Mijn attente zuster, stuurde mij een stuk van "Kerkelijk Leven" van de Ste Catharina Konterdam parochie toe... De parochie waar mijn zus nog steeds bij hoort, en ook de parochie van onze jeugdjaren.
In dat parochieblad staat een foto, met het volgende onderschrift:
De chirojeugd woonde het einde van de vespers bij en nam deel aan het Zondagse Lof. Nadien werd soms de Eed van Trouw afgenomen zoals hier bij de Knapenbelofte (12-14 jaar) in 1958. Op de fotov.l.n.r: .....(10 namen) + Antoon Goderis.
Wonder boven wonder, de helft van de namen herinner ik mij niet meer, de rest behoorden tot de kameraden, het vriendenclubje, waarmee je speelde, lachte, toeren uithaalde en ruzie mee maakte...Makkers in de deugnieterij.
Toen Anny het fotootje toonde aan mijn dochter, met de vraag vind je je vader, kwam ogenblikkelijk: diene dikken zeker, daar vanachter in de rij...'t was nog juste ook...
Maar het bevestigd wat ik hier al eerder schreef: de chiro moest naar vespers en lof... Van die Eed van Trouw moet ik eerlijk bekennen dat ik me dat onderdeel helemaal niet meer herinnerde. Maar wij deden nog meer in de kerk dan vespers en lof... Toen 't "stoeltjeswuuf "(hier zeggen ze de stoeltjeszetster, veel deftiger! ) dood ging, zaten ze zonder brave dame die de job wilde overnemen...Onze proost kwam toen bij ons (de chiro) terecht, en deed ons het aanbod om de zondag in alle missen het stoeltjesgeld op te halen, we kregen daarvoor een percentje van de opbrengst. Natuurlijk deden we dat, een jeugdbeweging heeft steeds geldnood, en dat was een vast inkomen... Zodoende was ik dus ook regelmatig van dienst om het stoelgeld op te halen. Ik herinner mij een keer dat er een man staarling voor zich uit bleef kijken, en ik stond daar wat te staan...Ik stootte hem na enkele seconden aan, "stoeltjesgeld"..."'k heb niks bij..." fluisterde de man wat beschaamd...Bijna had ik hem gezegd dat hij dan maar moest rechtstaan...(Indachtig ons percentje...)
Toe wij ons werk gedaan hadden moesten wij de sakristie binnen, het geld tellen, en inschrijven in het grote boek dat daar lag...
Waar is de tijd ! Ik kan mij niet inbeelden dat de jeugd van nu nog naar vesper en lof zou gaan, en zeker niet dat ze stoeltjesgeld zouden ophalen.
Ik heb van morgen naar tanteke gebeld om te vragen of ze haar pillen genomen had...ze zei van ja...hopelijk is het waar !
Aan de linde voor mijn raam hangen nog steeds veel bladeren...maar je kunt toch al door de boom kijken, en er is nog weinig groen te zien, het is eerder een gele boom geworden, met wat spikkels bruin...Het groenst zijn nog de takken. 't Wordt toch nog herfst...ook al naderen we al heel snel de winter...
Luc vertelde me de uitleg van het woord kaberdoesje...'t Zou van 't Frans men, waar de kwaliteit van de kamers volgens nummer gezet werden...Kamer 12 was van het laagste allooi, en het chambre douze werd ons kaberdoesje... Zo komt het woord mannequin van het vlaamse mannekijn. En in het verre rusland is een onderlijfje nog altijd een borstrok...(heb ik gelezen...)
Dat er zo veel nederlandse woorden in het russisch voorkomen, danken we aan Tsaar Peter de Groote, die in nederland de scheepsbouw leerde, en een heel pak scheepsarbeiders mee nam naar rusland om een russische vloot uit te bouwen.
Wedden dat er daar dan een soortement rascisme was tegen die vreemde snoeshanen uit het verre (neder)land ?
Wellicht predik ik weer uit een ver verleden, als ik spreek over het feit dat vroeger de lonen van de bouwvakarbeiders in het Brusselse veel hoger waren dan in Gent, en dat in limburg en westvlaanderen de lonen nog veel lager waren...Men sprak toendertijd van de loonzones... Onder meer mijn vader was een van de strijders om te komen tot een gelijke 'verloning" voor alle bouwvakarbeiders van gans het land... Waarom ik daarover begin ? Omdat we nu opnieuw met dat fenomeen te doen hebben, alleen, de schaal is vergroot...We spreken niet meer over belgië, maar over Europa, en momenteel gaat het niet over de bouwvakker, maar over de arbeider in de auto-industrie... We zullen moeten groeien naar europese akkoorden, en ik ben overtuigd dat dat ook maar een stap zal zijn naar de "globalisering" van de lonen en arbeidsvoorwaarden. Of denk je echt dat, als de islamitische landen dezelfde welvaart, en het zelfde levenspeil zouden hebben, dat er dan nog al die miserie zou zijn? Godsdienst is ook daar maar een vlag die de lading dekt... Denk je dat als de palestijnen niet meer jaloers waren op levensstandaard van joodse buren, dat er nog zoveel boel zou zijn ? Welvaart is een van de voorwaarden voor vrede !
Met een volle maag vecht je niet zo gauw.
Allee, 'k stoppen.. tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten