Over een zwarte en de dood...

Lugubere titel? Vrees niets, het heeft niets maar dan ook niets dat luguber is, integendeel !

De zwarte... Voor het eerst in de geschiedenis heeft Amerika een zwarte president. Dit is wereldnieuws, want niemand zegt het, ik ben er bijna 100% zeker van dat dit het eerste zwarte staatshoofd is van een overwegend blank of blank geregeerd land...
Met andere woorden, we zijn ook nog niet zover, en het beste bewijs is de heisa rond die zwarte schepen van burgelijke stand die we rijk zijn, en waar we hele gazetten over vol schrijven...Met andere woorden, dit is voor ons al een hoogtepunt.
Maar ja, wij zijn dan ook geen racisten hé, wij zijn onkreukbaar, wij hebben geen kukluxklan en dergelijke... alleen... tja...
We moeten echt niet zo ver achteruit gaan om teksten te vinden van wetenschappers en zelfs van theologen dat de zwarte mensen geen ziel konden hebben, het was ondenkbaar dat God een ziel zou gestopt hebben in zo'n lelijke zwarte verpakking. (Montesqieu)
In de landen waar ze slaven hadden werden de zwartjes letterlijk als minderen gezien van de hond. Het was heel normaal dat een vrouw zich gedroeg alsof ze alleen was, ook al waren er zwarte slaven in de kamer. Zich uit- en aankleden in hun nabijheid was niet erger dan dat doen terwijl de hond of de kat in de kamer was.
In 1970 of 71 hoorden ik op de trein een van mijn kaartvrienden op de dagelijkse rit naar het werk, plots vloeken. "Kijk" zei hij, "ik heb niets tegen de negers hé, maar als ik zo'n zwarte zijn poten zie leggen op een blanke vrouw..." Op het perron was het bewuste paartje zich van niets bewust dan van hun verliefdheid...
En ook nu nog hoor je bijna dagelijks van die verdoken opmerkingen.
Maar wij hebben geen kukluxklan, wij zijn niet racistisch.
Zij hebben nu, als eerste een zwarte president !
En ik ben blij dat ik dat nog mag meemaken.
En ik hoop uit de grond van mijn hart dat hij het mag waarmaken. Hij zal het zeker niet gemakkelijk hebben, hij erft een failliet land waar het water tot de lippen staat, en de meesten al bezig zijn door de knieën te gaan... Wellicht zijn al die moeilijkheden niet vreemd aan het feit van zijn verkiezing. Iedereen wist dat het moet veranderen, en hij bood zelfs al een ander kleur op de koop toe, hij hield de belofte van verandering in zich.
Als hij slaagt, en ik hoop het, dan zal er nog nooit iemand zo 'n muur hebben gesloopt, zal er nog niemand zoveel gedaan hebben tegen het racisme.
Als hij mislukt...
Laten wij hopen op succes ! Voor een betere wereld, voor meer begrip.

De dood...
Dit heeft niets te maken met het voorgaande.
Dit is een heel ander verhaal.
Dit is het verhaal van het overwinnen van de dood...
of toch zoiets...

Ik heb je al verteld dat men in Rusland bezig is met experimenten om de mammoet terug te brengen...
Dit verhaal heeft er niets, en alles mee te maken.
Geleerden zijn er in geslaagd een muis die al 16 jaar (zestien jaar !) dood (uiteraard) in de diepvries zat te klonen en op die manier als het ware weer tot leven te brengen.
Dit is een doorbraak, tot op heden was men min of meer ervan overtuigd dat klonen alleen mogelijk was van levende wezens.
Het kan dus ook van dode.
Nu nog vinden ze mammoeten in de grote Siberische toendradiepvries, netjes ingevroren.
Er is dus een grote stap gezet naar een jurassicpark... (Het wordt eerder een pleistoceenpark denkt men)
Niet dat ze er meteen zullen in slagen ook dinosaurussen terug te klonen. Oh, ze hebben wel fossiele beenderen gevonden met beenmerg in die nog in voldoende goede toestand was, maar er rijzen andere problemen... Er is momenteel geen enkel ei genoeg om de dna in te kunnen planten, ook al is de struisvogel heel duidelijk een verre nazaat van de dino's (de kip en je kanariepietje ook !) toch is het ei nog veel te klein om een dino uit te kunnen laten broeden. Bovendien vreest men dat er nog een andere en veel onoverkomelijkere moeilijkheid is ! De atmosfeer ! Men vermoedt dat de lucht in de tijd van de dino's van een heel andere samenstelling was dan nu, en dat onze lucht meteen al het einde van de nieuwe dino zou betekenen, nog voor het begon. Maar mammoeten, dat lijkt dus doenbaar...
Zie je al voor je die grote wolharige olifantachtigen door onze maïsvelden baggeren?
En Poetin die het leven van de wetenschappers nog maar eens kan redden door een mammoet in slaap te schieten, nogal straffer dan die tijger van een tijdje terug !
Ik denk dat ik al weet wat Henk van die dingen zal zeggen: De mens mag niet in de plaats van God treden... Ik begrijp perfect wat hij bedoelt, en ik ben het in zoverre met hem eens, dat er veel van die experimenten door een veel te kleine kennis uit de hand lopen, en een keten van moeilijkheden veroorzaken...Maar is dat niet ook een deel van de schepping ? Zit dat niet precies in het wezen dat de mens is ingebakken?
Oh ja, nu doen we het als het ware met reuzeschreden in een keer, maar vroeger hebben we van de wolf wel honderden verschillende hondenrassen gekweekt door voortdurende selectie...
En ik heb eerlijk gezegd veel meer schrik van de genetische manipulatie van onze groenten en granen en dergelijke, omdat we niet weten hoe dit verder zal evolueren en omdat we zien dat, alle voorzorgen ten spijt, die wereldvreemde dingen nu al in het wild hun invloed doorgeven... Ik heb meer schrik dat men mensenharten en -nieren kan laten groeien in een varken, omdat we niet weten wat dit zal doen tenopzichte van ziekteresistentie voor de mensheid, of we niet zelf bruggen aan het leggen zijn voor ziekten die oorspronkelijk niet bij ons konden bestaan...
Maar ook dat is des mensen...
En als wij dan God schepsels zijn, dan zal hij ongetwijfeld ook die zin tot exploreren en experimenteren hebben ingebouwd in het wezen dat wellicht nu al weer aan het evolueren naar een wezen die hij deels zelf heeft veroorzaakt...
Met andere woorden:

We leven in een wondere wereld !
We hebben een eerste zwarte medemens als president van de verenigde staten van Kamerika, en we kunnen dode muizen herscheppen uit een of enkele nog goede cellen...
Heb je er al eens bij stilgestaan wat er al allemaal is gebeurd in die korte tijdspanne dat wij hier rondlopen ?
Nog nooit heeft één enkele generatie zoveel zien gebeuren !
Dank zij het feit dat wij aan de goede kant zitten en gemiddeld ouder worden dan de 28 jaar van de gemiddelde wereldmens...
Laten wij dus dankbaar zijn, en genieten van al die wondere zaken.
En hebben wij schrik ? Wie geen schrik heeft krijgt ook slaag.
En ook dat is des mensens... Wij weten altijd wel een manier te vinden om het onszelf moeilijk te maken...
En wie weet, met een zwarte president worden we ons misschien wel weer bewust van de oude waarden.
Een man die great joy ervaart omdat zijn grootmoeder naar het eeuwige leven is gegaan...

tot de volgende ?

There is something rotten in the Kingdom of Danmark...

Nee, ik ga het niet over Denemarken hebben, maar over enkele symptomen die me vandaag in het nieuws beroerden, en die volgens mij het citaat van Shakespeare goed kunnen gebruiken...

De prikklok in het Vaticaan is WEER ingevoerd...
Een prikklok is een hatelijk ding, die enkel en alleen dient om de argwaan van de werkgever weg te nemen omtrent de aanwezigheid op de werkvloer van al zijn werknemers, en om de werknemers er van te overtuigen dat zij moeten op tijd aanwezig zijn op het werk en blijven zolang het hoort.
Het effect is meestal niet echt positief te noemen.
In de meeste gevallen ervaren de werknemers dat als een beledigend iets, en reageren door heel precies de tijd te respecteren... Is een stuk werk half af op het moment van de einduur, dan blijft het maar liggen, als ze mij niet vertrouwen, dan doe ik ook een slag meer dan noodzakelijk is.
Maar het is dus een actie van de werkgever, die om een of andere reden er van overtuigd is dat zijn werknemers niet naar behoren presteren...
In het Vaticaan moeten nu alle werknemers opnieuw pointeren. Vroeger moest het al eens, maar de vorige paus Djiepie schafte het af. (Hij kwam uit een land die zich via vakbondswerking vrijgevochten heeft van de Russischcommunistische druk)... Nu wordt het dus weer ingevoerd!
Dit lijkt er sterk op te wijzen dat de kardinalen en andere werknemers er in het Vaticaan de kantjes afliepen.
Of de huidige paus wil met een Deutsche gründligkeit (als ik het fout schrijf sorry, maar je begrijpt het wel) alles und allen controlieren.
't Is of 't een of 't ander...
Maar mij heeft het een wrang gevoel in de mond. Je verwacht zoiets niet in een instelling die voortdurend inzet predikt.
Maar ja, zelfs in sommige delen van sommige vakbonden staan er prikklokken tegenwoordig...Daar geeft mij dat net hetzelfde wrange gevoel, en daar werkt het net als in veel bedrijven nefast voor de sfeer en de spontane inzet. Dat zal ook wel zo zijn in het Vaticaan.
Maar nog eens, dat is in dergelijke instellingen bijna tegennatuurlijk te noemen, en zal heus niet bij mij alleen dat wrange bezorgen...

Er is nog iets wat ik niet begrijp, en die mij ergens heel argwanend doet zijn...
Ik las in de krant dat de monetaire crisis de brandstofprijzen meer en meer doet zakken.
Niet dat ik er iets op tegen heb dat de brandstof wat betaalbaarder wordt, maar ik snap het gewoon niet.
Als ik hier iets heb dat ik verkoop, en jij hebt het broodnodig, dan kan ik mijn prijs opvoeren tot de grens van jouw behoefte. Dus duur . . . Stel dat jou munt daalt in waarde, dan zal ik alles op alles zetten om mijn eigen inkomen te vrijwaren, en dus ofwel meer van je munten vragen, ofwel je dwingen te betalen in een veilige munt, wat voor jou net hetzelfde is, een duurdere kostprijs.
Maar nu wordt de brandstof dus goedkoper ???
Ik snap het niet ... 't Zal wel aan mijn beperkt economisch inzicht liggen, maar er klinkt iets in door dat mij doet denken aan manipulatie... Het is alsof men me tegen de haren in strijkt.
Ofwel heeft men de kostprijs vroeger kunstmatig opgetrokken - en niet in eerste plaats door de grondstofleveranciers-, ofwel doet men nu iets wat eigenlijk niet zou kunnen...
Ik gok op het eerste, het is -als het ware in eigen schoot- dat men de kostprijzen heeft opgetrokken om wie weet wat en welke effecten allemaal te beogen. Duidelijk is in ieder geval dat men bezig is aan een wereldwijde poging om te komen tot andere energieën, en een van de manieren om druk te zetten is vertellen dat de voorraad op raakt, en dat de kostprijs steeds hoger en hoger wordt... Nu en dan komt er per ongeluk een berichtje in de krant dat men weer nieuwe olievelden vond, en een ervan groter dan ooit gevonden werd... Er is echt iets rots aan het gebeuren.
Waarom is er plots die noodzaak om alles op alles te zetten en de afhankelijkheid van de olielanden kwijt te raken ? Het milieu ? Laat me niet lachen, daar kijkt geen een financier naar! Nee, er broedt iets anders...
Het gekke is ook dat bepaalde uitvindingen van goedkope of gratis energie verdwijnen, de uitvinders verdwijnen of worden vermoord ... Er moet een nieuwe energie komen, maar een waarvan de staat (welke staat????het kapitaal???) het monopolie kan in handen houden. Alle andere oplossingen zijn gedoemd te verdwijnen nog voor ze zich kunnen bewijzen.
En men verzekert zich van de medewerking van Jan Publiek door de grote hetze over de klimaatswijziging, om de fossiele brandstoffen af te zweren. Mocht later de nieuwe energie in handen van de nieuwe machthebbers nog meer vervuilend zijn, dan zal dat plots geen kwaad meer kunnen, en niemand tegenhouden om het te produceren, als ze de macht en het kapitaal erdoor in handen krijgen !
Het gaat hem immer alleen om de poen
en de macht.

Denk niet dat ik droom... Kijk maar eens naar de redevoeringen en gebeurtenissen tussen de Amerikaanse en Europese machthebbers, en kijk wat ze prediken ! De wereldstaat komt er aan !

Kijk, een van de redenen waarom het hier behoorlijk goed gaat met de werkende mensen, is het feit dat in ons land alles op een gezonde concurrentie berust. Er zijn meerdere werkgeversorganisaties, meerdere artsenorganisaties en meerdere vakbonden. Die moeten zich allemaal bewijzen tegenover hun leden. Uit die concurrentie groeit een evenwicht die berust op de grootste gemene deler. Er komt een systeem van negociëren, onderhandelen en er komt uiteindelijk een hoog maar haalbaar en draagbaar evenwicht. In andere landen is die onderlinge concurrentie er niet of veel minder, en daar zijn de resultaten veel minder.
In die zin bestaat er ook een concurrentie tussen landen onderling, op diverse vlakken, tot heil van de inwoners. Als we tot één wereldregering komen, dan valt dit weg, en wordt de levensstandaard gedikteerd door één leiding, de sterksten die er nu in het klein voor zorgen dat ze het heel goed hebben in hun landje, zullen er dan voor zorgen dat ze alles hebben van heel die wereld...
En net zoals in grote wereldrijken vroeger, zal de druk op het individu exponentiëel toenemen.
Soms heb ik het gevoel dat de huidige crisis of georkestreerd wordt, of op zijn minst benut wordt om weer stappen in de richting van de ultieme macht, de macht over heel de wereld te zetten.
Kijk maar goed, en wees alert!

De zon schijnt op een benevelde wereld. Het lijkt wel of je een bril op hebt in opaal glas. Alle details zijn verdwenen, er rest alleen een gouden licht met hier en daar, heel vaag, een donkerder schaduw... een aanwijzing dat er nog iets in dat licht is.

Zonet kwam de buur hier, met een berichtje dat hij uit zijn krant knipte. Er mag ook een goed nieuws zijn hé ! En dan nog nog nieuws waarvan ik naast mijn schoenen ga lopen...

LIERDE

Bart Goderis wint prijs voor Vormgeving


Bart Goderis uit de Langemunte in Lierde heeft in Kortrijk de vierjaarlijkse Prijs voor Vormgeving van de Provincie West-Vlaanderen gewonnen.
Onder vormgeving wordt het ontwerpen van een product verstaan dat als serieproduct vermenigvuldigd wordt. Zowel prototypes als afgewerkte producten komen daarvoor in aanmerking. In totaal dienden 19 vormgevers ontwerpen in, samen goed voor 120 realisaties. Bart Goderis werd laureaat voor de totaliteit van zijn inzendingen met betrekking tot tapijten. Hij verdient hiermee 2.500 euro en een zilveren ereplak.
In het juryrapport staat: " Bart Goderis slaagt erin om vanuit een doorgedreven materiaalonderzoek tot vernieuwing te komen binnen de woltraditie. Hij begrijpt wat tapijt is. Zijn kleine ingrepen hebben een enorme impact en een groot effect in de ruimte."

Tot daar het krantenartikeltje... Je moest me nu hier zien zitten, een kop als een biet, en een vreselijk spannende col.

Ik ga stoppen, en genieten van de smaak van glorie

tot de volgende ?

Protest tegen kunst !! ???

Met verwondering las ik dat er in het Antwerpse museum Muhka protest komt van de bezoekers én van het personeel tegen een kunstwerk dat er geëxposeerd wordt...
Te vulgair ?
Afstootwekkend ?
Nee, niets van dit alles !
Het protest is er tegen een werk van een van onze meest gerenommeerde (????) kunstenaars van het ogenblik, je weet wel, den dienen die miltiejoenen kevers vermoord heeft om er het plafond en de lusters in het koninklijk paleis mee vol te lijmen, Meneer Fabre... Nu is dat paleis eerder een mausoleum verworden dan wat anders, maar enfin, de levensvorm die er in leeft... (censuur)
Als je weet dat die soort kevers eigenlijk een eerder zeldzame soort betreft, dan heb je wellicht nog meer een frons op je gezicht, maar ja decadente kunst past in een (censuur).
Ik dacht al, in Antwerpen heeft hij wellicht nog meer beestjes het slachtoffer gemaakt en dat veroorzaakt de volkswoede tegen deze vorm van "kunst", maar het gaat nog veel verder in de absurditeit.
Het werk noemt : "De komst van de Lente"
Geef toe, je verwacht niet meteen protest tegen een werk met zo'n titel.
Wat heeft meneer Fabre dan wel nu weer gedaan ?
Hij heeft er een massa condooms opgehangen, waarin hij aardappelen en ajuinen heeft gestopt. De condooms zijn niet gesloten.
Waar je geluk hebt, is de aardappel gekiemd en steken de kiemen dwars door de condoom uit, en idem wat betreft de uien.
Maar een heleboel van die patoaters en ajoinen zijn niet gekiemd, maar hangen daar te rotten in hun rubberen zakje. De stank is onbeschrijfelijk. Bovendien is een bezoek er levensgevaarlijk ! Zondag is weer een van die condooms van het plafond naar beneden gejoekeld... Krijg dat een over je. Vergeet het maar van met de tram of trein naar huis te kunnen, je zou het risico lopen van een rijdend voertuig afgekieperd te worden wegens gevaar voor de gezondheid.
Deze kunstenaar is wereldberoemd, en een van onze grootsten...
dju de dju de dju !
Dat is dezelfde die eens pilaren bekleed heeft met parmahesp, en dat daar ook weken en weken heeft laten hangen tijdens een warme zomer... En die fameuze mosselpot waar Hoet miljoenen voor uitgegeven heeft van ons geld is nu publiek bezit en te bewonderen in Gent.
De enige verdienste die ik hem aanreken, is dat hij origineel is !
Niemand anders krijgt het in zijn koker om zo'n dingen te doen.
En zeker niemand anders zal dat kunst durven te noemen, tenzij... een Hoet en een familie die door inteelt en dergelijke geen rood bloed meer in de aderen heeft maar blauw (De natte droom van een verhafstoot en een crotie...)
Ik heb het al gezegd! We leven in een decadente wereld!
Of heb jij daar een ander woord voor ? (Pas op hé, je hebt gezien hierboven dat er sinds kort een censuur wordt toegepast op mijn blogs)

sjongejongejonge, waar zijn we mee bezig ?
Wat mankeert er die "critici" (??? komt van kritisch !!!) dat ze zo'n dingen de hemel inprijzen ? Als dat gezegde echt zou kloppen, dan is de hemel zeker iets waar ik niet meer naar toe wil !
Blijkbaar is er op een bepaald ogenblik iets geweest die bizar en/of origineel verward heeft met subliem en mooi... en het hek was van de dam. Men heeft nooit ontdekt of willen ontdekken dat die eerste geestelijk gestoorde daadwerkelijk een knoop in zijn hersenen had, en hop, het was mode, het was in... en dat is het nu ! Hoe gekker, hoe absurder, hoe stinkender, hoe mooier en hoe origineler en dus hoe grootser de kunst is.
Jawaadde !
Nog gekker wordt het, als je hoort dat er voor die kolder adepten gevonden worden ! Men zoeke een man die het woordenboek der vreemde woorden van buiten heeft geleerd, die in staat is een hele reeks van die termen na elkaar uit te kramen, men laat hem op die manier een onbegrijpelijke en absurde lofprijzing geven over een rottende patat in een condoom, en joepedada, een deel van de goegemeente is het er duidelijk over eens dat dit een van de zoveelste sublieme kunstuitingen is van de onvolprezen kunstenaar van eigen bodem (alhoewel, hij plant zijn patatten niet in de bodem...).
Toch is er één kunstig element in terug te vinden !
Geef toe, je moet een genie zijn, en vooral beschikken over geniale "critici" om er mensen van te overtuigen dat dit kunst is...
Voor dat stukje van het geheel doe ik mijn denkbeeldige hoed af voor hen.
... en laat de sukkelaars genieten van de "kunstwerken", terwijl waarschijnlijk iets verder de "kunstenaar" in kwestie zich een hoedje (dat zelfde dat ik daarnet heb afgezet) te lachen...
Ik kan er me zelfs niet meer kwaad over maken.
Toen ik in Beernem werkte in een instelling voor geesteszieken, heb ik gelukkig nooit met zo'n erge gevallen te maken gehad. Er waren er bij met wonderlijke interesses, maar zich vergapen aan het toneel van een langzaam rottende patoater, dat heb ik daar zelfs nooit gezien. Nu is dat verheven tor genieten van (stinkende) kunst.
Waarvan akte.

En weet je wat mij spijt aan het protest ? Er is er geeneen die protesteert tegen die vormgeving, de protesten gaan enkel en alleen over de stank. Arm Vlaanderen.

Voor mijn deur ligt een enorm pak ouate (watte ? Ja, watte!). Je ziet amper nog de graskant aan de overzij van de straat, en je hebt nog een vage impressie van iets bruin daar achter. Met andere woorden, het is mistig ! De wereld is zo lelijk in zijn verval, dat het zich verstopt onder een liefdevolle wollige deken. Ik zie geen bomen meer, geen kerk en zelfs het geluid is gedempt. De wereld is verstild, het is echt novemberweer... Geen wonder dat deze maand van oudsher de dodenmaand is... Het weer heeft iets doods. Ik denk dat het in de tropen, of in de zuidelijke helft van onze aardkloot heel erg onwaarschijnlijk lijkt dat precies nu gekozen is als de dagen en de maand van de doden. In de tropen is de dag er zoals heel het jaar, en waar er een droge en een natte periode zijn, is dat nooit samengaand met een algemeen afsterven van de natuur. In de zuidelijk helft van de wereld is het dan lente en komt alles in bloem en tot leven... Gekke periode om aan de dood te denken.
Gek dat wij van hier uit, van onze ervaring uit de hele wereld willen dirigeren qua kalender !
Het zou veel logischer zijn als op zijn minst de zuidelijke helft van de wereld over een omgekeerde kalender zou beschikken! Ook wat feestdagen betreft, want ons Pasen en dergelijke hebben, hoezeer we het nu anders zien, een oorsprong in het lentegebeuren, onze Kerstmis in de midwinter... Leef maar eens in Suid Afrika, en vier kerstmis (midwinter) terwijl de mussen uit de dakgoot vallen van de hitte...
Er zit iets geks in dat systeem. Maar ja, het is voor de kerkelijke overheden niet zo simpel om die data anders te bekijken ! Ze hebben onderling eeuwen en eeuwen liggen bekvechten over de wijze van berekenen voor de vaststelling van Pasen... Je zou er bij vergeten dat ze het hebben over de opstanding van de Heer, en niet over een bepaalde stand van de maan.
Ach, belangrijk is het allemaal niet, tenzij je van die berekening het hoofdpunt maakt en niet van het gebeuren op zich. Dat is één van de dingen die mij ergens kriebels bezorgen. Wij, mensjes kunnen ons zo moeilijk afrukken van de zekerheid van de tastbare dingen. En de tijdsgeest maakt dit nog sterker en sterker !
Steeds meer en meer gaat de aandacht naar de lichamelijke dingen toe. Mocht het nu nog zijn om aan eten of drinken te geraken, dan zou het nog heel begrijpelijk zijn, maar nee, het gaat over genot. Je moet eens eerlijk voor je zelf bij alles wat je doet, jezelf afvragen waarom je het doet. Ik heb het niet over de was en de plas, nee over de dingen die je doet in je "eigen" tijd.
Gek he, hoeveel van je tijd je doet om je te ontspannen, te genieten deugd te hebben... en hoe weinig tijd je besteed aan iets voor de anderen.
Heb jij ook de indruk dat dit percentage steeds hoger en hoger wordt? En dat de anderen steeds minder en minder belang hebben ? Hoe we het véél en véél makkelijker vinden om wat geld in een envelop te stoppen voor 11/11/11 of iets dergelijks, dan zelf iets te doen ? Het envelopje van de gewetenstroost ?
Een soort geruststelling dat je toch niet helemaal de medemens vergeet ?
De nuttige opbrengst van het breiende dametje, dat kleedjes breit voor de arme roemeentjes, zal wellicht heel wat kleiner zijn dan jou envelopje, maar als je de tijd dat zij geeft aan een ander eens rekent, dan kom je er maar bekaaid van af hé ?
We zijn verworden tot dikke egoïsten.
Of misschien waren we dat altijd al? Nee, het is erger geworden ! Het lijkt inderdaad juist dat, hoe meer we hebben, hoe moeilijker het is er afscheid van te nemen.
We verworden tot de slaaf van ons eigen bezit.
Er is iets fundamenteels mis aan het gaan.

met ons, met heel de wereld... de gemiddelde leeftijd van de mens op wereldniveau is...28 jaar !
erg hé ?

We moeten nodig iets meer doen dan er eens op denken.

tot de volgende ?

Kerkhofblommen

Ik hou van de van de wat stroachtige geur van chrysanten.
Ook de vele vormen en kleuren houden mijn aandacht gaande.
En toch, het zijn kerkhofblommen... Als je deze tijd van het jaar op het kerkhof komt, dan nodigt dat je als het ware uit om te wandelen, te flaneren, langs de ontelbare kleine voortuintje van al dan niet imposante dodenhuizen en huisjes.
De dood is deze dagen verworden tot een industrie.
En toch is er ook iets goeds aan, iets moois, iets sereens...Het is de tijd dat iedereen genood wordt om weer eens te denken aan al wie er nu niet meer bij is, maar ooit een deel van je leven vormde.
Het is een bittere, wrede dag, voor al diegenen die het verdriet nog niet wisten te kanaliseren naar de zee van stilte, de zee van verstilde liefde en smart.
Sommigen beweren dat verdriet "slijt", 't moet verbomen, zeggen ze dan bemoedigend.
Verdriet slijt niet, verdriet verboomt niet, verdriet is als een edelsteen. Je krijgt hem in je hart geduwd als een brute harde vorm vol scherpe hoeken die je voortdurend snijden en pijn doen. Maar door al dat gewrijf en geprik slijt ook die harde steen stillekes af, en veranderd in een gladde mooie edelsteen, die je lief is, die je koestert, die misschien nog wel eens eventjes prikt, maar die veeleer een gedenksteen is geworden die in je hart straalt en warmte geeft. Al de bitterheid, al pijn slijt af, en er rest alleen het mooie gedeelte van het verdriet, de zoete herinneringen, de liefde en een het verlies dat echter niet meer zo hevig prikt, niet meer snijdt, maar die je op een of andere manier lief is. Het is of de ontvallene weer een stuk van je leven is geworden, in een verstild verdriet.
Voor jou is die dodendag van vandaag niet nodig... voor jou zit veel meer van de dode in je hart en je geest en je lijf, dan ze ooit op het kerkhof hebben neergelegd... Daar ligt alleen het lichaam, koud en verstild, in je hart blijft de kern van zijn of haar leven bewaard.
Voor mij hoeft er geen kerkhof. Dat dode lichaam zegt me niet zo veel... Ik heb veel meer aan mijn herinneringen aan een levende.

