de kodak

Image via Wikipedia

Mensen van mijn leeftijd zal dit bericht pijn doen. Ik kreeg een publiciteitsfolder met daarop een kodak voor 2.19 euro. En ter verduidelijking staat daar dan bij: herbruikbaar. In een tijd van wegwerpdinges is dit blijkbaar zo ongewoon dat men het er bij vermeld: herbruikbaar.
Met andere woorden, we zijn stillekes in een maatschappij gesukkeld, waarbij het uitzonderlijk is dat er dingen zijn die je kunt blijven gebruiken... Ik heb eens goed gekeken, en ook bij mij hangt er geen briefje op... Dus ook eenmalig. djudedju.

Ik weet nog dat ik ooit als jongeling een kodak kreeg, zo'n simpel boxke, en dat was dan een heel groot en heel rijkelijk geschenk. We behandelden dat met veel omzichtigheid, want zo'n duur ding. Nu 2.19... herbruikbaar.

Ik heb telkens ook weer dat gevoel bij uurwerken. Ik kreeg mijn eerste uurwerk van mijn doopmeter, ter gelegenheid van mijn plechtige communie. Eentje met een Incabloc, dat wilde zeggen dat je het ding niet moest opwinden, door de beweging van je arm wond het zichzelf op. Dat was toen hip, in, heel modern. Nu zie je zo'n dingen niet meer: antiek... Ik voelde mij een hele meneer met een uurwerk aan mijn arm. Nu lopen kleuters met een werkend speelgoeduurwerk aan de arm, waarbij een louche tekenfilmfiguurtje met zijn armen het uur en de minuten wijst.

Met wat geluk heb je een nieuw uurwerk bij aankoop van een doos waspoeder. En vermits die dingen nu op batterijen lopen, is ondertussen al gebleken dat je mits enig zoekwerk goedkoper een nieuw uurwerk met batterij kunt kopen, dan wel er een nieuw batterijtje in te steken.

Ik zit hier te prutsen op een kwampjoeter, die mij indertijd een rib heeft gekost, nu kun je veel betere kopen in de Aldi, voor zowat de helft van de prijs van toen. Binnenkort krijg je ze ook bij waspoeder, want dat is een ding die duur blijft. Brood ook. En vlees en groenten ook. Alles waar je echt niet zonder kunt, dat is duur. Wat normaliter luxe zou zijn, dat smijten ze naar je kop. Gekke wereld die consumptiewereld.

En toch zit er iets fundamenteel mis! Ik ken nog steeds mensen die zich de wegwerpwereld niet kunnen veroorloven, omdat de levensnoodzakelijke goederen zo duur zijn. Als eerste zie ik dan huishuur. Een normale huishuur is nu hoger dan vier maal wat ik maandelijks afbetaalde om eigenaar te worden. En dan komt daar nog water, electra en verwarming bovenop. En vermits de apparaten die zuinig zijn in het verbruik ook de duurste zijn, zitten de armen onder ons met allemaal energieverslinders, uit armoe.  Dat is toch absurd ? Als er één nuttige maatregel zou zijn, én voor de industrie, én voor de armen, én voor de maatschappij én voor het milieu, dan zou het wel de maatregel zijn waarbij zuinige apparaten  stukken goedkoper zouden gesteld worden dan die energieverslinders. Maar nee, de regering stuurt ons een bonnetje voor één spaarlamp.

En dan maar vertellen welke maatregelen ze wel niet allemaal nemen voor het milieu... tommetoch!
En het aantal armen onder onze bevolking, in het rijke Westen, neemt steeds meer en meer toe. Steeds meer en meer mensen zullen dus wel genoodzaakt zijn te blijven zitten met energieverslindende apparaten, met CO2 uitstotende oude auto's... en dan maar vertellen welke maatregelen men allemaal treft om het milieu te helpen.

Maar we zijn gelukkig, want we hebben allemaal een kodakske van 2.19
djudedju

Oh ja, Veerle is terug thuis. Ze moet wel nog enkele onderzoeken ondergaan, maar al bij al lijkt het dus nog los te lopen. Ze ziet er in ieder geval weer goed uit.

Tot de volgende ?