donderdag, mei 26, 2011

Mirakels

WLANL - Artshooter - De profeet JesajaImage via WikipediaGeloof jij aan mirakels?
Ik niet, maar toch wel... Ik geloof niet echt dat er ergens een heilige zit te luisteren of ik hem of haar zit te aanroepen, om dan plots als een Deus ex machina in te grijpen. Ik geloof wel in de kracht van de geest, de menselijke geest. Ik geloof dat, als je echt geloof hebt in het kunnen, je echt fantastische en onverklaarbare genezingen kunt doen. Dat dit in alle geloven gebeurt via het aanroepen van God of heiligen, lijkt mij een logisch hulpmiddel. Het is immers niet makkelijk om van je eigen krachten overtuigd te zijn, zeker als die krachten de natuur "te boven" gaan... Het is veel makkelijker die overtuiging op te bouwen via via.
Hoe ik nu bij dit onderwerp kom ?
In Australië heeft een onderdeel van de evangelische kerk van Bethel, namelijk de Hillsong Church Australië, een school opgericht voor het Bovennatuurlijke (School of the Supernatural)...
De doelstellingen zijn niet mis, ze willen de leerlingen weer leren mirakels te verrichten, en willen zich vooral richten op het genezen van kanker, het zwanger worden van onvruchtbaren en ... het opwekken van doden...
De apostelen konden het, dus zij moeten het ook kunnen...
Ik denk dat ze verdorie ook nog succes kunnen hebben ook! Ze hebben in ieder geval al een pak mensen die zich hebben ingeschreven voor de cursus.
We kennen hier ook van die gebedsgenezers, en ook die boeken nu en dan succes, meestal een zeer tijdelijk succes, maar toch.
Maar ook hier wijs ik weer naar mijn inleiding, het gaat hem volgens mij niet over de kracht van die mensen of van dat specifieke geloof, het gaat er hem om dat ze de mensen zo danig overtuigen dat ze genezen zijn, dat de kracht van hun eigen geest het lichaam ook dat bevel geeft.
In het klein is dat wat we zien bij mensen die optimistisch zijn en zich niet neerleggen bij hun ziekte, zij genezen soms ook, of houden het veelal veel langer uit dan hun lotgenoten die de ziekte aanschouwen als een doodvonnis en er zich bij neerleggen.
De geest heeft enige macht over het lichaam, zoveel is wel duidelijk.
Ik denk dat mirakels alleen een zelfde kracht zijn, maar dan veel sterker dan het "gewone" optimisme, de "gewone" strijdlust...

Het probleem is veeleer dat we niet voldoende geloven in de kracht van onze eigen geest. Ik ben daar van overtuigd, maar kan mezelf ook niet tot dat zelfvertrouwen brengen om bv mijn rugpijn weg te wensen. Ik denk zelfs dat wat in het evangelie staat: "Als je het geloof hebt van een mosterdzaadje..." net dat is wat bedoeld wordt. We hebben veel meer potentie in ons dan we denken.

In die zin zou een dergelijke school een optie kunnen zijn, was het niet dat ze er niet gaan leren de kracht te gebruiken, dan wel de anderen te overtuigen van hun kracht, de kracht die zij hebben van uit het Geloof.

Sommigen zullen vinden dat ik een ketter ben, als ik zeg dat ik niet geloof in de kracht van die of die heilige... Maar ik geloof wel dat die heilige kan dienen als opstapje om te geloven in de mogelijkheid, meer zelfs, in de zekerheid van genezing. Maar welke heilige dan ook, het is alleen het vertrouwen die er van uit gaat om het geloof des danig hoog op te trekken, dat het ook daadwerkelijk een macht wordt.

En wat dat geloof in heiligen aangaat ... Nee, ik geloof daar niet erg in... Vooral omdat ik niet geloof in de manier waarop heiligen "gemaakt" worden. De kerk maakt de heiligen, volgens een geijkte formule, maar wellicht zijn er daar tussen die misschien niet Heilig zijn, en wellicht zijn er véél heiligen die niet door de kerk onderzocht, laat staan benoemd worden als heilige... Ik denk bv aan heel wat mensen die hun best hebben gedaan en nog doen om hun kinderen op te voeden tot mensen die waardevol zijn in de maatschappij. (Over dat waarde-vol zijn kan ik ook wel eens even doorgaan: stel je een wereld voor waar niemand het vuil wil opkuisen... dus de man van de vuilkar is héél waardevol!)
Opvoeden tot mensen die leden worden van de gemeenschap, echt onderdeel van het geheel vormen. Dat hoeft geen topfunctie te zijn, het gaat hem veeleer over het feit dat ze iets doen in, met en voor de maatschappij. Mensen die actief zijn IN de maatschappij. Mensen die echt iets bijdragen, mensen die verdraagzaam zijn maar toch visie hebben en door hun daden een zeker ontzag wekken.

Heiligen zijn volgens mij helemaal geen wondermensen of übermenschen... Nee, de volmaakte mens is een doodgewoon iemand, die zijn werk doet met dat ietsepietsje meer... Iets meer dan moet, iets meer omdat dit net de waarde geeft aan het leven.

Iemand die oog heeft voor zijn medemensen, wie of wat dat ook is.
Dus geen predikanten die meer oog hebben voor HUN kerk dan wel voor het Geloof.
Dus geen mirakeldoeners om wille van het smeer...

Gewoon, mensen van wie je een "goedendag" en een glimlach krijgt, en die ongevragd een handje toesteekt als het nodig is.
Kortom: een mens, in de positieve zin.

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

Geen opmerkingen: