woensdag, juli 28, 2010

De kracht van uit je zelf...

Crypte Pater Damiaan, LeuvenImage by Erf-goed.be via Flickr
In "Quest" zat ik een heel interessant artikel te lezen, over het al dan niet bestaan van de kracht van de geest over het lichaam.
Met andere woorden, kan de geest het zieke lichaam genezen ( Ik had graag ook eens gelezen over : "Kan de geest het lichaam ziek maken", maar dat heb ik (nog) niet gelezen.
De meningen van de vroede vorsers zijn verdeeld. Volgens sommigen is het duidelijk dat een positieve ingesteldheid de mens veel makkelijker en veel sneller laat genezen, volgens anderen is daar niets van bewezen en is het dus klinkklare onzin.
Ik denk, als je het vraagt aan "de mens", als ervaringsdeskundige, dan zal de mening heel sterk in het voordeel klinken van de stelling dat de geest invloed heeft op de heling van het lichaam. Want iedereen kent wel mensen die ten dode waren opgeschreven, maar dit niet konden aannemen en positief bleven denken, en er ook echt door kwamen. Of mensen die volgens de medici maar een paar maand meer te goed hadden, en het nog jaren uitzongen.
Volgens het artikel is er zelfs ooit een test gedaan in verband met een anti-griepprik. Men selecteerde twee duidelijke groepen van mensen, groep een waren de mensen die duidelijk positieve denkers waren en sterk geloofden in de kracht van het prikje, groep twee waren eerder pessimisten en waren eerder van het principe "misschien helpt het wel".
Na een bepaalde tijd werden bij beide groepen de opgebouwde antilichamen geteld, en groep één had beduidend meer antilichamen dan groep twee.
Of dit nu echt een bewijs is ????
Maar doet dat er wel iets toe ?

Ik heb geen technische knobbel, dus is het voor mij totaal onbegrijpelijk hoe televisiebeelden met een antenne uit de lucht kunnen worden geplukt. Maar ik zie ze wel op het scherm verschijnen. En er is geen haar op mijn hoofd die zich zit ziek te denken hoe dat kan of niet kan... En zo kunnen we wellicht, ieder voor zich, een heleboel dingen bedenken, waar we geen uitleg voor hebben, maar die we toch ervaren en aanvaarden. En denk nu niet dat dit ligt aan u, of aan een gebrek aan wijsheid, want zelfs de geleerdste bollen op deze aardkloot hebben nog legio dingen die ook voor hen onverklaarbaar zijn, maar er wel zijn.

En dat is het minste van mijn zorgen.  Ik heb er echt geen behoefte aan alles te kunnen verklaren, alles te kunnen begrijpen... Ik hoop zelfs dat die tijd nooit komt! Nu ervaar ik een wereld vol wonderen en vol heerlijkheden (ook het omgekeerde...) maar net het feit dat die wonderen er zijn, maakt mij blij. Ik snap er geen bal van hoe een madeliefje weet dat de lente er is, maar plots staat het gras vol witte bloempjes. Heerlijk toch ? Bovendien zeggen die kleine nietige bloempjes mij overduidelijk: het is lente, tijd om een frisse neus te halen na de koude wintermaanden.

Dus waarom zou ik dan niet aannemen dat er ook ergens in onszelf nog een pak dingen zitten die we niet begrijpen? Waarom zou er geen link zijn tussen geest en lichaam ?
We aanvaarden uit ervaring dat het er wel is, want als we ziek zijn, dan zijn we ook geestelijk meestal niet op ons best. Waarom zou het dan niet mogelijk zijn om de zaken om te keren, wel positief te denken en zo het lichaam te dwingen naar gezond zijn ?

Volgens mij kun je onder diezelfde noemer ook het begrip "mirakels" zetten. In dat specifieke geval lijkt het mij dat de geest, onder invloed van geloof, een plotse en dusdanige positieve boost geeft, dat er sprake is van een onmiddellijke en plotse genezing.

Of deze kracht dan uitgaat van de heilige in casu, of van je eigen geest, zal wellicht naar gelang je eigen overtuiging worden ingevuld. Maar het feit blijft dat het bestaat, en dat het een bewijs te meer is dat "geest" commando's kan geven aan het lichaam.

Wellicht is dit mede een van de redenen dat de mens van nature geneigd is tot religie, immers het is een soort geestelijke brug naar het onuitlegbare... (Naast de maatschappelijke functie er van.)
Dus, ik besluit dat ook ik geloof in de kracht van de geest. En vermits ik ook een van die mensen ben met sterke neiging tot religie, mag het van mij net zo goed de kraccht van de geest of de kracht van de Geest zijn. Ik weet het niet, en net zoals die televisiebeelden in de ether, begrijp ik het niet echt, maar ik aanvaard het, omdat ik het ervaar.

In ieder geval kunnen we daar één ding uit besluiten, bekijk het voortaan allemaal maar wat positiever, wie weet wordt het dan ook allemaal positief ?

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

1 opmerking:

Henk zei

Tja Toon, je snijdt nogal wat aan!

Ik denk dat ervaringen zowel uit je eigen geest kunnen voortkomen als uit de Heilige Geest. Dat is gelijk ook het moeilijke bij religieuze ervaringen. Want niet alles is van God. En dan is er nog de tegenstander van God, de Satan. De na-aper van God.

En dan is er voor mij slechts één referentiepunt waaraan ik kan toetsen: de Bijbel. En zelfs dan kom ik er lang niet altijd uit... Moeilijk dus!!!!

Groetjes voor jou en Anny.