NMR

Image via Wikipedia

Vanmorgen was het vroeg dag, ik moest met Veerle naar het UZ te Gent, ze moest onder de NMR scanner... Je weet wel, die speciale scanner waar je in een buis doorheen schuift, terwijl ze naast je oor met een pneumatische hamer aan het schieten zijn...
We moesten daar om 8 uur zijn, maar vermits je eerst naar de kassa moest (sociale instellingen die ziekenhuizen), moesten we daar een end vroeger zijn. We waren zelfs een vijf minuutjes te vroeg, en om 3 minuten voor 8 mocht Veerle al binnen en om 9 uur zowat, was ze terug...
en ik, ik zat te kruiswoordraadselen en te sudokuen...
Je ziet wat in die ziekenhuizen... onder meer zag ik daar een jong moedertje, met een heel klein kindje. moeder met een wit doekje voor de mond... en plots ook een jonge vader, doekje voor de mond met nog een andere kale kleuter... Dan denk je toch wel even...
Nu, we zijn ondertussen al lang en breed weer thuis, en ik zit al weer te bloggen... 't wordt weer heerlijk warm weer, en ik ga vissen deze namiddag...Nee, niet met Luc, en niet met Ewoud of Lieselotte, want die zijn op reis... Nee, ik ga ook niet alleen. Eindelijk heb ik Anny -zonder enige moeite- overtuigd om eens mee te gaan en kennis te maken met het viswater te Wannegem, en met pepee en misschien ook met Jo... Ik weet niet of Anny ook gaat vissen, ik zal het haar voorstellen eens we daar zitten.
Dat zou pas heerlijk zijn, samen gaan vissen...
Ik heb nog maden en casters, straks nog wat lokaas maken, en na het eten zijn we ribbedebie.
Ik heb het je al gezegd, het is daar in Wannegem heerlijk zitten... Je hoort er alleen de natuur en soms een of andere landbouwer die op zijn veld bezig is. Zelfs al bijt de vis niet, het is daar heerlijk. Maar de vis bijt er meestal wel.
Ik ga mijn paraplu boven Anny zetten, zodat ze niet in de zon moet zitten als ze niet wil. Mij kan dat niet schelen, mits ik mijn hoed op heb, kan ik daar rustig zitten bakken.

Héél lang geleden ging ik regelmatig eens vissen, met gans het gezin. De kinderen hadden elk een kleine hengel, en waren wat fier als ze een vis konden vangen, en Anny hielp hen dan de vis onthaken, en hielp hen een nieuw wormpje aan de haak doen. Heerlijke dagen waren dat...Uitgenomen één keer. Onze Koen had astma, en wij waren gaan vissen. Koen had niets, was gezond en wel, maar we zaten pas een vijf minuutjes aan het water toen hij plots heel erge last kreeg. Wij de boel weer opkramen, en dan hoor je mensen zeggen dat het schandalig is met zo'n ziek kind te gaan vissen... Duidelijk dat zij er geen idee van hadden wat astma is of kan zijn, maar het is niettemin niet leuk om dergelijke opmerkingen te horen...
Och, ondertussen ben ik dat gewoon... Als Anny de winkelwaar in de auto stopt, hoor ik soms ook mensen fezelen over het feit dat ik dat niet doe. Weten zij veel dat dit voor mij zo belastend is. Nu, de laatste tijd help ik toch, belastend of niet, want ik zie dat Anny al evenveel last krijgt als ik. We moeten dus ook de pijn delen...
Gisteren heb ik het voetpad en de oprit geveegd, want ik weet dat vegen en dweilen zaken zijn waar zij verschrikkelijk veel last van heeft. Ik heb er ook pijn van, maar we moeten dus ook dat maar verdelen. Hoe was het ook weer ? ...in goede en kwade tijden...
Deze namiddag dus goede tijden, aan het water ...

tot morgen ?
op de foto de schietsjampettermolen te Wannegem