vrijdag, juni 21, 2013

Ik ben blij dat mijn zoon dood is...

English: The word Allah, in Arabic. alif hamza...
English: The word Allah, in Arabic. alif hamzat waṣl (همزة وصل) lām lām shadda (شدة‎) alif khanjariyya (ألف خنجرية‎‎) hā (Photo credit: Wikipedia)
Dat verklaarde sjeik Bassan Ayachi, toen hij vertelde over zijn zoon Abdel Rahman Ayashi van 33 jaar oud...

Ik heb een zoon verloren die iets meer dan een jaar jonger was, en ik kan geen enkele vreugde ontdekken in dit verlies...

Maar papa sjeik Bassan weet dat zijn zoon als martelaar is gestorven, en dus regelrecht de hemel in gaat en bij Allah vertoeft, meer zelfs, hij gaat nu zelf naar Syrië, en je kunt er bijna de onuitgesproken wens bij horen, dat hij graag zelf ook zou sneuvelen, martelaar zou mogen zijn...

Aan de man was geen enkel spoor van verdriet merkbaar. Het zag er uit of hij inderdaad gelukkig was.

En dan sta ik verstomd...

Dan snap ik het niet meer... Ik kan er gewoon niet bij, dat iemand zijn geloof kan plaatsen boven de vaderliefde voor zijn eigen bloed. Dan vraag ik mij af: "Menen die mensen dat echt?", maar zijn gezicht, de toon van zijn stem lijkt dat wel degelijk te bevestigen.

Ik snap het niet.
Ik weet wel, ik ben veel eerder een twijfelaar dan wel een groot gelovige, maar als dit is wat het geloof van de mens verlangt, dan hoeft het niet voor mij.
Ik heb me ook altijd vragen gesteld bij het lezen van de martelaarsverhalen uit de Romeinse en andere tijden, die ons verteld werden. Ik heb altijd vragen gesteld bij het martelaarsschap van de bijvoorbeeld de brave nonnen die vermoord werden bij de troebelen ten tijde van de indépendance van Kongo... Ik twijfel niet aan hun dood, ik twijfel niet aan hun moed, niet aan hun geloof, maar ik twijfel of zij echt de dood hebben verkozen. Verkozen uit geloofsovertuiging.
Na het zien van de sjeik gisteren op TV, neig ik er toe toch te geloven in het echte martelaarschap. Het ziet er naar uit dat de mens dus toch meer waarde kan hechten aan het geloof boven zijn eigen leven, boven het leven van zijn eigen kind...
Maar snappen doe ik het niet.

Of misschien snap ik het wel !
Misschien geloven die mensen niet, maar weten ze. Weten ze dat Allah of God de deuren van de hemel wijd voor hen openzet.
... en dan zijn ze verkeerd...
Religie is geloof.
Geloven wil zeggen dat je iets aanneemt zonder zekerheid, zonder het echt te weten. Als je het weet, dan is er geen geloof meer.
En tot mijn spijt is er geen zekerheid, is er geen weten. Wie wel weet, wel zekerheid heeft, die is de facto verkeerd.

Een van de moeilijkste dingen aan de religie, dat is net dat geloven !
Als je het geloven overstijgt, overgaat naar weten, naar zekerheid, dan mis je iets in de opdracht van de religie.

Twijfel lijkt mij inherent aan geloof.
Als een goede vriend je iets vertelt, dan geloof je hem, omdat je vertrouwen in hem hebt, hem kent. Maar als 's anderendaags een andere vriend een andere versie geeft van dezelfde feiten, dan weet je het niet meer, dan twijfel je. In feite heb je altijd iets van twijfel gehad, "van horen zeggen" is immers geen zekerheid, ook niet als het van een goede vriend komt.
Als je zoals ik, opgevoed bent in een gelovig gezin, binnen dat geloof, dan geloof je ook, misschien meer, misschien minder dan je ouders, misschien op een iets andere manier omdat je in een ander tijd een ander milieu leeft, maar je kreeg dat geloof met de paplepel mee ingeschept.
Gebeurtenissen kunnen je dat geloof doen verliezen of net doen toenemen, maar zekerheid, weten, is er niet, kan er niet zijn...
...anders zou het geen geloven zijn.

Ergens ben ik jaloers op die mensen die weten, ze zijn net als de rups uit het verhaal van gisteren, ze weten dat ze sterven, maar dat ze uit de cocon uit komen als een hoger wezen. Ze leven op een andere, gerustere manier, want ze kunnen niet kapot.
Maar we weten dat de mens geen rups is, dat het sterven niet overgaan is via een cocon naar het vlinder-zijn.
Alleen... zij lijken dat dus wel te weten.
Lijken, want om de volksmond te citeren: "Er is er nog geen ene weer gekeerd om het te vertellen...".Op de manier van de sjeik geloven ? Ik weet niet eens of ik dat wel zou willen.

Maar ja, ik ben dan ook maar een kleingelovige...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

Geen opmerkingen: