't giet

Image by LodewijkB via FlickrHet is niet echt klaar in huis, daarvoor is het buiten veel te donker en bewolkt, en het regent niet, het giet ! Het zal wel aan onze ogen liggen, maar als je naar de dikke druppels kijkt, dan zie je geen druppels, maar strepen water, vandaar wellicht: het regent pijpenstelen...
We mogen niet klagen, we hebben al een zomer gehad, en hij moet nog beginnen.
Maar ja, we zouden geen Belgen zijn, als we nu al weer niet aan het sakkeren waren over de regen...
Ik denk dat de regen er eigenlijk nog steeds nodig is... Ik ben geen tuinier, dus hou ik mij niet onledig met het scheppen van putjes in de grond, maar ik denk dat de ondergrond nog steeds een pak regen kan verdragen... Het is lang heel droog geweest. Niet alleen omdat het zonnig weer was, maar ook omdat wij bijna maanden aan een stuk die droge oostenwind hebben gekend, die alle vocht uit de bodem zuigt.

Maar nu is het dus aan 't gieten, dikke stralen water uit een hemelse douchekop. Ze vallen bijna loodrecht naar beneden. Het wordt nog heviger omdat nu blijkbaar de dakgoot de hoeveelheid niet aan kan, en overstroomt... regen...

Water is een van de levensvoorwaarden voor zowat alle aardse leven. Zowat vier vijfden van onze aardkloot is bedekt met water, bron van alle leven... en we zijn duchtig bezig het in een ijltempo te vervuilen. De bron aan het vergiftigen.

Je vraagt je af hoe de mens het in zijn kop krijgt om zoiets te doen. Maar ja, er is zo veel water, dat het wel eindeloos lijkt, zeker in verhouding met het mensje, dus zal het wel geen kwaad kunnen... Dat is wat iedereen zegt, denkt en...doet... 't Zal niet op dat kleine beetje aankomen... Dat ze eerst eens naar die fabrieken kijken, dat ze eerst zelf eens...
En ondertussen vervuilen we voort. En wij doen het niet, of toch maar een heel miniem beetje, maar zien niet dat al die minieme beetjes een hele berg vormen.

Je moet eens gewoon een wandelingetje doen, en neem een grote handtas mee, raap alle zwerfvuil op en kijk eens hoe ver je komt vooraleer de zak vol is. Al die blikjes, stukken plastic en dergelijke zijn allemaal van die kleine dingen waarvan het echt niet erg is er ééntje weg te werpen... Gezien hoe vlug je een hele kabas bij elkaar hebt geraapt? Je bent echt nog niet ver van huis geraakt hé ??? Dat is exact wat we doen ! Ieder van ons vind het helemaal niet erg om een "kleinigheid" op de weg of in de straatkant te gooien, maar alles bij elkaar vormt dit een berg, een hoge brede berg, een bergmassief...
Met het water is het idem dito, je gebruikt in het toilet producten die je WC net maken, maar heel agressief zijn, je wast de schotels in een afwasmachine met heel giftige middelen en alles komt terecht in "het water" van deze wereld.
Grote industrieën zijn ontstaan om het water te zuiveren, maar als ze eens heel eerlijk zijn, dan moeten ze toegeven dat ze niet alle scheikunde uit het water weg krijgen... Zo blijven de hormonen van de pil onder meer voor het grootste gedeelte in ons drinkwater zitten. Is dit een van de redenen waardoor kinderen steeds vlugger puberen ?

Water is de levensbron, en als dat vergiftigt, dan rest er nog heel weinig om heel de boel in de soep te doen draaien. Denk niet te licht over al die blikjes en stukken plastic in de graskant, ook die komen uiteindelijk in de grote kringloop terecht.

Als je eens heel diep door denkt, dan vraag je je zelf af of al die "welvaart" eigenlijk niet de dood is ...
Dood voor gans de wereld.
Och nee, de wereld zal door die afval heus niet vergaan. Wij zullen vergaan en wellicht het meeste leven met ons... en op de bijna dode wereld zullen wellicht nieuwe levensvormen ontstaan, en wie weet, wie weet ontstaat er dan een of andere kakkerlak  met verstand of wat daar moet voor doorgaan... De kakkerlak die kan denken, die verbanden legt zal het onbegrijpelijke wellicht onderbrengen onder wat wij God noemen, en zijn god zal op een kakkerlak lijken herkenbaar, en iet of wat begrijpelijk voor het kleine kakkerlakkenverstand.
En stap voor stap zullen ze hun levensstandaard omhoog brengen, zullen ze aan landbouw gaan doen, en gestoord door de andere insecten, zullen ze die de oorlog verklaren, en zoeken naar middelen om die kwijt te raken. Gif ! Daar lukt het mee, en ook zij zullen weer hun wereld vernietigen op hun beurt, en nu en dan zal de wereld een lachkramp krijgen met die domme kakkerlakken, en die zullen schrikken van de grote aardbevingen...
Ik vraag me af of de dinosaurussen vroeger ...

Ach ik fantaseer, maar je snapt het plaatje wel, we zijn echt bezig in ijltempo onze wereld naar de Filistijnen te helpen...
Onze wereld, ons leefmilieu, dat ding waar de wereld op zich geen behoefte aan heeft.

Het einde der tijden... Wij zijn het zelf die de klok steeds sneller doen lopen...

tot de volgende ?

De bril van Mahatma Ghandi

In Ashram is de bril van Ghandi gestolen uit het museum. Het museum telt jaarlijks zo'n slordige 300.000 bezoekers, allemaal voor Ghandi..
De bril is een waardevol item, want er is reeds eerder een bril van Ghandi geveild in New York, voor ongeveer 18 miljoen dollar....
(blijkbaar moet Ghandi dus op zijn minst twee van die gekke ziekenkasbrilletjes hebben gehad.)

Zo'n ziekenkasbrilletje is zowat het goedkoopste model bril die er is.
Maar blijkbaar is het goedkope brilletje plots heel wat meer waard, omdat het ooit op de neus prijkte van Mahatma...
We hebben hier in feite te maken met twee zaken: verzamelgekte en heldenverering.

Verzamelgekte... De meeste mensen leiden er op een of andere manier aan, de een spaart postzegels, da andere van die souvenirlepeltjes, en iemand is pas gelukkig als hij nog een beeldje van een kattepoes kan toevoegen aan zijn collectie, en zelf verzamel ik wandelstokken... Maar als ik het heb over verzamelgekte, dan heb ik het over de mensen die absurde bedragen gaan neertellen om hun verzameling compleet (completer?) te maken. Je vind ze overal, van wandelstokken ken ik wat, en ik zie er soms voor absurde prijzen, prijzen die nooit de waarde van een wandelstok op zich kunnen verrechtvaardigen. Ik hoorde ooit rechtstreeks van een verzamelaar dat hij er eentje op de kop had kunnen tikken voor 200.000 oude Belgische frankskes (zo'n 5.000 euro)... Ik mag zo'n wandelstok duizend keer zien liggen, prachtig vinden, maar zo gek ben ik niet en zal ik nooit worden.
Misschien was die man stinkend rijk, en was die 200.000 Fr voor hem maar een peulschilletje, maar dan nog zou ik dat niet kopen. Ik vind dat er altijd een zekere logische waarde moet blijven bestaan. Een wandelstok is en blijft een wandelstok.
Voor wie kunstwerken verzamelt geldt die norm niet of veel minder. Daar is immers geen prijs op te plakken, en is er geen echte logica. Alhoewel, mocht ik kunstwerken kopen, ik denk dat ik ze zou kopen zoals ik een flesje wijn koop... Als ik een lekker wijntje ontdek, dan hoeft dat niet duur of exclusief te zijn, het moet mijn smaak zijn. Met kunst zou ik wellicht ook kijken naar de dingen die mij bevallen, niet naar de naam van de kunstenaar.
Maar dat bewijst alleen maar dat je op meerdere manieren kunt verzamelen, maar op zich blijft het gek. Als ik vertel dat ik meer dan honderd wandelstokken heb staan, dan zijn er heel veel mensen waar bij ik in de blik iets zie, wat helemaal niet lovend voor mij is... (Zelfs al is de man in kwestie een verzamelaar van olifantjes, dat vind hij dan weer niet gek...)
Maar eerlijk, het is gek. Die honderd wandelstokken staan daar meestal maar te staan, en de olifantjes van de man doen exact hetzelfde. Mijn wandelstokken zijn dan op zich nog iets minder gek, want ik kan met de meesten ook daadwerkelijk eens gaan stappen, en heb er dus ook nog een "praktisch nut" van.  (Ik kan niet met alle stokken daadwerkelijk gaan stappen, er zijn er die te klein zijn, die te veel versieringen hebben en daardoor niet stevig genoeg meer zijn, anderen zijn in feite verboden wapens, en daar mag je de straat niet mee op) Maar hoe dan ook, een verzamelaar is de facto een beetje gestoord. Ik dus ook, en met mij de dikke meerderheid der mensheid... vermoed ik.
Ik kan dus best wel fier zijn op mijn verzameling, maar op het verzamelen ben ik niet fier.

Het tweede aspect: De heldenverering.
(ik zou hier bijna net zo goed hebben kunnen schrijven heiligenverering, want in se is dat heel, heel dichte familie van elkaar...)
Als we ergens in een oud sigarenkistje nog het oude uurwerk hebben liggen van opa zaliger, dan is dat in feite een herinnering, maar ook een beetje een verering van de figuur van opa zaliger... Het was een toffe man, ik heb er goede herinneringen aan, en hij was wijs en heel verdraagzaam voor ons als jonge spruiten...
Daar is niks mis mee...
Maar als we dat gaan verheffen tot een soort cultus op zich, dan lijkt het plots niet meer helemaal koosjer...
Stel, je bent een heel erge fan van Elvis Presley, en je hebt een foto met zijn handtekening op, dan koester je dat als een relikwie... Bijna echt zo als in de kerk waar mensen op de knieën gaan voor een splinter van het kruis van de Heer. (Ik las eens dat er splinters genoeg ronddwalen in kerken en kerkgemeenschappen om minsten drie kruisen mee te maken). Of een relikwie van een of andere heilige... Ik heb er nog enkele liggen op zolder... Ik had een oude groottante, van wie ik niet alleen de leesboeken erfde, maar ook een hele stapel heiligenlevens en een pak missaals en breviers en dergelijke. In die missaals werden vroeger godsvruchtige prentjes gestopt als bladwijzer, ook wel wat oude begrafenisprentjes, en herinneringen aan eerste en plechtige communie's van verre nichtjes en neefjes... Bij die Oude groottante zaten die dingen ook in de kerkboeken, met hele pakken heb ik ze gevonden, en sommige zijn heel oud en heel mooi (zelfs op perkament), en enkele er van zijn bekleed met "echte" relikwieën van heiligen... Voor verzamelaars wellicht het nec plus ultra...

Maar ik vind het een beetje bizar. Eerst en vooral, ik geloof niet zo in die heiligverklaringen, ik geloof wel in heilige mensen, en ik meen dat de meeste moeders al daar bij horen, want je moet wel een heilige zijn om kinderen op te voeden... Maar eerlijk, ik vind de handtekening van Elvis niet gekker dan een miniem stukje van het kleed van de H. Rita.... en ik hecht aan beid heel weinig belang.
Ik kan en mag dan heel grote bewondering hebben voor Mahatma Ghandi, ik kan mij niet inbeelden dat ik hier een glazen kastje zou gaan posteren met de bril van Ghandi er in, als pronkstuk van mijn woning. Ghandi was, bij zijn leven, een groot mens, en wellicht zelfs een heilige, maar een stuk van zijn kleed hoef ik echt niet te hebben, zelfs niet zijn wandelstok, want dat was een gewone stok, zo van de boom. Niks om te bekijken. Hoogstens een verzamelstuk, op voorwaarde dat er een echtheidscertificaat bij zou zijn, want je kunt zo'n stok van zowat iedere boom snijden... En dan nog, dan heb je geen wandelstokverzamelings item, maar een reliek van Ghandi...
Kortom, ik vind het bijhouden van relieken, of het nu van zangers of heiligen is, maar een gek ding, gebaseerd op een soort heldenverering... en helden ???  Daar heb ik mijn mening over...
Als iemand heel goed en secuur tegen een bal kan trappen, dan wordt hij wellicht een voetbalheld
Als iemand snel kan lopen, dan wordt hij misschien een atletiek-held, of krijgt hij minder slaag dan de anderen omdat hij beter de kletsen kan ontlopen...
en als iemand heel vlug kan fietsen, dan wordt hij een wielergod, of belandt hij in een bocht tegen een muurtje en is hij wijlen wielervedette...
Dan vind ik een figuur als Ghandi van veel hoger statuut dan die voetballer of wielrenner... Hij deed iets voor zijn volk, om hen wat meer eigenwaarde te geven, en een gevoel van bevrijding, zonder geweld te gebruiken.
Maar zelfs dan, hij is niet meer, ik kan hoogstens nog over hem lezen, of de film bekijken over zijn leven. En bewondering hebben voor wat hij in die moeilijke omstandigheden verwezenlijkte, maar of ik nu al dan niet een brilletje van helm heb, of een soortgelijk brilletje op mijn neus zou zetten... dat brengt hem niet terug, en maakt van mij geen held.
Nee, ik hou niet zo van die vedetten- of heiligenverering...
Zelfs niet om ze dagdagelijks als voorbeeld te stellen... Want ik ben hem niet, en ik kan hem nooit zijn. Ik moet gewoon proberen om mijn eigen zichzelven te zijn, dat is al moeilijk genoeg... Want kijk maar eens diep in je zelf, hoe dikwijls je in je eigen dagdagelijkse leven een rol speelt in plaats van gewoon je eigen ik te zijn???

We kunnen dus best al eens beginnen met de helden- en/of heiligenverering aan de kant te zwieren, en onszelf te zijn, zo goed mogelijk en zo goed zijn als we kunnen...

tot de volgende ?

Invloed

Image via WikipediaOp een van de piepkleine twitter-berichtjes van Wikileaks las dat de computer de wereld regeert, ik interpreteer dat als beïnvloedt...
Het gaat hem over de huidige revoluties in het Arabische gebied (het is m.i. iets meer dan de Maghreb).
En ik moet toegeven dat de peecee en de laptop en co wel degelijk een belangrijke rol spelen in deze revolutie. Daar in heel wat gebieden geen journalisten meer toegelaten zijn, moeten wij het stellen met door gemailde beelden van de revolutie, van de betogingen en van de slachtoffers. Ook al is dit een medium dat niet geheel en al controleerbaar is, geeft het ons toch wel indrukken van de werkelijkheid, en doet het de buitenlandse druk op het gebeuren toenemen.
Maar er is meer...
Door dit nieuwe fenomeen verdwijnt zowat de censuur...
( Ik weet het wel, niet volledig, maar toch)
Maar het effect lijkt mij een stap in de richting van de "beschaving".
Ik schreef reeds eerder dat we, in de huidige wereld ook Winston Churchill en Roosevelt en Eisenhower wellicht als oorlogsmisdadigers zouden bekijken, gezien de vele burgerdoelwitten die gebombardeerd werden (hele steden, en denk ook maar eens aan de eerste atoombommen)...
Onder druk van de publieke opinie wordt nu alles op alles gezet om zo weinig mogelijk burgers te treffen, Qadhafi maakt daar gebruik van en toont dagdagelijks burgerslachtoffers, zelfs als de dokters ons toefluisteren dat het eigenlijk verkeersslachtoffers zijn.
Maar er is dus onder druk van het verspreiden van beelden, via computer, gsm en dergelijke, wel degelijk een nieuw gegeven in het oorlogsgebeuren.

Wat is nu eigenlijk het nieuwe ?
De berichtgeving gebeurt nu door gewone burgers. En dat is het. Het is niet meer nieuws zoals ons dat wordt voorgekauwd door de eindredacteuren van de ons gekende media, en die hoe dan ook, toch altijd een beetje de lijn van het bewind volgen waar ze uitzenden... Nee, het is ongecensureerd, en het blijft zo, omdat het door de grote massa controleerbaar is en blijft via youtube, facebook en andere lijnen waar iedereen de beelden kan bekijken. De officiële media kunnen het zich niet echt meer permitteren om het voorgekauwde vooizeke te zingen, ze weten net zo goed als u en ik, dat ze telkens weer controleerbaar zijn door de echte beelden die op het internet ronddwalen.

Ook al wordt internet wel eens volledig platgelegd in bepaalde landen, we zien dat de beelden toch doorsijpelen. Niet meer zo massaal, maar toch. Wellicht niet meer zo massaal omdat de meesten mensen maar gewone computeraars zijn, zoals ik ben, die geen kaas hebben gegeten van technologische hoogstandjes in de computerkunde...

Maar weet je wat mij daarin treft ? Dat, als de druk van de gewone man niet meer echt kan tegengehouden worden, de kijk op het oorlogsgebeuren drastisch verandert ! De gewone mens aanvaardt geen oorlog. En wat de "leider" daar staat te brallen, de massa volgt hem niet. De man in de straat zal desgevallend in opdracht nog wel leuzen schreeuwen, maar zit 's avonds zijn beelden van het echte gebeuren door te zenden.
Met andere woorden, we kunnen veilig veronderstellen, dat de militairen ook maar werken "in opdracht", en dat heel het oorlogsgebeuren eigenlijk de wil is van enkelingen, machtswellustelingen, politici...

Misschien reageer je wel met " Ja maar, je land verdedigen tegen de agressor..."...
Laat ons nu eens de voorlopig laatste wereldoorlog bekijken... Durf jij, nadat de oorlog was beslecht, stellen dat er geen verdeling is gebeurd van de buit ? Dat het alleen verdedigen was  ? Nee, hé ? Nee, dus is het net zoals de oorlog van de agressor, gewoon geëscaleerd in agressie, in veroveren, en vooral: in verhogen van de macht, de invloed...

Maar ook hier was de gewone man in de straat geen preneur van het geweld, de agressie. Enkele uitzonderingen niet te na gesproken, maar ook in vredestijd zijn er agressievelingen, zijn er mensen die op hun manier een stukje macht willen grijpen. En we zijn weer aan "De Macht"...

Wat is het toch die de mens zo gek maakt op macht ? Het is een zo'n sterk gegeven, dat het bijna niet anders kan, of het zit op een of andere manier ingebakken in het menszijn. Het moet bijna zeker een stukje zijn van onze natuur. Als we over het muurtje kijken naar onze dichtste "familie", de apen, dan zien wij daar maar een element van, de strijd om de heersende man te zijn, met alleenrecht op voortplanting, en meteen ook recht hebben op de beste beetjes, maar vooral het doorgeven van de genen. Maar de drijfveer voor de macht is dus terug te brengen tot het doorgeven (behouden) van de genen. Bij sommige dieren worden zelfs de jongen van de voorganger gedood, om die genen te verwijderen, en de vrouwtjes vlugger bereid te vinden om te paren. Dat is dus een heel sterke drijfveer.
Bij de mens is het verspreiden en behoud van de genen niet meer alleen zaligmakend. De drijfveer is nu veeleer de macht op zich. Maar wellicht is het dus gegroeid uit die behoefte om jou zaad te laten primeren boven al de anderen. (Wellicht is een ander restantje het feit dat de vrouw moest veilig thuisblijven en de man het werk, de jacht buitenhuis deed, waar wellicht ook nog wel een bijkomende kans kwam op de genen door te geven, op kosten van een ander ???)

Maar wij, mensen, die er ons zo sterk op voorstaan dat wij de natuur beheersen, dat we veel meer zijn dan een natuurlijke ontwikkeling, kunnen dus die drijfveer niet overwinnen???
Of, met andere woorden, dictators, machtswellustelingen, politici... zijn mensen die dus het zo geroemde "menszijn" het minst beheersen. Het gewone mensjesvolk is daar veel beter in.
Toch iets om over na te denken...
en vooral om in je zelf te grinniken als je weer van die strebertjes over het scherm ziet en hoort wauwelen....

tot de volgende ?

35,3 %...

Image by smiling_da_vinci via FlickrSlechts 35.3 % van de ondernemers is een vrouw. Dit stellen de vrouwen van CD&V vast, en dat vinden ze veel te weinig...
Ik heb een slecht karakter, en vraag me dan onmiddellijk af of de dames ook eens becijferd hebben hoeveel procent van de vrouwen er moeder zijn... Ik heb immers de indruk dat dit aantal ernstig aan het dalen is... Carrièrevrouwen kiezen steeds vaker voor hun loopbaan en vermijden het moederschap als hinderend element.
En daar heb ik dan bedenkingen bij.
een heleboel
en hoe langer ik er over nadenk, hoe meer...

Maar ik durf er niet op doorgaan, want sommige van mijn opmerkingen zouden zeker als archaïsch worden bestempeld, vrouwen zijn nu immers baas in eigen buik.  Met de uitvinding van de vruchtbaarheidspil is het perfect mogelijk zwangerschappen te vermijden. Ik weet het, het klinkt een beetje gek, maar de pil is -echt waar- ontwikkeld om de vruchtbaarheid te bevorderen...dus om kindjes te krijgen.

Op zich is dit een prachtig ding! De tijd dat de vrouw ieder jaar weer een kleine op de wereld zette is (hier althans) daarmee vermeden. Dit is een goede zaak, de vrouwen zijn niet meer versleten en uitgeput voor hun tijd, en de wereldbevolking is nu al veel te groot. Maar toch zie ik de vrouw nog steeds in de eerste plaats als moeder... Daar is gans haar lichaam op gebouwd, dat is de natuur. Door de betere geneeskunde en voeding is de kindersterfte hier quasi nihil, zodat het niet meer noodzakelijk is een heleboel kinderen op de wereld te zetten om er althans enkele van over te houden, maar toch is bij de mens, zoals bij ieder dier, de voortplanting de eerste ingebouwde wet.

Nu kun je natuurlijk gaan stellen, dat, als je de mogelijkheid hebt om het aantal kinderen netjes te plannen, je ook kunt kiezen voor 0, noppes, rien, nada... Maar de wet op de voortplanting in de natuur is er omwille van het behoud van de genen... dus is die nul niet natuurlijk. Daar zet je de reeks stop, en dat is tegen de regels van de natuur in. Het beperkte aantal kinderen is dat niet, daar door de betere voorzieningen, voeding, geneeskunde, ook met minder kinderen, de kans op de normale voortzetting van de genen blijft bestaan.

Maar ik heb nog meer tegen die 35.3 %... Ik heb iets tegen cijfertjes stellen.
Ik herinner me nog, van toen ik werkte, dat we moesten pogen om de verhoudingsgewijze aantallen vrouwen en aantallen jongeren weerspiegeld te zien in de besturen... Lovenswaardige gedachte, maar in de praktijk zelden haalbaar.
Stel, je hebt een bestaand bestuur van 10 mannen met een gemiddelde leeftijd van 50 jaar, dan is het al bijna ondoenbaar om daar jongeren bij te krijgen. De clash van de generaties houdt dit tegen. Idem dito voor de vrouwen. Het is helemaal niet makkelijk om een vrouw over te halen om daar op haar dooie akkertje te doen plaatsnemen bij een ploeg alleen maar mannen... Vooral de eerste exemplaren zijn héél moeilijk, maar er is meer...
De manier van leven is voortdurend in evolutie, en het maandelijks vergaderen is niet meer zo evident? In een ver verleden was dat een avond die de sleur doorbrak, iets anders, een gebeurtenis. Nu is het zo dat beide partners werken, dat dus beide partners ook instaan voor een deel van het huishoudelijke werk, dat de kinderen moeten geholpen worden, of minstens in de gaten worden gehouden, en gebeurtenissen, daar heb je de TV voor. Ook voor de pint bier hoeft het niet meer, want iedereen heeft gekoeld bier in huis.
Er is dus alleen de vergadering over, iets wat alleen boeit als je er ook echt in geïnteresseerd bent. Niks meer... alle bijhorigheden tellen niet meer mee.
Bovendien heb je ook een cultuur...
Je mag dat afzweren, maar het is er en het heeft zijn invloed.
Meisjes spelen met poppen, jongens met autootjes... heel hun leven lang heeft dit patroon invloed, en meisjes die ondernemer worden zijn dus patroon-doorbrekend.
En dan vind ik persoonlijk die 35.3 % héél hoog !
Veel hoger dan ik verwachtte.

Maar ja, er zijn iets meer vrouwen dan mannen in onze westerse wereld, dus zouden er ook iets meer dan 50 % moeten zijn... Makkelijk rekenwerk, maar zonder rekening te houden met een heleboel dingen buiten nuchtere cijfertjes...

De wereld is voortdurend in evolutie, de manier van leven dus ook... En de bevindingen die ik hier vaststel zijn misschien weer heel anders binnen een paar generaties. Dat is goed. Dat is de normale gang van het leven. Als ik de veranderingen van nu zie, voel ik me wat onwennig, maar de generatie die nu aan het opgroeien is zal wellicht even onwennig aankijken tegen de generatie die ze vanuit hun oude dag overschouwen...

Wellicht zijn we dan geneigd te stellen dat het in onze tijd beter was. Ik weet echter niet of dit wel echt zo is. Voor ons lijkt het zo, omdat wij alles bekijken tegenover de regels die geldig waren in onze wereld, en wij willen die regels handhaven in het nieuwe wereldspel... Ik kan alleen zeggen dat het nu anders is. Wellicht niet beter, niet slechter, maar anders.
Jonge mensen van nu leven volgens de regels van nu
en zullen even onwennig kijken naar de regels van de komende generaties.

Jonge mensen zijn globaal gezien niet slechter dan wij waren, hebben niet minder inzet, maar ze vullen het anders in.

Ik snap ze niet altijd, maar ook dat is wederkerig...
Wellicht is dat het moeilijke aan opvoeden? Wij worden opgevoed op een speelveld met strikte regeltjes, onze kinderen komen er, wij geven de regeltjes door, maar zien niet dat onze kinderen op een heel ander speelveld zitten... Speel maar Mens erger je niet op een ganzenbord....

djudedju

tot de volgende ?

Pinksteren

Image via WikipediaGelovigen gedenken vandaag het feit dat de H. Geest nederdaalde over de leerlingen van Kristus... Die meteen vervuld waren van verstand...
Laat ons bidden dat die Geest nog eens komt, hier in ons eigen Belgiekske, op de hoofden van de politici...
Maar ik vrees dat de Geest er ook geen doen aan ziet...
Maar allee, op Sinksen geen gezaag ! Aan allen wens ik een zalige feestdag toe ! En voor wie gelovig is, moge de Geest over ons allen nederdalen en ons begiftigen met een tikkeltje gezond verstand...

Och ja, ook aan alle collegae een hartelijk proficiat ! Nee, ik heb het niet over mijn werk, maar over de vaders...
Niet voor het feit dat ze vader geworden zijn, maar voor het feit dat ze hun best doen om hun kinderen goed op te voeden... enfin, de meesten toch...

Vaderdag, ook al een van die feestdagen die wellicht alleen uit commercieel oogpunt telkenjare weer op alle winkelramen aangekondigd worden... Niet dat ik het de vaders niet gun, maar moet dat gevierd worden??? Het is maar een heel gewoon iets, iets wat je in heel de natuur ziet, en bij heel wat diersoorten heeft de vader na de daad helemaal niets meer van doen met de opvoeding. Blijkbaar kan het dus ook zonder ??? Ik wil maar zeggen, we moeten ons zelf niet zo hoog inschatten, we zijn maar een klein stukje in het geheel.

Maar vandaag gaan we toch eens iets speciaals doen, niet omwille van vaderdag, maar zo maar, gewoon omdat we eens willen genieten, gewoon een keer gek doen... We gaan naar Bonsecours naar de rommelmarkt, en nadien gaan we eens eten, als het lukt bij de Algerijn (of welke Maghreb nationaliteit de man ook heeft), een lekker couscous gaan eten... En niet zo maar, nee couscous royale, een koningsmaal (?)...

In de laatste weken heb ik voor het eerst granaatappels gegeten. Ik kende de vrucht wel, maar at het nog nooit. Nu heb ik dat ook eens geproefd, en laat me toe het te zeggen, ik vind het heerlijk. De basis van Grenadine is veel beter dan zijn limonade. Er liggen regelmatig in de winkel vruchten die ik zelfs niet ken, laat staan dat ik ze al proefde... En nu en dan sta ik daar dan voor, te dromen, hoe zouden die dingen smaken???
Heb je dat ook ?
En nu en dan koopt ik, heel wantrouwig, één stuk van dat vreemde dinges... en heel wat van die dingen worden dan wel eens terug gekocht, maar nog veel meer nooit meer... Smaken, dat is immers iets wat je in je jeugd moet leren... Je moet de dingen leren eten, en op mijn leeftijd sta ik nog wel open voor het proeven, maar ik investeer niet meer in leren eten...
Maar iedere keer weer ben ik verwonderd over al dat nieuwe, dat helemaal niet nieuw is, maar hier eigenlijk niet thuishoort. Het nieuwe is dat het nu ook hier te koop is. De wereld is klein geworden, en al de vruchten van heel de wereld lijken hier naar toe te komen, naar het rijke westen, die het zich kan permitteren veel geld uit te geven voor het nutten van vreemde dingen, veelal niet omdat ze het lekker vinden, maar vooral omdat het duur, exotisch, vreemd is... En iedere keer weer sta ik dan met die vrucht in mijn handen, verbaasd over de prijs, en me afvragend wat de boer van ginder ver weg maar kreeg voor zijn werk, en hoeveel van de kostprijs eigenlijk vervoerskosten zijn... en welke vervuiling die vrucht heeft veroorzaakt voor hij op je bord ligt...

We zijn eigenlijk verwend dat het niet mooi meer is, en we vinden alles zo normaal, zo vanzelfsprekend, ons niets meer afvragend, zonder verwondering door een wondere wereld stappend...
't Zal wel aan mij liggen zeker, en aan mijn domme bedenkingen en domme vragen???
He jij ook al eens gedacht aan die vluchteling, die uit een of ander ver hongerland hier terecht komt, en voor de eerste keer in een groot warenhuis rondloopt... Bergen eten ziet liggen, massa's kleren, schoenen en een heleboel dingen waarvan hij niet eens weet waarvoor het dient...
wij zijn gek...

tot de volgende ?

Het niets verjaart vandaag...

Image by Peter Forret via FlickrJe zou er warempel nihilist door worden, je geloof in de mens en de alles er bij verliezen. We zijn nu al een jaar voorbij de verkiezing, en er is nog steeds niets gebeurd. Oh, ik weet wel, er is al heel veel gebeurd, veel geblaat en heel weinig wol... Veel gekef van politieke schoothondjes van allerlei kleur en pluimage (Alleen in de politiek vind je "schoothondjes" met kippenpluimen, zelfs in de vorm van "pruiken", makkelijk om van kleur te wisselen).
In den beginne (zo staat het in het evangelie) geloofden de mensen nog dat er wel een paar politici zouden zijn die nog goede bedoelingen hadden, en er wellicht zouden in slagen de rest mee te trekken en althans de schijn van een regering zouden weten te scheppen, maar zelfs dat lukt niet meer... zelfs de schijn is op.
Alleen de duisternis rest.
En zie nu eens, kijk eens goed !!!
In 't donker zijn alle politici grauw.
Maar ze zijn al zo dikwijls van kleur gewisseld, zijn zo gewoon aan het andere uitzicht van hun collegae politici, dat ze het niet eens opmerken. Het zou nochtans een oplossing kunnen bieden, vergeet de kleur, we zien ze toch niet meer, en laat ons samen... Maar samen is een woord dat "verboten" is in de hogere Belgische Politieke Wetenschap.
En toch...
Toch heb ik grote bewondering voor deze lui.
Echt, ik meen het...
Het zijn echte virtuozen, kunstenaars van  het ijle woord, van de lege verpakking, van de zeepbel... Zeepbellen met prachtige kleuren die echter heel gauw hun kleur verliezen, poreus worden en zonder lawaai ineen klappen, in het niets...
Je hebt heel even een Wauw-gevoel, maar voor je het kunt uiten, is de zeepbel al weer weg.
Slechts één kunstenaar blijft overeind...
Evenzeer een woordkunstenaar, blijkbaar onuitputtelijk, met een groet spiritualiteit weet onze vorst, onze Albèèèèèrt,  steeds meer en steeds gekkere titels en namen te verzinnen voor wat eigenlijk gewoon formateur zou moeten heten, maar het nooit is en nooit meer zal zijn, omdat formateur ergens in zich het woord former, vormen heeft... en er wordt niets gevormd, alleen geblazen, hoog van de toren, grote zeepbellen, onzichtbaar bijna van op de grond, van bij de gewone mens, maar die moeten het ook niet zien... het is toch maar een scheet in een fles, je ziet niets, je hoort amper iets, maar het stinkt wel... naar zelfgewin en machtswellust.

Ik ben nu al door 2/3 van l' Histoire de la Wallonie, en weet je, mijn begrip voor de Walen groeit...  Ik keur het niet goed, net zo min als ik de Vlamingen goedkeur als ze niet streven naar gelijkheid maar naar macht... Maar het is goed ook eens de anderen echt aan het woord te laten, ook hun grieven te kennen, ook hun visie te evalueren, en dat te proberen te doen niet van uit een Vlaams gevoel, maar vanuit een gevoel van eerlijkheid, neutraliteit. Wellicht dus door een volmaakte buitenstaander, die noch voor de een, noch voor de ander sympathieën heeft.

Maar ja, dan schakel je sowieso de politici uit... ontneem je hen dat heerlijke gevoel van macht die hen verblind en hen de werkelijkheid doet vergeten...
Hopeloos dus...
zoals heel de Belgische politiek...
djudedju...

Ander en beter nieuws ! Als Belgacom-TV-kijker hoor ik tot mijn groot genoegen dat ze eindelijk dat stomme voetbalcontract zijn kwijt geraakt, en kan ik hopen op uitzendingen van minder onzinnige dingen dan 22 man die achter één bal aanlopen, en als ze hem hebben weer weg stampen. Ik weet wel, ik zal in de minderheid zijn, naar het schijnt zijn er véél mensen die van voetbal houden, maar ik hou er niet van, en dus ben ik content, tevreden, gelukkig. Ik hoop alleen dat ze dat nu niet gaan invullen door andere "sporten". Ik zet bewust het woord "sport" tussen aanhalingstekens, want iets waar je voor betaald wordt kan geen sport zijn, maar is een beroep of op zijn minst een bij-job. Als ik hoor en lees wat ze er voor beuren, dan rijst mijn haardos (nu ja, wat er van rest) mij ten berge... En ik vermoed dat dit ten berge rijzen de kaalslag van mijn schedel verhaast...

Nee, geef ons nu maar wat goede TV, zinnige programma's, wat humor, wat spanning, wat wetenschap, wat milieubewustheid, wat sociale inzet... en dergelijke meer, maar hou de "vedetten" van ons scherm, oh Heer....

Wie nu en dan naar "Blokken" kijkt, zal Crabbé al menig keer hebben horen vragen aan een of andere deelnemer die niet van voetbal houdt, of je zo wel kunt leven... Iedere keer erger ik me dan een beetje... Ja meneer Crabbé, je kunt heel goed leven zonder voetbal, je kunt het, bij voorbeeld, invullen door liefde voor de mens en voor de natuur, je zou dan misschien ook de namen kennen van dieren en planten, en dát niet bestempelen als idiote vragen... Persoonlijk vind ik vragen over voetbal pas stom, maar daar ik niet onbeleefd ben, zou ik je dat nooit verwijten... Daar verschillen we dus in...
Ik heb ook veel minder kennis en veel minder interesse voor de wetenschap waar ieder café ligt, hangt of staat in Vlaanderen, daar verschillen we ook in...
Maar ondanks al die dingen hou ik wel van het programma Blokken, al zou het wellicht winnen met een iets of wat neutralere quizmaster....
(Dus ben ik geen kandidaat, want ik ben niet "neutraal" tegenover wat men "sport" blijft noemen....)

tot de volgende ?

Hangouderen ?

Image via WikipediaIn Bredene (Kustgemeente) heeft de gemeente een totaal alcoholverbod uitgevaardigd op een bepaald plein, omdat er te veel last is met hangouderen.
Hangouderen?
Hangjongeren, dat ken ik... Maar de oudjes van Bredene komen dagelijks zich straal bezuipen op het bewuste plein, brengen zelf hun drank mee uit de nachtwinkel, en vallen de toevallige passanten lastig, maken nachtlawaai...Kortom, net wat we steeds horen over jongeren, maar nu gaat het over oudjes...
Misschien wat oude lui die zich jong willen voelen ?
Of ... een beetje kinds ?

Kijk, ik vond dat een zo'n bizar verhaal, dat ik even keek op de kalender, nee, geen 1 april...

Ooit las ik dat een gemeente op de hoeken waar hangjongeren bleken te hangen, men een bijna onhoorbaar geluid uitzond, waardoor geen mens het lang uithield op die plaats. Wellicht is dat met die oudjes niet van toepassing, aan die leeftijd zijn er heel wat die minder horen. Het zou misschien zinniger zijn een stoorzender te plaatsen die de gehoorapparaten doet piepen en kraken?

En dat alcoholverbod ? Ook al zoiets... Als de hangoudere (wat een woord) niet meer mag drinken op het plein, dan drinkt hij maar om het hoekje, en wandelt bezopen naar het plein... Het enige voordeel is dat hij om op "peil" te blijven telkens toch even het plein moet verlaten. Oef, om het half uur een drankpauze ... ?

Genoeg gelachen... De vraag is wat mensen, of het nu hangjongeren of hangouderen zijn, er in vinden zich straal te bezuipen, en wat er zo leuk is aan andere mensen ambeteren ????  Het lijkt wel een teken des tijds dat mensen elkaar het leven zuur maken. Terwijl het zo makkelijk is om vriendelijk te zijn voor elkaar, glimlachend door het leven te gaan... Och, ik weet het wel, iedereen heeft al eens een kwaad moment, maar bij die hangdingen gaat het hem niet over een kwaad moment, het gaat over de lol die er aan is om mensen lastig te vallen...

ik snap het niet... maar dat zal wel aan mij liggen zeker ?

Kijk, vanmorgen heb ik haast je, haast je nog een kleindochter naar de school moeten voeren, de belbus kwam maar niet af... Toen ik terug was, belde ik naar De Lijn, om te melden dat de bus niet was gekomen. Bleek dat er een foutje was gebeurd, en dat men het niet genoteerd had dat ze iedere dag met de belbus mee zou gaan. De dame was toevallig ook de dame met wie ik de afspraak had gemaakt, en ze herinnerde zich mijn vraag. Ze wist ook niet hoe of wat er misgelopen was, maar het is nu rechtgezet. Ik zou mij hebben kunnen kwaad maken, omdat er een fout is gemaakt, maar nu heeft de dame het foutje rechtgezet, en is alles geregeld, voel ik me weer goed, voelt de dame zich nog goed, en was ik boos geweest zou ik geen ander resultaat hebben gehad, alleen... ik zou er zelf geen deugd van hebben, mijn bloeddruk zou de hoogte in zijn gejaagd, de dame zou al van 's morgens vroeg afgeblaft zijn en heel de dag zou voor haar verpest zijn...om uiteindelijk net hetzelfde te bekomen: rechtzetting van het foutje... Als het niet nodig is, maak je dan niet kwaad, het doet je zelf en de anderen geen goed, en er verandert niets door.
Het kan allemaal zo simpel zijn...
... en een vriendelijk woord doet meer wonderen dan boosheid.

Nee, ik ben geen heilige, en ik zondig zelf ook wel eens tegen dit advies... Maar iedere keer weer zit ik nadien met dat wrange gevoel, en weet ik dat het anders en beter kan. Dus poog ik ook mezelf daar in op te voeden, nu nog steeds, ook al ben ik al zo oud... Je zelf opvoeden is immers een levenswerk, tot je laatste hap lucht...

En het lukt, ik luk er steeds meer in me kalm en vriendelijk te houden, het rendeert immers. Dus als je het niet doet uit aangeboren vriendelijkheid, doe het dan doelbewust tot je eigen profijt en tot profijt van de andere partij, of is het je eigenlijk er om te doen die te treffen en die zijn/haar dag te vergallen??? Vergeet dan niet dat je jezelf ook straft met hoge bloeddruk en een vergalde dag, want wraak is niet zoet, maar bitter, heel bitter...

Mijn eerste daglelies bloeien al, een zalmkleurige en een citroengele, en er staan er nog enkele van de nieuwe variëteiten op open komen... Eén dag maar staat de bloem er, maar geen gejammer, want morgen bloeit de volgende al weer. Een sterke makkelijke en heerlijke plant, daglelie ofte hemerocallis...

tot de volgende ? ( op de foto: busje komt zo, busje kom zoooo...)

Hackers

Image by FaceMePLS via FlickrGelezen: de iOS5 reeds binnen de 24 uur gekraakt.
En dit is slechts een voorbeeld.
De iOS5 is van Apple, maar je kunt dergelijke berichten lezen over zo wat alle OS (Operating System).

Eigenlijk is dat hetzelfde als iemand die een nieuw slot op zijn voordeur zet, en bij thuiskomst 's avonds zijn deur open vindt, met een laconiek briefje: deur gehackt binnen de 24 uur.
Want uiteindelijk is de OS het huis waarbinnen je heel het internet kunt bekijken en exploreren. En een of ander hacker vindt het je van het om te tonen dat het niet veilig is. Als we eerlijk zijn is er niets veilig. Als ze mijn slot van mijn voordeur niet open krijgen met een of ander hulpmiddeltje, dan kunnen ze het nog steeds openbreken met bruut geweld. En ik las dat het Amerikaans leger (en dus ook wellicht ondertussen alle anderen) een bom heeft die eerst penetreert, en dan pas echt volledig ontploft, om zeker te zijn dat zelfs de sterkste bunker niet meer veilig is.

Ik ben geen Apple-fan, het is volgens mij een duur systeem, en ik vind dat het internet moet open staan voor iedereen, ook voor de minder begoeden dezer wereld. (Oh wat klinkt dit heerlijk ouderwets en degelijk).
Maar daar gaat het niet over, het gaat hem over het feit, dat men inbreekt in andermans zaken. Ik heb al menige exposé gegeven over "eigendom", maar we leven nu eenmaal in een dergelijke wereld. Als we willen dat de maatschappij  blijft bestaan, blijft werken, dan moeten we de regels van deze maatschappij ook respecteren.
Eigendommen horen daar ook bij, en het doet er niet toe of het nu gaat over materiële of geestelijke eigendommen. (Ik vind het al erg dat je geestelijke eigendommen moet beschermen met patenten en daar nog eens voor moet betalen!).
Maar deze wereld lijkt wel steeds meer en meer de normen over boord te gooien. Er is geen eerbied meer voor de geestelijke eigendom, en hackers vinden het gewoon een prestatie te tonen dat zij het systeem van een ander kunnen "kraken". Idem dito met het verspreiden van virussen, spam en andere vormen van malware, die er op gericht zijn anderen schade te berokkenen, of gegevens te stelen, of adressen te verkopen aan malafide of andere handelaars...
Virussen maken en doelbewust verspreiden, dat is net hetzelfde als de banden van auto's willekeurig gaan lek steken met een mes of zoiets.
Michelin heeft nu, naar het schijnt, een band ontworpen die zichzelf herstelt, bedrijven verkopen je antivirus-programma's om je computer te beschermen.
Met andere woorden, de euvels komen zoveel voor, dat men zelfs een handeltje opzet om ze te "genezen". Bij het binnen krijgen van een virus denk je niet aan de dader van die euveldaad, maar kijk je hoe en met welk programma je je Peeceetje weer op orde krijgt. Met andere woorden, je vindt het normaal dat er zoiets kan gebeuren, het is deel van het systeem verworden.
Ik vind dit niet normaal !
Of men nu inbreekt in mijn huis, of in mijn peecee, of in mijn auto, dan is dat drie maal exact dezelfde vorm van misdaad. Het is inbreken. Schending van het eigendom van anderen.
Sommige virussen zijn zo erg, dat je heel je peecee opnieuw moet configureren, en dus al je gegevens kwijt bent, als je geen back up hebt gemaakt. Te vergelijken met een inbraak waarbij de dader ook nog eens brand sticht in je huis, en je alle souvenirs voor eeuwig kwijt bent, de fotootjes van je ouders zaliger, van je overleden kind... Tenzij je dubbels hebt bewaard in je bankkluis... Welk doorsnee mens maakt dubbels van zijn fotootjes ? Welk doorsnee computeraartje maakt telkens een back up ?

Bij inbraak in een huis is (tot heden toe...) de wereld verontwaardigd over deze feiten, bij een virus is dat al zo algemeen, dat het er bij hoort.
Nee, het hoort er niet bij !

Misschien zal deze blog wel aanleiding zijn voor een of andere held om nu specifiek een aanval te doen op mijn kwampjoetertje. Ik hoop van niet, er is ook weinig eer mee te halen, ik heb en ken al die gesofisticeerde dinges niet om me te beschermen... Ik hoop het ook niet echt nodig te hebben, ik hoop nog steeds dat de meeste mensen niet behoren tot de "inbrekers" of hackers...

Ik ben een van die onnozele mensen, die iedereen in eerste instantie aanzie als een eerlijk en goed mens, tot hij of zij het tegendeel heeft bewezen. Ik wil dat blijven volhouden, omdat ik wil blijven geloven in het goede, omdat ik anders moet geloven in de overheersing van het kwaad.

Er is al zoveel kwaad in en op deze wereld, zonder dat we bij voorbaat iedereen in dat vakje moeten gaan onderbrengen. Nee, ik hou van de mensen, ik hou van het goede, dus hou ik van de mens als zijnde een goed mens... Misschien ben ik naïef, misschien ... maar ik voel me er wel goed bij.
Het is immers veel leuker je omringd te weten van goede mensen, dan van mensen die je wantrouwt...

tot de volgende ?

De nieuwe regering...

Image by Judy ** via FlickrVolgens Reynders moet die er zijn voor half oktober, want dan moet de jaarlijkse regeringsverklaring gegeven worden door de eerste minister... 't Zal dan wel zeker ? Al gelooft er geen kat meer dat we nog ooit een regering krijgen op basis van de voorbije verkiezingen. De regering Leterme regeert nu van op een ligzetel, ze zijn onaantastbaar, kunnen niet meer vallen, want ze liggen (op de sofa)...
Niemand maakt zich nog echt druk, want steeds meer en meer zaken worden - door de noodzaak gedwongen (?????) - tot de bevoegdheid van de waarnemende, uittredende regering "waar"genomen. Hoeveel waars er in waarnemen zit is de vraag van 10 miljoen.
Je ziet niets meer in de pers, je hoort niets meer op de radio, je ziet en hoort niets meer op de TV... Wat Di Rupo aan het doen is, geen mens die het nog weet. Het interesseert ook geen mens meer. De politieke interesse van de Belg stond al op een laag pitje, nu vertoeft het in diepvriesomgeving.
Europa zit daar ook voor een stuk tussen ! Steeds meer zaken vallen onder de noemer Europa, en steeds meer moeten de nationale regering gewoon het Europese dictaat toepassen. Ze hebben in feit geen reden van bestaan meer. Of amper.
Van mij mogen ze meteen de landgrenzen volkomen uitgummen en als historisch curiosum nog gebruiken om er de studerende jeugd het leven mee zuur te maken.
Maar het kan nog niet, want de onderlinge en innerlijke verschillen zijn nog veels te groot ! Als man die binnenkort op pensioen gaat, kijk ik even over de grenzen (die al half uitgegumd zijn), en stel vast dat dit al een struikelblok is. Niet alleen de aanvangsleeftijd verschilt, maar ook de berekening en de manier van toekenning verschilt. En dat is zo met heel de sociale wetgeving; Vooreerst zou onvermijdelijk ons indexatiesysteem sneuvelen (gejuich op de liberale banken) en krijgen we hier homerische stakingen om onze verworvenheden te behouden (Op ! Vakbonden !!! Op ten strijd !)... Maar ach, wat betekenen die stakingen van dat kleine driehoekje, amper zichtbaar op de Europese kaart ?
Duitsland en Frankrijk die ons land vroeger als makkelijke doorgang hebben gebruikt, zouden blij zijn dat het maar daar is, laat ze daar maar vechten, dan hoeven wij het niet meer op die grond te doen. Engeland zou The Iron Lady zien grijzen van genoegen, en wij zouden hier doodbloeden in dit kleine verdomhoekje.
En net zoals lang geleden, toen Nederland hier de baas was, zou men wellicht pogen om de Europese wetten door te drukken in de lingua Franca, nu wellicht niet meer het Frans, maar het Engels... En vermits de jeugd nu toch al zo anglofiel is, en tegen het Frans ( de taal van de verfoeide Walen - ook al is dat niet echt waar...), zit de kans er dik in, dat het zachte Vlaams binnen enkele generaties verdwijnt. Kijk maar eens over de schreve, hoe vlug Frans Vlaanderen Frans geworden is door het onderwijs ééntalig Frans te maken, en alle wetgevingen en co in de officiële Franse taal te voeren, en er Franssprekende arbeidskrachten massaal in te voeren... De volksaard is er nog wel wat Vlaamser, maar ze zeggen het nu in het Frans. ( ze spreken er nu van Tchi... niet meer van Vlamsch)
En wellicht, binnen enkele generaties, weten ze niet eens meer wat Vlaams eigenlijk is...
Had er geen halve volksopstand geweest, hadden de Belgische wetten niet zo lomp geweest, dan was het hier ook al lang en breed Franssprekend, en was er geen Vlaamse ontvoogdingsstrijd... Maar ja, ze moesten zo nodig heel onderdrukkend gaan optreden en vernederend spreken en handelen... En nog steeds zitten we nu met een strijd die eigenlijk al lang beslecht moest zijn, niet bestaande, want het gaat allang niet meer over taalvrijheid, nee, nu gaat het over meer hebben dan de andere, of verwijten dat de ander meer heeft... een oeverloos gevecht... die dus ooit, wellicht binnenkort, in Europa alleen glimlachjes zal veroorzaken...
Ach, wat zitten we ons hier druk te maken...
straks gummen ze ons uit, met de landsgrenzen... Grenzen van wat eens, heel kunstmatig, door een onhandige kleuter wellicht ?, kronkelend en krinkelend over Europa werden gekribbeld, ingekleurd, en plots de kans gevend aan politici om MACHT te hebben.... Macht, het grootste onding, ooit uitgevonden.
Weet je, een van de grootste hinderpalen om tot een werkelijk verenigd Europa te komen, dat zijn de zelfde politici die het gevormd hebben... Ze hebben het niet gevormd om ooit de landen te vervangen, maar tot een bijkomend speelveld voor nog wat meer verdiensten, nog wat meer machtsfuncties. Het is echter uit hun handen ontgroeid, en nu zie je voor het eerst dat de landen tegen hun eigen creatie aan het twijfelen zijn... Niet dat het niet goed is, maar die bijkomende politieke postjes dreigen nu plots hun oorsprong te verloochenen, en alle macht aan zich te trekken... Zouden ze echt zo ver durven gaan hun roots te verloochenen en hun politieke basis naar de verdommenis te helpen ?
Ja !
Ja, want de macht zou veel groter zijn voor de Europeeërs...
en Macht...
dat is waar het hem over gaat.
Waarom zou je politieker worden, als er geen machtselement ware ???
Hoe was dat rijmpje ook weer ?
Omwille van het smeer, likt de kat de kandeleer... En macht, dat is het smeermiddel bij uitstek...

Tot de volgende ? (op de foto, Koning Willem I in de kou...)

La Wallonie...

Image via WikipediaEnige tijd geleden heb ik je verteld dat ik in Wallonië op een Waalse rommelmarkt een Waals boek kocht over de Waalse Geschiedenis, in 't Frans. (Gelukkig niet in het Waals,want dat kan ik niet eens lezen, laat staan begrijpen.)
Ik ben nu zo wat halverwege het boek, en weet nu al dat de Walen net zo gek zijn als wij, Vlamingen. Ook zij doen hun best om de bevolking er van te overtuigen van hun eigen meerwaarde, of hoe idioten opgejut worden door een grotere idioot om toch maar regionaal nationale gevoelens aan te kweken.
Een leuk item vind ik wel dat de gebroeders Van Eyck plots hun grootheid hebben te danken aan het feit dat ze een Luikse scholing kregen. Ik heb geprobeerd het te controleren, maar al wat ik vind is dat ze waarschijnlijk een tijdlang in dienst zijn geweest bij de Luikse Prins Bisschop. Maar ik vind het leuk, ik herken dit patroon in vele vormen, bij vele volkeren... Wat niet van jou is, adopteer je maar, tot meerdere eer en glorie. Er is geen mens die met zekerheid weet waar de Van Eyck's geboren zijn, en dat van die Prins Bisschop is ook nog maar zeer de vraag. Het enige wat telt is dat de gebroeders Van Eyck grote kunstenaars waren, van waar ze ook afkomstig waren, en waar ze ook hun opleiding hebben gekregen...
Maar heel het boek druipt dus van een Waalse Fierheid, à la "De Vlaamse Leeuw" van Hendrik Conscience...
(Terwijl het bijna zeker is dat Jan Breydel de morgen voor de fameuze slag nog vlees leverde aan de Franse troepen...)
Ach, ik maak hen geen verwijt, ik neem het hen ook niet kwalijk, maar ik betreur dat ze op die manier, net zoals wij door al die heroïsche Vlaamse Heldenverhalen, opgejut worden tegen de andere helft van het land.
Het zijn dus niet alleen de politici die hun best doen om ons tegen elkaar op te zetten, de historici zingen het zelfde vooizeke...
Ik heb er niets op tegen dat ze fier zijn op hun volksaard, ik ben ook fier op het mijne, maar ik heb daar echt geen vijanden voor nodig ! Ik heb genoeg aan het feit dat wij duidelijk enkele zaken anders doen, benaderen, anders leven, andere prioriteiten hebben, een eigen taal spreken. En ik heb naast mijn liefde voor mijn eigen volk, ook een wijdopen hart voor al het moois bij de anderen, alle anderen.

Nee, heel die manier om de liefde voor je volk te misbruiken om je superieur te doen voelen, dat doet mij veel te veel denken aan übermenschen en Joseph Goebbels... Ik ken geen übermenschen, en ook geen üntermenschen... (ik hoop dat ik dat goed schrijf, ik en de Duitse taal...) Voor mij zijn alle mensen gelijkwaardig. Als er al verschil is, is dat veelal te danken aan het feit dat in sommige landen de mensen meer kans kregen opleidingen te volgen, dan in andere. Of een andere manier om eens tegen arme en rijke landen aan te kijken. Maar daar hebben de mensen van die landen geen schuld aan, en fundamenteel is er geen enkel verschil.

Ik haat dan ook dat opgeklopte nationalisme, dat niets anders is dan zelfverheerlijking en de facto kleinering van de anderen.

De wereld zou een stuk lieflijker zijn, mochten we de nationaliteiten vergeten. En geef toe, is er iets dat minder kunstmatig is dan landsgrenzen???? Als er dan al grenzen zouden moeten zijn, dan zou ik zeggen dat de oceanen een vorm van grens zijn, en dat zou je, nog maar enkele "landen" over hebben, De Amerika's (één stuk !), Europa met Afrika en Azië (één stuk), Oceanië, en Antarctica... en dan nog enkele eilanden, die zich wel heel miniem zouden gaan voelen tegenover die grote blokken.
Maar nee, wij hebben van Eurafrazië drie werelddelen moeten maken en ontelbare landen, ontelbare nationaliteiten die dan nog veelal niet samenvallen met de landsgrenzen en oorzaak zijn van aanslepende conflicten (zoals de Koerden, de Basken... en heel pak anderen)
De mens is idioot.
De mens wil zo nodig een machtsspelletje spelen.
De mens wil zo nodig zichzelf op een voetstuk plaatsen, en al de anderen onder zich.
De mens is ... maar mens.
We moeten nog heel veel leren vooraleer we zullen weten dat we allemaal maar mensjes zijn, wortelend in een wereld, een wereld die we zelf naar de knoppen aan het helpen zijn...
djudedju...

Hoe luidt de tekst weer van de Europese Hymne ????


tot de volgende????

Voddig

Image by Cristhian Neumann via FlickrAnny voelt zich maar voddig, haar neus loopt (en haar voeten rieken) en ze heeft keelpijn. Zo maar, plots.Ik moest vanmorgen toch naar de huisarts voor mijn zesmaandelijkse controle, dus heb ik haar onder mijn arm genomen, in de auto geplooid en voorgelegd aan de wijsheid van de dokter.
Toen ik aan de dokter zei dat ze de slunse had, keek hij niet begrijpend. Ze kennen hier geen slunsen. In het West Vlaams is dat een vod. Als je je echt mottig voelt, voddig, grieperig, dan zegt men in West Vlaanderen dat ze de slunse heeft. Eigenlijk klinkt dat meer als sleungse, maar het blijft voddig.
Het was niet erg, wat pilletjes en een neusspuitje, en hopelijk is het binnen een paar dagen voorbij.

We hebben alle twee ons bloed laten in tubekes doen, om te laten controleren op van alles en nog wat. En morgen hoor ik wel of we nog goed zijn voor een paar kilometer.

Ik heb het er altijd moeilijk mee, dat ik eigenlijk voornamelijk ga om een heel pak voorschriften voor al mijn pillen voor mijn rug en co. Ik vertelde hem dat ik nu ook nog een pink heb die blijft slapen als ik allang wakker ben, en dat duurt nu al een drie weken... 't zal ook weer een zenuwee zijn die ergens vastzit in je nek. Ik heb nog niet genoeg met de lumbale wervels, nu begint mijn nek ook nog van zijn oren te maken. Zouden ze met stamcellen geen nieuwe ruggengraat kunnen kweken ? Dat ik er ene op reserve heb, als de oude helemaal in taliete valt. (Ook dat is West Vlaams, maar je begrijpt het wel uit de context...)

Maar ach, ik mag al bij al niet klagen. Ik heb wel pijn, maar ik ben er nog, en ik kan nog praten, denken, vertellen en zelfs wat van mijn kennis aan creatief bezig zijn doorgeven aan andere zieken. Wat wil ik meer? Mocht ik geen pijn hebben, dan zou er misschien al lang iets anders geweest zijn, en wie weet, iets erger.

En het voornaamste, we zijn hier nog met zijn tweeën, en we hebben elkaar nog, ook al zijn we ook maar nen halve meer, twee halve is ook een hele. En binnen de perken van onze mogelijkheden doen we wat we graag doen, en wat we niet meer kunnen, dat zetten we uit ons gedachten. Dat is het geheim van geluk... Niet meer willen dan je hebben kunt, dan mogelijk is.

Ik heb gezien dat mijn daglelies (Hemerocallis) op open komen staan. Ik ben benieuwd om de nieuwe kleuren te zien, van de plantjes die ik heb meegebracht in het voorjaar. Ik had niet verwacht dat ze het eerste jaar al zouden bloeien, maar de meesten staan dus al met bloembotten in de knop. Ik ben echt benieuwd. Daarachter staat een wilde hazelaar te staan, die zo maar uit de grond is gekropen, enkele jaren terug, en ik zie dat er ook noten op komen. Wie weet kan ik voor de eerste keer noten eten van mijn eigen hazelaar.

Je ziet, er is altijd wel iets om naar uit te kijken, als je tenminste de lat binnen je bereik legt...

tot de volgende ? (Op de foto de daglelies die ik hier al lang heb staan, en waar er nu al een massa van groeien !)

patchoulie

Image by Johan Koolwaaij via FlickrNee, ik heb het niet over dat reukdinges (ik vind trouwens dat het stinkt, maar ja, wie bennekik ?)
Patchouli is een eigennaam, de naam van de parkiet van Lieselotte. ( Hoe komt ze erbij een parkiet Patchoulie te noemen ?)
Ze was al heel de tijd gek van de parkiet die hier zit gekke toeren uit te halen en een liedje zit te fluiten... "Opa, zou ik ook zo'n vogel kunnen krijgen?"
Tja, dat wist ik niet, ik kreeg van Luc (vissen) dat jong uit het nest, door Anny met een engelengeduld gevoederd met een oud spuitje (zonder naald !). En nu zit daar een prachtig en vriendelijk redelijk tam beest ons te verheugen met zijn tegenwoordigheid. Lieselotte was en is niet van die kooi weg te slaan.
Ik vroeg dus aan Luc of hij nog eens een jong kon missen, en dat kon (ik blogde daar reeds eerder over).
Maar gisteren was het DE moment...
Gisteren had ik met Luc afgesproken om samen het vogelbeest te voeren naar Lieselotte.
De kooi stond reeds netjes opgesteld, met alle toebehoren, zaadbakje, waterbakje, zwembad, zitstokken, spiegel, en een mooie schommel. Tot op heden zat het beest in een klein kooitje waar we hem makkelijk konden vatten om hem te voederen...
Lieselotte zat in bad. Djudedju... Ze is nog nooit zo snel uit bad geweest en afgedroogd vermoed ik.
Toen we het vogelbeest in zijn nieuwe kooi plaatsten zat hij zeker een kwartier lang stil in een hoekje, verschrikt, al dat nieuws aan te staren. Geen wonder dat het beest verschrikt was, in de koffer van een auto zitten is wellicht al niet zo'n heerlijke ervaring, maar dan nog eens in het donker met kooi en al in een bocht omver vallen is wellicht ook voor vogelbeesten een traumatische ervaring.
Dat kwartier duurde voor Lieselotje wellicht drie uur... Maar eindelijk zagen wij zijn kopje boven het plastic van de bodembak uitkijken... Lieselotte er naar toe, beest weer plat.
Enfin, terwijl wij van een fles lekkere wijn met heerlijke hapjes zaten te genieten, kwam het beest er boven op, kroop zowaar langs de traliedraad naar boven, zette zich parmantig op een zitstok, zag dat andere vogelbeest in de spiegel en dacht dat het met zijn tweeen knusser was, vloog er naar toe en dokkerde naar de grond... Weer een tien minuten pauze.
Weer omhoog, zitstok, aanval op de spiegel, boem op de grond.
Vermits een ezel zich geen twee keer... is een parkiet duidelijk geen ezel.
Maar nu werd de spiegel spiegel gelaten, en besloot hij een trapje hoger te willen, ook een parkiet wil hogerop, en dus op naar de schommel, maar dat ding bewoog. Dokker, dokker naar beneden.
Jonge parkieten hebben een chronisch gebrek aan elegantie.

Enfin, toen wij een fles verder waren, zat het beest netjes en gelukkig op zijn stok, ging naar beneden op een normale manier om te eten en te drinken, kortom, de kooi was zijn thuis... Er zijn nog wel een paar dingen die hij later gaat moeten exploreren, maar daar heeft hij nog een heel parkietenleven voor, en vergeet niet, hij zal aangenaam geëntertaind worden door Lieselotje...

En wij ?
Wij hebben weer een tafel zonder kooi op, en moeten niet eerst zaad opkuisen vooraleer wij kunnen eten. En het belangrijkste van al, onze parkiet is niet meer jaloers, en trekt weer alle aandacht met zijn rare toeren.
Iedereen kontent.
Kan het nog schoner ?
en vandaag is het ZONdag, en het heeft zowaar al enkele druppels geregend, en er is geen zon. Kunnen we nu naar de rommelmarkt of gaat het toch echt regenen ?
We zien het ginder wel...
tot de volgende ?

ouderdomspensioen...

Image via WikipediaVolgende maand wordt ik 65, en plots zal ik niet meer ziek zijn, maar op ouderdomspensioen. Niet dat er iets aan mijn rug zal veranderen, maar mijn statuut zal plots heel anders zijn. (Enfin, als ik zo ver geraak, want wie weet sukkel ik nog voor mijn pensioen in de val van de dood, door het eten van een Duitse kwamkommer of zoiets... Ik ben een risicogeval, want ik eet veel fruit en veel groenten, en heel wat van die dingen prefereer ik rauw.)
Maar vermits ik in juli 65 wordt, ben ik vanaf 1 augustus 2011 op pensioen. Mijn vader zaliger is nooit zo ver geraakt, mijn broer ook niet, onze Koen zeker niet, en heel wat vrienden en bekenden ook al niet... Niet dat op pensioen geraken uitzonderlijk is, maar voor velen ligt die meet al een of meer streepjes te ver. Het ziet er naar uit dat ik er geraak... Toen ik zelf nog kind was, leek dat ontzettend oud, en nu voelt dat helemaal niet zo aan. Hoe ouder we worden, hoe meer we de definitie van oud zijn voor ons uitschuiven. Zoals ons tante Clemence (Clemme genoemd) die al een dik end in de negentig was, en met de bus op bezoek kwam bij ons moeder. Ze was een beetje later, en ons moeder vroeg of de bus retard had (vertraging voor taalpuristen) waarop tante reageerde: "Ewel, 't is waar!, op 't Petit Paris wilde er een oude doze van tachtig jaar nog opstappen en dat duurde en duurde ! Zo'n oude dozen moesten geen bus meer mogen pakken !" Zijzelf was een heel stuk ouder, maar nog goed te been, en dus niet bij deze categorie....

Ik ben dus bij die categorie gekomen, die de definitie van "oud" voor me uit schuift, naar een stuk ouder dan ik zelf ben. Ik ben zeker dat mijn kleinkinderen een heel andere definitie hebben, en we horen dan ook nu en dan "Ja maar opa, jij bent al oud hé..." met maar een zweem van een vraagteken op het einde van die zin. Dat vraagteken staat maar uit medelijden en omdat ze ons niet willen kwetsen, maar volgens hen zijn we oud. Basta.

En vermits ik vroeger ook zo dacht, zullen ze wellicht wel gelijk hebben... en zijn we inderdaad oud. En ga je een paar generaties achteruit, dan was ik nu een stokoud manneke... In de tijd dat de Romeinen ons Heer aan het kruis nagelden, was de gemiddelde leeftijd 27 jaar...  En als je nu even de moeite doet om de gemiddelde levensverwachting te checken van de Ethiopiër of de Burkinees, zul je zien dat ik inderdaad stok en stok oud ben.

Maar hier, in ons heerlijke landje zijn we jong. Vitale gepensioneerden. Wellicht de laatsten uit die reeks, want de druk om langer te gaan werken wordt steeds maar groter en groter. Het pensioen wordt steeds meer onbetaalbaar, omdat er te veel gepensioneerden zijn die te lang leven. Ze zeggen het niet zo cru, maar ze denken het wel. Dus zal men in de nabije toekomst langer moeten werken, om de boel in evenwicht te houden. Wat ze met de vele jonge werklozen moeten beginnen wordt daar gewoonlijk niet bij vermeld. Want tewerkstelling is een groot probleem, en ook dat weegt op ons pensioen. Gepensioneerden worden in België in werkelijkheid betaald door de werkenden.

Ik ga dus op pensioen op een tijdstip dat dit pensioen in vraag gesteld wordt. En dat is niet echt geruststellend. Ga ik wel heel mijn pensioen-leven inkomen hebben ? Of gaan we terug naar een tijd waar de ouderen ten laste waren van de jongeren, en zich zo nuttig mogelijk maakten met kinderoppas en onderhoud van de woning? Dat zou een zeer plotse en zeer moeilijke terugkeer zijn naar de oude waarden, want nu is de maatschappij helemaal anders geworden. Die kinderoppas is er nog wel, maar op een heel andere manier dan vroeger. Vroeger woonden de oudjes in, in wat eertijds hun huis was, maar nu van de kinderen is.

Maar ook dan was je maar een korte tijd bij de ouderen (gemiddeld gezien), en moest je al geluk hebben om je tijd als oppas waar te maken. Nu, met de veel betere voeding, de veel betere medische zorgen en noem maar op, zijn er al heel wat die zelfs nog een heel stuk van het leven van hun achterkleinkinderen mee maken. Als je tot 5 generaties raakt kom je nog wel even in de gazet, maar van 100-jarigen zijn er al zo veel, dat je maar een paar regels meer krijgt in de plaatselijke pers, en met veel moeite een klein fotootje, die haast zeker niet meer te herkennen is door het oudje zelf... Een tijdje terug maakten ze voor iedere honderdjarige in Kruishoutem een reus... Nu niet meer, ze zouden de grens een heel stuk hebben opgeschoven, maar ik weet niet precies hoe ver dan wel, want er is er nog geen ene zo ver geraakt.

Oud worden...
Ik herinner me mijn schoonvader, die voor zijn tijd een zalige ouderdom bereikte, maar het was echt een oude mens, die nog liep op die typische manier van een versleten mensje... Kromgebogen. Nu zie je dat niet meer... De levensvoorwaarden zijn op lichamelijk gebied een stuk verbeterd. Als je nu zou moeten zoeken naar ouderdomsverschijnselen zou je wellicht meer succes hebben bij stress en Parkinson en Alzheimer, dingen die er vroeger wellicht ook waren, maar dan noemden we ze anders. Ze hadden de beef, of ze werden kinds.... 't Was wellicht hetzelfde, buiten die stress, die was er toen wellicht nog niet, of zeker nog niet zo vaak en zo diepgaand...

En nu, nu kom ik ook bij die groep vitale gepensioneerden, maar met mijn zere rug, die me nu niet meer als ziekte treft, maar als een stuk van dat oud zijn. 't Is 't zelfde, maar 't noemt anders...
Of... er is niks nieuws onder de zon...

tot de volgende ?

Eigendom

Image via WikipediaEr is weer heibel tussen Vlaanderen en Wallonië, althans bij de politici, normale mensen maken veel minder ruzie...
Het gaat hem nu over uitlatingen van Vic Van Aelst, een advocaat die ook wel gekend is door mailtjes met anti - Waalse uitlatingen. Hij mag al het gelijk van de wereld hebben, maar de meeste mensen leven niet IN het verleden, maar in het heden. En als we blijven stil staan bij wat voorbij is, dan moeten we hier in ons mooie Vlaanderen kwaad zijn en blijven tegen bijna heel Europa, we zijn immers in de loop van onze geschiedenis zowat door alle landen bezet geweest geworden... Romeinen (Italië), Noormannen, (heel het Scandinavische gebied), Spanje, Oostenrijk, Frankrijk... en heel op het laatst een paar keer door Duitsland. Al die landen zijn nu in het verenigde Europa bloedbroeders, en het zou als heel ongepast worden bekeken, mocht je nu nog kwaad zijn op de Duitsers. Maar op de Walen mag het dus wel.
Nee, zorg dat wat verkeerd is of was stopt, en begin op een nieuwe schone lei, dan is het echt niet zo moeilijk.
En we praten hele dagen over solidariteit en hulp aan andere landen, maar als het gaat over gebieden in het eigen land, dan kan dat niet.
En eigenlijk willen de politici ons dat allemaal aanpraten, onder het mom van vaderlandsliefde, met dien verstande dat ze niet meer over België praten, maar over Vlaanderen (of desgevallend over Wallonië).
Ik heb je al verteld dat dat fameuze nationaal gevoel een heel recente uitvinding is! Het is pas met Napoleon dat men daarover is beginnen praten. Voorheen waren het graafschappen, hertogdommen en vrije steden... Die van Aalst die zijn zo kwaad omdat daar 't Ros Beyaert....

Het is ook dan pas dat al die hertogelijke, grafelijke en stedelijke vrijheden zijn afgeschaft, en dat men werkelijk over "landen" is gaan praten. Voor sommige dingen was dat een fameuze verbetering ! Eindelijk kwam er een matenstelsel voor heel het land! Vroeger had zowat iedere stad zijn eigen maten, en was een el in Gent heel wat anders dan een el in Brugge... Maar zelfs die duidelijke verbetringen kwamen er nog bij mondjesmaat in voege ! In het begin van 1900 reden de voertuigen in Gent nog links, en daarbuiten meestal rechts. Aan de stadspoort moest je dus gaan switchen van rijrichting !

Om u maar te zeggen, het is echt niet zo oud, dat Vlaamse gevoel...
En ik weet ook niet of het echt een goede zaak is...
Zolang het gaat over je taal, je manier van denken, je leefwijze, dan doe ik mee. Ik ben Vlaming, en hou van mijn taal, hou van de Vlaamse manier van leven... Maar als het gaat over een soort superioriteitsgevoel boven andere volkeren, dan ben ik geen Vlaming meer, want ik hou evenveel van de Walen, de Turken, de Duitsers, enz...en kan echt genieten van hun cultuur, en raap er dingen uit, die mij goed lijken en mij passen in mijn manier van denken en doen.
Met andere woorden, ik hou niet van het nationaal gevoel.

Ooit heb ik hier geschreven over een schrijvelaar, die sprak over de zondeval, je weet wel, Adam en Eva in het Aards Paradijs... Hij stelde dat het uiteindelijke kwaad in de wereld was gekomen, met de landbouw en met de vorming van steden. Op een bepaald ogenblik is er een mens geweest die zich niet beperkte tot het oogsten van wilde tarwe, maar die een stuk veld vrijmaakte van andere planten, en daar tarwe op zaaide voor eigen gebruik, en als wisselgeld om andere goederen mee te kopen... Daar ontstond voor het eerst "De Eigendom", op mijn veld kom je niet, je blijft er met je fikken af ! En meteen kwamen er afsluitingen, ruzies en machtsstrijd in de wereld.

Dat nationaal gevoel is daar heel dichte familie van, het is een soort collectief eigendomschap. Dit is ons land, en je blijft daar buiten, dat is van ons.

We leven nu in zo'n wereld, en ik heb ook een eigen huis, een voorschoot land er omheen, en ben blij dat dit het mijne is, en dat ik niet maandelijks moet voor gaan liggen betalen, en voel het als een groot onrecht dat ik op mijn eigen verworven iets ook nog eens belasting moet gaan liggen betalen... Want dat is van mij. Maar heel gezond is dat systeem eigenlijk niet. De Indianen waren veel wijzer, toen ze stelden dat ze de aarde niet konden bezitten. (maar ze vochten ook voor het domein van hun stam)...

Toch probeer ik die eigendom-reflex een beetje te beperken, in die zin dat probeer de wereld als een collectief iets te zien, iets dat uiteindelijk ter beschikking staat van alles en iedereen. Ik kan dat alleen binnen de wetgeving die hier heerst, maar binnen die wetgeving heb ik nog wat ruimte waarin ik mij vrij kan bewegen (steeds minder, maar toch...)
Daarom ben ik dus tegen dat nationalisme, omdat het een bron is van naijver, van ruzie, van oorlogen.
Daarom ben ik voor Europa, omdat het geheel al een stuk groter is, dat er al een heel pak grenzen zijn weggevallen, en van mij mogen ze die afbouw verder zetten...
Het is ook een veiliger systeem tegen oorlogen.
Wat in feite een bevestiging is van mijn redenering: eigendom is een van de hoofdredenen van ruzie, van oorlog, van bezitsdrang, van machtsgrepen...

en ik, ik hou van de vrede

tot de volgende ?

EHEC en GSM - paniek ?

Image by Getty Images via @daylifeEHEC komt niet van besmette groenten of fruit, maar best toch heel degelijk alle fruit en groenten eerst wassen... ? Men is nu op zoek of de EHEC-besmetting niet komt van vlees. Mensen die vlug beïnvloedbaar zijn, kunnen nu naast het fruit en de groenten ook hun biefstukje laten staan. Heb je er al eens op gedacht dat bloem van graan komt, en dat is ook weer een plant...
De Europese bewaarengelcommissie is tot de conclusie gekomen dat GSM wel degelijk schadelijk kan zijn voor de gezondheid, en kanker kan veroorzaken.
Voertuigen met een ontploffingsmotor zijn gevaarlijk, als je er onder sukkelt heb je zeker grote lichamelijke schade met zelfs de dood tot mogelijk gevolg. Best de auto's verbieden?
De Belgische waarnemende minister (ze doen nu alles in waarnemende versie)  is aan het nadenken om op alcoholhoudende dranken afschrikwekkende prentjes te zetten, zoals op sigaretten. Daar helpt dat duidelijk ook niet, maar misschien heeft de minister patent op zo'n prentjes, of aandelen in een etikettendrukkerij?
Met al dat stof in de lucht is het gevaarlijk om adem te halen
Er zit kwik in de vis
de varkens hebben microben die gevaarlijk zijn
en de vogels (ook kippen) kunnen bron zijn van de vogelgriep...
En het water is niet echt meer wat water zou moeten zijn...

 Kortom, het is gevaarlijk te ademen tijden het gebruiken van je mobieltje, zeker als je gesprekspartner komkwammers aan het eten is.
Rusland heeft alvast beslist dat er geen Europese groenten meer ingevoerd worden. Maar de EHEC-besmetting is al lang in Amerika tegenwezig en aanwoordig...
Weet je, het zit er dik in dat we doodgaan.
Ik weet nog niet wanneer, ook nog niet waaraan, maar ik ben er zeker van dat we toch ooit eens zullen doodgaan.
Sterven is een onderdeel van het leven...

Of, ik hou niet van al die loze paniek. Ik hoop dat ik die EHEC niet krijg, want ik heb al een paar keer echte diarree gehad, en dat is én pijnlijk, én ambetant. En je voelt je er belabberd door. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er kunt van doodgaan, en al is doodgaan uiteraard niet leuk, er zijn toch wel aangenamer manieren dan je doodschijten, om het eens plat te zeggen.
Ik hoop ook dat ik geen kanker krijg van te bellen met een mobieltje, of omdat er hier en daar veel te veel van die masten staan die dat belverkeer mogelijk maken. Of van het onder hoogspanningskabels lopen, of van weet ik veel...
Kortom, ik ben helemaal niet gehaast om dood te gaan.
Maar ik heb er ook geen schrik van. Ik heb wel schrik van de pijn die daarmee kan gepaard gaan. Ik weet wat pijn is, en ik hou er echt niet van. Als je moet doodgaan, dan liever zonder veel afzien. Maar ja, ook daar hebben we niets aan te zeggen...net zo min als aan de aanwezigheid van microben en virussen in en op ons eten.
Microben en bacteriën en virussen zijn gekke dingen. Heel ons lijf zit er barstensvol mee, en de meeste zijn er nodig om ons lichaam optimaal te laten werken, maar nu en dan zitten er slechte, vijandige, zelfs dodelijke soorten tussen.
En we zien ze niet eens.
Ze zijn zo verrekkes klein, dat je het niet kunt voorstellen dat je daar kunt van dood gaan of ziek worden.
en toch...
Eigenlijk zou dat ons moeten bescheiden maken... Heel erg bescheiden, als we zelfs tegen die minuscule ondingen niet op kunnen tornen...
En beseffen dat we zonder de goede versies zelfs niet kunnen bestaan.
We leven bij gratie van die minibeestjes.

Eigenlijk zijn we een wereld op ons zelf... Je kunt niet leven zonder dat heel dat huishouden van al die verschillende beestjes het werk in je lijf doen, waardoor alles normaal werkt. De wereld is ook zo, in het groot... Ieder plant, ieder soort dier heeft zijn inbreng in het grote geheel. Zonder die soort plant of dier, gaat het wereldmachine steeds iets minder normaal, moet men dingen opvangen met noodoplossingen...
De mens neemt bij ziekte dan maar antibiotica, om die beestjes af te slachten, en hoopt dat er genoeg goede overblijven om verder te kunnen leven. Na een tijdje zijn de slechte beestje gewend aan die antibiotica, en gaan er niet meer van kapot. De mens gaat dan maar kapot.
De wereld wordt telkens weer "gered" met noodoplossingen om het evenwicht min of meer in stand te houden, tot de wereld vergaat aan al de schadelijke beestjes die resistent zijn aan onze vergiften, en dan maar de goede soorten creperen....

Hoog tijd dat we eens echt iets doen aan het evenwicht...
in ons lijf
in de wereld....

tot de volgende ?

sabotage ???

Image via WikipediaZoals je weet ben ik nogal fan van Linux, en meer speciaal voor Ubuntu en Linux mint heb ik via deze blog heel wat publiciteit gemaakt, maar dat mijn blog zou worden geweerd door Microsoft himself, dat had ik nooit verwacht...
En toch...
Enige tijd geleden kreeg ik een mailtje van mijn neef (miene kozzen) dat hij mijn blog niet meer kon bereiken.  Ik gaf hem wat goede raad en tips, en hoorde niets meer, tot ik vorige week tijdens een foontje met mijn zus Suz (mag je omgekeerd ook lezen) hoorde dat Jef nog steeds mijn blog niet kon bereiken. Ik snapte er niks van.
Een paar dagen terug kreeg ik via facebook nog zo'n bedroefde lezeres, die treurde omdat mijn blog onbereikbaar was...
Mijn frank (én mijn euro, ik ben modern) begon te vallen...
Via facebook had ik wat sneller contact over en weer, (chatten kan niet vaak, want op de uren dat mijn lezeres er is, lig ik al in mijn bed), maar het bleek dat mijn hooggeëerde lezeres nog met een oude versie van explorer zat te knoeien, en die laat mijn blog niet door... Gewoon jaloersigheid en nijdigheid van Microsoft, maar ik heb me gewroken !!! Ik gaf de lezeres de raad over te schakelen op Firefox, en ja hoor, alles werkt beter en bovendien leest ze nu weer mijn blog.
Lezeres teruggewonnen.

Nu nog vaststellen dat ze heel regelmatig moeilijkheden heeft met virussen en co, en er dan een linux-fan van maken...Wraak is zoet.

Ik zit maar wat te zeveren, ik ben Linux-fan, maar heb niks tegen microsoft buiten het feit dat al zijn producten zo gruwelijk duur zijn. Maar het is een feit dat er dus ergens iets mis is met een of andere oude versie van explorer...

Het feit dat ik weer kan broebelen wijst er op dat de pijn in mijn rug ook grotendeels weg is, verschwunden, disparu... Ik ben weer de oude, of liever de nieuwe, dat biedt meer soelaas.

Ik heb deze morgen dan ook weer mijn turnoefeningen kunnen doen, en alles is op zijn plaats blijven zitten. Kijk, dat is dus de winst die ik heb bereikt met dat dagelijkse geturn van mij... Vroeger zat ik een paar weken vast, moest de dokter doen komen met zware spuiten en dies meer, nu na een paar dagen gaat het vanzelf weer over. Leve de gymnastiek !

En op slag zit mijn kalender weer tjokvol met afspraken met vrienden en dergelijke. Deze namiddag al weer twee dingen te doen, en er staat een lang weekend voor de deur, met veel rommelmarkten... Mag ik mijn gelovige medemensen alvast een zalige Hoogdag toewensen, en de anderen een heerlijke verlofdag ? Hopelijk heb je dan ook nog vrijdag een brugdag, heb je een heerlijk lang weekend voor de deur, en kun je morgen, donderdag naar Geraardsbergen gaan rommelmarkten, vrijdag naar Oudenaarde, zondag naar Eke Nazareth... Zaterdag rustdag, want dan zie ik niet meteen iets in de omtrek, maar 4 markten op 4 dagen, dat zou toch te veel zijn hé ????
Hopelijk houdt mijn rug het dus uit...
Zo niet, dan rustig thuis pijnstillers slikkend voor de TV... 't Is eens iets anders dan chips.

tot de volgende ?