woensdag, november 21, 2012

duizend bommen en granaten

English: Painting of Gaza, Palestine.
English: Painting of Gaza, Palestine. (Photo credit: Wikipedia)
Gaza Beach
Gaza Beach (Photo credit: Wikipedia)
Gaza.
Ik ga geen positie kiezen in deze strijd, me zelfs niet verdiepen in aanleidingen of redenen.
Ik wil het alleen hebben over de mens in oorlog.
Ik kon dus net zo goed beginnen met
Boma.

Ik ben een kind van na de oorlog. Ik ben dus -gelukkig maar- nooit geconfronteerd geweest met oorlog, tenzij op TV of in de film.

Ik ben zelfs nooit soldaat geweest, dus ook dat onderdeel is mij eigenlijk vreemd.
Wat kan ik dan voor zinnigs vertellen over de oorlog?
Niets, en ik ga dat ook niet proberen.
Ik wil schrijven over de mens.

Schrijven over de schrik die mensen hebben bij het horen van een naderend projectiel, de naderende dood. Schrijven over de haat die groeit met ieder slachtoffer, ieder schade...
De mens die door de oorlog oorlogszuchtig wordt.
De mens die niet meer streeft naar de vrede maar naar de overwinning, en overwinning moet je hier lezen als vernietiging van de vijand, van diegenen die doden maken, schade berokkenen.

Haat.

Mensen die elkaar doden, mensen die lijken van vijanden in triomftocht door de straten slepen, mensen die bij de begrafenis van ieder slachtoffer, gevallen door de hand van de vijand, huilend hun woede, hun verbittering, hun onmacht uitschreeuwen. Mensen die haat zaaien in het eigen hart en de harten van hun kinderen.

Zeg niet dat het niet zo erg is, ik heb als jongvolwassene menig keer ouderen horen donderjagen over de Duitsers, en dat het allemaal smeerlappen waren en dat zij de grond waren van iedere oorlog... Haat die nog steeds aan het smeulen was.

Kortom, oorlog is geen oplossing.
Oorlog is alleen het begin van een nieuwe oorlog.

Oorlog is heel moeilijk te beëindigen, gewoon omdat er gedurende gans die oorlog haat is gezaaid.

De eerste oorlog ? Ook die begint met haat.
Ook daar predikt men gedurende een tijd een intense haatcampagne.
Als het om een of andere reden slecht gaat, dan zoekt men een zondebok.
Die zondebok krijgt dan de schuld van alles wat verkeerd gaat.
Als je dat lang genoeg doet, en de haat steeds opvoert, dan krijg je genoeg druk vanuit de massa, om een oorlog vol enthousiasme te beginnen.

Daarom doe ik niet mee met het hekelen van de Walen, daarom doe ik niet mee met het stigmatiseren van de Moslims, daarom weiger ik mee te heulen met de campagnes tegen arbeiders uit de voormalige Oostbloklanden...
Daarom probeer ik haat en nijd uit mijn leven te bannen.
Omdat ik schrik heb
schrik van de escalatie
schrik van losbarstende haat

Daarom verlucht ik dit stukje tekst met beelden van een Gaza waar geen oorlog op te zien is...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

Geen opmerkingen: