woensdag, juli 24, 2013

Hemels vuurwerk

Heeft het vannacht bij jullie ook zo lelijk gedaan? Het was net of we belegerd werden door honderden fotografen met enorme flashlights op hun fototoestellen... en dan sloegen ze ook nog eens op reuze-pauken dat alles scheen te rammelen.
Toch hebben we -gelukkig- het onweer niet vlak boven ons gehad, het is op zo'n 3 à 4 kilometer van ons vandaan gebleven (Ik heb geteld: telkens drie seconden voor één kilometer = de tijdsduur tussen bliksemflits en donder).

Maar nadien, in de veel frissere lucht heerlijk geslapen als een marmot. Voordien was het weer veel te warm om goed te kunnen slapen.

Nu is het weer goed weer, maar de zon raakt niet echt door de wolkennevel heen, dus lijkt de grootste hitte wat achter te blijven.

Het is bij mijn weten de eerste keer dat ik hemels vuurwerk krijg op mijn verjaardag !

Ja, vandaag zijn we dus 67 jaar oud... Ik ben nu bijna 10 jaar ouder dan ons vader ooit is geraakt... Je denkt daar toch eens op... Onze Koen was nog geen 33...

Gek, maar gisteren zag ik (via facebook) een filmpje over onze waarnemingen... Klinkt een beetje melig, maar het is een fundamentele vraag... Is onze wereld wel de wereld zoals wij die zien? Zijn wij wel wat we denken te zijn? Klinkt absurd, maar het is het niet echt. Denken wij gewoon maar aan ons waarnemen... Om het heel simpel te houden, sommige dieren zien ook infrarood, zien ultraviolet... Zij hebben dus een totaal ander waarnemen dan wij hebben. Maar het is makkelijk denkbaar dat er nog andere manieren van waarnemen zijn. Stel u voor, wij zien een microbe, een virus niet met onze ogen, ons zicht is niet toereikend. Stel dat je het wel ziet... Stel je dan voor hoe je hand er uit ziet, vol kruipende en krioelende beestjes... En hoe zouden die beestjes ons waarnemen, als onmetelijk grote wezens ? Of zien ze slechts een stukje van ons...
Je ziet, het is echt niet moeilijk je in te denken dat we er voor andere waarnemingen helemaal anders uitzien dan we ons nu indenken...

Je kunt die redenering doortrekken, door denken, en dan kom je tot het bijna absurde besef, dat je misschien helemaal niet bent wat je denkt te zijn...

Ik vind dat een heerlijk idee om mee te spelen... Op die manier kun je bijvoorbeeld ook kunst gaan beleven... Anders bekijken, anders zien, anders waarnemen...

Ach, het is maar een vraag op de vele duizenden die ik me stel... Want dat zul je al wel hebben vastgesteld, in mijn blogs stel ik soms heel veel in vraag, probeer ik heel veel van uit een ongewone hoek te bekijken...

Misschien stel je je vragen over het uur van deze blog... Niet van verschieten, toen ik al begonnen was, kwam er hier bezoek, en we hebben een paar uur zoekgebracht in gekeuvel...

Het is hier nu heerlijk in huis, de hitte is er niet meer, het is nog warm, maar niet meer zo drukkend en je zweet niet meer van nietsdoen...

Nu ga ik eten,
smakelijk,
en tot de volgende ?

Geen opmerkingen: