Image by DeathByBokeh via Flickr
Eerst dacht ik dat de medicijn vervalst was, maar het gaat gelukkig alleen maar over de naaldjes. Niettemin is dat op zich al heel erg, want die dingen passen niet goed op de spuit, daardoor is het aanbrengen veel moeilijker, verliest men de noodzakelijke steriliteit, en zitten er veel patiënten met ontstekingen en ongewenste reacties op de spuitjes.
Als ik een bakje kersen koop, of aardbeien, en ik stel vast dat al de zichtbare vruchten van superieure kwaliteit zijn, en dat daaronder veel minder mooie vruchten zitten, dan voel ik me bekocht.
Maar in het geval van de spuitjes is het bedrog eigenlijk veel erger! Daar gaat het hem over een geneesmiddel dat je koopt bij de apotheek, en dat is sinds oudsher een vertrouwenspersoon... Men ondergraaft dus niet alleen het vertrouwen in een medicatie, maar mede in een vertrouwenspersoon.Bovendien is een diabetes patiënt iemand die veel moeilijker geneest dan een ander, en een ontstoken wondje is bij hem of haar veel erger dan bij u of mij.
Ik vind dat erg.
heel erg.
In ons Belgisch systeem is de huisdokter ook zo'n vertrouwenspersoon, en als je om een of andere reden geen vertrouwen meer hebtin die persoon, dan neem je een andere huisdokter. Je doet dit met enig overleg, je gaat eens luisteren bij mensen die je kent en die je betrouwt, om te horen welke dokter zij hebben, en of ze er tevreden bij zijn... In die zelfde rangorde komt de apotheker ook in het lijstje te staan van vertrouwensmens, nu veel minder dan vroeger, maar niettemin, het is nog steeds iemand waar je bij ten rade gaat in zaken van gezondheid, dus in zaken van groot lichamelijk belang. Vroeger was die rol nog veel groter, toen de apothekers nog veel meer eigen preparaten maakten, en er sommigen waren die heide en ver beroemd waren voor een middeltje tegen x, en een ander had dan weer iets tegen haaruitval dat heel goed werkte en ga zo maar door... In die tijd ging je - veel meer dan nu - soms alleen naar de apotheker, en vond je eigen kwaal niet de dokter waard, maar dan was die apotheker in werkelijkheid je geneesheer, in de werkelijke zin van het woord.
Nu zijn de medicamenten meestendeels fabrieksproducten, en lijkt de apotheker veel meer op een winkelier dan nog echt op wat wij zien als apotheker. Door de veranderende wetgevingen zien zij zich ook steeds meer verplicht om producten te verkopen die we niet echt als apothekersdingen zien... Shampoo, gezichtcrèmes, bruiningsmiddelen zonder zonnen en noem maar op...
Als er dan nog enkele voorvalletjes zijn zoals nu met die naalden, dan vrees ik dat het vertrouwen in de apotheker wel heel erg zou kunnen verminderen, om niet te zeggen verdwijnen.
Dat is erg, omdat ze toch met heel verantwoordelijk werk bezig zijn!
Hoe vaak heb ik al niet gehad dat de apotheker mij vroeg of het wel zeker was dat ik dat of dit middel moest innemen, of is die dosis wel correct? Als ik er geen zeker antwoord op had, dan telefoneerde hij naar de betrokken dokter, en dan bleek in enkele gevallen dat de dokter een foutje had geschreven... In de meeste gevallen wist ik wel of het juist was of niet, maar dat is lang niet altijd het geval, en bij sommige mensen kunnen ze wellicht niet op de patiënt zelf terugvallen, maar moeten ze steeds naar de dokter bellen om uitsluitsel te hebben. Dat bellen hoort dan bij de service van het huis... We staan er niet bij stil, maar zij doen het toch maar!
Vertrouwen is volgens mij een heel belangrijke lijmsoort van de samenleving.
Ik had in mijn werk ook een vertrouwensjob, en je kunt dat vertrouwen heel vlug verliezen, je moet echt heel goed je werk doen, geen of bijna geen fouten maken, of je bent zo het langzaam opgebouwde vertrouwen kwijt. Als het zaken waren waarvan ik niet zeker was van het resultaat, dan zei ik dat dan ook reeds bij het eerste gesprek. Want zeg je dat niet, dan verwacht men een goed resultaat, waar dit helaas niet altijd mogelijk is.
Dus vertrouwen is iets wat je niet zomaar krijgt, of zo maar hebt... je moet het opbouwen.
en dan komen er van die idiote naaldjes...
Vandaag las ik nog zoiets, wat ik schokkend vind! Iedereen kent die voedingswaren waar ze zoveel reclame maken omdat ze probiotica bevatten... Probiotica zijn in feite een soort goede bacteriën, die normaliter goed werk verrichten in je darmen. Klinkt positief, en is ook positief, maar wat blijkt? Bij bepaalde mensen zijn die probiotica dodelijk giftig ! Iemand die bijvoorbeeld last heeft van zijn pancreas, kan die dingen beter niet nemen, en zo zijn er nog een paar ziektes waarbij je veel beter die dingen kunt laten.
Ik laat het de facto! Ik probeer zoveel mogelijk al die voedingswaren te vermijden waar ze een geneeskundige werking aan toeschrijven. Of het is waar, en dan neem je medicamenten op een veelal onverantwoorde manier, of het is niet waar en dan betaal veel te veel. Maar wellicht is het wel waar, en nemen nu duidzenden mensen probiotica en anticholesterolmiddelen die het helemaal niet van doen hebben, en wie weet wat dit op termijn zal veroorzaken??? Hou het natuurlijk als het natuurlijk kan, neem medicijn als je het nodig hebt, en anders niet! Je weet niet of ooit de dag komt dat je het werkelijk nodig hebt, en dan werken die kleredingen niet meer omdat er gewenning is...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten