wandelstokken...

Image by ➨ Redvers via Flickr

Gek is dat! 't Was al maanden geleden dat ik nog eens een mooie wandelstok zag op de rommelmarkten...Of liever, ik zag er wel eens een enkele, maar dan kostten die stukken van mensen, en het moet een hobby blijven, ook al zijn het wandelstokken, ze moeten menselijk blijven van prijs. Ik geef nooit veel geld uit aan die dingen, de sport is om wandelstokken te vinden aan een gezapige prijs, en toch mooie stukken bijeen te garen... (Ik heb er ooit gekocht met zilveren knop aan... 5 euro 't stuk... maar dat is maar één keer voorgevallen...)

Vandaag kwam ik met vier wandelstokken naar huis, en alle vier met handgesneden knoppen. Leuke dingen. Drie bij één verkoper, en ik kreeg de derde voor één euro, als trouwe klant, want hij wist nog dat ik het jaar voordien ook bij hem gekocht had. Eentje met een aap, eentje met een olifant en eentje met een leeuw als knop. De vierde is iets heel anders en stelt niet echt iets voor, maar is mooi en is ook handwerk.

Hoeveel ik er nu heb? Weet je, ik heb er geen idee van...een heleboel. Maar ik ben niet zo gek als de man die ik ooit ontmoette en die ook wandelstokken verzamelde...Hij had er eentje gekocht van 200.000 Frankskes (zo'n dikke tienduizend gulden!)... Dat noem ik goed zot, of hij was stinkend rijk, en geld speelde geen rol...

Maar we hebben dus vandaag weer gerommelmarkt, maar nu bij de deur, te Oudenaarde in de Bergstraat en omgeving. Ik heb mijn auto nog redelijk dicht kunnen zetten, gelukkig maar, want twee boeken, vier wandelstokken en twee oriëntaalse papaverplanten... we waren belast en beladen met alle zonden Israëls... Vooral Anny, want zij wil niet hebben dat ik veel draag, ze is bang dat ik dan weer nog meer pijn krijg. Ze is te goed voor deze wereld, en dus zeker voor mij.

Morgen is het rommelmarrkt in Zulte en zondag is er ook ergens eentje in de omtrek... een heel druk weekend waarin we profiteren van het heerlijke weer.

Alleen... mijn kop doet zeer... Mijn haren worden veel te dun, en mijn bolleke is verbrand. Vanmorgen werd ik daar op onprettige wijze aan herinnerd als ik mijn haar kamde... op een stuk verschroeide aarde is het pijnlijk kammen...

tot de volgende ?

Op de foto café De carillon te Oudenaarde, aan de Walburgakerk....