Image by GOC53 via Flickr
Ik corrigeerde een beetje, "ONZE aperitief..."
Geen reactie.
Het is erg, dat een mens voor zijne aperitief naar La Douce France moet rijden...maar hier heb je bijna geen keuze in alcohol- en suikervrije aperitief. Daar dus wel. Anny heeft vandaag een halve kar vol met alcoholvrije aperitief (20 flessen!) gezet...
Natuurlijk doe je daar ook nog andere aankopen bij, groenten en fruit en vooral een deel producten die werkelijk beterkoop zijn, zoals onder meer: vis !
We hebben geen tongen meegebracht, al waren die ook goedkoop, maar wel drie zeeduivels en een grote moot zalm (omdat Ewoud dat zo graag eet...). Ik ben al blij dat ik zoveel vis mocht meebrengen, want Anny lust niet echt vis. Nu, lotte (zeeduivel) lust ze dus wel, en zalm ook, en eigenlijk ook tongen, maar dan was de hoop te groot om in haar ogen aannemelijk te zijn. djutoch.
Ik belde ook al naar Luc, om morgen te gaan vissen, maar...met Ewoud... Dus Luc zal met zijn auto rijden en ik met de mijne, met Ewoud bij mij. Soms is het wel vervelend dat je maar met twee man, (chauffeur inbegrepen) in mijn auto kunt. Maar ze geven goed weer, en Ewoud droomt van te gaan vissen met zijn opa.
Daar zal ik geen zo'n reuze-karper pakken, die zitten er bij mijn weten niet... er zitten er wel van een kilo of vijf, zes...wat al niet meer te vangen is, want daar vissen we met een licht lijntje, dus als er zo'n grote bijt, dan hoor je het lijntje even zingen, dan hoor je een knappend geluid, en je lijn vliegt de luct in, hopelijk niet in de takken van de bomen.
Hopelijk vangt Ewoud dit keer wat vis, want de laatste keer dat hij mee was, was er bijna geen beet, en zoals alle jonge mensen, Ewoud heeft geen geduld om daar dan maar te genieten van het turen naar een roerloze dobber.
Deze middag hebben we gewoon een stuk stokbrood gegeten, met wat verse boter...Meer moet dat niet zijn voor mij, ik hou van brood... en het franse brood is weer een andere smaak dan het brood van bij ons, heerlijk !
We hebben ook wat brood mee voor de tweeling, want die hebben de smaak van opa geërfd voor lekker brood, en ook zij eten dan zo maar brood, omwille van het brood...
Ik herinner me nog, toen we onze trektochten deden te voet door La France, dan hadden wij een gans stokbrood bij, en een lekker stuk Franse kaas... Rond de middag keken we uit naar een plaats waar we ons konden neerzetten, in de volle natuur of in un petit auberge, en we stopten wat kaas in het brood en aten lekker uit het vuistje, met wat water, of als er een auberge was, ik met wat wijn en Anny avec une bière... Heerlijk was dat!
Waar we dan 's avonds toekwamen, hebben we iedere dag ook een gelegenheid gevonden om lekker te gaan eten en te genieten van de regionale keuken. Sommige dingen eten wij nu nog, andere waren niet zo heel echt de smaak van Anny of van mij, maar het was ook telkens een culinaire uitstap. Waar is de tijd...
De mooiste uitstap in Frankrijk was wel in Haute Auvergne, met vertrek en aankomst in St Flour, een wandeling van een goede acht dagen...in verschrikkelijk goed weer, soms wat te goed, te warm, zodat wij meemaakten dat we bij het stappen op de asfaltweg, in de teer wegzakten, en we sporen nalieten op de baan... Eén keer gaf Anny het een kilometer voor het einddoel van de etappe op, en vond ik een vriendelijke jonge dame die ons met de wagen die kilometer vervoerde... We hebben dan bijna een heel terras leeggedronken...
Bij het verlaten van de winkel, en na het lossen van de winkelwaar in de auto, zet Anny de kar weg, en ik zie ze - in de spiegel van mijn auto- vallen! Gelukkig zonder erg, en niet ten gevolge van haar ziekte, ze had de buis aan de parking van de winkelwagentjes niet opgemerkt, en was er over gejoekeld.... Vanmiddag heeft ze haar knie, die wat ontveld is, ontsmet, en dat is -gelukkig maar- alles...
oef
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten