gelezen...

"Het zijn de dwarsliggers die het spoor recht maken."

Het stond op een van de mailtjes die ik ontving en die ik misschien ook naar u doorstuurde. Dat vind ik nu eens een mooi en waardevol citaat ! Vermits ik nogal dikwijls in mijn leven dwars heb gelegen, heb ik nu het gevoel dat dit goed was. Danke onbekende !

Vanmorgen boodschappen gedaan, onder andere om kleren... Ik moet op de plechtige communie van Ewoud peetje zijn...in de plaats van onze Koen. Dus moest ik dringend om wat nieuwe kledij...Ik weiger echter een kostuum (het woord alleen al) te kopen, die ik dan nooit of te nooit meer zal aandoen...Dus een beetje deftige maar niet stijve kleren, zoiets dat ik dan regelmatig kan aandoen op een uitstapje of bij een bezoekje... Maar niet te stijf, dus: een mooie makkelijke jeansbroek met een mooie moderne bijpassende trui en een t-shirt er onder...
Ik heb toch al het uiterlijk van een haartiest, dus mag en kan ik mij ook een beetje zo kleden... Kijk maar eens op TV hoe de speakers en quizmasters er lopen...Dus zo iets...

De dame in de winkel was bovendien een beauty en heel vriendelijk en gedienstig. Ze lukt er in van iedere klant heel persoonlijk te benaderen en het idee te geven dat je sympathiek bent, je kent ze wel, die echte goede verkopers... Anny en ikzelf waren heel tevreden van de manier waarop zij ons hielp. enne ik herhaal, 't was een schoon kind, en er was veel volk in de statie... (da's westfluuts voor "ze was goed besteld van poten en oren) voor de abn-ers, haar voorpui mocht gezien worden...

Hopelijk regent het nu niet op zondag 13 mei...Maar vermits het een speciale bedoening is ter ere van de grote baas hierboven, zal dat wel niet zeker ???

Deze namiddag moeten we dan nog op bezoek bij tanteke, om de was op te halen, en eens met haar te babbelen...In zover dat nog zin heeft... Chantal heeft dus de test gedaan, en gevraagd of ze het wist dat ze ging komen...Ja, maar ze wist niet meer wie het gezegd had, ze wist niet meer dat we langs geweest waren. Maar nog eens, misschien is dat een "geluk", ze is daar heel tevreden, en is overtuigd dat ze thuis is. Houen zo !

Voila, ik ga stoppen, want ik ben nu al véél later dan anders met mijne blog, tot de volgende ?

zagevent

Heb je mijn blog van gisteren gelezen? Niet doen, ik was weer op mijn zagestoel gekropen...Bovendien had ik vergeten te vermelden dat de redenering alleen goed zichtbaar is in een "groep", als individu tot individu kun je het gewoonlijk niet zo goed vaststellen, in een groep wel, en meestal heel scherp..

Nu ja, stop, ik ben nu eenmaal een zagevent...Wellicht komt dat omdat ik nu al meer dan een week er niet in slaag weer aan het "werk" te gaan. Het lukt me momenteel niet om creatief bezig te zijn. Niet echt door de pijn, eerder door een gevoel van "het gaat niet"... Ik zit precies niet echt lekker in mijn vel. Ik weet niet echt wat me tegengaat, maar 't zal wel weer overgaan zeker...een beetje depri, een beetje een dipje, mijn gewone vechtlust op een laag pitje??? Ik weet het niet, maar het gaat me niet.

Misschien eens proberen met het ophalen van leuke historisch uit een ver verleden (twee keer ver)...

Ben jij al ooit in de hemel geweest?
Ikke wel, al een keer of twee drie.

Twee keer herinner ik me heel duidelijk. Ik ga beginnen met mijn oudste herinnering. Ik was nog klein -ik weet mijn leeftijd zelfs niet bij benadering- maar het was nog voor we thuis de kamer boven de keuken bijbouwden, en dat is lang geleden... Ik stond (wat niet mocht) op de vensterbank die uitgaf op het plat dak van de keuken, op het zeer smalle vensterbankje, en ik viel plots ruggelings naar beneden. Waarschijnlijk moet ik geroepen hebben, want ons moeder kwam de trap opgelopen toen ik al weer bijkwam. Maar daar herinner ik me niets van, ik weet wel dat ik een tijdje in de hemel was. Het tweede voorval is veel recenter, toen ik voor het eerst de gevoelloosheid in mijn been gewaar werd, werd ik ook eens voor een week opgenomen in het hospitaal en van onder tot boven onderzocht. Eén van die onderzoeken was een punctie van het ruggemerg zoals we dat (verkeerdelijk) noemen... De dokter stak per ongeluk in een zenuw, en den dezen was uit...van mijnen sus zoals dat heet... Het moet nogal erg geweest zijn, want de dokter was nogal panisch aan 't reageren toen ik bijkwam...maar ondertussen was ik in de hemel...weer eens...
Toen ik de dokter zei dat hij zich zo niet moest opjagen, dat het daar goed was, bekeek hij mij en begon allerlei vragen te stellen om te zien of ik al echt weer "bij" was...
De hemel - mijn hemel - was twee keer hetzelfde. Ik was telkens in een prachtige zonnige wei, vol heerlijke kleurige bloemen, voornamelijk wit, maar ook andere kleuren... En ik was iedere keer lid van een grote groep lachende, contente mensen. Ik weet niet wie, ik heb geen enkele herinnering aan bepaalde mensen, maar ik weet wel dat ik opgenomen was in de groep, en heel erg gelukkig was, en dat ik telkens ik weer "wakker" werd, ik eerder ongelukkig was dat ik terug moest naar de echte wereld, waar dat voortdurende grote geluksgevoel zeker niet aanwezig is...
Ik heb daardoor al verschillende boeken gelezen over BDE, (bijna dood (s) ervaringen). Men heeft vastgesteld dat sommige mensen die klinisch dood waren en er op een of andere manier weer bovenop kwamen, speciale ervaringen hadden, maar die ervaringen waren heel anders dan wat ik kende...Ik was dan ook niet bijna dood, ik was gewoon bewusteloos. Toch was het een zo indringend gevoel, dat het me steeds bij is gebleven. Heb jij ook al zo een gekke dingen voor gehad ? Of is mijn ervaring uniek? Is dat een soort "uittreden" zoals men vaststelt bij sommige drugs ? Ik weet het niet, ik ben benieuwd of u ook zo'n ervaringen hebt gehad.

Wat gek is, ik kan dat beeld niet echt weer voor de geest halen. Met andere herinneringen kan ik dat wel. Dus is dat een heel andere soort ervaring. Ik weet nog wat ik zag, maar ik kan echt geen enkel detail terug halen...Wellicht is dat ook de reden dat ik niet meer weet met wie ik daar zat gelukkig te zijn... Ik denk nog heel dikwijls aan die ervaring, en er gaat een troostend gevoel van uit, zoiets als een soort zekerheid dat er buiten dit hier nog iets anders is, iets mooiers.

Dit is geen "fantasietje", het is echt, heel echt voor mij. Ik weet wel dat ik deze blog u ook al eens op het verkeerde been heb gezet, maar dit, dit is echt. (Misschien is dat een bevestiging van het feit dat ik toch niet helemaal....)

Heb jij ook zo'n wereld waar je naar verlangd, naar terug wilt? Is deze soort ervaring de oorzaak van wat heel veel mensen als een verschijning ervaren, een blik op het hiernamaals, een godservaring???

Ik ben benieuwd op jou ervaringen...en ik hoop echt dat er nog mensen zijn die zoiets kenden...zo dat ik mij niet zo alleen voel...

tot de volgende ?

't is weer gedaan die mooie zomer...

Ik hoop dat je er van geprofiteerd hebt, want ze geven vanaf maandag REGEN !!! De boeren krijgen weeral eens hun gedacht, en let op hé, na dat ze de boel verpest hebben zullen ze na hooguit één week drasj nationale al weer zitten te kankeren en de Hemel te bestormen met smeekbeden voor warm weer...Precies of dat het zo simpel is om een dam die je hebt doorbroken zo maar weer te dichten... De ervaring heeft ons geleerd dat ze hierboven of volk tekort hebben, of dat er geeneen aannemer met verstand van beschoeiingswerken ooit daar is geraakt... Nu ja, als vakbonder ben ik overtuigd dat er noois ofte noois een aannemer daar kan geraken...
Dat doet mij denken aan die garagist, die in de bloei van zijn leven plots komt te sterven en voor sinte pieter staat... Hij vindt het niet schoon dat hij aan 35 al moest komen te sterven...Sinte pieter kijkt de garagist verbauwereerd aan...35 ? volgens de uren op je facturen ben je al 78...
Kijk, ik heb altijd gewerkt in een stijf katholieke vakbond, en altijd met veel aandacht geluisterd naar de woorden van onze eerweerden heer proost...En mij altijd afgevraagd wat de proost van de middenstand daar wel kon vertellen??? Het doet mij een beetje denken aan de gesp van de riem van de duitse nazi-soldaten...Gott mit uns ??? Heb jij ook het gevoel dat wij, mensen, (???)altijd een god hebben die precies in ons kadertje past? Of vervormen we het naar ons beeld en gelijkenis ???
Hoe ver we ook in de geschiedenis gaan, telkens en overal, met alle mogelijke goden en godinnen vinden we hetzelfde...Kijk, na het overlijden van onze Koen, ben ik tot het besluit gekomen dat er een god moet zijn, ik geloof niet in de oneindige keten van toevalligheden die tot ons bestaan leidt, maar ik geloof niet dat die god zich met ons als individu bezig houdt... Hij zou wel te doen hebben...als je het aantal mensen bekijkt (en ze kweken als konijnen als je de geboortecijfers bekijkt) dan kan het toch niet dat ieder individu in al zijn bewuste en onbewuste daden gevolgd wordt? Misschien als groep, en is hij nu al bezig met de volgende evolutionaire stap.
Lach niet, de evolutie gaat steeds maar verder! Men heeft nu voor het eerst vastgesteld dat er een groep apen overgegaan is tot het bewuste gebruik van wapens, en dat deze "verworvenheid" doorgegeven is aan de volgende generaties...Ik heb je al gewezen op het steeds kleiner wordende verschil tussen mens en dier... Misschien zitten wij al op de maximumgrens, en is een andere groep wezens bezig met ons evolutionair voorbij te steken??? Er is geen enkele natuurkundige reden om dat niet te kunnen aannemen !
Denk niet dat we het tijdig zouden kunnen stopzetten...De evolutie zal wel zodanig zijn dat we op het gepaste ogenblik verzwakken en uitsterven. Hopelijk komt er dan een soort die niet alleen aan veroveren denkt...
Want dat is eigenlijk ons ganse bestaan ! Altijd zijn we bezig om iets te veroveren, te verwerven, hoger te staan dan... en noem maar op ! Diep in ons zijn we allemaal kleine napoleonnetjes, proberen we altijd een stapje verder te staan dan... Maar wellicht is dat precies de reden voor de evolutie van ons "brein"? Misschien is de "hogere" ontwikkeling niet mogelijk als we niet ergens een "streber" zijn?
Gek, dat voelt echt als juist aan hé ? Zelfs liefdadigheid kun je zonder moeite in dat kadertje inpassen, gaande van de liefste, de braafste zijn, tot streven naar een hoger plaatsje in het godsdienstig plaatje...
In de islam drijven sommige godsdienstige leiders hun adepten de dood in, als moordenaar in dienst van God...En wij als brave katholieken denken dan "Hoe is dat mogelijk? Hoe kan dat bestaan? Hoe krijgen ze die mensen zo ver ?" ...Ooit was het ook in onze kerk zover...In de strijd tegen het protestantisme werd ook de hemel beloofd aan hem of haar die leidende protestanten zou ombrengen... (Echt waar !)
Dat dit nu niet meer het geval is, is gewoon omdat wij dat rationeel niet meer aanvaarden...Maar heel ver zit het niet hoor, ga maar eens kijken in Ierland, waar men nu heel langzaam deze uitwassen aan het verleren is...
En kun jij, nu, vandaag de dag, met je verstand van nu, aannemen dat je in Ierland zo maar "voor de goede zaak" een protestant zou doden???
Kun jij nu, vandaag de dag, met je huidige verstand geloven dat die leiders zowel van de katholieke als van de protestantse kant dat doen uit "Geloof" ??? ...of doen ze het voor de macht???
Er zijn duizenden boeken, gedichten, liedjes geschreven over hoe schoon het allemaal zou zijn als we allemaal wat meer voor en met elkaar zouden leven...We kennen de formule, maar het lijkt wel onmogelijk dat ze ook toegepast wordt, want we willen allemaal, altijd, op een hoger échelon geraken, we hebben ingebakken in ons de reden van onze evolutie en van het verder evolueren...en niets of niemand zal dit ooit veranderen voor we alle, alle concurrentie op alle, alle vlakken hebben opgeruimd.

Jij niet?

???

Denk eens diep na...

tot morgen...of nog een beetje langer...

tot de volgende.

dag van de aardbei

Ik weet, het is te vroeg, maar als je probeert zo geaffecteerd te spreken als een niet nader genoemde spa-minister, die wanhopig probeert zijn westvlaamse roots te verbergen, dan kom je tot de gekste uitspraken...vandaar...

Ik ben geradbraakt, ik verrek van de zeer, maar ik heb het (weer eens) mijn eigen zichzelvens aangedaan...Het water in mijn tuinvijvertjes raakte niet helder, iets wat nog nooit zo erg was als nu. Dus heb ik van mijn hart een steen gemaakt, en naast mijn plantengordel die steeds als natuurlijke filter voldaan had, heb ik nu een andere filter geïnstalleerd. Nu is dat voor een gezond mens twee keer niets, voor mij vier keer te veel...zodoende... Bovendien is dat een werk dat je niet in x aantal keren kunt verdelen. Je kunt je niet veroorloven de beweging uit het water te halen voor meer dan één uur. zodoende...

Enfin, ik ga d'r niet over mekkeren, het is jullie schuld niet, dus moet ik jullie ook niet opzadelen met de gevolgen.

Er is nochtans op 1 mei een mooie rommelmarkt te zottegem, niet eens zo ver van hier, maar er komen er nog. Ik hoop dat het water nu in een korte tijd zal klaren, ik hoop in een dag of vijf al een behoorlijk resultaat te zien.

Het goede weer blijft aanhouden, we blijven dus genieten van de zon en de ozon. Maak je geen overdreven zorgen, ik heb het je al verteld, de eerste smogalarms die we ooit hoorden, kwamen uit London, en dat was daar duidelijk zichtbaar, dus véél erger, de lucht was er werkelijk bruin-geel van kleur, zo erg was het beladen met vuiligheid. Op dat moment zijn er nogal wat doden gevallen tengevolge van de vervuiling, en het betekende meteen de echte start van de milieuzorg. Nu is de lucht véél beter dan toen, dat is zeker en zichtbaar, maar ja, dat past niet in het plaatje dat ze ons voortdurend in de strot willen stampen !
Ik ga er niet weer over doordrammen, maar ik wil je toch wel voorhouden dat er regelmatig een enorm verschil is tussen de werkelijkheid en wat de "leiders" ons willen voorhouden. Kijk maar naar het verleden en zie waar en hoe dikwijls er opgemarsjeerd werd met een heilig vuur in de ogen en een door leugens vergiftigd hart...

Ik vernam viavia dat Mieke nu reeds bezig is om de wandelende takken die de tweeling haar oh zo node schonk, dat ze reeds bezig is er van weg te geven, of verkopen... Ik zal het maar niet zeggen tegen de tweeling, want ze zouden kwaad zijn !

Ik herinner me, uit een héél ver verleden, dat ik ooit eens thuis kwam met een emmer met tientallen salamanders, kamsalamanders, hele mooie diertjes... Mijn moeder reclameerde, mijn oudste zuster liep heel de tijd te gruwen en te zeggen hoe vies en glibberig die beesten wel waren, en werd daarin gesteund door ma, pa en zelfs mijn oudste broer heulde mee met de vijand...Zo erg, dat ik op den duur ook begon te geloven dat het werkelijk vieze dieren waren, dat hun huid giftig was, dat ze glibberig en slijmerig waren... 's Anderendaags waren er een heel pak van de enge dieren uit de emmer gekropen, en ons kleine koertje zat vol met salamanders. Ons moeder wilde ze mij doen vangen, maar ze waren op dat moment er in gelukt mij ook vies te maken van die beesten...Het succes van moeder had een naar bijsmaakje...ze heeft zelf al die salamanders moeten pakken, want ik deed het niet meer, zoooo vies !
Jaren nadien zagen wij nog een salamander uit het afvalwaterputje kruipen, zo mager als een lucifertje...Ik heb het voorzichtig naar de beek gedragen. Ik was allang weer niet vies meer van die mooie diertjes...

Het is met vreugde dat ik zie dat mijn kleinkinderen ook graag diertjes zien en ze graag rond zich hebben. Lieselotje heeft zelfs een mooie grooooote wijngaardslak, die ze al jaren houd in een klein terrariumpje. Nu en dan loopt ze met die slak rond, terwijl de slak over haar handje rondkruipt. In het gras achter hun huis zitten veel van die heel mooie kleine slakjes, met die mooi gekleurde en gestreepte schelpenhuisjes aan...Die zet ze netjes in de bloemen, en de bloembakken, waar ze ze heerlijk kan bewonderen.
Ik hou van mijn kleinkinderen...en ik ben gelukkig dat ze van dieren houden. Ik ben blij dat liever naar een spin kijken dan zijn web vernielen, en dat ze net als ik, hééééééél lang geleden, met beestjes in hun handen naar huis snellen, om dat mooie ding in een hokje te stoppen waar ze het heel lang kunnen bemoederen en bewonderen. Oh ja, er gaan wel eens van die beestjes dood aan het onvrijwillig verblijf, maar dan hebben ze dat tenminste weer geleerd, en dat doet hun alleen maar meer leren hoe de natuur eigenlijk in elkaar zit...En dat gaat veel beter en veel dieper dan al wat die groenen vertellen...ondervinding is nog altijd de beste leermeester.

Ik ga stoppen.
voor vandaag... toetnoastekèè !

Het geluid van de stilte

Nu zijn we erdoor ! Nu zijn we van de goeie !
Ze werken (correctie: ze gaan werken) aan de baan Brakel Oudenaarde, en ze hebben de wegomleiding heel vriendelijk hier langs mijn deure gelegd !
Tof !
Gisteren was het zondag, vandaag ongeveer en morgen ook, maar toch : les auto's moustaches dans not' rue.... Vanaf woensdag komen daar dus wellicht ook nog de vrachtwagens, kamions en kamionetten, opleggers en zwaar machines bij...Hier en daar opgevrolijkt door een trekteur die heel fier een file van 100 en meer auto's zal aanvoeren (want hier is voorbijsteken heel dangereus) Bovenop zie je dan een heel gelukkige boer nu en dan in zijn spiegel kijken, in een wanhopige poging om de achterliggers te tellen, kwestie van in the guinness book of records te geraken hé...

Ik herinner me nog van héél lang geleden, toen ze op de A10 te Oostende het kennedy-rondplein aanlegden, dat alle verkeer van de autosnelweg door onze straat kwam gedenderd...Dat was ook leuk ! Gelukkig was er ten dienen tijde (zowat in de prehistorie) nog veul minder verkeer, en zagen wij zelfs nog kans nu en dan de straat over te steken... En ik kan me godomme zelfs geen een wried accident rappeleren in die periode... Wel nadien, toen sluffer Verbiest daar verongelukte kreeg hij adepten en in enkele weken tijd reden er daar zich tefrente (van differents ???)supporters van Anderlecht dood. Ze hebben het niet volgehouden -jammer-, ik ben meer voor club, maar het vergt vandaag de dag veel te veel van ne mens om dat nog te durven zeggen...

Ik herinner me zelfs de tijd dat de A10 aangelegd werd, toen nog zonder rondplein...Wij pikten dan enkele van die roodwitte paaltjes die daar gezet waren om de baan uit te peilen. Dat waren prachtige speren, met een echte ijzeren punt aan. Wij smeten dan om het verst met die speren in de wei van Celle (Marcel +). Tot Henri kwam en we die stokken moesten terug zetten...

Ik herinner me ook dat we eens op de hooizolder lagen, aan de open kant, met een prachtig zicht op de mesthoop en de scharrelende kippen... Ik schoot een pijl met mijn zelfgemaakte boog naar die kippen... Het was quasi onmogelijk met die ongelijkmatige boog en die kromme stokken als pijl iets te raken, maar ik raakte een kip...Kwok zei die kip en viel ter plekke neer... Celle en ik hebben verzekers vijf minuten ons adem ingehouden van grote schrik, tot die kip plots toch weer tot leven kwam en rechtscharrelde...(Vandaar scharrelkippen).

In die schuur, beneden stond een grote kooi van Willy, een oudere broer van Celle, een grote kooi in fijne kotjesdraad, vol met allerlei trapjes en molentjes en vooral een massa witte muizen. En plots was dat volledig weg, en nooit of te nooit heb ik geweten wat en hoe en waarom van die verdwijning...'t Moet dus wel erg geweest zijn, anders zou iedereen niet zo hard gezwegen hebben over die plotse verwijdering.

Vorige week was er weer mussentelling...Er zijn geen mussen meer genoeg zeggen ze, hier heb ik er anders wel enkele honderden in aanbieding... Toen wij klein waren vingen we de mussen en de spreeuwen om op te eten...we hadden daarvoor mussentrapen en spreeuwentrapen. Dat waren slagvallen, we hingen op een afgestelde slag een wit pluimpje, en de mus die dit pluimpje wilde oppikken om zijn nest te versieren, was onvermijdelijk tussen de klemmende ijzers van de slag geprangd. Wreed, maar toendertijd zagen we dat nog niet zo. Mussen en spreeuwen waren lekker, dat was wat we wisten, en geen gezever. Je zag toen die beestjes ook liggen in de winkels in 't stad. Nu zijn zo wat alle dieren beschermd, en als je onze kleinkinderen hoort, zullen we binnen afzienbare (van afzien)tijd zelfs de muggen niet meer mogen doodkloppen...
Ik heb me bijkans dood gelachen met de eerste muizenval voor het levend vangen van muizen...De bedoeling was dat je die muis dat ergens anders weer uit liet...Bij je schoonmoeder ??? Tussen haakjes ken je de straf voor bigamie ? Twee schoonmoeders...

Voor ons is het gek muizen en ratten netjes weer in de "vrije" natuur uit te zetten, die beesten vreten mijn kippenvoer in een ijltempo, en ik zou hun kweek op mijn kosten ook nog moeten beschermen??? 'k Ben niet gek joh...
Als er enen is die mij kan bewijzen dat hij die beesten kan doen overschakelen op gras, dan mogen ze voor mijn part blijven lopen, maar niet eerder, en hou er rekening mee dat de boer zijn vee onder meer met gras onderhoudt, dat de rat / muis dus ook daar weer ongewenst zal zijn...

Als een leeuw een antilope pakt, dan is dat natuurlijk, en dat mag...als de ene meute wolven de andere meute verdrijft als zijnde voedselconcurrenten, dat mag, dat is natuurlijk...als ik de ratten verjaag en dood, die voor mij voedselconcurrenten zijn, dan is dat plots niet meer natuurlijk... Leg dat eens goed uit, want ik kan (en wil) dat niet snappen, je zult dus héééééél goede argumenten moeten hebben....
Oh ja, ik ben een dierenliefhebber, en ik ben kwaad als ik zie op welke wijze sommige mensen een konijn dood doen, maar ik ben niet tegen het dooddoen van dat konijn, want konijn hoort in mijn voeding. Ik hou van mijn kippen, maar ik roof de eieren...want daarvoor hou ik die kippen, en als er weer een vlieg in mijn bakje met blauwe lichten en hoogspanning vliegt en knetterend ontploft, dan ben ik blij, want vliegen zijn ambetante en vervuilende beesten. Vind je dat slecht ? Wat doe jij dan met de vliegen? ze met hun vuile poten op je brood laten lopen??? Mij hoef je dan niet meer uit te nodigen op een etentje hoor, dank u...Ik probeer mijn eten zo netjes mogelijk te houden, en ziekten te vermijden.

Sjongejonge, hoe kom ik daar nu weer bij? Ik was gezellig aan 't keuvelen over illo tempore non suspecto, en nu zit ik weer gaia de nek om te wringen (en ik heb er nog deugd van ook)... Hoe doe ik dat toch telkens ???

Oh ja, deze namiddag gaan we eens op bezoek bij onze Bart en co... Ik vernam dat hij ondertussen al weer zelf met de auto rijdt...dus alles zal wel ok zijn??? En al zijn bomen zijn vakkundig door een vakman verwijdert...oef....

ala proxima blogga ?

zonnig zondig ?

Ik weet niet of je het ook al bemerkt hebt, je ziet hier en daar dat de wegberm al begint te vergelen... Het is niet normaal dat nu reeds de droogte het gras aantast. Of het nu een verwarming is tengevolge van de vervuiling, of tengevolge van na een ijstijd te evolueren naar een periode van warm weer, of een mix van de twee (lijkt mij het meest waarschijnlijk), het is in ieder geval een eigenaardig fenomeen dat nu reeds de droogte zo erg is !
Ik hoorde op het nieuws een jong veulen vertellen dat het haar niets kon schelen dat het zo vroeg zo warm was, ze genoot, en dat was alles...Ik kan me niet helemaal bij die mening aansluiten, maar ik ben toch ook niet kwaad voor de dagen goed weer, en die het tegendeel zegt liegt, of werkt in een sector die van vocht moet leven (zoals de landbouw).

Ik kan niet in mijn tuintje komen zonder met diepe teugen te genieten van de zoete geuren van mijn bloemen. Eerst waren er de bloemen van mijn witte bladerhoudende clematis. Die waren nog niet niet uitgebloeid toen reeds de eerste bisschopsmutsen bloeiden en een machtig aroma verspreiden, ondanks het kleine nietige bloempjes zijn, en die staan nog steeds te bloeien tussen zeeën van blauwe regen, terwijl de witte regen volop in bot staat... Martine heeft ook al een paar keer gezegd dat de geur enorm is, en ook zij geniet daarvan. Later zullen we nog een paar weken de massale bloei krijgen van kiftsgate rozen, en dan zijn de meeste geurende bloemen uitgebloeid. Er komen nog wat late rozen, maar dat zijn niet echt de geurende soorten.

Hopelijk kunnen we deze week weer gaan vissen, het weer is in ieder geval goed volgens de voorspellingen...Hopelijk is de vangst het ook. Nu, de laatste vis dag hebben we niet zo enorm veel gevangen, maar wat we vingen waren allemaal redelijk mooie vissen. Het was dan al leuk, mocht het nog iets meer bijten, dan is het ideaal. Van mij hoeft het niet dat de vis vecht om aan de haak te mogen hangen, regelmatig een beet en regelmatig een vis, is voor mij al een héérlijke dag.

Deze namiddag eens naar de koers kijken en ondertussen wat sudoku doen, heel rustig genieten van een echte ZON-dag, en ik wens voor u allen hetzelfde !

tot de naaste keer !

De pen is machtiger dan het zwaard...

In goed nederlands zou het eerder klinken als het Woord is sterker dan hetZwaard...Waarmee men wil beduiden dat je iemand veel makkelijker kunt kwetsen met een sneer dan met een petoatermeske....
Ik vind dat citaat niet correct. Ik denk dat dit alleen op normale mensen van toepassing is! Er zijn immers mensen die zo oliedom zijn, dat woorden er afrollen als water van de eenden...dat is één categorie. Veel gevaarlijker is de tweede categorie, dat zijn de politiekers ! Die zijn met alle woorden over hun persoontje content! Het mag een regelrechte belediging zijn, dat kan hen niet schelen, het belangrijkste is dat er van hen gepraat wordt. Goed of slecht, als ze in de aktualiteit komen, dan is dat winst! En ze hebben verdomme nog gelijk ook !!! Kijk naar de stemmen van een Van Rossem, en kijk straks maar eens naar De Decker ! Hoe meer ze hem betitelen als stomme kloot, hoe beter voor hem, hoe meer zijn naam bekend is, hoe meer kans dat het potlood zal stilhouden op zijn naam "van den diene heb ik al gehoord"...
Als je een politieker of een politieke partij wilt vermoorden, zwijg hem (hen) dood. Hoe minder ze in de mond of in het oor liggen hoe minder de "goe"-gemeente er op zal stemmen.
Het woord is dus niet scherper dan het zwaard, voor hen is het een goed ding, hoe het ook klinkt.
Ik weet een methode om veel meer stemmen te winnen dan ik zou mogen verwachten, ga met enkele van je vertrouwensmannen de nacht voor de kiezing al je borden bekladden en bezoedelen...Wedden dat je een heel pak stemmen krijgt van mensen die verontwaardigd zijn (Ik ken diene vent wel niet, maar dat moeten ze niet doen!)

Met dit bericht zal ik nu weten of er ook politiekers mijne blog lezen...

Vanmorgen zijn we, in heerlijk weer, naar de rommelmarkt geweest te Leupegem. Ik heb de markt niet helemaal gedaan, maar het was heerlijk wandelen en keuvelen in de zon, en er waren twee plaatsen (op het stuk dat ik deed) waar je wat kon zitten en uitrusten. Ik zag er Etienne en Micheline, ze zijn beiden absoluut niet goed! Etienne begint steeds meer evenwichtsproblemen te hebben (MS)en Micheline zit met ontstekingen op haar been, en nu is er iets met haar zicht ook, ze ziet dubbel... We kwamen ook Ivan tegen, de buur van tanteke, en zijn dochter...Ze waren ook aan 't markten. Gisteren zat ik nog bij hem, en kreeg ik nog een heel pak blauwbandgrondels mee.
Veel om te kopen was er niet...maar dat is ook niet van doen, het is gewoon leuk om eens op de markt te zijn. Toen ik nog gezond was ging ik ook graag naar de gewone markt te Oudenaarde. Nu doe ik dat niet meer, je kunt je auto niet kwijtraken op een haalbare afstand, en dan is het niet meer te doen. Vanmorgen stond ik op minder dan 50 meter van de markt, op de wekelijkse markt moet je al heel veel geluk hebben om een plaatsje te vinden aan de schelde.
Vanavond is het nog lichting van de spaarkas, en daarna hopelijk beter slapen dan vannacht...
tot de volgende ?