woensdag, november 26, 2008

Het roodborstje, mijn schoonvader...

Nederland is er vol van !
Een zaadhandelaar had vooral voorspeld dat hij zou terugkomen als een roodborstje, zijn lievelingsvogeltje...
Daags na zijn overlijden kwam er inderdaad een roodborstje de winkel binnengevlogen, en installeerde zich op de molensteen, de favoriete plek van wijlen zijn schoonvader.
Hij eet de ganse dag door, net als wijlen zijn schoonvader, en de klanten herkennen nog meer karaktertrekken...
Tot zo ver de bloedernstige "De Telegraaf"...
Oh ja, er is ook nog een filmpje te zien bij You Tube... Waar je inderdaad een roodborstje ziet rondfladderen.
Kun je nu en dan ook zien in mijn kippenhok, maar ik heb er - helaas, driewerf helaas- nog niemand in herkend.
Zal wel een boeddhist geweest zijn ?
In ieder geval moet het nu gedaan zijn met te zeggen dat er nog nooit ene is teruggekeerd om te zeggen hoe het in het hiernamaals is, alhoewel, hij heeft nog niets gezegd, hoogstens getsjilpt.
sjongejongejonge.
Ik zou in een eerste reactie willen zeggen: schoenmaker blijf bij Uw leest, ofte in onderhavig geval, mensje blijf bij je soort... Straks geloven we nog met zijn allen dat die koe in de wei de reïncarnatie is van tante Zulma, en dan is het hek van de dam ! Krijg ik nooit of te nooit nog een biefstukje bij mijn frietjes...
Als we inderdaad zouden terugkeren in een dier, en ook nog kunnen kiezen, dan koos ik voor een reuzenschildpad! Heb je al eens gezien hoelang die leven???? Bovendien vormen zij toch wel het summum van een rustig leven, newoar ?

Ik dacht dat men altijd sprak van de nuchtere Nederlanders ???

Oh ja, weet je, dat er nu nog steeds passieflora's bloeien in mijn tuin? Zo erg koud kan het dus nog niet geweest zijn. Ik zie ook nog steeds fuchsia's staan bloeien, alhoewel er daar wel zijn die vorstschade vertonen. Binnenkort ga ik met Frederik de lindeboom weer knotten. Hij is nu al zijn bladeren kwijt, en het is de moment om hem terug te snoeien. Dan kan hij weer enkele jaren lustig en rustig groeien. Hij begint al mooie echte knotten te krijgen. Ik vind het heerlijk om zo een echte ouderwetse boom te hebben. Ik denk niet dat er anders nog zoveel linden zijn die nog geknot worden. Hier in Mater kan ik me er maar één meer voor de geest halen, in de zoetebeek, waar er enkele bij elkaar staan als een levend kapelletje voor Ste Amelberga. Dat zijn al heel oude en dikke bomen, met dikke knoestige bulten van het steeds weerkerende snoeiwerk. Mooi !

Ze verdwijnen wat, de knotten, zowel de knotwilgen als andere... Net zoals de grachtkanten waar je ze gewoonlijk vond. Ik ben er zeker van dat een deel van de overlast te wijten is aan het wegdoen van die vele grachtjes en die knotwilgen. Wilgen zijn immers gekend als enorme drinkers. Bovendien waren die bomen, grachtjes en graskanten enorme wapens tegen de landerosie... Nu zie je na iedere fikse regenbui de teelaarde op de baan liggen. Die grachten en die knotwilgen waren er niet zo maar, ze waren na ervaring wijs geworden, en wisten dat ze de bescherming vormden van veld en vruchten. Maar ja, in deze moderne tijd telt de ervaring van de ouden niet meer mee... De wetenschappers weten het beter! --- in theorie---

Knotten zijn niet alleen mooi, ze vormen ook een ware bron van leven! In de knot komen holten, waarin niet alleen vogels en kleine zoogdiertjes leven, maar waar ook mooie teelaarde in komt, waarin wonder genoeg, nieuwe planten, tot zelfs struiken en bomen groeien. Wie zag nog nooit een knotwilg met in de kroon een vlierstruik ? In de dode stukken hout wemelt het van insecten, die op hun beurt weer een bron van voedsel zijn voor de vogels. De wortels van de knotwilg houden de aarde vast, en vormen de enige vastigheid van de aardenwallen langs de mooie holle wegen, waar van de "holheid" nog beklemtoond wordt door de overgroeiende takken van dezelfde knotwilgen. (Alhoewel dit laatste nu wel bijna helemaal is verdwenen door het vele verkeer)

