 |
| Nederlands: Te gebruiken op elke plaats waar nog een "landscapemodel" afbeelding moet komen, maar die er op dat moment nog niet is. (Photo credit: Wikipedia) |
In de keramiek komt dat veelal neer op kleuren aanbrengen...Iets waar ik een hekel aan heb, maar mijn leraressen weten niet dat ze nu een sterke bondgenoot hebben...
Ik vertel Anny wat ik al allemaal staan heb, en dat ik daar hoognodig eens moet aan beginnen om dat allemaal af te werken, en meteen krijg ik de volle lading: "En je kunt zien dat je deze keer wat kleur gebruikt hé, met al je éénkleurige dingen !"
Ik heb dus bij voorbaat de strijd verloren, als je zelfs geen thuisbasis meer rest waar je kunt herstellen van de aanvallen op je persoonlijkheid, dan moet je beseffen dat je je er beter bij neerlegt... Kleuren dus.
Ik heb al een gedraaid potje versierd met wat er moet uitzien als natuurlijke lopers van kleur, een klein balletje heb ik beklad met kleurige ballen, en de kop van mijn Marsman heb ik nu vol krinkelende lijnen gezet in potlood, om daar dan kleurvlakken van te maken. Er is geen enkele reden waarom een Marsman alleen maar groen zou kunnen. Ik maak hem multicolor. Ik zal ze kleur geven dat niet meer weten waar ze het hebben !
Dan staan er ook nog drie "primitieve" beelden, waarvan er eentje in witte Terra Sigilatta moet gezet worden... de andere twee worden respectievelijk in andere kleuren gezet. Eén van de primitivo's gaf ik iets vaags vrouwelijks, en daar zet ik kleurige afdrukken van tastende handen op... Moet kunnen, een beetje de goegemeente shockeren...
Dat is dan de vrijheid van de kunstenaar... Om eerlijk te zijn, soms heb ik de indruk dat er vele moderne kunstemakers zijn, die alleen maar willen shockeren, en het shockeren op zich verheven hebben tot "kunst"... Maar ja, dat mag ik niet zeggen...
Want heel wat van de -vooral jongere- mensen die ik ken, zweren dat dit ook kunst is... Als het stapelen van drie "blotten" hooi kunst is, dan nodig ik ze uit deze zomer aan boerderij bezoeken te doen, ze zullen hele bergen kunst zien !
Maar ik moet dus zo nodig mezelf verloochenen en met kleurtjes gaan brielen...
Ik weet niet wat het is, ik hou van licht, ik hou van zon, ik hou van de felle kleurensmetten die bloemen maken in het knalgroene gras... Maar ik kan het niet schilderen, ik kan het niet maken... Van zodra ik aan het tekenen of aan het schilderen ga, komen sombere kleuren naar boven, stormachtige luchten, donkere tinten. De gezichten die ik teken hebben meestal een sombere of boze uitdrukking... Iets wat ik zelf zelden heb.
... en dan moet ik kleuren gaan zetten...
djudedju
Nu, misschien, heel misschien breek ik met het kleuren van die keramieken de ban, en leer ik met licht en kleur te werken... Ik hoop het, maar ik vrees dat het me niet echt lukt.
Het gekke is dat ik met genoegen kan kijken op de kleuren van anderen, maar zodra ik zelf begin lijkt het zwart, het omber door alle kleuren heen te druipen...
kleuren
kleuren
kleuren
djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten