderne (!) Kamerika zaten ze in sommige streken al meer dan een week zonder elektriciteit.... Hier zouden de mensen al dik in de problemen zitten ! Wij hebben in de meeste gezinnen geen middelen in huis om dat te overbruggen ! Veel huizen hebben alleen centrale verwarming, en zonder elektriciteit werkt die niet, om maar één probleem te noemen. Ook zijn er veel die hun huis niet meer zouden kunnen verlichten ! (Bij mij zijn het bijna allemaal elektrisch bediende rolluiken, mocht dus 's nachts de stroom uitvallen, dan zit ik de facto in het donker !!!) Gelukkig heb ik heel wat alternatieven om mijn huis te verlichten, en voor de verwarming heb ik nog een kachel ook, waarop ik ook kan koken...

Maar stel je maar eens de vraag hoe jij het zou doen... Van de wekker die veelal elektrisch is, tot het zetten van de koffie, en ga zo maar je dag eens in gedachten af... We hebben onszelf overgeleverd aan de macht van de energieleveranciers en co...

Kijk dan nog eens naar de gebieden in oorlog, en stel je de vraag hoe jij zonder dak boven je hoofd zou overnachten...

We zijn ontzettend kwetsbaar geworden ! Door alle hulpmiddelen zijn we de elementaire overlevingstechnieken verleerd. Hopelijk hebben we ze nooit meer echt nodig, maar wie weet denk je er nu aan om toch maar te zorgen dat je een en ander in huis hebt ?

En dan stel je vast dat al die gewone dagdagelijkse dingen eigenlijk dus wel luxe zijn... Het idee is een beetje ontnuchterend he ?

Terug naar de rommelmarkt... Ik heb een rol kalkpapier en een rol millimeterpapier gevonden, aan de prijs van 2 euro... Bart weet wat dit is, en weet dat ik een koopje deed! Iemand die niet thuis is in tekenen zal wellicht minder belang hechten aan die vondst, maar het zijn hulpmiddelen die je dikwijls kunt gebruiken, ik zeker, om bijvoorbeeld foto's over te brengen op hout, waar ik het dan kan bewerken met pyrografie. Met die twee rollen heb ik wellicht genoeg voor de rest van mijn tijd, want ik werk er altijd zuinig mee!

Ook voor het schilderen met acryl op doek vond ik een verfverbeteraar, wat je toelaat "gladder" te schilderen, en langer te schilderen, want acryl heeft het voordeel dat het zeer snel droogt, maar bij schilderen op doek is dat soms ook wel eens een nadeel... die ik nu beter zal kunnen overbruggen. Ik heb nog enkele doeken liggen, en nu mijn rug iets beter is, wil ik wel eens proberen om weer aan die kunstrichting ook mee te doen... Als ik het nog kan... Maar zelfs als ik er niet meer in luk pareltjes te schilderen, dan zal ik me toch geamuseerd hebben...

Je ziet... bezigheid genoeg !!

tot de volgende ?... en denk er om, ontspan je nu en dan eens, en adem heel bewust, heel die in en langzaam weer heel diep uit... Dat reinigt niet alleen je longen, maar vooral ook je geest.

Geen opmerkingen: