carjacking

Eigenlijk een term die we al heel goed kennen... Het is niet zo maar een auto stelen, maar een auto stelen van de berijder...
Dus met bedreigingen en/of geweld.
Als we een haartikeltje in de krant zien staan over een carjacking, dan zijn we dat al zo gewoon dat we het niet meteen bekijken...tenzij... het vlak in de geburen gebeurde...tenzij het iemand betreft die je kent...
Dan is plots alles anders, dan wordt het persoonlijk als het ware.
Dan is het meteen zo dichtbij, zo bedreigend...

De schoonmama van onze Bart was 's avonds bij haar zuster in Etikhove op bezoek geweest, en keerde in de late uurtjes rustig naar huis langs die mooie stille weggetjes in onze Vlaamse Ardennen, toen plots een man met iets rood zwaaide, ze dacht dat het politie was, alcoholcontrole, en stopte...
Drie Noord Afrikanen bedreigen haar met een mes en een rode paraplu (dus geen rood zwaailicht, maar dat had ze niet meteen door gehad). Ze eisten haar auto, en toen het niet rap genoeg ging gaven ze haar met het mes een steek in de hand (Gelukkig niet zo erg, maar erg genoeg om van te schrikken).
De drie verdwenen met de wagen.
Het moest dan ook net met Rita, de schoonmama van Bart gebeuren !
Het is een klein stil mensje, die al enkele jaren alleen in haar huis woont (schoonpa is veel te vroeg overleden), en die, om haar eventjes te kenschetsen, haar brievenbus in de voordeur heeft laten dichtmaken en een bus op de muur heeft gehangen, van schrik dat er 's nachts iemand iets in haar bus zou steken en dat ze nog veel banger zou worden dan ze al is...
Net zo'n mensje moesten ze dat nu aandoen.
Dat ze in shock is is heel normaal, maar voor haar zal het wel een ergere slag zijn dan voor iemand die niet zo rap bang is.

Misschien heb je het ondertussen wel in de krant gelezen, of op tv gehoord... Ze hadden de bandieten na enkele uurtjes al gevat, na twee accidentjes met de wagen van schoonmama... Maar toen ze die bandieten vasthadden is het zoveelste administratieve foutje gebeurd, en ze moesten de bandieten weer vrij laten...

Leuk !
Heel leuk !

Ze hebben de mannen geknipt tijdens de daad, maar omdat ze een of ander papiertje verkeerd hebben ingevuld of aan de verkeerde hebben afgeleverd, of vergeten af te leveren of wat dan ook, hebben ze die mannen weer moeten laten gaan...
Want geef toe, in onze maatschappij is een papiertje veel belangrijker dan zelfs een mensenleven. Denk maar eens aan de moordenaar van een paar weken terug, daar was er ook een administratief foutje...
Waar zijn we mee bezig ???
Wie durft er in hemelsnaam zo'n beestige wetten maken ?
Ah ja... de politiekers...
Hier, in dit apenland is er geen gerechtigheid meer, er is een administratie !
Je kunt rustig een halve volksstam uitmoorden, als je de juiste ambtenaar weet te strikken, zodat hij het nodige documentje "vergeet" op te maken, of te versturen of...of..., dan ga je vrijuit !
Bovendien, zelfs als ze alles juist doen, en je wordt veroordeeld, dan kun je hier maar voor één van die doden gestraft worden ! Je wordt niet gestraft per dode, nee je wordt gestraft voor "moord", en zijn er dat 10 of 100 of maar eentje, dat speelt eigenlijk niet echt een rol... Nogal een geluk dat we met een volksjury werken, waar dit toch wel enige invloed heeft, want moest het gewoon, netjes volgens de administratieve omschrijving gebeuren...
Heel wat misdaden worden geseponeerd als de zaak te lang aansleept... Dat is een dankbaar gegeven voor handige advocaten ! Zo kennen we heel wat zaken waar de daders gewoon vrij weg wandelen met een vrolijk merci voor de gestolen of gefraudeerde duiten...
Och, ik weet wel dat het straffen van die drie leukerds die schoonmamaatje schrik hebben aangejaagd, gekwetst en bestolen, niet echt de zaak oplost. Het blijft gebeurd, het blijft voor het frêle dametje een weeral te overwinnen schrikbeeld, heel wat slapeloze nachten en noem maar op, maar het besef dat ze gestraft worden geeft, of wil je het idee geven, dat ze het niet meer zullen doen, want het kost hen teveel... Het stelen en het geweld is niet straffeloos, niet zonder gevolgen, niet zonder prijs...
Nu dus wel.
Verkeerd papiertje !

Bijkomend vraagje: de bandieten hebben twee accidents de parcours gehad met de wagen van Rita... Wie zal dat betalen ? Niet de daders, want ze zijn weg, vrij...

Leuk... om bij te bleiten van koleire ! djudedju !

Nogal een geluk dat de regeringscrisis is opgelost... Kunnen ze weer wat nieuwe papierderijen scheppen om de fouten van de huidige administratieve rompslomp op te lossen met het invoeren van een stapel nieuwe bijkomende noodzakelijke pampiertjes, om er zeker van te zijn, als hun apestreken ooit niet meer door de door hen gecreëerde beugel kunnen, ze tenminste administratief kunnen ontsnappen...
djudedjudedju.

Ik ben bijna bevallen van mijn valling. Mijn neus loopt nog wel, maar ik kan hem al weer bijhouden. Amper 37 zakdoeken later ! Je moet maar naar mijn neus wijzen en het doet al pijn. Lijkt meer op een rijpe aardbei dan op een neus. Nu ik iets minder snotter kan het herstel beginnen... Heb vanmorgen wel mijn gymnastiek gedaan al door mijn mond ademen. Voor de geïnteresseerden: een snor en baard zijn niet onoverkomelijk voor mensen met een snotvalling. Het kost je hoogstens wat meer wrijf- en afdroogwerk. Wellicht dus ook wat meer rood aan mijn neus.
't Is net als bij de vrouwen: schoonheid vergt offers.
(Allee, ik zie mijn toch graag een baard...goesting is en blijft koop)

Toch heb ik ooit mijn baard afgeschoren... uit liefde...
Ik heb mijn teerbeminde echtgenote leren kennen, toen we beiden werkten in het verre Zwitserland, in een hotel uitgebaat door de Christelijke mutualiteit... Daar had ik een net baardje laten groeien, een sikje, iets à la Faroeks... Maar mijn toekomstige schoonmama had laten weten dat ene met een baard niet binnenmocht... (Zouden mijn lezers nog weten wie Faroek was ????)

Toen ik hem later terug liet groeien, was ik al lang en breed getrouwd, had drie kinderen en mocht ik ondanks de baard toch binnen...
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik wellicht ook bij mij thuis niet zou zijn binnengekomen met een baard... Mijn broer deed het eens, en ons vader pakte de schaar en knipte hem af... Ik zie dat de huidige ouders niet meer doen !
Wij hadden (gelukkig) nog een patriarch aan het hoofd van het gezin. In ons thuis was er een wet, en die moest gevolgd worden. We hadden nooit echt het gevoel dat we tekort kwamen (ook al zegden we toendertijd van wel, maar dat was midden in onze apejaren, dan hoort dat zo er bij), en hadden ondanks een strikte wet, ook heel wat vrijheden en een gelukkig en warm nest.
Bij de opvoeding van onze kinderen is het voorbeeld van onze ouders steeds een leidraad geweest, en ondanks dat ook hier de wet streng en strikt was, vochten nichtjes en neefjes om op verlof te mogen komen, want hier waren ze veel vrijer. Dat was niet zo, maar hier kenden de kinderen heel goed van waar tot waar ze konden gaan... De wet kende vaste regels. En dat is waar het over gaat ! Je mag gerust streng zijn, als je maar steeds consequent de zelfde maatstaf aanhoudt, en niet steeds weer wat losser laat en dan weer wil aantrekken... want dan weet het kind niet wat hoort en wat niet.

Ik ga weer aan het prediken, dus ga ik maar stoppen... voor vandaag...

tot de volgende ?