Eén van de vele ziekten van de moderne tijd is "hoge bloeddruk"... Indertijd zwaaiden ze ons voortdurend om de oren met margarine met linolzuur, maar de dokters zwijgen nu plots in alle talen over dat linolzuur, omdat men heeft ondervonden dat het weliswaar de cholesterol laag houdt, maar bizar genoeg meer slachtoffers maakt aan hartziekten dan die cholesterol.... (Onze huisdokter uit mijn kindertijd zei steeds dat boerenboter op zijn minst de verdienste had dat we wisten wat het deed, en dat het veiliger was dan al die rare moderne dingen waarvan we nog moesten afwachten wat ze deden op lange termijn! De man had blijkbaar voorspellende gaven!)
Nu hebben ze weer iets nieuws gevonden !
Als we onze hoge bloeddruk onder controle moeten houden kunnen we dat voortaan veilig doen door het eten van...insecten...
Het is inderdaad zo dat bijna heel de wereld wel eens insecten eet, buiten de europeanen dan. We moeten het maar uitspreken, en je ziet vieze gezichten, insecten, bèèkes!
We eten wel slakken, met heerlijke kruidenboter... we eten garnalen en kreeften, en lusten zelfs kikkerbilletjes, maar insecten? Nee zulle !!!!
Heb je al eens een levende slak naast je escargots à la bourguignonne gezet ?
Of een kikker laten rondwippen op de tafel waar ze kikkerbilletjes in roomsaus degusteren?
Of ostentatief de poten zitten tellen aan een garnaal?
Of heb je al eens als tafelpraatje bij het omelet met garnaal, verteld dat lijken die aanspoelen vol zitten met die beestjes?
Al eens een mossel goed bekeken en toch blijven dooreten?

Maar van insecten zijn we vies. Hoe zou dat komen?
Geleerden vermoeden dat het wellicht komt door het feit dat in ons klimaat de insecten geen voortdurende bron van voedsel vormen. Of dat juist is of niet???
Maar ik zie echt niet zo'n grote verschillen tussen een garnaal en zegge en schrijve een sprinkhaan. Sprinkhanen schijnen lekker te zijn, versgebakken hebben ze een vurrukkullukke nootsmaak zegt men. Zou men bij grote exemplaren dan ook aan de pootjes zuigen zoals bij langousten?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen zinnige argumenten heb tegen het eten van insecten, buiten het feit dat het idee ons vreemd is. Maar dat is te overwinnen. Kijk maar eens hoeveel rare groenten en fruitsoorten wij ondertussen hebben leren eten. Laat ons eerlijk zijn, als je het nog nooit eerder zag, zou jij een kiwi plukken van de plant om eens te proeven? Dat ding ziet er niet uit en het voelt ook helemaal niet lekker aan... en toch vreten we die dingen nu massaal.

De eerste jaren dat de aardappels hier gekend waren, werden zij algemeen beschouwd als giftig en gevaarlijk. Men hield ze oorspronkelijk als een sierplant, in een pot op de vensterbank, het heeft zo'n leuke bloempjes!

De eerste kaas is wellicht ontstaan uit een overschotje vergeten melk. Zou jij het in je koker krijgen om een klak verzuurde en gestremde melk op te eten? En toch eten we met zijn allen kaas met heelder kilo's...

Nee, ik kan geen zinnige redenen vinden om te zeggen dat lichtbruingebakken meelwormen niet te vreten zijn... We eten al gekkere dingen als je het zo bekijkt. Niet dat ik straks tegen Anny ga zeggen: "Schat, bak je straks een portie meelwormpjes voor bij de tv?"...Maar echt op feiten gebaseerde argumenten heb ik niet !

Ik weet zeker, mocht men op de markt komen met een of andere reep waar insecten in verwerkt zijn, heel wat kinderen, als ze het niet zouden weten, die dingen zouden snoepen. Bovendien, als we ons eigenlijk echt bewust zijn van de moderne voedingsindustrie, dan moeten we vaststellen dat we nu al, hier in Europa, al hele dagen insecten binnenspelen... De rode kleurstof in duizenden van onze voedingsmiddelen, is immers afkomstig van een soort schildluis...

Smakelijk !

tot de volgende ?

1 opmerking:

Henk van Blijderveen zei

Die zaadhandelaar mag wel oppassen voor zijn onlangs aan een een hartaanval overleden schuldeiser.

Het blijkt dat die man als sperwer is weergekeerd. En zijn lievelingsmaaltijd is roodborstjes.