Goed met zijn handen uit de voeten kunnen

Image by Koen BL via Flickr

Heb jij ook iets met spreekwoorden en zegswijzen?
Geef toe, sommige zijn heel duister...neem nu de titel van deze blog...Bizar hé? En zo zijn er ontelbare gekke spreuken en zegswijzen, ik kan er enkele aanhalen:
Iets op de lange baan schuiven
Zijn bakkes zal vliegen vangen
Uit de band springen
't Is beter geëten dan 't bedde versleten
Met het verkeerde been uit bed stappen
Hij is binnen
Iemand de bons geven
Een afgelikte boterham
Maak je niet dik
De jongste ezel moet de last dragen
Mooi goedje, zei de duivel en hij bekeek zijn jongen

Ik heb er nog enkele duizenden...maar ik vraag me gewoon af waar die dingen vandaan komen!
Ik kan me wel indenken dat iemand zo iets toevallig gebruikt, maar waarom is het dan plots op een of andere manier gemeengoed geworden?
De "leefkamer" van wijlen Theo Lefevere is een woord waar iedereen mee lachte toen hij dat gebruikte op de TV, maar het is de gewone spreektaal binnen geslopen. Ook van Koot en de Bie zijn er een pak van die dingen blijven hangen.
Waarom dat wel, en een ander ding niet ?

Waarom is de afgelikte boterham voor een meisje dat al eerder een ander lief had is blijven hangen? Het beeld is niet zooooo erg opvallend, het is wel duidelijk in zijn betekenis. Maar iemand de bons geven, is in onze tijd helemaal zonder betekenis geworden, maar toch blijft het in gebruik, en weet iedereen wat het beduidt. Idem voor spijkers op laag water gaan zoeken...

Maar neem nu dat laatste, dat lijkt bruikbaar en begrijpbaar in de regio's van de scheepsbouw (toen die nog van hout waren...) maar waarom dringt het dan door in een klein boerendorpje in de Kempen, die er geen idee van hebben hoe en waar een schip getimmerd werd...

Bizar.

Ik hoorde vanmorgen dat "goed met zijn handen uit de voeten kunnen" op de rommelmarkt, en ik kon het niet laten het te vergelijken met de dingen die je daar wel eens ziet liggen...Dingen die je ook niet kent, waar je ook het nut niet van kent...en het ook niet kunt thuisbrengen. Zo zag ik een houten plankje met wat beweegbare hendels en uitsteeksels, waarvan ik het nut aan geen kanten kon thuisbrengen...Het bleek een "toestel" te zijn om steriliseerbokalen te openen... Nu ja die bokalen zijn bijna niet meer te vinden, laat staan een hebbeding om ze weer open te krijgen...

Dat is net als met die spreekwoorden, het was ooit een duidelijk en handig ding...Maar de betekenis is weggeëbt in de jaren.

Zoals alle dingen...
wij ook

Ook wij zullen wegebben in een verleden waarin er geen mens meer zal zijn die weet hoe graag wij leefden, en hoe intens wij die sport beoefenden. Stel dat op een of andere duistere manier binnen enkele honderden jaren een archeoloog plots een boekje vindt, waarin een exlibris met mijn naam op... Stel dat hij begint te zoeken wie of wat die naam ooit heeft betekend...wellicht vindt hij niets, niente, nada...want ochgot, wat zijn we meer dan een stofje in de loop van de geschiedenis. Wetende dat wij allemaal weer terugkeren tot stof en as, wie weet is de sla die je vanmiddag eet, niet gegroeid in aarde waarin een stukje stof zit van je bloedeigen overovergrootvader... Smakelijk... Maar lig er maar niet wakker van, want we gaan met zijn allen dezelfde weg... en geef toe, als je stof ziet, dan denk je niet, dan veeg je weg...
Dat is dus het belang van ons mensjes...
de Swiffer erover

tot de volgende ?