maandag, september 01, 2008

brol, boel, bucht...

Dat is wat er volgens velen te vinden is op de rommelmarkten... En ik moet dat wel een beetje nuanceren, helemaal ongelijk geven kan ik hen niet... 't Hangt er wel een beetje vanaf... Iedere keer ik naar de rommelmarkt ga in Wallonië, stel ik vast dat er daar, veel meer dan in Vlaanderen, inderdaad boel, brol en bucht tussen zit. Een voorbeeld ? Ik zag er als te koop liggen: een oude verzinkte emmer waarvan het gat volledig uitgeroest was en er dus alleen de wanden van de emmer resten... Wat je daar nog mee kunt doen ? Geen flauw idee ! Maar blijkbaar zijn er zelfs daarvoor liefhebbers, anders zou het niet op de markt liggen...
Maar er zitten ook heel mooie dingen tussen, en soms vind je er zelfs echte pareltjes tussen.
Je moet geluk hebben, en het zien tussen de massa's van dingen die je geen fluit interesseren...
Gisteren vond ik voor Bart een heel mooi boek over Weven... dergelijke boeken zijn er niet zo veel op de markt, en daar ze voor een zeer beperkte doelgroep bestemd zijn, zijn ze normaliter ook peperduur... Eén zo'n boek vinden is al genoeg om je dag goed te maken !
Toen ik een eindje verder in een doos met allerlei verbandmateriaal plots een vijftal rollen Nylon Coated stainless steel wire zag liggen, kon ik mijn ogen niet geloven ! Ik bekeek het eens goed, en jawel, vier bobijnen van honderd meter zwarte draad en een bobijn van 100 meter blauwige draad... in die verschrikkelijk sterke draad. Je kunt die draad zelfs niet makkelijk stuk snijden met een schaar, zo sterk is het. Het is dan ook veel gebruikt voor het vissen op heel zware vissen (bv op zee) en ook om het te gebruiken als onderlijn voor het snoek vissen... Vroeger en ook nu nog gebruikt men daarvoor staaldraad, omdat een snoek verschrikkelijk snijdende tanden heeft en gewone draad vlug kapot gaat, maar tegenwoordig gebruikt men ook deze staalvrije staaldraad. Deze draad is veel soepeler dan het vroegere staaldraad, en minstens even sterk. Deze draad is echter héél duur, en de doorsnee visser koopt het niet aan, omdat je al heel wat meters draad moogt verspelen vooraleer je de prijs van één bobijntje van die draad evenaart in prijs...
Ik vroeg dan ook heel voorzichtig, met de vier zwarte bobijnen in mijn hand naar de prijs... Eén euro, meneer... Ik met een strak bakkes, dan is die blauwe er ook bij...? Oh ja, pakt er hem maar bij...
Luc zal ook geriefd worden met onverwoestbare draad ! Laat de karper nu maar tussen de plompbladeren gaan schuilen...
(Eigenlijk is het niet heel sportief tegenover die arme karper hé ? )

Maar mijn dag is goed ! En zeggen dat Luc voor mij op de markt heeft gelopen, en het dus niet gezien heeft, en ik zag er ook Ivan, die toen ik hem mijn buit toonde liep te watertanden, maar het ook niet had gezien...

Oh, maak u geen illusies, voor die keer, heb ik wellicht ook al tientallen keren echte koopjes voorbijgelopen zonder ze op te merken... dat is nu eenmaal een rommelmarkt, alles ligt er dooreen in een warboel, en soms liggen de schatten net tussen of onder een deel brol...

Gisterenavond is de aangekondigde onweersbui recht over ons langs gekomen. Eerst hoorden we de wind toenemen, dan gerommel in de verte, steeds naderbij komend, en plots bijna recht boven ons hoofd een felle schicht en meteen het geknetter van de scheurende lucht... Anny te vierklauwen naar beneden om de stekkers van tv, radio en pc uit te trekken... en toen ze terug boven kwam was er geen wind meer, geen donder, alleen nog felle regen... en Bobbie die in zijn mand lag te blazen en te zuchten van de schrik van de helse lawaai van de donder.

Nu is het weer zonnig (!!!) en toen ik vanmorgen naar de dokter reed om een voorschrift voor medicaties, stelde ik vast dat de zon al weer zo laag zat dat hij in mijn ogen priemde... Het wordt weer zonnebrillenseizoen... De zon zit niet stevig in het gareel, dikke wolken drijven langs en nu en dan zit je dan weer in een veel doffere wereld. . . . en maar hopen op een Indian Summer... L'été Indien van het mooie Franse chanson...

Ik las dat kamerika zijn agenten uit Iran zou teruggetrokken hebben... Ik weet niet hoe zoiets kan publiek worden, en wellicht is het weer een "ballonnetje op laten", maar het is een feit dat er een heel groot eskader aan het opstomen is naar Iran om er een ware blokkade uit te oefenen. Een dergelijke actie is mijnsinziens nog steeds een oorlogshandeling op zich... Zou Bush er nog een strijdtoneel willen bij maken vooraleer hij het roer in andere handen geeft ??? Tel daar nog de huidige ruzie bij met Rusland, die onder meer vriendjes is met Iran, en dan rinkelt er toch een grote alarmbel... Wij hebben een korte tijd, een heel korte tijd het geluk gekend een wereld te zien zonder koude oorlog, en lap het lijkt wel of ze er alles aandoen om het weer zo ver te laten komen... Het feit van de economische crisis in Amerika is ook al geen gunstig iets...We zagen al eerder landen die hun economie een nieuwe impuls gaven via een oorlogseconomie...
Maar laat ons hopen dat ik te pessimistisch ben in dit geval... en dat alles koelt zonder blazen.

Tussen haakjes, Rusland zou een grote vloot richting Amerika aan het sturen zijn, officiëel om een vlootparade te houden in het land van vriend Chavez...

Zolang het blijft bij het ballen en rollen van de spieren kan het ons niet schelen, maar het is makkelijk een reden te vinden als ze elkaar staan uit te dagen.

Gelezen in de krant: Vissen zijn veel slimmer dan je denkt... Iedereen denkt dat er geen dommer dier is dan de goudvis in de bokaal op je vensterbank, maar het blijkt dat die beestjes heel wat slimmer zijn, en zeker niet dommer dan vogels en/of zoogdieren. Een of andere prof heeft zich maanden aan een stuk beziggehouden met het uittesten van het verstand van de goudvis... Leuke bezigheid, en ik vraag me af hoeveel dat betaald krijgt ???
Ik moest om dat te weten geen prof hebben, ik zie dagelijks in het grote aquarium in mijn huis dat vissen helemaal niet dom zijn en uiterst alert reageren op dingen die er gebeuren. Nu, dat is ook geen wonder, als we vaststellen dat zelfs bomen en andere planten reageren op prikkels van buitenaf, en sterker nog, ook de hun nabijstaande soortgenoten op een of andere manier verwittigen van de gevaren... Steeds meer en meer moeten we beginnen denken dat "het verstand" niet alleen huist in de hersenen, maar in iedere cel van ieder levend wezen... (Lees maar eens over de gevolgen bij transplantaties van organen...)

Wellicht hadden de Indianen gelijk dat ze bij het schieten van een stuk wild vergiffenis vraagden aan de soort en aan moeder natuur ? Wij hebben de neiging altijd alles zo maar te aanvaarden, alles zo gewoon te vinden, terwijl heel de wereld een groot en dagelijks hernieuwend wonder is ! Het is dan ook een goed iets dat de al dan niet opgeklopte herrie over de global warming aanleiding lijkt te geven voor meer eerbied voor de natuur. We hebben al genoeg kapot gemaakt en doen het nog steeds...

Persoonlijk vind ik het een goed ding dat men in het onderwijs steeds meer de eerbied voor de natuur in het lessenpakket integreert, maar naar mijn gevoel doen ze het verkeerd... Gans het onderwijs is een woordenpakket, er is voor de jeugd geen enkele binding meer met de natuur! Hun natuur beperkt zich tot letters in een boek en een dwergkonijn in een afschuwelijk hok. Bossen worden zo erg beschermd dat het vreemde dingen worden voor de jeugd... Je mag er hoogstens eens in wandelen, maar zeker niet buiten de paadjes, en zeker er niet in ravotten... Hoe kun je liefde hebben voor het kleine meesje, als je niet eens de moeite hebt kunnen nemen om enkele uren dat beestje te bespieden als hij met jongen zit ? Hoe kun je eerbied hebben voor de mier als je niet vol verwondering de colonnes mieren heb zien trekken naar hun nest. Heb je al eens, heel stilletjes, zitten kijken naar een hagedis die razendsnel insecten vangt ? Heb je al eens een vlieg gevolgd die per ongeluk in het water van de beek is gevallen ? Heb je de vis zien springen op dit onverwachte hapje ? Heb je het ijsvogeltje zien het water in schieten? Wat kun je dan voor de natuur voelen, als je niet eens de natuur hebt gezien, niet eens de natuur hebt gevoeld... Als je niet eens de verbetenheid van de klokhen voor haar kuikens hebt gezien? Als je de merel niet hebt bespied die nog alles wat mogelijk is doet voor haar jong die te vroeg uit het nest viel... Als je niet vol verwondering de tuinboon uit de grond ziet kruipen bij het kiemen... Als je niet roerloos hebt gezeten om de vlinder uit zijn pop te zien komen... of de rups hebt gezien die zijn eigen cocon maakt en zich vasthangt aan een sterke zelfgeweven draad om daar te wachten op het goede weer en de kans om te ontpoppen ? Er is bijna geen centimeter wereld waar je geen wonder kunt zien, en we lopen er straal voorbij en sproeien die ambetante beestjes allemaal dood... in de hoop die kunstmatig gemaakte roos een kans te geven in een scheefgetrokken natuur... Ga eens kuieren, slenteren door de natuur en kijk je ogen uit op al die prachtige dingen die er te zien zijn, kijk eens onder de schors van de dode boom en zie al het leven dat druk bezig is de boom om te zetten tot milde vruchtbare aarde... Neem een vergrootglas mee, want het grootse wonder is soms piepklein...
Ik ga stoppen, er is nog zo veel te zien...

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: