Sorry...

Image by Erf-goed.be via FlickrMaar ik kan er echt niets aan doen... Toen ik vanmorgen probeerde mijn dagelijkse blog te schrijven, bleek de site van Blogger niet meer te werken, ze waren er aan aan 't werken... Ik was niet gans de morgen thuis, want ik moest om 11.30 uur op de begrafenis zijn van vriend Jacqui (Ik weet 't, 't is een ongewone manier van schrijven, maar zo is, sorry, was het nu eenmaal...)
Ik moet zeggen, het was voor mij de allereerste keer dat ik een volledig burgerlijke dienst mee maakte. ('t Vlaamse burgerlijke dienst klinkt misschien bij anderen wat vreemd, maar dat staat hier voor niet-gelovig, niet confessioneel...)
Ik moet zeggen dat het een mooie en ontroerende dienst was, en dat ik het ook zo wel kan appreciëren. Het was gewoon een mooie dienst, met zeer passende teksten, en eigenlijk was het mij bijna even vertrouwd als de gewone kerkelijke diensten.
Niet mooier, maar ook niet minder mooi.
Wat me wel op valt is dat men ook daar probeert iets in te vullen na de dood. Niet meteen een leven na de dood, maar toch allusie maken op het verder bestaan op een of andere manier. Ook al wees men hier veeleer naar een opgaan in de natuur, toch is er ook bij hen die drang naar het niet-eindigen van het leven met de dood.
Eigenlijk weten we het niet.
Het kan dat zij veel dichter zitten bij de werkelijkheid, het kan dat wij dichter zitten... En weet je, ik vind dat niet erg. Als er een God is, en het is werkelijk een God van Liefde, dan zal Hij ook Jacqui, een doodbrave mens wel onder zijn brede vleugels nemen... Anders zou de Liefde niet volmaakt zijn... En als die God er niet is, dan is de dood gewoon het niets, en is het opgaan in de natuur, ter vruchtbaarheid van de planten en dieren, een heel mooi beeld.

Wellicht zullen sommigen me om deze woorden minder gelovig vinden, maar ik meen dat, als God Liefde is (met een heel dikke hoofdletter), dan gaat zijn liefde veel verder dan onze menselijke invulling... En ziet Hij gewoon naar de manier waarop we het Leven invullen. En ik denk dan dat ik dichter bij het ware Geloof zit, dan mensen die denken dat God zich beperkt tot één of andere vorm van eredienst. Wij hier, zijn door onze plaats van geboorte, door de opvoeding in onze streek logischer wijze veeleer onder de katholieke vleugel te vinden, maar was ik Indiër, dan was ik misschien Boeddhist, of in andere gebieden veeleer Moslim, maar ik hoop, dat stilaan iedereen wat milder gaat staan tegen over de medemens, welke zijn "merk" van godsdienst of net on-godsdienst hij of zij ook mag hebben.

't Is voor mijn Blogje al heel laat, en dan zit ik nog steeds van die diep-filosofische dingen te vertellen... Maar eigenlijk wil ik net het andere stellen... Mens, maak je niet druk over welke eredienst je ook aanhangt, probeer gewoon een goed mens te zijn, met eerbied voor je medemens en voor je zelf... Doe je dat in of met een God, dan zal dat wel goed zijn, doe je het zonder, dan zal het ook wel goed zijn, want het is het goed zijn dat telt.

Ik ben geen heilige, jij wellicht ook niet, maar dat wordt wellicht ook niet van ons verwacht. Wat we wel moeten betrachten, is breder te zien dan het IK... als we dat al weten in te vullen, dan zijn we misschien al een klein beetje heilig, op onze kleinmenselijke manier. Stop een roos in de loop van ieder geweer, ieder kanon, en stop de haat, de nijd, de zucht naar macht, naar overheersen... Veel meer hoeft niet om Mens te zijn, maar dat is op zich al een heel moeilijk iets.

Ik hoop op een God, en dus hoop ik ooit nog Jacqui weer te zien, samen met hem te babbelen over vroeger, een boom te kaarten voor stoempkes... En gelukkig te zijn. De mens heeft al zo veel afgezien in dat laatste halve jaar... Het is genoeg geweest...

tot de volgende ?

Aardbeving

Image via WikipediaGisteren liep Rome zowat leeg, door een voorspelling uit 1915 dat er een grote aardbeving hen zou treffen... Hopelijk zijn ze niet gevlucht tot in Spanje, want daar was de aardbeving.

Naar het schijnt had de man een resem aardbevingen juist voorspeld, en dus waren er een heleboel Romeinen bang.

Voorspellingen hebben de gekke eigenschap dat ze pas aanvaard worden als echt, als ze ook uitgekomen zijn. Of als ze nadien lijken gezegd te hebben dat dit feit zou gebeuren (Lees maar eens Nostradamus)...

Geloof je in voorspellingen?

Ik weet het niet, soms lijken die dingen akelig dicht bij de waarheid te komen, andere keren zijn ze grandioos verkeerd.

Eigenlijk laat ik er mijn slaap niet voor.

Ik heb wel medelijden met de mensen die nu weeral eens getroffen worden door een aardbeving. Misschien is het vooral door het feit dat we nu veel meer horen, lezen en zien dan vroeger, maar het lijkt wel of de wereld steeds meer in een kramp schiet, de hik heeft of wat dan ook...

Als we beelden zien, opgenomen tijdens een aardbeving, dan moet dat verschrikkelijk beangstigend zijn. Dat wat je kent als de vaste grond onder je voeten, is plots niet meer vast. Dat klinkt simpel, maar als plots alles om je heen begint te bewegen, de dingen van de kasten vallen, de schilderijen van de muur springen... Nee, liefst niet waar ik ben.

Ik denk dat ik verschrikkelijk bang zou zijn.

Dat is één van die dingen waar je geen vat op hebt. Je kunt niets er tegen doen, hoogstens proberen buiten te raken op een plaats waar je min of meer veilig bent voor vallende voorwerpen, en maar hopen dat niet net onder je voeten de bodem verdwijnt. Ben je in huis, onder de tafel duiken... Ons moeder vertelde dat als mogelijke overlevingsplaats bij een bombardement, en een aardbeving heeft daar wel een en ander van weg.

Maar het is in ieder geval een duidelijk les om de mens eens bij de oren te vatten en te stellen dat we maar kleine luizen zijn op de wereldpels...

Ook al bouwen we nu torens van bijna een kilometer hoog en binnenkort zelfs een stuk hoger, als de aarde het moe is, schudt ze even, en wel kunstwerk...

We hebben een gekke drang naar omhoog. Kijk maar eens naar de torens, de piramiden, de toren van Babel... Vroeger een poging om dichter bij God te zijn, nu een poging om op een zo klein mogelijke oppervlakte zoveel mogelijk mensen te parkeren.

Op die manier kan ik me er nog enigszins mee verzoenen, men kan op die manier een massa mensen op een beperkte oppervlakte zetten, en voldoende wereld open te laten om te zorgen voor de voeding van die mensen.

Hier in ons Absurdistan lossen wij dat op door de appartementsgebouwen plat te leggen, en we doen aan lintbebouwing... Als je hier vertrekt en langs de gewone wegen naar Brussel rijdt, dan heb je het gevoel dat je steeds maar in de stad blijft toeren... Eén lange bebouwde straat. Knoertlelijk.

Ik hou niet van die wolkenkrabbers, maar er zou daar mee misschien nog wat groen te zien zijn tussen de dorpen in.

Maar een Vlaming leeft in een landje dat al eeuwen en eeuwen steeds weer en weer bezet is geworden door Romeinen, Germanen, Noormannen, Fransen, Spanjaarden Oostenrijkers en ga zo het rijtje maar af, er zijn er nog legio... Het gevolg is dat wij als inwoner van dat land feestelijk ons voeten zijn gaan vegen aan al die bezetters en/of bestuurders, en we zijn op ons eigen begonnen... We kopen een stukje grond, zetten daar een heg omheen om het duidelijk te maken dat daar geen vreemden gewenst zijn, en zetten daar een huis op, op onze eigen grond, en wat daar buiten is, dat zijn de anderen.

Nee, wij zijn niet geboren met een baksteen in de maag, wij zijn geboren met een ingebakken gevoel van onafhankelijkheid, en ook al zijn we bezet, of hebben we zelfs geen regering meer, we trekken het ons niet aan, we trekken de voordeur achter ons dicht, en al de rest is daar buiten. Gaat ons niet meer aan.

Wij hebben niet echt het gevoel dat wij een moederland hebben, nee, we proberen zo vlug mogelijk wat vierkante meters bijeen te sparen om op ons zelf te beginnen.

Onze onafhankelijkheid bestaat in die vier are.

De rest dat is de buitenwereld.

Stel je dan maar eens een aardbeving voor, op jouw eigenste grond ! Jouw eigenste vrijheid in puin !

Ik mag er niet aan denken.

Misschien verdwijnt net mijn grond wel in een bodemloze spleet in de hervormde wereld.

Dan heb ik niets meer, ja, een gat. Veel dieper dan het gat in de begroting.

En dan gaan we wellicht beroep gaan doen op de solidariteit van dezen die het geluk hadden hun huis, hun grond te houden, maar dat zijn dus onafhankelijken, vrijen, die helemaal geen oog hebben voor de buitenstaanders...

Buitenstaanders...zij die buiten staan. Letterlijk !

In de kou

in de hitte

in de regen

in de wind

Buiten in weer en wind.

We vergeten veel te veel en veel te vaak dat er op onze wereld nog miljoenen mensen zijn die geen eigen huisje vol onafhankelijkheid hebben, die dagdagelijks moeten zoeken om beschutting, die hongeren en dorsten...

Weet je, wie geen huis heeft, geen onderkomen, daar kan het ook niet kapot geschud worden in een aardbeving. Wij echter, wij zijn eigenaars... zo kwetsbaar omdat we zo verschrikkelijk veel belang hechten aan hebben. Aan houden.

Onze rijkdom kost dus ook een stuk vrijheid.

Materialisme is gehecht zijn aan de materie, zich niet los kunnen trekken van...

Diogenes woonde in een leeg vat, geen eigendom: geen zorgen !

Maar wij, onze welvaart is niet gelijk aan welzijn.

Soms heb ik het gevoel dat ons bezit onze begrenzingen vormen.

We worden ergens een beetje als een huisjesslak, en kruipen moeizaam voort met heel ons bezit aan ons been...

Oh, ik ook, en ik weet het, en toch hecht ik aan dat bezit, kan ik mij niet voorstellen anders te moeten leven... We bewonderen Diogenes wel, maar verder gaat het niet.

Echt niet.

tot de volgende ?

Dood van een jong mens...

Image by Cindy Trossaert via FlickrHet valt me zelf steeds meer en meer op, dat ik met wat vertraging reageer op de feiten uit het nieuws. Dat komt omdat ik de dingen eerst wat verwerk, en niet wil holderdebolder reageren...
Nu is er heel wat heisa over de dood van de renner W. Weylandt... In de Giro wordt een dag koers opgeofferd aan een soort eerbetoon, en overal liggen rouwregisters waar je je medeleven kunt betonen...
We hebben zelf een zoon  verloren, dus weten we heel goed wat de omvang van het leed is bij een dergelijk verlies. Onze zoon was geen bekende figuur, maar toch, zoals telkens bij de dood van zo'n verschrikkelijk jong mens, liep de kerk over van het volk.
Mensen voelen duidelijk meer mee met het verlies van een jong mens, dan met het verlies van een oudje... ("Die heeft zijn/haar tijd gehad... ('t zal jou moeder maar eens wezen))
Maar ergens is het wellicht normaal dat we meer geraakt worden door de dood van een jong mens, omdat dit wellicht ons veel meer herinnert aan de kans dat het ook ons treft. Bovendien lijkt het wat onrechtvaardig, het is te vroeg, hij/zij stond nog voor een gans leven.
Je kunt de pijn die het verlies van een kind je geeft niet beschrijven. Slechts zij die het ook mee maakten weten wat dat is. Want daar is de onrechtvaardigheid nog erger. Het is eerst aan de ouden om te gaan, hier wordt de logische volgorde doorbroken, hier wordt de vrucht van je eigen leven weggerukt, hier lijkt het voortbestaan van jouw genen plots gestopt.
Dat doet zeer, veel meer dan te beschrijven valt.
Zelfs het verlies van Vader, van Moeder is daar niets bij. Mijn moeder is gestorven na mijn zoon, en in de begrafenisdienst van ons moeder heb ik wellicht meer gedacht aan onze Koen dan aan haar...hoe erg het verlies van moeder ook is.
Dat is geen gebrek aan eerbied of aan liefde, dat is gewoon een bevestiging van het gevoel van onrechtvaardigheid. En de dokter die ons er op wees dat in arme landen, zoals in Afrika en zo, dat de daar kindersterfte een bijna normaal gegeven is, weet niet waar hij over praatte...
Dat gegeven maakt het voor mij misschien wel dubbel moeilijk om over de dood van Wouter Weylandt te praten...Dat maakt misschien dat ik een van de weinigen ben die het echte verdriet kan inschatten.

Maar ik wil het hier in de eerste plaats hebben over al dat publieke betoon van medeleven... Ik weet echt niet of je daar de mensen mee helpt...  Anny vond blijkbaar wat troost in het feit dat er zovelen met haar mee treurden, ik zelf vervloekte ze bijna omdat ze mijn verdriet nog dieper in kleurden. Met andere woorden, het kan zijn dat je hen helpt met je rouwbetuiging, het kan ook dat het hen nog meer pijn bezorgt.

Ik doe het niet, niet omdat ik niet mee leef, maar omdat ik vanuit mijn ervaring, de mensen niet nog meer wil verdrieten... Maar misschien heb jij wel gelijk met het wel te doen, en reageren zijn ouders en familieleden net als Anny...
Maar hoe dan ook, het eigenlijke verwerken, het plaats geven van het verdriet, het inweven in je leven, dat doe je als ouder zelf, helemaal alleen... Je hebt hooguit wat steun van vrouw en de andere kinderen, maar toch sta je uiteindelijk alleen... En na die massale belangstelling dimt het leedbetoon weg, vervloeit het als water tussen je vingers wegloopt. Je staat, na die massale steun 's anderendaags plot helemaal alleen...

Eigenlijk zouden wij de steun moeten bedelen, en met elkaar afspreken dat die mensen niet plots in dat zwarte gat mogen vallen, moesten wij afspreken om om beurten die mensen eens te bezoeken, niet om het verdriet nog maar eens te herkauwen en te her-her-kauwen, maar in tegendeel, om hen terug in het leven te voeren... Want voor de massa, het individu uit die massa, is het na het eerbetoon, na de begrafenis allemaal voorbij, hooguit enkelen brengen met Allerzielen nog een bloemetje, maar daar mee is de kous af... Niet zo voor de rechtstreeks getroffenen, en vooral niet voor de ouders...
Mij doe je geen plezier met nog eens van onze Koen te praten, dat is iets wat ik helemaal achter slot en grendel diep in mijn hart in een schrijn bewaar, maar ik ken anderen die daar wel deugd van hebben. Ik ga zelden of nooit naar het kerkhof, want ik voel onze zoon veel meer nabij in mijn eigen hart dan op dat kerkhof, maar ik ken lotgenoten die bijna dagdagelijks op het kerkhof gaan, en daar steun in vinden...
Ik kan dus niet echt raad geven, buiten één ding: laat die mensen niet in dat ijzingwekkende diepe gat vallen...
Hou contact, je zult wel voelen of ze het gesprek al dan niet op hun verloren kind brengen, maar laat hen niet alleen, verdriet is zo snijdend, en praten over je verlies, of net praten over andere dingen helpt.
Veel meer dan die lieve woorden in dat rouwbetoon...

getekend,
een ervaringsdeskundige... tot mijn spijt

tot de volgende ?

Hoera ! Het regent !

Image via WikipediaIk heb nooit gedacht dat ik dàt nog eens zou schrijven ! Normaliter heb ik een hekel aan regenweer, maar na de periode van droogte moet zelfs ik toegeven dat de natuur regen nodig heeft...
Alles stond kurkdroog, wat niet alleen aanleiding geeft tot heide- en Veenbranden, maar ook duidelijk blijkt uit de kleur van het gras, en het bedroefd neerhangen van de blaadjes aan veel planten. Wat een leuk bijkomend voordeel biedt aan dit regenweer, is het feit dat ook al het stof van de planten is weg geregend, en alles weer zijn eigenste kleurenpracht toont.
De regen doet zienderogen deugd aan de planten, je ziet als het ware de blaadjes weer zwellen en stevigheid aannemen. Planten hangen niet meer, maar staan er weer. En dat allemaal in een heel korte tijdspanne en dank zij dat pietepeuterig kleine beetje regen.
Water is leven brengend. (Als het er niet te veel is...Ik weet zeker dat ze momenteel in Amerika heel anders denken over water !)
Maar op een dag als vandaag, snap je echt heel goed waarom water ook zo'n grote symbool waarde heeft, en waarom het ook gekozen werd als teken van het doopsel en de reiniging van de ziel. Na een lange periode van regen kijken we heel anders aan tegen dat water...

Michèle Martin komt wellicht een dezer dagen vrij... Michèle is de madam van Dutroux, die tijdens de gevangenschap van haren Dutroux de kinderen netjes liet sterven door honger en dorst. Verschrikkelijk.
Geen wonder dat de mensen nogal fel reageren op deze eventuele vrijlating.
Zelf sta ik daar wat twijfelend tegenover.
Ik geloof niet echt in het systeem van gevangenis als dusdanig. Volgens mij moet men in de eerste plaats de misdadiger (iemand die iets mis deed) corrigerend behandelen. Men zou dus volgens mij niet moeten straffen in jaren, maar in behandeling.
Het probleem is dat we echter nog niet echt in de geest van de mens kunnen werken. We lukken wel in stukjes en beetjes, maar echt in het geheel en echt genezen, met waarborg op resultaat...dat is er nog steeds niet.
Gevangenissen zoals die nu zijn, lijken soms veel meer op hogescholen in de misdaad, dan wel op corrigerende instellingen. Dus precies het omgekeerde van wat ze zouden moeten zijn.
Het is dan ook geen wonder dat we nu en dan mensen zien vrij komen, die binnen de kortste keren weer aan het stelen, moorden, branden, verkrachten zijn... en die bewijzen dat ze helemaal geen heilzame invloed hebben ondergaan van hun gevangenisstraf, in tegendeel...
Toch vertelt men ons steeds meer en meer dat misdadigers eigenlijk zieke mensen zijn. Dat er iets mis zit in de genen...
Ik kan dit niet volledig aan nemen, ook al heb je aanleg voor tekenen, als je nooit echt bezig gaat zijn met tekenen, dan zul je het nooit kunnen. Ik bedoel maar, dat je een vrije wil hebt, en dat het hebben van een aanleg geen waarborg is dat je dat ook doet.
Je hebt nog steeds een vrije keuze, en ik spreek dan nog niet eens over het milieu waarin je opgevoed wordt, lees maar opgeleid wordt... Want ook dat speelt zijn rol!
Maar hoe dan ook, wie misdaden begaat, van welke aard dan ook, moet op een of andere manier in de eerste plaats weten dat hij/zij iets verkeerd doet, en moet ook weten hoe hij/zij  dat kan ontwijken.
Er moet dus een heropvoeding mogelijk zijn, in die zin dat de maatschappelijke normen ook de norm worden van de ex-misdadiger.
Ik spreek dan uiteraard niet over de echt zieke geesten, mensen, die helemaal geen controle meer hebben over hun daden. Maar ook daar zijn we nog steeds pas aan het begin van onze kennis... Hoe geleerd onze profs ook lijken, op dat gebied zijn we nog nergens...
Ik weet zelfs niet of we er ooit zullen in slagen om de menselijke geest helemaal te doorgronden... Dat is zo'n complex geheel, dat de verbanden tussen de onderlinge delen zelfs nog niet eens allemaal gekend zijn, laat staan dat we er aan gaan werken.
Dus rest ons momenteel weinig anders dan het verwijderen van de misdadiger uit de maatschappij.
Dat is wat gevangenisstraf eigenlijk is.
Niets meer.
Eigenlijk straffen we hen niet, we verwijderen hen uit de maatschappij, isoleren hen. Maar die isolatie is er niet echt, we stoppen ze bij soortgenoten, en zo kunnen ze van elkaar gaan leren. Dus in plaats van corrigerend te werken is gevangenisstraf in veel gevallen een soort opleiding in de misdaad.
Hebben wij dan nu een waarborg dat Michèle als een geestelijk gezond (genezen) wezen terugkomt in de maatschappij ? Geen enkel echte waarborg, want wij kunnen de geest niet lezen... Wij kunnen alleen voortgaan op wat we uiterlijk zien. Ze is braaf, volgzaam, gewillig, dus zal ze wel terug kunnen in de maatschappij... of het is een goede toneelspeelster, die jaren aan een stuk een rol heeft gespeeld om vrij te geraken.

Soms neig ik tot een systeem waarbij mensen die werkelijk gevaarlijk zijn/waren voor hun medemensen door hun daden, dat die voor de rest van hun leven geïsoleerd worden, tenminste tot zo lang wij niet echt de geest kennen en echt kunnen behandelen. Maar ook dat is geen sluitend iets... Wat doe je met de man die met zijn wagen aan extreem hoge snelheid door een dorp scheurt? Want die is op dat moment ook een gevaar voor de maatschappij, net zo gevaarlijk als een would-be moordenaar...
Ik heb dan nog meer begrip voor iemand die met een stuk in zijn voeten gaat autorijden, want die is op dat moment niet in staat tot het nemen van de juiste beslissingen door zijn alcohol-intoxicatie... Ook al is dat ook misdadig te noemen. De kwaal is daar echter niet het misdadig rijden, maar wel het drinken van een te grote hoeveelheid alcohol.

Niet makkelijk dus...
En al zeker niet voor de de familieleden van de slachtoffers... Want daar blijft altijd een wrang gevoel na, en wellicht ook een beetje zucht naar wraak, naar revanche...

tot de volgende ?

Oorlogsrecht

Ik raad u aan even in Wikipedia het woord oorlogsrecht op te zoeken voor een correcte omschrijving...
Maar ik hoef me niet aan te trekken van die bepaling....
Want ik vind het woord alleen al absurd. Oorlog kan niet wettelijk zijn, dus kun je ook in de oorlog geen recht bepalen. Och, ik weet wel wat men wil gaan zeggen, het humanitaire aspect behouden, ook in oorlog. Tot mijn spijt moet ik bekennen dat oorlog op zich humanitair is... Alleen de mens voert werkelijke oorlogen uit, dus is het feit van oorlogvoering zeker humaan te noemen...
Maar het is niet omdat de mens zo idioot is om oplossingen (?) te zoeken via het voeren van oorlog, dat je ook kunt spreken van oorlogsrecht. (Jus belli)
Het idee dat men aan oorlog beperkingen gat op leggen over de behandeling van gewonden, van krijgsgevangenen, van burgers, lijkt ergens lovenswaardig, maar is gewoon bullshit, want ieder oorlogsvoerend land veegt er zijn legerlaarzen aan. Och, officieel houden ze zich wel aan de internationale regeltjes, en beschuldigen er de tegenpartij van dit niet te respecteren, maar uiteindelijk heeft de winnaar gelijk, en is al de rest geschiedenis.

Als we dicht bij de deur blijven... Kijk, in de media lees je telkens weer met koeien van letters dat er burgers zijn getroffen, en is daar een boel heibel over. Dit is immers tegen dat fameuze oorlogsrecht. Kan me er in dit licht iemand vertellen waarom na de tweede wereldoorlog een Churchill en een Eisenhower en co niet voor het internationale gerechtshof zijn moeten verschijnen, wegens het bombarderen van ganse steden ? Burgerdoelen bij uitstek ! En ik denk niet alleen aan een Dresden en co, maar ook aan Hiroshima en Nagasaki, die ook stedelijke gebieden waren. Let op, wat de Nazi's deden in hun kampen was ook onmenselijk en ook tegen het oorlogsrecht (en zelfs tegen ieder het gezond verstand). Ik begrijp wel dat het vernietigen van de stedelijke gebieden en het doden van duizenden burgers net de klap waren die de Duitsers demoraliseerden, waardoor de oorlog misschien iets werd bekort (In Japan was dit zeker het geval), maar het is en blijft tegen de spelregels van de oorlog volgens de internationale overeenkomsten.

Maar zij waren de winnaars, dus is het recht de facto aan hun kant.

Maar ik blijf het absurd vinden dat men internationaal akkoorden gaat vastleggen over de manier van oorlog voeren en wat wel en niet is geoorloofd. Spelregels voor uitroeiing...

Misschien is het goed eens naar de andere zoogdieren te gaan kijken... Ook daar zien we een strijd om de macht. Nu we hele dagen overspoeld worden met dierendocumentaires op TV, kunnen we dit van uit onze luie zetel liggen observeren, begeleid door deskundige uitleg...
We kunnen om het even wel dier nemen, bijna overal vinden we die machtsstrijd terug. Maar waar het het in feite over ? En dan vinden we twee redenen: wie de macht heeft mag het eerst eten en de beste beetjes nemen, en bovendien heeft hij het quasi alleenrecht op de voortplanting.
Dus het gaat over het eten en over de seks.
Eigenlijk zijn we dus niet erg veel geëvolueerd... Want bij ons gaat het over het verwerven van rijkdom en we krijgen er de seks en het voer bij... Rijkdom is een begrip dat bij de dieren niet bekend is, of als niet belangrijk wordt terzijde geschoven. Wel zien we dat er eventueel ook een recht wordt genomen op de beste plaats voor het nest en/of slaapplaats.

Maar bij de dieren zijn er wel regels, die zelden of nooit worden overschreden! Dieren gaan haast nooit soortgenoten doden (ten zij per ongeluk), van zodra zij hun overmacht hebben getoond, trekt de tegenpartij zich terug. Macht is ook niet bestendig, we zien dat regelmatig jonge dieren een poging doen de macht te veroveren. Lukt dat, dan volgt er in sommige gevallen wel een moordpartij, en zien we dat de jongen van de voorganger gedood worden, zodat de wijfjes weer sneller ter beschikking staan om de eigen genen voort te planten.
(ook dat zien we bij de mens, gevaarlijke elementen worden uit de weg geruimd)
Bij de mens gaat het zelfs nog wat verder, van zodra iemand een bepaald niveau op de maatschappelijke ladder bereikt, wordt hij een rivaal, en dus verdwijnt hij. (Stalin is daar een mooi voorbeeld van)

Met andere woorden, waarin verschilt de mens van het dier ?
Maar in één ding... Hij kan redeneren naar de toekomst toe, en roeit ook toekomstige vijanden uit. Ook als dat de huidige burgers zijn. Een tweede stap is het veranderen van de bevolking tot burgers van het eigen land. Daartoe deel je voordelen uit aan wie met je mee doet, verplicht je allen je taal te spreken, wordt alle onderwijs in deze taal gegeven en op de gedegen manier ten gunste van het land.
Dit werkt.
Een duidelijk voorbeeld is bv de Verenigde Staten... Daar was de beheerder van het land (de Britten) buiten gebonjourd, en wat er woonde was een mengelmoesje van allerlei nationaliteiten. Men heeft hen een volkslied gegeven, het onderwijs uitgebouwd en een samenhorigheidsgevoel gecreëerd door onder meer dagelijks de schooldag te beginnen met het volkslied. Dit werkt duidelijk !
Ook hier hebben wij vierhonderd jaar romeinse bezetting gekend, en was er duidelijk sprake van een Romanisering. Je kunt bijna heel het oude Romeinse gebied terugvinden aan de talen die er nu nog gesproken worden. Dat Vlaanderen geen Romaanse taal spreekt ligt eerder aan het feit dat hier voortdurend indringers uit Germaanse oorden kwamen, en die telkens nieuwe aanvoer van frisse taal liet zijn sporen na. Voor de rest was hier ook duidelijk een bezetting en een romanisering.
Ik wil maar stellen dat eigenlijk ook het begrip nationaliteit gewoon een naam is... Niets meer en niets minder. Ik ga me vijanden op de hals halen met het volgende voorbeeld, maar ik doe het toch, omdat het zo duidelijk is ! Frans Vlaanderen bleef gedurende eeuwen Vlaams in hart en nieren, ondanks de bezetting, maar op het moment dat de kinderen in het Frans werden geschoold, dat alles in het Frans gebeurde, dat recht en onrecht in het Frans werden geregeld, zagen wij in een paar generaties het Vlaams verdwijnen. Nu moet je echt zoeken om nog Vlaams te vinden in Frans Vlaanderen, en binnen nog een generatie zal het wellicht helemaal verdwenen zijn. Niet alles, gebouwen, kunst, infrastructuur blijven nog vele sporen dragen, maar ze zijn Frans geworden. Dit proces is nog versneld door de vele migratie, waardoor een grote toevloed van Franssprekenden het Vlaamse land overspoelden, en hup, weg Vlaanderen...

In een paar generaties kun je dus dat heilige nationaal gevoel omtoveren... Een beter bewijs van het feit dat dit een kunstmatig begrip is, kan ik niet geven.

Op zich is ook dat een pleidooi tegen oorlog... Want bij oorlogen zien wij telkens weer een beroep doen op die Nationale gevoelens. Als wij er ons van bewust zijn dat dit volkomen kunstmatig is, lukt dit wellicht niet meer. (Trouwens voor Napoleon was er nauwelijks sprake van een nationaal gevoel, we hadden steden met macht, graafschappen en hertogdommen en dergelijke, de Franse koning moest zo wat zijn graven en hertogen uitkopen om van hen soldaten ter beschikking te krijgen !

Oorlog is dus enerzijds dierlijk, en anderzijds het spel van de macht voor het dier Mens...
waanzin.
En in waanzin bestaan er geen rechtsregels

tot de volgende ?

Moederdag en oudstrijders

Image via WikipediaVanmorgen dan maar naar Waregem, naar de rommelmarkt. Het is nochtans een heel speciale dag, vandaag is het Moederdag, én het is 66 jaar geleden dat wereldoorlog twee  stopte.
Wellicht was dat dan ook de reden dat hier die militaire troepsoldaten van het leger met hun oude vehikels rondtoerden...Want vandaag zagen we ze langs de baan nog eens, terwijl de oudstrijders aan het Stadhuis stonden met hun vlaggen, het muziek speelde, en aan het Amerikaans monument stonden Amerikaanse soldaten in het gelid...
Als ik het uitreken,dan was mijn geboorte wellicht nog een laat gevolg van het feestje der bevrijding...
Ik ben met andere woorden een van de babyboomers.... De massa die nu op pensioen gaat, en waar zo veel over te doen is, omdat we er met te veel zijn... In feite zijn we een heel natuurlijk fenomeen, na een verlies volgt de natuur altijd met een herstelperiode... Er waren miljoenen jonge mensen het leven verloren in een zinloze oorlog (alle oorlogen zijn zinloos), en dus moest dat gat opgevuld worden...
Dat is in de natuur een ijzeren wet, en als de wet niet gevolgd wordt, dan is dat de inleiding tot uitsterven van de soort.
Nu, om natuurlijke redenen is er nog geen dreiging dat de mens als soort zou verdwijnen, dus zorgt hij daar maar zelf voor, door heel de natuur naar de knoppen te helpen...
Dat doet mij weer eens denken aan de kernenergie... Heb je al eens op een kaart gekeken naar de kerncentrales ? Moet je echt eens doen, en trek dan eens een rode cirkel van 20 en 30 km rond die dingen... Bij een ramp is de twintig km verboden zone, en de 30 km zone af te raden als leefgebied. Kijk eens hoeveel er nog over is van ons landje...
Het is toch wel bangelijk...
Vooral omdat ons systeem van leven zo erg op energie is gesteld... En we weten dat de natuurlijke bronnen in een ijltempo aan het opraken zijn...
Heb je al eens nagedacht wat er allemaal verdwijnt als er geen petroleum meer is ? Een heleboel dingen zoals kunststoffen, kunstgarens, en alles wat plastic is of er op lijkt...Kortom heel de maatschappij zou op zijn kop gezet worden, en ik praat nog maar over een grondstof... De lijst met grondstoffen die bijna uitgeput zijn is echter lang, heel lang, en praktisch alles dreigt op te raken in de komende 50 jaar !
Bijkomend erg is het feit dat heel wat van die dingen die we maken, niet of slechts héél erg langzaam afgebroken worden, en daar ze zo goedkoop kunnen geproduceerd worden, gooien we de wereld maar vol met afval die ons binnen eeuwen nog steeds zal hinderen.
Dat doet het nu al !
De Europese gemeenschap is bezig iets uit te dokteren, om de vissers niet meer op vis te laten gaan vissen in de zee, maar op plastiek... Daar drijft er zoveel van in zee, dat het een echte ecologische ramp is.

Er is wellicht geen beter middel om de mens te onderscheiden van het dier: een dier vernietigd zijn eigen soort niet, wij wel.

En het leuke is dat wij onszelf dan de top, het summum, het nec plus ultra noemen van de schepping... Soms denk ik dat wij het tegendeel zijn.

Ik zag vandaag weer een van die wieleridioten die niet alleen de fietsweg fietsweg liet zijn en op de baan reed, hij zwierde ook nog vrolijk zijn drankblikje in de natuur... Waarom ook niet, onze grote sportvedetten mogen dat immers ook...
djudedju

Wie weet krijgen we ooit nog verstand ?
tot de volgende ?

Gent kan ver zijn...

Image by Marco Vonk via FlickrVandaag was het rommelmarkt in St Amandsberg, een deelgemeente van Gent. Het was een grote markt, maar er was veel brol ...
Maar ik wist niet dat St Amandsberg zo ver was ! Dat ligt blijkbaar heel aan de kanderenand van Gent... en Blijkbaar is Gent héél groot...
En dan blijkt het dus een grote markt te zijn, en geen parking in de buurt. Gelukkig zag ik plots een soortement binnenkoertje waar wat wagens op stonden, en waar er net eentje wegreed... Ik weet nog niet of ik daar eigenlijk mocht staan, maar enfin, ik stond...
En mijn auto stond er nog toen ik terugkeerde.

Maar weet je, ik ben een oen, want heel de tijd van het rommelen op de markt, zat ik aan die parking te denken, en dat vergalde het bezoek.

Morgen is het rommelmarkt in Waregem, daar is gewoonlijk wel plaats om te parkeren, dus misschien zal ik daar meer plezier hebben van het markten.

Het is nog steeds een heerlijk weertje, en droog... Veel te droog om goed te zijn, heel wat planten hangen in plaats van te staan. De nieuwe aanplanten moeten nog steeds water krijgen, ook al houden ze het nu al twee dagen uit, wat er op wijst dat de beworteling toch aan het gebeuren is. Het risico van water geven is dat de beworteling van de planten te oppervlakkig gebeurt, daar de wortels zich plaatsen waar ze drinken hebben ...  Eigenlijk zou je dus, om goed te zijn, heel veel en heel lang moeten water geven, zodat de ondergrond vochtig is.

Maar dat is dan weer niet goed voor de drinkwatervoorraad... die je op die manier eigenlijk aan het verspillen bent. Al bij al is dit dus een bewijs op zich, dat plantjes zetten niet echt natuurlijk is, en dat je dan werkt met kunstmatige planten, waarvan de wortels in veel gevallen al helemaal naar de vorm van het potje zijn gegroeid, en dus niet natuurlijk.

Maar ja, het grootste deel van wat in een tuin staat is niet inheems, of is een kweekvorm, en dus is er heel weinig natuurlijks aan... Dus moet je niet verwonderd zijn dat die planten ook op een onnatuurlijke manier reageren. Of ze verdwijnen na een tijd, of ze gaan woekeren en de natuurlijke fauna overheersen. Op het moment dat ze dat doen noemen we de planten die we eerst kochten onkruid...

Als je het logisch bekijkt, is er geen onkruid, maar zie je dat de natuur probeert haar rechten te herwinnen. Door het feit dat je in een tuin net wilt werken, en ruimten tussen je planten wilt hebben, krijg je dus eerst een invasie van woekerende planten, die zo spoedig mogelijk zoveel mogelijk terrein willen bedekken. Dus meestal planten met veel ondergrondse uitlopers, die niet of zeer moeilijk te verwijderen zijn. Laat je echter alles normaal groeien, dan zie je dat er na een tijd weer een zeer gemengde begroeiing komt. Als je het van uit het oogpunt van de natuur bekijkt, dan is wat wij zo netjes planten eigenlijk het onkruid...

Maar ja, we hebben iets met exotisch... We willen het liefst planten die niet lijken op onze eigen flora.

Ik ben vlugvlug naar buiten gelopen, met Anny in mijn kielzog.  Een heel pak legervoertuigen de dato  de laatste wereldoorlog, reed hier voorbij. Toen de "soldaten" ons zagen staan salueerden ze, en zwaaiden netjes terug. Even later werd dat een spel op zich, want plots begonnen er heel wat van die mannen hun sirene te laten loeien om ons te groeten. ... En wat héél leuk was: achteraan reed een wagen van de politie, en die salueerde dan ook maar. Zie je niet vaak, flikken die vriendelijk de bevolking salueren...

Ik ga stoppen, 't is veel te goed weer om er niet van te profiteren...
tot de volgende ?

Koning Politiek

Het is verboten uitspraken van de koning bekend te maken (tenzij Koninklijke besluiten dan...). En het is al zeker helemaal verboten uitspraken te publiceren als die niet helemaal koosjer zijn...
Zo is het helemaal niet toegelaten om de wereld kond te doen dat ook zijne Majesteit de politiek kotsbeu is, en zou gezegd hebben: "Dat ze hunne plan maar trekken" Dat daar niet bij stond vermeld " de bietekwieten" of "de oelewappers" bewijst dat de tekst zelfs onvolledig al een sta(m)p te ver was....
Om het eens anders te zeggen, zelfs zijne majesteit, de Belg bij uitstek (?), geeft er ook de brui aan. Aan de politici.
Omdat ik ook niet wist wat de brui nu werkelijk was, heb ik de dikke van Dale er eens op nageslagen, en het werkwoord bruien betekende stoten, maar in het spreekwoord er de brui aan geven betekent het zoveel als het opgeven. Gelukkig was er ook nog een ander spreekwoord: " daar heb je al de brui", en daar betekent brui: rommel.
Om het dus in wat moderner Nederlands te stellen: Zijne Majesteit geeft de rommel aan de brol. (Voor de hele tragen onder u: brol staat hier voor politici... Uitdrukking wordt vermeld in de volgende editie van de dikke...)

Maar desalniettemin blijf ik met een beetje bittere smaak in mijn mond zitten. Waarom mag je in hemelsnaam de woorden van Het Konijn Aller Belgen niet citeren ? Het lijken mij woorden die je overal kunt tegenkomen, dus aan de woorden ligt het niet. Die pleten onschuldig. De enige schuldige rest dan: de Koning himself.

En dan kom ik van lieverlede terecht in een heel oude maatschappijvorm... Waar de standen mijlen uit elkaar liggen, en iedere stand alleen bij zijn eigen stand mag blijven. Woorden van een hogere stand zijn verboden te citeren, en niet bestemd voor het plebs, het schorem, het uitschot...
Wie in de eenentwintigste eeuw nog met zo'n theorieën voor de dag komt, geeft er blijk van uit de negentiende eeuw of nog vroeger te stammen.
Nooit kun je duidelijker aantonen dat geboorterecht niet meer thuishoort in deze tijd, dan door op die wijze te reageren.
Met andere woorden, het laatste beetje lijm waarmee de Belgische staat nog samenhangt, heeft nu zichzelf de das omgedaan !

Ik kan het hem niet eens  kwalijk nemen... Mocht ik koning zijn, ik zou die politici, maar ja, ik ben geen koning, en ik voel krek hetzelfde als de Koning.... Majesteit, troost je, je staat niet alleen in deze !

Ik ben tijdens het schrijvelen van deze blog ook nog eens haastig naar de vergadering geweest van het dagelijks bestuur van Ziekenzorg... Over onze jaarlijkse uitstap. We gaan de koetsen en de paarden van Willy Naessens gaan bekijken, dat is zeker het zien waard.

Ik ga stoppen, want ondertussen tikt de klok verder en verder, en ik moet nog al mijn mailtjes bekijken, het leven van een nietsdoener is druk, drukker, drukststststerder...

tot de volgende ?

Terug van weggeweest...

Image via WikipediaVoila, ons uitstapje zit er weeral op. Sommigen zullen dit gisterennamiddag of avond al hebben opgemerkt, want ik verstuurde al enkele mailtjes... Tja, het was wel even slikken, in mijn inbox zaten meer dan 200 mailtjes... Alle nieuwsberichten en aanverwante heb ik meteen maar gedeleted, geen tijd om dat allemaal te herkauwen, en ik had ginder toch ook naar het nieuws gekeken. Zelfs het speciale nieuwsbericht over Osama Bin Laden heb ik nog gezien. Nadien hoor je dan dat hij ongewapend was, dat er verzet was met vuurwapens, dat Pakistan het nietes/welles wist... Kortom, eigenlijk weten we alleen dat Osama exit is, maar al de rest is nevel en mist.
Hij heeft een zeemansgraf gekregen, volgens de voorschriften van de Islam... (Hoe weet je nu zeker dat hij, in de afdaling naar de zeebodem echt richting Mekka ligt te liggen ????)
Enfin, Amerika juicht, maar heeft de waakzaamheid verhoogt. Hier ook is de waakzaamheid verhoogt, want er zouden wel eens wraakacties kunnen komen... Waarmee eigenlijk nog maar eens bewezen is dat Wraak niet echt een oplossing is. De Amerikanen doodden hem als wraak voor 9/11, en nu vrezen ze dat zijn dood weer gewroken wordt, waarna zij dan weer... en zo blijft de haat regeren.

Maar naar leuker onderwerpen...
Op de uitstap hebben we op de eerste dag het nagelnieuwe Guilleminstation van Luik bezocht. Als je ooit in de omgeving bent, dan moet je dat echt ook eens gaan bekijken !!! Het is een prachtig bouwwerk van een of andere Spaanse architect (we hadden een gids uit...Tongeren, die ons alles haarfijn heeft uitgelegd, en ons nadien dankte omdat we zo goed hadden geluisterd, haar man en twee zonen deden dat nooit...) Het station is geinspireerd door de lijnen van een liggende vrouw. Het is echt prachtig !! (Het moet dus een mooi model geweest zijn ???)
Nadien bezochten wij de tentoonstelling in het station, over onze planeet. Heel mooi! Maar ik was gecrepeerd van de pijn. Het was té veel geweest. En toch...
Voor de eerste keer nam ik ook deel aan de daguitstap op dinsdag... Er moest immers hooguit een driehonderd meter gewandeld worden, van de plaats waar de bus stopte naar de plaats waar we op de boot zouden gaan. De groep deed ondertussen wel een bezoek aan Maastricht, maar ik kon mee stappen met Josée (van Thieu), die met haar nieuwe knie de wandeltocht ook niet aankon. En Josée kent Maastricht, dus zij kon mijn gids zijn...
We hebben dan een mooie boottocht gemaakt op de Maas. Leuk en interessant. Eén keer was er zelfs een sluis waar we 15 à 16 meter hoogteverschil in één keer overbrugden. De druk op zo'n sluisdeur moet immens zijn !
De laatste halve dag (woensdagvoormiddag) was er een natuurwandeling, maar Rosa voerde Anny, Monique en mij naar Spa, waar we wat wandelden en (vergeefs) naar een terrasje zochten. Eindelijk in een hotel toch iets gevonden, waar we wel om elf uur moesten buiten zijn... Ik vroeg een pint, maar in de voormiddag worden er geen alcoholische dranken geschonken. Spa is duidelijk niet in België gelegen, wat men er ook van vertelt...
En na het middageten weer naar huis toe... Met Roland en Rosa die ons hadden thuis afgehaald en ons ook weer veilig terug brachten...
Gek, maar na die paar dagen rook je al dat het huis had leeg gestaan...
We hebben drie mooie dagen gehad in een schitterend weer, maar wel heel frisjes...
Eén ding... we hadden gehoopt om de miserie eens wat achter ons te laten, maar dat is niet gelukt. Het leek wel of we, bij welke vrienden we ons ook aansloten er altijd over Van Gheluwe en de pedofilie werd gepraat, en werden wij weer geconfronteerd met ons eigen leed... Maar er eens van klappen geeft wel wat soelaas, maar duwt je ook weer in de pijn.
Maar ach, we zijn toch eens weg geweest, hebben onze oude collega's eens weer gezien, en wat kunnen babbelen, en keuvelen en genieten van het lekkere eten en drinken.
En nu, nu zit ik al weer te bloggen... Het leven van elke dag is terug...
Vanmiddag weer lekkere soep uit een soepkom en niet uit een bord... Hoef ik niet te lepelen naar het laatste beetje.
De parkiet en de papegaai waren content dat we terug waren, en even later ook de kinderen en kleinkinderen...

tot de volgende... ? 5op de foto de mooie neo-romaanse kerk van Spa, waar we het mooie beeld  (van 1500 en een sjiek) van de H Remaclus zagen...Een heilige waar ik nog nooit van hoorde...)

Een kooi voor Lotje...

Image by Rita Willaert via FlickrOns Lieselotje is stapel gek op onze gele roodrugparkiet... "Opa, kun je voor mij ook zo'n parkiet krijgen ?" Ik heb het aan Luc gevraagd, en het kan. Dus moest opa niet alleen daarvoor zorgen, maar ook uitkijken voor een mooie grote kooi voor de parkiet.
Vandaag op de rommelmarkt van Zottegem was het van datte... een mooie grote kooi voor een heel zacht prijsje... (Potdorie nog goedkoper dan ik de mijne kocht !) Maar ja, dat is toch om weg te geven, aan een kleindochter reken je niets aan... (Ook al moest ik naderhand met de wagen half Zottegem doorrijden, met hun eenrichtingsverkeer hebben ze het ideale middel gevonden om de stad veel meer dan normaal CO2 te bezorgen, dank zij de auto's die vruchteloos rondtoeren om de weg te vinden...)
En het is al zo gevaarlijk om in het weekend in onze regio rond te rijden... In de jagerij kwam weer eens een zootje ongeregelde wielerdinges van achter de bocht... Bijna prijs. Gelukkig zijn mijn remmen goed. Maar moeten die oelewappers echt zo nodig héél de baan in beslag nemen ???? Waar blijven de politieagenten ????

In de terugkeer naar huis kon ik mij verheugen in twee (2 !!!) van die wielscharrelaars die aan twee man voldoende hadden om alle verkeer op te houden. Mijn bloeddruk is weer ontregeld.

Gelukkig is het een hemels weer !!! Maar fris... Nu ja, misschien is dat eigenlijk een meer logische temperatuur voor de tijd van het jaar, want de voorbije maand was het echt warm, bijna zomers.

Nu is het in de schaduw helemaal niet warm, eerder wat kil, we zijn al veel te snel gewoon geworden aan die zalige zomertemperaturen. Je moet ook eens kijken naar de natuur, hoe alle planten al een heel stuk verder gezet zijn dan normaliter. Bloemen die nu moeten bloeien zijn in veel gevallen al uitgebloeid. Wij hebben bv geen meiklokjes meer, ze zijn al weer weg.

Oh ja, voor ik het vergeet, er zullen een paar dagen lang geen blogjes zijn, Anny en ik gaan eens mee op uitstap met de gepensioneerden van mijn werk. We gaan het ongetwijfeld gezond houden, want we zitten in Spa. ( let op, niet in SPa, want dat is iets heel anders. Die mannen hebben vandaag hunne hoogdag, en overal houden hun kopstukken ronkende speeches en leggen alle schuld voor alles wat misgaat bij de anderen.) (Dat doen alle partijen, ieder partij denkt van zichzelf dat zij alleen zaligmakend zijn, en zonder zonden. )
Dat doet er me aan denken, onze vorige paus wordt nu al zalig verklaard... Beetje rap, maar ja, het is dan ook het hoofd van de kerk, van de Vaticaanse staat, en dus een politieker en dus wellicht ook alleenzaligmakend.... Ik herinner me van hem heel wat goeie dingen, maar ook een deel dingen waar ik het helemaal niet eens ben, en waarvan ik zelfs grote vragen heb of je met zo'n standpunten wel zalig kunt worden. Ja dus. De huidige paus zegt het. 't Zal dus wel waar zijn zeker ?
Maar ja, hij is dus ook het hoofd van de staat...
en aan die mannen twijfel ik altijd een beetje.
Dat zal te wijten zijn aan mijn roots... Ik ben geworteld in Belgische bodem, en daar hebben we meer ministers dan andere staten. Dat is waarschijnlijk om dat ze het vele werk niet goed aankunnen en dus het werk verdelen...
Oh  Dierbaar België ...

Tot de volgende (dus over een paar dagen ! Veerle zal weer hier tijdelijk haar intrek nemen...)

Leupegem - rommelmarkt

Image via WikipediaOef, we zijn weer thuis... Het was heerlijk slenteren langs de kraampjes, in het milde zonnetje en het frisse windje. (Alles met verkleinwoorden, om de liefelijkheid ervan te beklemtonen!)
Anny vond het batterijtje voor haar klokje, we vonden een ceedeetje en en zelfs een plantje voor in de tuin.
Niks speciaals, maar toch leuk om te doen. Nu ja, we zagen wel een prachtige Ganesha, maar het was in een soort kunststof, en dan vond ik de prijs wel wat te hoog. Dus niet mee genomen, we vinden ooit wel eentje die ons helemaal bevalt. Ik heb tijd. En zo blijft het rommelmarkten leuk, er is steeds een vaag doel.
Maar het leukste, dat zijn de mensen... Heel wat van de kramers kennen ons al, en in Leupegem kennen we ook al wat mensen... Maar zelfs onbekenden zijn soms leuk.
Aan een kraam stond een kartonnen doos vol met papieren vlaggetjes met daar op "Oudenaarde -rood hartje- de Ronde"  Anny vroeg wat plagend "Moet je geen vlaggetjes hebben voor de Ronde (Van Vlaanderen) ?" waarop ik: "Nee, dank u, ik heb al genoeg wielerterroristen gezien voor meerdere levens !" Een ons onbekende man haakte daar meteen op in, en begon te foeteren op die wielerterroristen (het woord mag rustig opgenomen worden in de Dikke van Dale, het wordt algemeen gebruikt!)... Op den duur ben ik voort gestapt, want de man had blijkbaar een nog veel grotere hekel aan die soort op wielen voortbewegende mensjes dan ik zelf (Hoe is het mogelijk ?)... En daar bleef het niet bij, er waren met een een deel mensen die knikten vol overtuiging en vol steun, en zelfs enkelen die er op inhaakten en ook foeterden op die kl... ... Blijkbaar komt er stillekens aan een reactie vanuit de anders zo stilzwijgende meerderheid !
Op TV hoorden wij dat in Dendermonde er zelfs een nieuw politiereglement komt om die mannen wat af te remmen...

Och, ik heb niets tegen die mensen, noch tegen hun hobby, als ze maar ook eens wilden oog hebben voor de rest van de bevolking, en mochten ze het niet normaal gaan beginnen vinden om hele gemeenten te gijzelen in hun eigen woning ! Je kunt echt bijna niet meer buiten als die Wielerdinges hier dunnetjes de Ronde gaan rijden. Ne mens zou op den duur aandeelhouder worden in een bedrijf van duimspijkers ...

Toen even later een paar wielertoeristen door de rommelmarkt reden, klonk waarempel al wat gemor op, ook al waren het er maar twee...

Dames en heren van Het Nieuwsblad, je zou best beginnen rekening te houden met de stem van Het Volk, je zou heel wat lezers kunnen verliezen.

Héhé, weet je ik voel me plots heel wat minder eenzaam in de strijd...
Wie weet, krijgen we wat meer controle en toezicht op de wielertoeristen, en als dat geregeld is, een controle op het nut en de werkkracht van de politici... Weet je, ons landje wordt nog heerlijk om in te leven !

tot de volgende ?

de (s) illusie

Image via WikipediaGisterennamiddag zag ik plots dat de Ubuntu upgrade er was. Hophop aan het werk ! Alles ging heel vlot en simpel, zoals het Ubuntu past, maar helemaal op het eind verscheen plots een tekst die me meedeelde dat mijn hardware niet geschikt was voor Unity, en dat ik dus automatisch Ubuntu Classic kreeg...
Dus mijn kwampjoeter is niet drastisch veranderd, op mijn scherm geen massa toeters en bellen, maar alles bijna zoals ik het gewoon ben...
Eerst vond ik dat een grote desillusie, maar aan de andere kant... Als je PC niet zwaar genoeg is voor Windows 7, dan sta je daar te staan, bij Ubuntu dus niet, je krijgt classic... Is je configuratie echt te licht om Ubuntu te kunnen bevatten, dan heb je nog Lubuntu (light Ubuntu) of Kubuntu (met KDE) en nog een resem andere mogelijkheden, een resem, want er zijn een heel pak afgeleiden van Ubuntu, die door groepjes ontwikkeld zijn op basis van Ubuntu (één voorbeeld: Mint ).
Ik heb dus de nieuwe Ubuntu, maar zonder Unity... Wellicht is dat niet eens zo'n wereldgroot  verschil, maar ergens had ik toch graag eens al die nieuwigheden uitgetest...Niet dus.
Toch zijn er ook nu weer een pak veranderingen en verbeteringen te zien. Iedere Upgrade is telkens weer als een wandeling in de snoepwinkel.

En dat is eigenlijk nog maar het begin van het Linux-verhaal, want eigenlijk is Ubuntu een versie van Debian, en Debian is maar één tak aan de Linux-boom... er zijn een heel bos takken. En heel wat van die takken hebben op hun beurt hun afgeleiden. Je kunt altijd wel ergens terecht. Waarom dan Ubuntu ? Omdat Ubuntu een heel vriendelijk systeem is, heel makkelijk in het gebruik, zelfs voor een mens als ik... Er zijn voor echte computerfanaten in Linux immers ontelbare mogelijkheden, want je kunt immers je eigen systeem helemaal van niets opbouwen, net zoals jij het zelf wilt, zonder dat je kiest voor een of ander systeem. Je moet alleen de basis van Linux nemen om te vertrekken (en er zijn ook verschillende bases).
Maar daar zal ik niet aan beginnen, want ik ben eigenlijk helemaal geen deskundige. Ik werk met mijn PC zoals ik rij met mijn auto. Vraag mij niet hoe een benzinemotor werkt, of een dieselmotor... ik ken er de ballen van. Net zo werk ik met mijn PC....

Eigenlijk is net die sterkte ook een beetje de zwakte van Linux... Mensen zoals ik ben, willen niet die enorme keuze hebben, maar willen gesneden brood, zodat je alleen gas moet geven, remmen en schakelen... Veel meer mag men niet vragen. De Linuxgebruiker was dus oorspronkelijk een echte techneut, die alles van alles wist als het over kwampjoeters gaat. Ik weet niet of Ubuntu de eerste was die een systeem bundelde, en als pakket aanbood, maar het was wel de eerste die dat deed op een manier dat het voor iedereen makkelijk was om te gebruiken. Op die manier zorgde Ubuntu er voor dat Linux ook bij de gewone mens terecht kwam... (Als computerbesturing, want Linux zit eigenlijk bijna overal in, je gsm, je gps , je tablet, en ga zo maar door....)

Ik ben nog steeds een oen als het op computertechniek aankomt, maar met Ubuntu heb ik al heel wat leren sleutelen en bijschakelen, zonder dat het kwaad kan, zolang ik bij de goedgekeurde programma's blijf... En ik voel me daar dan ook zo lekker in mijn vel...

Genoeg gecomputerd...
Tiens stuurde me, naar aanleiding van een van mijn schrijfsels, een boekje toe: Antieke Kalenderprenten, door Pol Heyns een Davidsfondsuitgave van 1945... Nee, er staan geen prenten in, het gaat eigenlijk over de de oude gebruiken en de oorsprong van de feestdagen. Het enige wat ik mis is een lijstje met de verklaarde feestdagen en heiligenvieringen... Je moet het maar lezen. Het is in ieder geval een goed boek, want wie zie ik daar staan: St Antonius met zijn verkske... Kan niet meer misgaan hé ! Bedankt Tiens, ik zal het lezen (soms doorworstelen, want hier en daar is het wat langdradig)... Ik krijg meteen weer inspiratie cadeau voor nieuwe blogjes... Ik amuseer me kostelijk bij teksten als :
"... Den duyvel viel hem aen, verweckende in syne gedachten groote beroeringhen, ende door de vlammen der vleeschelijcker begeerlijckheydt eenen helschen brant..."
Ik ben verliefd op die manier van schrijven, (ik heb het niet over de spelling van heel lang geleden) met al die breedvoerige omschrijvingen. Waar is dat naar toe ? Je moet echt echt eens een boek van Stijn Streuvels ter hand nemen, je zult een hele schatkamer aan bijvoeglijke naamwoorden bijleren ! En nu is dat plots allemaal weg. Nu moet zelfs een liefdesverklaring kort, klaar en helder zijn... en koud en kil.
Nee, Vader is niet blijven hangen in de sixties, ik ben blijven hangen in de tijd van de romantiek, met gezwollen woorden, veel krulletjes en haakjes, wat rococo-achtig, overdadig, maar waar je niet op uit gekeken raakt, je verdrinkt in de schoonheid. Je snakt wanhopig naar asem, het is bijna te... maar toch zo heerlijk...
Tiens, je weet maar half welk plezier je me deed !

Maar ik moet eerlijk zijn en blijven...  Toen ik jong was, zag ik ook die heerlijkheid niet, maar alleen de overdaad. Je moet blijkbaar iets ouder zijn, iets trager, iets bedachtzamer, om te genieten van al die piepkleine dingetjes die een zee van details vormen en de glans van goud geven. (nu weet je van waar ik de kunst van het beschrijven heb gestolen...)

Voor mij is de allergrootste uitvinding van de mens gewoon de taal... Het middel om kennis door te geven, voeg daarbij het neerschrijven van teksten, en je hebt zowat héél de wetenschap van de mensheid bij de staart. En dat men dan niet alleen wetenswaardigheden maar ook schoonheid kan scheppen met woorden... Heerlijk is dat ! Ik ben verliefd op taal, omwille van de veelzijdigheid van het ding op zich.

tot de volgende ?

Related articles

• Follow the Ubuntu 11.04 release day hype and reactions in our information Hub (omgubuntu.co.uk)

Gouden regen-druppels

Image by kirby.wa via FlickrIedereen kent wel de prachtige bloemen van Blauweregen en Goudenregen, maar wat nu uit de hemel valt aan water is zijn echt goud! De grond is kurkdroog...
De maïs recht voor mijn raam zie je als het ware groeien (eindelijk). En voor de eerste keer ga ik mijn aangeplante bloemen eens geen water moeten geven (Enfin, het was eigenlijk Anny die dat deed...).
Je ziet ook plots weer de kleur der dingen, want alles was bedekt met een fijn laagje bruingeel stof. De wereld lijkt plots wel gewassen.
Mijn enige vrees is dat het weer echt Belgisch weer zou worden, en dat het goede weer voor een lange tijd weer zoek zou zijn...
Maar des al niettemin, de regen doet nu deugd.

Volgens de officiële melding zou vandaag de nieuwe Ubuntu versie 11.04 moeten ter beschikking staan, maar ik zie nog niets. Wellicht pas vanavond of morgen. Ik denk dat de reden de vertaling is, of anders is er misschien ook wel sprake van enig tijdsverschil ? In ieder geval, ik ben benieuwd naar "Natty Narwahl" zoals het ding nu genaamd is.

Het meest heerlijke aan Linux is wel het feit dat je niet alleen quasi alles gratis ter beschikking hebt, maar vooral ook de vrijheid hebt om je manier van werken zelf in te richten. Ubuntu biedt je een degelijke basis, waarin zowat alle nodige componenten aanwezig zijn, maar dat is geen verplichting. Naast de aangeboden software krijg je er duizenden andere ter beschikking. De mogelijkheden zijn bijna onuitputtelijk ! Ik weet echt niet waarom niet iedereen voor Linux kiest (er zijn legio keuzes binnen Linux)... En ik weet nog veel minder hoe een systeem zoals Windows en Apple aan al die cliënten komt. Mochten de onderwijsinstellingen hun lessen geven met gebruikmaking van Linux, zodat iedereen vertrouwd raakt met het systeem, dan zou het wellicht zeer snel veranderen, maar nu blijft voor heel veel mensen Linux een vreemd iets, een bijna buitenaards wezen... Maar ik zie dat de leerkrachten aan de leerlingen verplichten om Words aan te kopen (Via de school is dat iets goedkoper !!???), terwijl Libreoffice een zeer degelijk en gratis alternatief biedt. Ik ga maar vriendelijk zijn en veronderstellen dat de leerkrachten en/of de school dit niet doen om een percentje te beuren?

Och, ergens blijf ik sporen dragen van mijn verleden als vakbondsmens, en opteer ik steeds voor een systeem dat ter beschikking staat van iedereen, ook van de minder koopkrachtigen. Jammer dat de providers nog steeds duur zijn ! Als men momenteel poogt goedkope computers ter beschikking te stellen van de mensen (dus ook in de lageloonlanden) is dat nog steeds slechts een gedeeltelijke stap in de goede richting, daar de provider die je nodig hebt om op internet te geraken, helemaal niet goedkoop is. Ergens zou men dus moeten het internet vrij ter beschikking te doen stellen, als een soort voorziening voor iedereen. Maar je ziet wat er dan gebeurt in de landen waar een opstand is, daar zijn plots alle verbindingen weg... Dus de staat is ook al geen zekerheid! ( Van de waarde van een regering weten wij Belgen alles...)

Nu ja, internet is natuurlijk ook niet alles, en al helemaal geen "evangelie"... Er zit ook heel wat kwaad en vuil in, maar dat is zo met alles wat des mensen is.... Het lijkt wel of het voor de mensheid onmogelijk is om eens integraal goed te zijn. Het ergste vind ik nog dat kwaad momenteel onder "vrijheid" staat gerangschikt. En misdaden horen bij zieke mensen. (Kun je het hen dan echt kwalijk nemen dat ze enkele tientallen mensen omver knallen, dat is hun ziekte, daar hebben ze toch geen schuld aan???)
Voor mij kan het misschien wel zijn dat er iets in het DNA zit dat de ene mens meer "geschikt" maakt voor misdaad dan de ander, maar het is en blijft nog steeds een vrije keuze. Misdaad is geen griepje.

Al die dingen maken dat wij kinderen moeten (proberen) op te voeden tot mensen die in de maatschappij passen, en samenleven aan kunnen. Dat is op zich al een hele opdracht, en TV en andere media zijn echt niet bezig met je daar in te helpen, wel in tegendeel. Je moet tegenwoordig al heel goed zoeken om iets te zien, te horen of te lezen wat niet gerelateerd is aan seks en/of geweld.

Maar ik ben weer aan het zagen (Het feit dat wij hier echt geconfronteerd worden met dergelijke uitwassen is daar niet vreemd aan !!).

Trek het je niet aan, probeer er maar het beste van te maken voor jezelf, je gezin, je kinderen. Daar heb je al een dagtaak aan, en je moet nog gaan werken ook.

tot de volgende ?

Mijn privé spook.

Image via WikipediaEen van de "nadelen" van de zomer, is het feit dat ik 's morgens vroeg, zittend aan mijn kwampjoeter, de zon recht in mijn linkeroog krijg. Mijn goede oog. In het andere oog zit een privé-spook gehuisvest.
De oogarts noemt dat ding bij een andere naam (het is een soort vlies die in normale omstandigheden loskomt en in de basis (?) van je oog netjes blijft liggen, maar bij mij is dat niet netjes losgekomen, maar gescheurd, en hangt nu vrolijk te wapperen in mijn oog. Telkens het voor de lens komt, is het net of er waait een mistflard voor je zicht. Dat is nogal spookachtig. Vandaar...)
Dat oog was al niet fameus, er zit immers net in het midden van het beeld een gat in. Ik kan daardoor met dat oog niet makkelijk iets lezen, ik moet met mijn oog voortdurend heen en weer wippen om de rand van dat gat te verschuiven en aldus ook te kunnen lezen. Echt handig is dit niet, en ik stel vast dat ook mijn dieptezicht daardoor niet meer helemaal adequaat is... Maar dat was ik onderhand al gewoon geworden, maar dat spook is er nog maar een paar jaar, en wellicht ben je op deze ouderdom niet meer zo snel aangepast, want soms werkt dat ding me wel op de zeenuween...
In theorie kan men met een laser dat vlies vast lassen aan de onderkant van je oog, maar de weinige gevallen die men aldus heeft "geholpen" hebben nog veel meer last dan voorheen, dus, het spook mag blijven.
Meestal ligt het spook ergens onderaan in mijn oog, en stoort het niet, maar iedere oogbeweging doet het blijkbaar bewegen, en soms waait het dan netjes door mijn zicht. Maar zelfs dat onderaan liggen kan vervelend zijn! Ik lig nogal eens in bed te lezen, en als ik dat probeer, terwijl ik op mijn rug lig, dan is onderaan net in mijn beeld ...en lees ik maar met mijn rechteroog dichtgeknepen verder.
Een mens zou daar moeten aan wennen, maar zelfs na al die tijd, al die ervaring, draai ik nog regelmatig mijn hoofd om te zien wie of wat daar door mijn beeld passeerde.
Ik heb dan ook maar besloten me er bij neer te leggen, en zo beschik ik over "leven" waar er geen is, bewegend beeld waar het stil is. Gek is dat ik het niet echt kan controleren. Ik mag soms wilde oogbewegingen maken, zonder dat het spook zich geroepen voelt tot een optreden, en op een andere keer is het lezen in een boek, waarbij je je het lijntje centimeter na centimeter af schuift, is hij daar dan wel !  Vandaar ook dat het echt spookachtige manieren heeft. Het is er als je het niet verwacht en het is er niet als je denkt: nu komt het!.

Het gat, vlak naast de macula neemt dus het centrum van mijn beeld weg. Maar het heeft een hele tijd geduurd voor ik dat ontdekte. Ten eerste, een mens kijkt meestal met zijn twee ogen, dus merk je het niet op, en bovendien, doet zich een eigenaardig fenomeen voor bij dat blinde stukje ! Waar ik vroeger werkte, was een blinde muur te zien aan de andere kant van de straat. In die muur zat een klein "raampje", waar het metselwerk doorliep, maar er een nis ontstaat door het verspringen van een halve steen in de diepte. Als ik met mijn rechteroog net naar dat nisje keek, dan zag ik dat nisje niet, maar ik zag ook niet dat er iets ontbrak in het beeld. Je kijkt blijkbaar niet alleen met je oog, maar ook met je hersenen, en ik zag dan ook een nette muur, zonder nis in. Heel bizar.

Ik had dan ook verwacht dat mijn spook een of ander gevolg zou ondervinden van dat gat, maar ook het spook lijkt zichzelf te vervolledigen, en een  muur van mist te vormen...

Gisteren zat ik te vissen, en het spook vond dat het ultieme moment om op te treden. Nu is een dobber al een kleine dingetje op dat grote water, maar als spoken er ook nog eens mistig voor gaan doen, dan wordt het wel wat lastig... Niettemin, de vis beet ! Alle drie hebben we een lijn kapot gehad door een karper (sommigen zelfs meer dan een keer), en Luc en ik hebben elk een karper kunnen bovenhalen. Niet zo simpel met een blieklijn...
Wel heerlijk vissen, je moet dan die vis een beetje volgen in zijn bewegingen, zodat de spanning op de lijn niet te hoog wordt, en dat zo lang volhouden tot de vis het - doodvermoeid - opgeeft en zich gewonnen geeft... Dan voorzichtig het net in het water en de vis tot in het net leiden... Klinkt simpel maar het is het niet... En heel de tijd zie je de vis niet, zie je ook je dobber niet meer, en moet je het lijntje, een doorzichtig fijn nylondraadje, in de gaten houden, om de bewegingen op te volgen... Met een spook die je dat wil beletten. Dan  vervloek je dat ding wel eens !

Er zijn ook omstandigheden waarbij je maar met één oog kijkt, ook als je ze alle twee open hebt. Je zit bijvoorbeeld in je wagen, en je kijkt zonder je hoofd te bewegen, naar rechts om het verkeer op het fietspad te zien of zoiets, dan ligt dat beeld buiten het bereik van je linkeroog... Ook op zo'n momenten is een spook ambetant !

Vind je het nu niet erg, dat ik zo'n jeremiade zit af te steken, terwijl er mensen zijn die helemaal blind zijn ? Onlangs las ik een artikel over mensen die blind zijn met een stel perfecte ogen. Klinkt gek, maar bij deze mensen is het beeld er wel, maar de hersenen ontvangen het niet. (Meestal het gevolg van een ongeval waarbij hersenschade is opgetreden).

Ik heb al eens geprobeerd om in mijn eigen huis rond te lopen met mijn beide ogen dicht. Het lukt me niet, ook al ken ik de omstandigheden perfect. Blinden kunnen dat wel in hun eigen woning. Dus zijn er blijkbaar ook meerdere soorten van geheugen ! Wij hebben een geheugen gebaseerd op zien, zij hebben een ander soort geheugen wellicht gebaseerd op hun bewegen-beeld.

Ik ga dus ook niet echt klagen over die hinder in dat oog, ik constateer het gewoon, en probeer het te analyseren, om het zo goed mogelijk te plaatsen en op te vangen, en de echte blinde is op een of andere manier voor mij een soort steun... alles is op te vangen.
Met al die mankementen aan rug en oog ben ik nog bij de goeien...

tot de volgende ?

BBQ !

Image by xamanu via FlickrEergisteren geen rommelmarkt gedaan, veel te veel pijn! Mijn pillen meteen weer op maximumdosis gezet, en gisteren ging het gelukkig al weer beter. Gelukkig maar, want wij waren gevraagd bij Bart voor een lekkere barbecue...
We zijn zelfs eerst nog naar de Rommelmarkt geweest in Hofstade (Aalst), een leuk marktje. Ik vond er een reuze-cadeau voor mijn oudste zus! Twee boeken met de prentjes van chocolade Côte d'Or over folklore. Het ene boekwerk dateert uit 1940 en het andere uit 1950. Oude dinges dus...
Normaal gaan die dingen tamelijk duur, maar soms, heel soms kun je een koopje doen...
En dan naar Bart, onze benen onder tafel steken...
Het was héél lekker (te lekker, ik heb te veel gevreten ! ('s Avonds alleen een appeltje gegeten omwille van mijn pillen (mag niet op een lege maag))).
Ook de sfeer was heerlijk. Het klinkt gek, maar het is heerlijk om zo eens een samen te zitten met kinderen en kleinkinderen !
... Pauze.... (ik moet een kleindochter naar school voeren!)...

Zo, terug van weggeweest.
(gek dat ik dat er bij opschrijf, precies of jullie merken die pauze op  in de schrijfstijl !)
Eric (Erik ?) Van Rompuy weet niet meer wat ze eigenlijk aan het doen zijn in de politiek. Hij is zelf een politieker, dus is het normaal dat hij dat niet weet, politici lijken nooit te weten wat ze aan het doen zijn. Hij wijst er de andere partijen op dat het laten passeren van het zomerreces wel eens negatief zou kunnen uitspelen voor de partijen die nu denken profijt te doen met de impasse... Weet hij zelfs niet dat de mensen de politiek kotsbeu zijn ? En dat ze ongetwijfeld de gevolgen zullen zien in de verkiezingen ? En wat zit hij daar te broebelen over een zomerreces ??? Ze zijn al een vol jaar in reces !! De oelewappers ! (die mannen moeten echt niet onder water zitten om te broebelen !!)

Heb jij ook al eens een blik geworpen op de komende nieuwe Ubuntu ? Nee, het wordt dit keer echt een heel nieuw iets, met die Unity ! Ik denk dat ik weer opnieuw ga moeten leren kwampjoeteren ! Naar men zegt (en aantoont), zou Ubuntu nu veel meer weg hebben van een Mac dan van een Windows... Het wordt dus echt aanpassen. Ik las er ook al heel wat commentaar over, gaande van "Brol !" tot "Heerlijk vernieuwend!" over "Er zitten nog wat haperingetjes in, maar het is nog maar een beta..."
Ik ga het jullie wel laten weten wat mijn ervaringen zijn, als ik nog mijn blog terugvind... Normaal komt de nieuwe Ubuntu er op 28 april, maar wellicht wordt dat in de praktijk 29 april, want dat ding komt uit Zuid Afrika... en moet hier eerst nog eens vertaald worden.
Ik ben heel erg benieuwd wat mijn ervaringen zullen zijn... Ik denk dat ik in het begin wel wat zal moeten zoeken, maar heel erg moeilijk zal dat ook wel niet zijn, want als het echt wat Mac-achtig is, dan zal dat wel loslopen. Al die mensen met een Apple werken er mee, dus zal ik het ook wel kunnen.

Deze namiddag gaan we vissen, bij Pepé in Wannegem. Vorige week zijn we eens naar het waterspaarbekken geweest... 't Was er geen vette, alleen Luc wist er één vis te verschalken, Marnic en ik zagen amper een vaag beetje... Bovendien liggen er verschrikkelijk veel stenen (of iets anders ?) in het water, en ik trok mijn lijn stuk ! (Eigenlijk mijn elastiek, ondertussen heb ik er dus een nieuwe elastiek moeten aan bevestigen...) Nu is het een periode warm geweest, en zal de vis hopelijk eindelijk weer echt in beweging zijn gekomen... Hoop doet leven, niewaar...

Maar het voornaamste feit van de voorbije dagen is en blijft de Bart-becue... Bart is een goede vleesbrader. En weet je wat, je zit daar dan heerlijk buiten in het zonnetje, met een glaasje sangria, terwijl je het vlees ruikt terwijl het ligt te roosteren... Honger is gegarandeerd ! Geen wonder dat een mens dan te veel eet. Bart kon bij zijn vlees nog een heerlijk glas wijn drinken, maar vermits ik met de wagen naar huis moest, ik heb dat maar niet gedaan... Voor mij telt niet alleen het feit dat het verboden is, maar bovendien vind ik het niet verantwoord om te rijden met een vlieg in je oog... Dus na de sangria in de voormiddag, geen alcohol meer !

Voila, dat zal het weer zijn voor vandaag... Niet veel soeps, maar ja, ik ben nog aan het nagenieten en ga seffens eens kijken naar de korenbloemplantjes die ik kreeg van Bart...

tot de volgende ? ( op de foto: Ubuntu, voor één keer: gebotteld...)

Wablief ????

Image by Sebastian Bergmann via FlickrVan een echt paasbericht gesproken ! Het Gallo-Romeins museum van Tongeren verkoopt zijn Neanderthalers en ook enkele voorhistorische dieren ! Dat is pas een wederopstanding ! Die lui waren geen drie dagen dood, maar vele millenia ! En als ze dan terug zijn, vliegen ze in de uitverkoop!
Soms heb ik het gevoel dat "ze" ook de Christus in de uitverkoop willen zetten. Geloof is immers bijna een smerig woord geworden, de dag van vandaag.
Ergens heb ik daar een beetje moeite mee. Niet dat ik nu DE gelovige ben, maar je moet je evenmens niet aanvallen in zijn overtuiging(en), en dat zien we de laatste tijd voortdurend. Als je niet gelovig bent, of door al de heisa rond pedofilie en zo, een hekel kreeg aan de kerk en dat ook op het geloof schuift, dan nog moet je je niet afreageren op diegenen die nog steeds gelovig zijn.
Het voelt bij mij een beetje aan als overreactie. Eigenlijk ben je niet helemaal zeker van het feit of je nu echt helemaal vrij bent van dat geloof, en om je zelf te overtuigen roep je het hard uit.
Het is net zoiets als de mensen die zich laten ontdopen. Dat vind ik ook zo absurd. Als je niet meer gelooft, dan geloof je überhaupt ook niet aan het doopsel, en dan is het toch volkomen onlogisch om iets uit te wissen waarvan je zeker bent dat het er niet is ??? Je kunt het natuurlijk ook bezien als een duidelijke stellingname, maar toch, dan ook nog lijkt het mij heel dicht bij die overreactie, het hard roepen om zichzelf te overtuigen.
Ergens diep in mijn boekenkast zit een heerlijk boekje, dat verhaalt over een van de zevenslapers... In dit geval gaat het over een heilige, die beroemd is voor het feit dat ze na enkele eeuwen weer wakker werden. In het boek doet er ééntje dat nog eens over, in onze tijd (het boek dateert ergens in het midden van de vorige eeuw) en die zich verwondert over de kerk... Ik moet daar geen eeuwen voor slapen, ik verwonder me bijna dagelijks over de kerk. Maar ik moet, als ik eerlijk ben, bekennen, dat wij de kerk veel te veel beschouwen als "onze" kerk. Terwijl de kerk er eigenlijk voor "iedereen" is. Dat is wellicht op zich al de reden van heel wat misverstanden.
De mentaliteit, het gedachtegoed van onze Westerse Wereld is heel anders dan het gedachtegoed en de leefwereld in andere delen van de wereld. Ik ben nu (bijna) 65 jaar, en ik heb een heel stuk van de veranderingen hier meegemaakt. Ik herinner me ook heel goed, hoe ons vader terug kwam van een retraite en vertelde hoe hij geshockeerd was door wat die pater ginder allemaal vertelde. Zijn wereldbeeld was geschokt. Het was helemaal niet makkelijk voor die generatie om de veranderingen in de kerk te aanvaarden. Heel wat dingen waren met de stelligheid verteld van een dogma, en plots mocht en kon het ook anders. En als je daar bij dan ook nog moest vaststellen dat de praktische houding van de clerus naar de moderne mens toe ook nog verder ging dan wat Rome dicteerde, dan was het helemaal niet meer te volgen. En daar zit nu net de basis van heel pak misverstanden. De kerk (Rome) predikt niet alleen voor de Westerse mens, maar voor iedereen, en verkondigt dus teksten die gepast moeten zijn voor iedereen, maar dat kan nooit lukken, gewoon omdat er een immens verschil is tussen de mens van Oudenaarde en de mens ergens in een klein hutje in de rimboe van Afrika. Hun wereldbeeld is veel meer gelijkend op ons wereldbeeld van 100 jaar terug, dan op ons huidig gedachtegoed.

Ik zeg veel meer gelijkend, maar dat is zeer onvolledig... Dat is alleen wat betreft het vernislaagje van de kolonisatie, want bij die mensen leeft ook nog heel wat van de wereld voor de kolonisatie, en tezelfdertijd worden ze dan gedoopt in het computertijdperk en krijgen al de beelden van het decadente Westen over zich heen. Die zullen het nog véél moeilijker hebben met hun wereldbeeld dan ons vader na de retraite !

Wij moeten eens af leren om enkel en alleen te kijken door onze Westerse, rijke bril, en te proberen ook eens begrip te hebben voor die andere wereld. Dan heb je meteen ook wat meer begrip voor een deel uitspraken van de kerk. Niet alle, maar toch een deel van de voor ons wat wereldvreemde uitspraken zijn dan plots wel te plaatsen. (Er zijn er ook een paar die ik helemaal niet kan plaatsen...)

Het is niet goed om dezelfde taal te spreken tegen ons verwende wezens en de arme rest. Het zou wellicht beter zijn mocht de kerk met woordvoerders werken van uit de wereld waar tegen ze praten, en dan kan er best een heel verschil tussen beide zijn. Zonder dat dit afdoet van het geloof. Maar ja, men wil zo nodig dat geloof unitair blijven noemen, en verward het unitair met één taal...
Mocht je hier nu nog vertellen dat alleen het lijk van een rijke mens tot in de kerk komt bij een begrafenis, en dat het voetvolk moet content zijn met het portaal, dan zou je wat meemaken, toch was dit zo'n 160 à 180 jaar geleden nog steeds het geval. Dan kenden we nog een kerk die extreem gericht was ten faveure van de rijken ! Moest je nu eens proberen ! En toch hebben we soms nog het gevoel dat er iets van gebleven is. Je moet in de meeste parochies maar eens kijken hoeveel gewone arbeiders er in de kerkfabriek zetelen...

Dus, zelfs zonder te spreken over macht en over rijkdom, is het bijna onmogelijk om voor iedereen de kerk te zijn... vandaar de vele spanningen en misverstanden.
Maar toch, voor mij blijft het geloof !
Ik kan me gewoon geen wereld voorstellen zonder dat ik die ultieme uitleg van alle vragen heb, en zonder die stevige leidraad om mens te zijn met de mens... En dat maakt ook dat ik voor de anderen alle begrip heb, en hen gerust laat in hun overtuiging...
Overeen komen is immers veel handiger en makkelijker om te leven, en het is bovendien ook nog eens Christelijk... dus....

Aan iedereen een Zalig en Gelukkig Paasfeest !
tot de volgende ?

Zonnige zaterdag

Image by David d'O via FlickrHet mooie weer lijkt wel een blijvertje, maar de boeren zijn al volop aan het klagen. Het is niet erg dat het warm is, maar het is te droog. Vannacht zijn er nochtans enkele druppels gevallen, maar "het zand is nog niet geblust" zoals we hier plegen te zeggen, om aan te duiden dat de aarde niet eens echt nat werd.
Hoezee, er is weer een grote wielerterroristenmanifestatie in onze straat, gelukkig net niet tot aan onze deur... Maar vanmorgen zat ik er weer eens tussen met de wagen, en toen die vermaledijde bende rechts verdween, verscheen voor me een beerwagen, een van die grote mastodonten vol aalt. Eigenlijk hou ik meer van het woord dat ze daar hier voor gebruiken: een zeikstuk ... Klinkt veel meer zoals het ruikt.
Enfin mijn vreugde steeg aldus ten top... Heb je een auto, en kun je bijna te voet naast lopen.
Eigenlijk is dat een beetje gek, want er is geen enkele reden om me op te jagen, niets dat me dwingt om op dit of dat uur daar ergens te zijn, maar ik krijg tegenwoordig gewoon de kriebels als ik die bendes wielerdinges zie rijden.
Ik weet niet of je het gezien hebt, maar er begint iets te roeren onder de bevolking. Inwoners van Maarkedal kwamen al op TV vertellen van de ellende als er zo'n manifestatie langs je deur passeert... Die wielerkluivers vinden het doodnormaal dat je dan heel de dag binnenshuis blijft, want zij willen buiten.

Ik heb niets tegen een wielertoerist, zolang het er maar enkele zijn, en ze de wegcode volgen, en gebruik maken van de fietspaden. Maar die mannen zagen om fietspaden te hebben, en als er zijn, dan rijden ze er naast op de weg. 't Is om er de seskes van te krijgen. Tegenwoordig zijn ze heel degelijk georganiseerd in het kwaad, en zetten ze seingevers aan ieder hoek van de straat, om er zeker van te zijn dat er toch niemand het lef heeft om buiten zijn deur te komen. djudedju.

Gelukkig is het goed weer, en staat mijn meidoorn in bloei om me te troosten. Vorig jaar stonden er voor de eerste keer enkele trosjes op, maar nu zijn er al heel veel, het is mooi, al die roder bosjes bloemetjes. In mijn linde zit een koppel tortelduifjes met nest, en er zitten ook weer meesjes in de nestkastjes. Als we buiten komen in onze tuin, dan kwettert de merel alarm, want vlak boven ons hoofd zitten vier of vijf jongen die dan plots heel stil worden. Als we op het terras gaan, dan kunnen we netjes in het nest kijken. Het winterkoninkje moet hier ook ergens nestelen, maar ik weet niet waar precies, ik vind het nestje niet. Hij had eerder een mooi nestje gemaakt in mijn clematis, maar daar woont hij niet in, hij moet meer dan een nest hebben gemaakt. Rijke vogeltjes met een buitenverblijf?

En morgen is het Pasen, dus wens ik jullie allemaal een Zalig Paasfeest !
Heb je het ook gelezen, een kerk heeft een doodsbericht gepubliceerd van Christus, om zo de mensen nog eens attent te maken op de betekenis van Goede Vrijdag en uiteraard Pasen, anders lijkt heel het gebeuren bedolven te worden onder de sjokolatten eieren....  Nu en dan lees je toch nog eens wat positiefs in en over de kerk, het is echt niet allemaal slecht en niet allemaal pedofilie. En misschien, heel misschien, als de Kerk een harde tik op de neus krijgt, weten ze weer waar ze voor staan, en zullen ze misschien eindelijk het geloof voor de macht gaan plaatsen... Macht die toch ergens in het eigenste evangelie wordt afgekeurd... Maar net dat bewijst dat ook de Kerk is samengesteld uit mensjes, je weet wel, die dingen die zo verslingerd zijn aan macht en rijkdom...

Misschien komt er nu eindelijk iets anders ? De FBI heeft bekend gemaakt dat er inderdaad buitenaardse wezens zijn neergestort in Rosswell, en we zagen foto's van het lijk van een buitenaards wezen in Rusland. Best dat er nu geen koude oorlog meer is, of anders waren er zonder dat ze het zelf wisten nu al kapitalistische en Sovjet-Russische UFO's geweest. Of die berichten een grond van waarheid hebben ????
Ik weet het niet, maar ik denk dat de kans dat er nog planeten zijn met leven en wellicht ook verstandig leven, is wellicht groot... Het heelal is zo groot, zo Heel  Al...
Zouden ze dan daar ook godsdienst(en) kennen ?
En zou God bij hen dan ook een beetje op hen gelijken?

Of zou hun verstand zo erg anders zijn, dat zelfs dat niet zou bestaan, althans niet in een voor ons begrijpbare vorm... Misschien hebben ze ginder een soort kolonie-verstand, in de zin van wat we hier bij mieren en bijen zien, maar dan veel verder en sterker uitgebouwd ? Of nog iets anders, iets wat wij ons gewoon niet eens kunnen inbeelden ?
Het zou wel heel toevallig zijn mochten ze min of meer op ons lijken, qua lichaam en qua verstand...

Och, wellicht weten we het nooit, en misschien, als we het wel te weten komen, zijn ze zo dat we het veel liever niet hadden geweten. Misschien kunnen we veel beter ons bezig houden met onze eigen aarde, daar is herstelwerk genoeg aan !

tot de volgende ?