Gisteren is Bart geweest, hij kwam van het kerkhof, en Ewoud moest voor de school een stamboom opmaken van de familie, tot zijn overgrootvader... Ik kon hem makkelijk helpen dan zij het onverdroten werk van Albert Goderis, die zich onledig houdt met het monnikenwerk van de opbouw van een stamboom van ons geslacht... Ik heb hem wel gezegd dat hij de nodige stukken er maar moet uit kopiëren, ik zou niet graag het document op zich kwijt zijn... Ze doen tegenwoordig heel andere dingen dan wij deden in de school.
Maar één ding doen ze zeker veel te weinig ! Ik stel vast dat de jeugd aan het opgroeien is tot betonpalen. Zo stijf, zo stram ! Ze doen veel te weinig aan lichaamsbeweging, en hebben geen fysiek meer. De tweeling van Veerle, dat gaat nog, dat zijn kinderen die hun vertier voor een groot stuk vinden in spelen, lopen, klimmen en noem maar op, maar de twee van Bart, die zijn veel beter op schools gebied, maar wat een stijve stramme mensen worden dat ! Het gekke is dat ze ook niet echt graag spelen in de zin van spel waarvoor je heel je lijf moet gebruiken. Het zou goed zijn mochten ze bij een jeugdbeweging gaan, waar ze via sport en spel niet alleen zouden bewegen, maar wellicht ook leren houden van het bewegen. Maar het is wel hun gebrek aan interesse voor het spelen die hen ook verhindert naar de jeugdbeweging te gaan. Eén ding doen ze wel, ze gaan mee gaan joggen, dat is toch al iets...

Vorige week kreeg ik hier een vragenlijst binnen over TV... Ik vul niet veel van die dingen in, maar omdat ik een tv-hater ben, die slechts nu en dan kijk, tegen de verveling in, heb ik de vragenlijst ingevuld... Ik kreeg te weinig mogelijkheden om mijn zeg te zeggen... Eén van de vragen was of ik bereid zou zijn bij te betalen, en hoeveel voor een bijkomende sportzender... De mogelijkheid om te betalen voor het niet hebben van zo'n onding stond er geeneens bij ! Klotebevraging. Was dan nog duidelijk een verdoken reclame voor belga? kom nou!

Ooit las ik een mopje over dergelijke bevragingen, ik meen ergens ooit in readers digest of zo... Een man moest gedetailleerd en in percentages opgeven hoeveel tijd hij besteedde aan al zijn verschillende taken in zijn functie. De man begon gewetensvol alles op een lijstje te zetten en er dan zo goed mogelijk een percentage op te plakken. Toen hij de taak volledig had vervuld, bleek bij een laatste controle dat hij slechts aan 99.5 % van zijn tijd had omschreven. Hij dacht al aan het hertypen van heel die opsomming met een kleine correctie er aan, toen plots zijn gelaat verhelderde...Hij schreef: Het invullen van zinloze vragenlijsten: o.5%.... Hij heeft nooit ook maar een reactie op zijn schrijven gekregen...Want, zo gaat het veelal, dergelijke breed opgezette studies blijken niet het verwachte antwoord te geven, en verdwijnen zoals ze ontstaan zijn...in het niets....

Vandaag is het mooi weer...En toch zie je andere hemels dan in de zomer... Ik denk dat dit komt doordat een gedeelte van de de lucht weerkaatsende eigenschappen heeft, en dat de sombere herfstkleuren van beneden, de kleuren van boven iets veranderen. Het is precies of er in de lucht iets van oker doorschijnt.

't Zal wel inbeelding zijn, van een veel te gevoelig- aan-het weer-type....

tot de volgende ?

stakingsrecht

Er is heel wat te doen momenteel over het stakingsrecht...
Bedrijven verhinderen de stakingen bij deurwaardersexploot.
In feite verhinderen ze alleen dat de stakers de werkwilligen pogen te overtuigen tot staking. Maar ik vrees dat dit in werkelijkheid hetzelfde betekent.
Ik herinner me een algemene staking. Daags voordien was er nog maar een vergadering om de laatste afspraken te maken, wie waar zou staan, wat wie zou doen en zo voort... In de grote bedrijven ging dat makkelijk, en waren er vrijwilligers genoeg om te posten en de werkwilligen te overtuigen, maar in de kleine bedrijven ging dat niet zo hendig, want daar werkt de arbeider niet bij een directeur, maar werkt hij bij Jan of bij Piet, de relatie met de werkgever is heel anders dan in die grote boetieken... En je hebt dan wel heel wat redenen om op te treden tegen de algemene gang van zaken, maar als je baas geen baas is, maar Piet, dan ligt dat niet zo makkelijk, en lijkt het allemaal plots veel persoonlijker.
Dat was de eerste keer dat we tot de simpele oplossing kwamen, niet aan de bedrijven te posten, maar aan de ingangen van de industriezones... Dan was die confrontatie met Piet er niet bij, en konden ook de mensen uit de kleine bedrijven , zonder persoonlijk te worden, makkelijk met de anderen mee hun ongenoegen uiten tegen de gang van zaken.
In feite is de staking daar voor een groot stuk op gebaseerd ! Wat doen die stakersposten, die praten in op de werkwilligen, werkwilligen die veelal niet echt werkwillig zijn, maar die het inpraten dankbaar gebruiken om mee te protesteren tegen de gang van zaken, waar zij helemaal niet gelukkig mee zijn, maar waar zij niet de moed hebben om dat duidelijk te manifesteren. Echte werkwilligen gaan toch door het cordon. Maar in werkelijkheid zijn er dat niet zoveel.
Het systeem werkt op die manier perfect.
Zelden of nooit zijn er moeilijkheden, en eigenlijk voelt iedereen zich goed bij het systeem.
Waar het bedrijven zijn die met publiek in aanraking komen, zoals, de luchthaven, de spoorwegen, winkels... krijg je een derde speler er bij, en dat is er een die niet geïnteresseerd is in de basis van de betwisting, maar er komt om bediend te worden, en die zich het slachtoffer voelt van de staking.
Eigenlijk is dat altijd en overal zo, maar in dergelijke bedrijven is de confrontatie met de cliënt rechtstreeks, in andere bedrijven niet, en daar lijkt het plots niet mee te spelen. Maar het is er wel, even goed... Als de bouw stilligt, moet de bouwheer langer wachten voor hij zijn woning kan betrekken, als de hoogovens stilliggen zullen er heel wat bedrijven stil vallen bij gebrek aan grondstoffen, en zul jij wat langer moeten wachten op je nieuwe auto... Maar dat valt niet zo rechtstreeks op.
Daar spelen de media, en vooral de rechtst georiënteerde, van, om die gevolgen dik in de verf te zetten, en de maatschappij als slachtoffer van die stakers, die plots een aureooltje krijgen van aggressors, aan te wijzigen als bron van verstoring van het "natuurlijke" evenwicht der maatschappij.
Al die zaken hebben er toe geleid, in deze steeds rechtser wordende maatschappij, dat men nu het stakingsrecht aan het ondergraven is.
Maar wat zijn de gevolgen ?
Eigenlijk is de staking het enige echte wapen van de arbeiders en bedienden. Veel meer zijn er in werkelijkheid niet. Het is niet alleen de laatste reddingspoging, het is in feite ook de enige. Alles wat wij nu hebben als overlegmaatschappij, bestaat bij monde van de dreiging met het stakingswapen.
Zo lang bestaat dit wapen nog niet ! De staking alsdus wel, er zijn stakingen bekend bij de bouwers van de grote pyramiden, maar het stakingsrecht, dat bestaat nog niet zo lang. Evenmin het feit dat de arbeiders zich verenigden en een kas aanlegden, om de stakende leden toe te laten verder te leven. Dat geheel bleek, eenmaal het er was, te leiden tot een vlot lopend systeem, waaruit het nieuwste fenomeen ontstond: het overlegsysteem.
Dank zij die ontwikkeling, kenden wij eigenlijk nog heel weinig echte sociale onrust. De stakingen die we nu kenden waren netjes ingericht, en hoorden bijna rimpelloos in het systeem, in die zin dat zij ergens de olie vormen om het betere systeem, het overleg, in leven te houden.

Dat men nu dit systeem verhinderd, kan leiden tot verschrikkelijk dingen ! Op die manier valt niet alleen het stakingsrecht, maar meteen zwakt het overlegsysteem in dezelfde mate af, en dreigt men terug te keren tot een systeem waar de arbeider niets meer is dan een productieelement. Een ding, een vervangbaar onderdeel.

En dan zijn we weer aan af. Of zoals bij Monopoly, terug aan de start. Want denk maar niet dat de massa arbeiders en bedienden terug zullen vallen in de rol van het begin van de industriële revolutie ! Toen zijn ze, in verdomd moeilijke omstandigheden, rechtgekrabbeld, en hebben met bloed en tranen hun rechten veroverd.

Zij die nu het systeem willen terugdraaien naar toen, willen niet beseffen dat zij met dezelfde beweging ook de kraan opendraaien naar geweld, opstand, doden. Bovendien hebben zij nu niet meer te doen met een bende uitgehongerde ongeletterden, nee, ook de arbeiders kennen hun geschiedenis, en weten hoe ze indertijd het systeem naar een rechtvaardigheid dwongen.
Wee u, als gij probeert terug de arbeiders te knechten, gij zaait storm en ontij !
Wee u, want ge zijt bezig heel de maatschappij te ontwrichten !

Het zal u lukken, net zo lang tot de gemoederen zo verhit raken dat de ketel ontploft !
We hebben nu een systeem die zijn deugdelijkheid al decennia lang heeft bewezen ! Het is alleen te danken aan het nooit genoeg dat u meer melk uit de koe wilt halen dan er in zit! Weet dat de koe zal stampen...of sterven, en in beide gevallen hebt u geen melk meer.

Oh ja, stakingen veroorzaken rimpels in het spiegelende oppervlak van de maatschappij, maar het zijn dezelfden die het oppervlak anders doen glanzen en mooi en leefbaar maken !

Ik heb schrik van wat ze doen, want ik ken de geschiedenis, Daens is niet zomaar een film, zomaar een boek, het gaat over een werkelijkheid, een werkelijkheid die ook jij wellicht niet terug wilt. Want het was een verdomd slechte tijd voor de werkmens, maar de stijgende onrust, de groeiende woede liet ook u niet met rust !

Ik pleit voor de vrede, voor het overleg... en laat de staking bestaan, als olie die de maatschappij smeert.

Sorry, ik heb me lang ingehouden voor ik eens daarover in mijn pen klom, maar ik zie wat er bezig is, en ik weet wat daar de enig mogelijke vrucht van is: haat en geweld.
We hebben het zo goed, met zijn allen...

tot de volgende ?

Veiligheidscamera's

In het station van Oudenaarde worden 21 veiligheidscamera's geplaatst.
Moeten we nu juichen ?
We leven in een tijd waarin het "in" is, om baldadigheden te organiseren, te filmen en te verspreiden op het internet.
Denk je dan echt dat zo'n camera kalmerend werkt?
Ik gok op het tegendeel...
Nu ik op internet een site vond waar ze speciale bivakmutsen verkopen, waarin alleen twee gaten voorzien zijn voor de ogen, lijken die camera's niet zoveel meer waard.
Het zal wellicht eerder een kick geven om beestig te doen voor het oog van de camera, dan zo maar ergens te velde, waar niemand je "heldendaad" ziet.
Misschien zal het zelfs gebeuren dat lieden met rare gedachten, voor het oog van de camera een nummertje zullen maken, zoals dat wat vroeger een liefdesdaad met het oog op de voortplanting was, nu heet. Exhibitionisme is immers hot ! Sinds Big Brother en aanverwante programma's voelt iedereen die nu publiek daden doet die niet thuishoren op straat, zich een held. Wie in Big Brother het meest overspel pleegt en dat zo ostentatief mogelijk is de held en de winnaar van het "spel"...
Er is niet zo veel veranderd sinds het brood en spelen van de Oude Romeinen...
Ik las ooit een thriller waarin men een man liet prooi worden. Hij werd bejaagd door een hele groep jagers, met honden en verrekijkers en noem maar op, maar als hij er in slaagde na vijf dagen levend het TV-station weer binnen te wandelen, kreeg hij zoveel miljoen... De kijkdichtheid van het programma was enorm... Ik heb al dikwijls gedacht dat die manier van tv-programma's maken niet echt meer ver af is... Als je die realityprogramma's bekijkt, dan wordt het aspect gevaar ook maar steeds groter en groter... en toch vinden ze idioten om het te doen, en de kijkcijfers zijn inderdaad hoog... Snoepen van de kans op de dood van een ander. Leuke bezigheid !
Ook leuk is het programma waar ze in de spoed filmen wie er allemaal binnengebracht wordt, en hoe ze afzien, en hoe moedig of laf ze zijn tegenover de pijn... Nog één stap, en ze veroorzaken zelf enige ongevallen om tijdig nieuwe en spectaculaire beelden te kunnen bieden.

Decadentie noemt men zoiets.

Maar zeg dat maar niet tegen de vele kijkers, want die voelen zich onschuldig, zij doen immers niets. Alleen maar kijken, ongezien kwijlen op het leed van de anderen.

Als ze al eens een uitzending maken van iets positiefs, zoals van de stille werkers in een Poverello of dergelijke organisaties, die proberen iets te doen voor de armsten onder ons, dan schieten ze bij voorkeur beelden van de sukkelaars, dik in de verf zetten dat hij zat is, dat zij dik is, en liefst iemand tonen die een indruk geeft van de luiaard, arm omdat hij niet wil werken...
Wat willen ze feitelijk ?
Waarom maken ze die soort van uitzendingen?
U tonen hoe goed u het wel hebt ?
Of gewoon de mensheid degraderen tot voyeurs ?
Toen ik jong was, was vrijen elkaars handje vasthouden, een verstolen kusje wisselen (want dat mocht niet in het openbaar!). Nu moet je je verliefdheid exposeren, moet je ostentatief elkaar staan aflikken midden de markt. En vrijen is er pas als je het ook doet...
Het wordt allemaal zo goedkoop...
En ze snappen niet dat hoe goedkoper het wordt, hoe minder het ook werkelijk betekent.
Och ja, er is een wetenschappelijke verrechtvaardiging ! Men heeft ontdekt dat de bonobo's het ook ten allen tijde en met iedereen doen, over de seksen heen desnoods.... Dus zal het ook wel in onze genen zitten.
Leuk idee.
Apen apen apen na ...
Maar dan letterlijk.
djudedju.

Heb je al eens buiten gekeken ? Echt goor weer, druilerig, nat, mistig en donker. Weer om voor de tv te zitten, heerlijk schnabbelen van de uitspattingen op het scherm en je zelf laten verworden tot een goor, nat, druilerig mensje...Pas je beter in het geheel.
djudedju.

Heel schimmig zie ik nog amper de kerk van Horebeke staan. Ze is omgeven door de silhouetten van bomen, een deel nog bebladerd, een deel al als skeletten van wat ooit was. De mist heeft de hoeken, het scherpe, wat verdoezeld. Het doet mij denken aan die wondermooie schilderijen van de Leieschilders, die zo vaak die stille rivier in een beneveld landschap vereeuwigden. Het is gek, we ervaren dat steeds als "duister" weer, terwijl de mist, de nevel veeleer een wit iets zijn. Wellicht koppelen wij het natte en het koude aan duister weer ?

Op al de camelia's beginnen nu al de bloemknoppen te groeien. Je ziet ze afsteken, omdat ze een fris pril groen zijn tegen de donkere groene bladeren van het wintergroen. Ze zijn een belofte van de lente. Een voortdurend bewijs van het licht dat terug komt.

Rond het huis wemelt het nu van de vogels. Ze weten dat er hier regelmatig iets te vinden is, en ik zie zowel aan de voorkant als achter het huis de koolmeesjes, de winterkoninkjes en het stoute roodborstje zitten, die voortdurend eens naar binnen lijken te loeren, om te zien we hen wel gezien hebben, of we nog niet naar buiten komen met wat eten... Als na de middag de restjes naar de kippenren gebracht worden, zitten ze er allemaal, heel rustig te wachten, en wat minachtend te kijken naar de gebberende mussen. Nu en dan komt de merel hen ook gezelschap houden. Zijn zwarte pak netjes in de plooi, en zijn bek goudgeel oplichtend als een versgesteven frontje. Zodra het eten uitgegooid is, duiken ze allemaal tussen de kippen die zelf al ondereen last hebben om de pikorde te bewaren bij het lekkere beetje.

Ik strooi ook nog wat eten bij de vijvervissen, maar die beginnen stilletjes naar diepere regionen te zakken. Binnenkort ga je ze maar amper meer zien, liggen ze op de bodem, rustig te teren op de vetlaag van de voorbije zomer. Nog wat dode blaren van het wateroppervlak wegscheppen en weer naar binnen, naar de warmte.

De winter is er... Gisteren zagen wij de eerste sneeuwvlokken. Ze zagen er nog wat verloren uit tussen de regendruppels, maar ze zijn er ! 't Is winter !
Och, ik weet het wel, de winter begint pas op 21 december, en dat is nog ver weg, maar voor mij begint het wintergevoel nu, met dat vroeg donker zijn en laat licht worden, met de donkere luchten vol water, met de mist en de rijm 's morgens vroeg op de graskanten... En mijn wintergevoel duurt nog lang, tot zowat april mei, als eindelijk weer het prille groen zijn tere kleur boven de dorre winterlaag uit duwt. Een periode van het jaar waarin het voor mij altijd wat moeilijker is, want ik mis het licht van de zon, het groen van een bruisend levende natuur... Maar toch, toch heeft ook die winter iets... Het is er net om ons er toe te brengen al dat groen, al dat licht, al dat leven veel hoger te waarderen !

Misschien gaat dat ook zo zijn met onze maatschappij... Misschien zitten we nu in de wintertijd wat waarden betreft, en komt straks de lente, en zullen wij weer de waarden hoog stellen, op een mooi versierd piedestalleke... Wordt het leven weer iets met idealen, met dromen, met waarde.

tot de volgende ???

één punt nul nul nul !!! 1000 !!!

We zijn er ! Vandaag zit ik hier voor een maagdelijk wit blad te zoeken naar inspiratie voor mijn 1000° blog !
Hoeveel bladzijden zou ik al bij elkaar gepend hebben in deze blog ? Véél meer dan duizend, want er zitten serieuze boterhammen tussen ! Een blog van maar een blaadje is een heel klein nederig dingetje, alhoewel... als ik eens ga loeren naar mijn eerste blogjes, dan waren dat maar kleine droge stukjes. Ik mag van geluk spreken dat op dat moment niet iedereen al afgehaakt had voor ik werkelijk gestart was... Mijn eerste blogpasjes waren maar aarzelende stukjes proza. Ik was nog niet tot een vast idee gekomen van wat en hoe ik zou gaan schrijvelen...
Hé, dat doet mij op taal denken, één van de bijna vaste items in mijn blog. Onlangs las ik hoe het komt dat wij opgescheept zitten met een ei en een ij... twee schrijfwijzen voor dezelfde klank.
Het komt omdat de klanken ooit helemaal niet gelijk waren! Oorspronkelijk bestond de ij-klank niet, het was eerder een ii klank. Een dubbele ie als het ware. Alles heeft zijn priis...
Oorspronkelijk schreef men dan ook ii, Dus Heer Halewiin sanc een liedekiin...
Maar toen het lopend geschrift (dus niet meer met letters naast elkaar geplaatst, maar aaneen) meer en meer toenam, bleek de ii nogal eens verwarrend (Zouden ze toen ook al de puntjes vergeten zijn, zodat je eerder een u zag ?) en men begon voor het gemak ij te schriiven, ook al sprak men toen nog steeds ii uit. De klankvervorming tot de ij van nu, is er pas later gekomen, maar de ii woorden zijn ij gebleven en geen ei zoals de rest (de wijziging kwam omstreeks 1700 voor de historici onder u).
Als ik het goed begrijp, zijn de Westvlamingen niet blijven hangen in de sixties, maar in de jaren 1600 en er voor...want daar is de ie klank, die niet identiek is aan de ie klank in zien. een westvlaams voorbeeldje ? Ze zien doa, 'k zie-n ze kommn. Ik schreef : Ze zijn daar, ik zie ze komen. Waarbij ik een streepje zette in zie(n) ze komen, omdat die klank langer gerokken wordt.De ie in zijn is veel korter en scherper.
In het Westvlaams hangen dus nog wat klanken van toen...

En zo zit ik meteen in het karakteristieke van mijn blog: het van den hak op de tak springen en het brengen van weetjes, maar ook soms striemende aanklachten, soms bedillerig en noem maar alle bijvoeglijke naamwoorden op die je te binnen schieten, ik zal er wel ergens over gebroebeld hebben...

Een van de dingen waar ik me bijvoorbeeld aan ergerde en nog erger, is het schromelijk misbruik van de groenen over de CO2... Na héél véél lezen en zoeken en herzoeken, deel ik de mening van heel wat professoren dat de CO2 maar een heel minieme rol speelt in het fenomeen van de klimaatopwarming. Meest van al erger ik mij dan aan het feit dat ze ook grof liegen en zaken uit hun verband rukken om hun gelijk aan te tonen. Wel juich ik toe dat het blijkbaar HET middel is om de mensheid eens wakker te schudden dat hij moet stoppen met het vernietigen van natuurlijk evenwicht...of wat er nog van rest, of wat er nog mogelijk is met een dergelijke explosieve aangroei van een diersoort: de mens...
Gisteren las ik nog een artikel van Prof.Dr.Ir.S.H.A.Begemann, fysicus en emeritus hoogleraar TU/E.... Ik noem er de bron bij, omdat er sommigen zijn die zeggen dat ik op de verkeerde en onbetrouwbare bronnen zit te zoeken, dus, al zijn titels er bij !
Deze man las, dat men op basis van de satellietfoto's tot de conclusie was gekomen dat men nu rond de Noordpool kon varen. Hij bleef niet bij het lezen, wantrouwig als een prof past, ging hij de zaak met een ijsbreker controleren... Je kunt er dus niet rond varen. Er zijn breuken, spleten en noem maar op, maar er is geen doorkomen aan. Op basis van die vaststelling is hij verder gaan zoeken of al die beweringen wel klopten... Op basis van de gegevens van Eureka, het meest noordelijke civiele weerstation ter wereld, stelde hij vast dat weliswaar de zomers warmer waren, maar de winters in tegendeel kouder, en dat het verlies aan ijs en sneeuw ieder jaar weer in dikte bijgewonnen werd... Bovendien zijn er niet ver van Eureka ook archeologische opsporingen, waaruit onder meer bleek dat men er 1500 jaar geleden nog steeds leefde zoals de eskimo's nu, van jacht en visvangst... in een ijzig klimaat...Maar, 4.000 jaar geleden leefden de eskimo's daar van de LANDBOUW ! Met andere woorden, zelfs als er sprake is van een verwarming, dan is er nog niets nieuws onder de zon, en het dunne pelletje CO2 heeft daar geen of amper een heel miniem beetje invloed op. Tot daar de prof...

Gisteren heeft moeder een ganse namiddag gespeeld met haar nieuwe stofzuiger... Ik werd iedere morgen geconfronteerd met hoestbuien van mijn wettige wederhelft, en ze zei dat ze als kind astma had gehad, en dat het precies weer die soort hoest was... Met de ervaring die we hebben met Koen, weten we dat stof daarvan de hoofdoorzaak is, heb ik niets gezegd, en ben een stofzuiger gaan kopen die zo fijn werkt dat hij erkend is als antiallergisch... (Een Dyson om geen merk te noemen). Toen ik gisterenavond op de slaapkamer kwam, rook het inderdaad veel frisser! Ik heb je al verteld dat wij nog steeds met het raam open slapen, maar die frisheid was anders, het was of je inderdaad voelde dat de lucht zuiverderderder was. En vanmorgen hoestte Anny ook heel wat minder ! Ik heb haar aangeraden om eens de gewoonte te nemen om iedere dag het bed en de kamer eens te stofzuigen, en ze is akkoord dat dit haar zal helpen. 't Is wel een dure stofzuiger, maar medicamenten zijn nog veel duurder, en hebben véél méér bijwerkingen ! In die stofzuiger zie je ook het stof dat je opzoog zitten... Het was verbazingwekkend te zien wat er allemaal uit ons bed en vloer, karpetjes en noem maar op kwam ! Vooral omdat Anny heel regelmatig de kamer poetste, en er dus amper zichtbaar stof was ! Het is ofwel werkelijk een veel betere stofzuiger, of er ligt veel meer stof dan we denken op deze wereld.
Wat ben ik blij dat we ons al die dingen die het ons gemakkelijk maken kan veroorloven ! We zijn niet rijk en zullen het wel nooit worden, maar als we ons leven zo kunnen inrichten dat we naar onze normen comfortabel kunnen leven, dan zijn we al lang content ! Denk je eens in dat we zo'n 1500 à 2000 km zuidelijker geboren waren, dan leefden we nu in een van de hongerlanden, en aan de statistieken van de bevolking daar te zien, waren we wellicht allang vergeten. Zeker zou ik daar niet het voorrecht hebben gehad om langdurig ziek te zijn. Ik schrijf wel degelijk voorrecht, want ginder betekent ziekte onvermijdelijk de dood. Zeker zoiets waarmee je niet meer kunt werken. In de tijd van de Indianen werden de ouderen en de langdurig zieken gewoon achtergelaten om te sterven. Ze deden de rituelen der doden bij de nog levenden waar ze afscheid van namen... Ik, en velen met mij, worden verzorgd en kunnen in de mate van het mogelijke comfortabel ziek zijn. Ik heb het al gezegd, we kennen ons geluk niet !
En vooral, de mensen waarderen hun geluk niet meer.
Geluk is een van die modewoorden geworden, in waar de meeste woorden als Liefde, solidariteit, medeleven, en noem maar op, gedegradeerd zijn, heeft men geluk zo hoog opgewaardeerd dat iedereen het gevoel heeft dat het onbereikbaar is, terwijl het in werkelijkheid vlak voor onze voeten ligt, en we het maar moeten opnemen.
We hebben ook van Geluk een materialistisch begrip gemaakt, geluk is veel geld hebben, een groot huis, een snelle wagen een boot en ga maar door, want dat is de ellende, het is nooit genoeg om op die manier tot geluk te komen...
Geluk is veel dichtere familie van aanvaarden dan van verlangen !
Je kunt perfekt gelukkig zijn in een situatie waar een ander van huivert.
Dat is ook de reden waarom ik zo dikwijls aandring bij je, om eens creatief te zijn !
Iets te maken wat je graag doet en zelf mooi vind, en waar je een stukje van ziel in kunt leggen.
Omdat het een begin is van het scheppen van je eigen wereld, een plaatsje waar je perfect jezelf kunt zijn, en gelukkig zijn, omdat je dan net niet kijkt naar wat de anderen van je zeggen of denken. Op het moment dat je creatief zijt, sluit je op een manier de andere wereld af van je eigen wereldje.
Dat is een begin.
Een begin van leren te leven in aanvaarding van je wereld. Leren te leven in aanvaarding van al je beperktheden, wetende dat jij, ook jij, gaven hebt om je eigen wereld te hebben, waarin je het tof vind te leven. Leren genieten van wat je vroeger als onbelangrijk opzij schoof, het licht van de zon, het geruis van de regen, het gezang van de vogels, het gebekketrek van de mussen, het blauw van de korenbloem en ga zo maar door... Eigenlijk zit er in bijna alles een goede kant. Een warme kant, een kant waarin het goed is te leven.
Moet je eens een vervelend iets doen, dan heb je iets om naar uit te kijken, staar je niet blind op dat moment van minder, maar zie het als een aanloop naar... Het is toch zo dat het veel leuker is op een snikhete dag om in het water te springen ? Dus is het precies dat minder leuke (de hitte) die een betere sensatie geeft aan het frisse water.
Zo moet je leren leven. Zo kun je pijn en verdriet aanvaarden, en desondanks nog geloven in het leven in het gelukkig zijn, en ja, echt gelukkig zijn !
Och, denk niet dat ik hier hele dagen een half meterke boven de grond hang te zweven, nee, ik heb ook momenten dat het niet lukt, dat ik er niet boeven geraak, maar steeds weer vind ik middels om al de ellende achter me te laten, om terug het frisse geluk in te duiken en te zwemmen door het leven.
Deze blog is één van de medicamenten die ik gebruik om gelukkig te zijn.
Het is creatief bezig zijn, iets leuks maken, een stukje van mijn ziel er in leggend.
Het overstijgt het dagdagelijkse, ook al is het een dagdagelijks iets.µ

Ik wens jullie allemaal dat je de weg vind naar het geluk...Zoek het niet ver, het ligt daar, net voor je voeten...

tot de volgende blog, een nieuw millenium !

nr 999 !!! Nieuw ????

56 % van de vrouwen pleegt virtueel overspel !
Virtueel overspel ?
Ja, ze flirten op het internet, en blijven in het echt heel trouw aan hun partner.
Van de mannen is geen sprake in het onderzoek.
En toch moeten die er zijn, met wie plegen die vrouwen anders virtueel overspel ?
Mij doet het een beetje denken aan juveniele natte dromen.
Of aan de man die denkt aan Angelina Jolie of een ander, terwijl hij zijn eigen vrouwtje omarmt.
Vrouwen doen dat dus virtueel.
Via het toetsenbord ? Of gebruiken ze de webcam en gaan ze iets minder onschuldig een stukje verder ?
...virtueel blootgeven en eventueel virtueel masturberen...
Stel dat je dan die kwibus aan de andere kant van het scherm tegenkomt op straat, terwijl je netjes aan de arm van je man loopt te flaneren...
Het lijkt mij een beetje een symptoom van deze maatschappij, die steeds meer en meer belang hecht aan het lichamelijke van de seks.

Steeds meer wordt Liefde misbruikt voor de seks.
Overal zie je dat "I hartje ..." teken staan. Waar dat hartje dan zegt hou van... In feite kan ik mij niet voorstellen dat ik hou van vissen... Toch niet in de betekenis van het woord houden van! Ik vind vissen leuk, ik doe het graag, en noem maar op, maar houden van, dat is in feite een trap te hoog.
Wij hebben het woord houden van gedegradeerd, wij hebben het terug gebracht tot een dagdagelijks iets, waar in niets verhevens, niets liefdevols meer zit.
Nu zeggen we dus net hetzelfde tegen de vrouw van ons leven, als over het vissen !
Och, het is niet alleen dat woord dat gedegradeerd is, het is in feite zo dat alle woorden die hogere gevoelens uitdrukken, waaraan iets verhevens zat, nu naar beneden getrokken zijn, en (mis)bruikt worden voor gewone dingen.
Solidariteit is gewoon een woord geworden, geen daad, en zo kun je er nog vele opnoemen.
Het is niet moeilijk dat de mensen niet meer echt van het leven houden, dat ze niet meer kunnen zwelgen van geluk... ze hebben gewoon alle dingen naar beneden gehaald, op grondhoogte gelegd, en zijn heel verbaasd dat het hun dan geen "hoogte"punt meer bezorgt. Waarbij ze vergeten dat ze het eerst zelf hebben omlaaggehaald.
Je leest nu "wetenschappelijke" studies dat verliefdheid hooguit drie jaar duurt, en dat het dan weg is. Als je tegen dan geen echte liefde hebt opgebouwd uit andere elementen van het samenzijn, dan is het huwelijk reddeloos verloren.
Ik dacht dat Liefde (met een hoofdletter) een werkwoord was, een voortdurend blijven opbouwen van de gevoelens voor elkaar. En dat hoeft zelfs niets met verliefdheid te maken te hebben ! Verliefdheid is een eerder modern fenomeen ! Tot voor kort waren er praktisch geen huwelijken uit liefde, waren het allemaal gearrangeerde huwelijken. En de meeste daarvan waren heel goed en gezegend! Want Liefde dat bouw je op !
Dat we nu huwelijken hebben uit verliefdheid zou een winstpunt moeten zijn, een blitzstart als het ware aan een levenswerk. Maar blijkbaar zijn er twee op de drie waar dat mislukt, omdat er uit de verliefdheid geen Liefde wordt opgebouwd. Vroeger moesten ze de Liefde wel opbouwen, er was maar dat bij wijze van spreken, nu zijn er twee op de drie die denken dat de blitz van het verliefde de Liefde is, en niet beseffen hoe deerlijk ze zich vergissen !
En dit verschijnsel zien we in heel onze samenleving ! Het is een voortdurend streven naar genot, naar hoogtepunten, naar de blitz...terwijl het leven pas echt mooi is als het diepdoorleefd wordt en door de tijd stroomt als een brede rivier in de laagvlakte, blij dat de watervalletjes en stroomversnellingen gepasseerd zijn, en dat nu eindelijk het "deugd hebben van" begint.
Maar wat baat mijn gepreek, ik kan niet op tegen de mastodonten van het flitsende vertier, de TV, de film, het schijnleven...
Tot je plots weer geconfronteerd wordt met slachtoffers van die jacht op genot... Hopelijk ben je het niet zelf.

De zon schijnt door een gouden nevel. Straks moet ik er doorheen, ik moet naar de dokter, niet dat ik ziek ben, nee, ik moet gewoon weer een voorraad medicamenten laten voorschrijven. Iets waar ik een hekel aan heb, maar waar mijn lijf blijkbaar niet zonder kan. (Alhoewel, die morfine heb ik toch weg gekregen !)

Om de zoveel keren ga ik dan niet gewoon in de hall staan wachten op mijn voorschriftjes, maar ga ik eens op consultatie... omdat ik het vervelend vind er steeds om te gaan "schooien", want zo voelt dat aan.

Morgen zit ik aan mijn 1000° blog ! Begonnen in februari 2006, bijna iedere dag een schrijfsel produceren... De enige dagen waar dit niet gebeurde was door het feit dat ik nu en dan eens niet thuis was, en niet bij mijne kwampjoeter kon... Vraag mij niet hoe ik het doe, ik weet het ook niet. Ik kruip achter dat toetesenbord, en hupsakee, de woorden stromen er uit. Meestal heb ik één of twee items waar ik iets wil over broebelen, maar soms kom ik geeneens aan het tweede toe, omdat het eerste mij zo ver gevoerd heeft dat ik al een heel lange blog heb geproduceerd, zonder dat ik er mij van bewust was. Ik schrijf dan ook niet alleen uit mijn hoofd, maar ook uit mijn hart, en dat zal wel niet altijd zo beredeneerd overkomen, maar het is dan maar zoals ik het voel, zoals ik het heb ervaren... en ik ervaar ondertussen al een hele tijd, dus zal er misschien toch wel wat levenswijsheid in zitten.

Ik denk ook niet dat ik vlug zal stoppen met bloggen, omdat het voor mij een soort verslaving is, een kans om dingen van mij af te schrijven. Soms verwijder ik hele stukken na dat ik ze getypt had, omdat ik dan denk, nee, dat hoeven ze niet te weten...Maar ik heb het toch lekker eens uitgedrukt, ook al was het maar eens voor mijn eigen zichzelvens.
Ik kan het U aanraden, het is leuk én therapeutisch !
Ik vermoed dat ik heel wat van mijn pijn hier heb weggeredeneerd ! Ik zei het al eerder, bezig zijn met andere dingen dwingt de pijn naar de achtergrond !
Ik ga stoppen, in de vage hoop ook eens uw blog te zien...

groetjes, en tot de volgende ????

998 - Dood ? Liefst in Brakel...

Gekke titel ? Nee hoor, in Brakel woont de begrafenisondernemer die de prijs won voor de beste dienstverlening bij begrafenissen. En waar woont nummer twee in die "prijskamp" ? Juist, ook in Brakel !
Dus, als je van plan bent je pijp uit te kloppen, je viool aan de muur te hangen, het tijdelijke met het eeuwige te verruilen, kortom te sterven, dood te gaan, dan kun je dat dus best doen in Brakel. Niet dat je er zelf veel zal van gewaar worden, maar je nakomelingen, de dieptreurenden, zullen wellicht nog jaren kunnen spreken over je schone uitvaart, begrafenis, heengaan...
En geef toe, het is toch leuker heen te gaan op een mooie manier ?
Zo een beetje als op het toneel, met zeven open doekjes, applaus van de enthousiaste menigte en dergelijke...
Zo dat je nog eens ligt te daveren in je kist van het applaus.
djudedju

Prachtig bericht om ons te leveren zo vlak voor Alderheiligen ! Het feest dat mij steeds doet denken aan het Pantheon te Rome... Daar hebben ze ook een tempel opgericht voor ALLE Goden, om er zeker van te zijn dat er niet ergens eentje vergeten was en koleirig zou kunnen worden ... Alderheiligen is ook zoiets! Heel de kalender staat tjokvol met heiligen, maar wellicht zijn er véél meer dan dat, ook al heeft men er meer dan één per dag geplaatst! Wellicht om die vergeten heiligen niet te froiseren heeft men dan een soort pantheondag voor de heiligen gemaakt. En vlak daarop: allerzielen...voor diegenen die nooit heilig zullen worden, ook al zijn ze al verscheiden, of voor diegenen die nog stage aan het lopen zijn in het vagevuur (Al lijkt dat nu afgeschaft, geen van mijn kleinkinderen hoort daar nog over...).
De bedoeling is dat we op allerzielen dus onze doden gedenken, maar omdat we op Alderheiligen een feestdag hebben en thuis zijn, doen we dat op alderheiligen, zo onbewust al onze doden rechtstreeks het heiligdom induwend... En geef toe, als je naar de homilie luistert op een begrafenis, dan zijn er geen anderen dan heiligen op deze aardkloot.
Ik vind het altijd doodjammer dat ze dat nooit tegen diene mens gezegd hebben toen hij het nog kon horen ! Wie weet had hij niet wat meer zijn best gedaan om aan dat ideaal beeld te beantwoorden...
Het doet me denken aan wat ons moeder altijd vertelde over een kennis van haar. Haar man was thuis gestorven, en toen de lijkbidder het nodige gedaan had, en het lijk gekist had, vroeg hij de weduwe waar ze de kist moesten zetten "Daar zie, "zei ze"daar! In den hoek ! Ik heb er heel mijn leven mogen staan, nu kan hij daar ook eens staan !"... Er zijn er dus toch die niet thuishoren in het legioen der heiligen, of is dat juist het vagevuur ???

Och, we zijn allemaal kleine mensjes, met gaven en vooral met veel fouten, al willen we dat meestal niet geweten hebben. En als ik de vele heiligenlevens die er geschreven zijn, mag geloven, dan moeten de meesten daarvan verdomd saaie kwibussen geweest zijn, die heel hun dag verdeden met neergezonken te zitten in gebed... terwijl een ander zijn hof onderhield. Mijn zus had eens haar ring verloren in het gras van een stuk terrein voor onze deur, waar we speelden en ravotten. Het was een dure ring, en hoe we ook zochten, hij was en bleef weg. Ons moeder beloofde een mis aan St Antonius (die van de verloren voorwerpen) en ons vader pakte een sikkel en begon heel zorgvuldig het gras af te sikkelen.... Toen hij bijna heel het veld had afgedaan vond mijn vader de ring, en St Antonius kreeg de beloning. Van onrecht gesproken. Maar toen we dat durfden te zeggen waren we oneerbiedig...djudedju.
Nee, ik denk niet dat ik bij een heilige zou willen wonen.
Geef mij maar een gewone mens, met al die kleine kantjes er aan! Dan is het veel leuker om plots tussen het onkruid die mooie rode roos te zien bloeien ! Een "gelikte" tuin, en een huis dat overdreven netjes is, doen mij inwendig huiveren. Het is precies iets waarin niet geleefd wordt, en waarin niet geleefd mag worden. Geef mij maar het warme nest en een tuin zonder nette perkjes, en met her en der een stuk onkruid. Ik heb al onkruid laten staan, omdat die zo'n mooie bloemen had ! Dat is wellicht ook de reden waarom de zonde zo leuk is... En veelal helemaal geen zonde is. Want er zijn net als in onze absurdiaanse staat, in het geloof zoveel wetjes en decreten gemaakt dat niemand nog weet wat het doel of het nut er van was, laat varen is...
Het leven is mooi ! Ondanks alles, omdat we het zelf mooi maken! Ondanks de lijfelijke pijn, en ondanks de psychische pijn, kun je het leven als schoon ervaren. Is dat niet wonderbaar ?
Och, je kunt je ook in een hoekje neerzetten en rouwen over het verlorene, over de pijn die je zo onrechtvaardig (?) treft... maar dan doe je in werkelijkheid jezelf pijn, en je helpt er niemand mee, zelfs niet jezelf !
Er is geen enkele reden waarom jou iets overkomt, het overkomt je gewoon, er is geen enkele beproeving, het is gewoon een stuk van het leven van alledag. Denk je echt dat een borelingske dat geboren wordt in een hongerland, daar ter wereld komt om hem (haar) te beproeven? Bullshit! Nee, je ondergaat het leven, en het is aan jou om dat in al zijn volheid te nemen, of je bij neer te zetten en te janken.
Er is wat dat betreft geen rechtvaardigheid, maar ook geen onrecht, het is er gewoon. Het is gewoon: leven...
Denk je dat de antilope er is om als voedsel te dienen voor de leeuw ? Denk je dat die doorn er lag om de leeuw mank te maken en te laten hongeren?
Net zo min lag mijn rugpijn ergens op mij te wachten omdat ik het ben.
Het is leven, en we drinken het in al zijn volheid of we weigeren het en lijden onder het leven zelf.
De zon schijnt ! Ook al hebben we hier een kloteweer, de zon schijnt, en hij schijnt telkens weer !

En met alderheiligen, gedenk je doden, voel het gemis en treur, en doe na het treuren je verdriet weer netjes in de kast, sluit het zorgvuldig wetende dat het daar altijd zal liggen, wat je ook doet. Dus kun je beter leven in al zijn volheid...tot ook jou herinnering in dat kastje zal liggen.

Doe goed aan jezelf, en doe dat ook aan de anderen.
en geniet.

tot de volgende ?

Windjes...

Het is niet mijn gewoonte om over zoiets triviaals als een scheet te schrijven, maar nood breekt wet !
Wie nu een stinkende scheet laat vliegen krijgt het schaamrood op zijn wangen, maar dat blijkt volgens de medici onterecht ! In De Laatste met Het Nieuws lezen wij immers dat stinkende scheten bloeddrukverlagend zijn ! De reuk hangt samen met de waterstofsulfide, en precies dat goedje zorgt er mede voor dat de aderwanden zich wat soepeler gaan opstellen, en aldus de bloeddruk verlagen...
Laat je dus nog eens een vlammende stinkende scheet, verklaar gerust dat je het doet om medische redenen raadt de krant nog aan...
Ik hoop dat er niet te veel van mijn kennissen die krant lezen.
Als er al stinkende scheten in mijn huis te ruiken zijn, heb ik het liefst dat het de mijne zijn...Gek, maar je eigen scheten lijken altijd minder te stinken dan die van jou. Wat eet jij hele dagen?

Het is onvoorstelbaar dat in deze tijd, waar het wemelt van de doemberichten, er nog een krant te vinden is die een plaatsje vindt voor dergelijke kleine en leuke stomme berichtjes. Geef toe, voor één keer is het niet het monster van Loch Ness die uit de kast rolt. Nee, het is een scheet, en niet uit de kast...

Toen ik vanmorgen mijn turnoefeningen aan het doen was, was de nattigheid plots mooi ! Heel de wereld lag er kletsnat en verzopen bij, en de zon scheen heel laag in al dat waterige, wat meteen zorgde voor een vergulde wereld. Het was echt mooi. Twee eksters die zaten te eten aan de rotte appels die op het veld geworpen waren, vormden net Chinese prenten op die gouden vlakte. Mooi.

Vooral dat er zon is, vooral dat de regen gestopt is, want het veld voor mijn deur lijkt wel een binnenzee. Nu is het water stilletjes en langzaam aan het verdwijnen, deels in de grond, deels wellicht verdampend. Het moet dus net voordien nog geregend hebben, anders kon ik dat nooit zo gezien hebben. Turnen is niet alleen gezond, het is ook een bron van kijkplezier, heel wat mooier dan kijken naar de avondlijke lichtbak in de huiskamer...

Heel wat van de bomen die ik van hieruit zie, zijn al al hun bladeren kwijt. Mijn notelaar hoort daar al een eindje bij, maar de linde is een taaie rakker, en houdt verbluffend lang zijn blaren bij. Bijna zo lang als de haagbeuk, die het met wat geluk zelfs heel de winter volhoudt. Hoe zou dat komen dat de ene soort zo vlug zijn blaren verliest, en de andere zo lang bijna wanhopig zijn blaren vasthoudt ? Ik las net een artikel over nanotechnologie (om bang van te zijn !!!!), misschien kunnen ze eens een nanocamera met de sapstroom mee laten drijven ? Het is eigenlijk al een wonder dat een boom zijn sap vanuit de wortels tot helemaal bovenaan weet te krijgen. Goed, ik weet wel dat het een identiek systeem is als de koffie die zelf omhoogkruipt in je suikerklontje, maar toch... er is iets bizars aan ! Het is een bewijs dat de zwaartekracht op heel kleine dingen niet identiek is aan de zwaartekracht op normale dingen. Een leukerd heeft dat eens uitgewerkt, en maakte een nanostoel (een nanometer is eenmiljoenste van een millimeter), (die man maakte dus met die dingen die je niet eens kunt zien met een gewone microscoop, een stoel !!!!) Toen deed hij de proef, en liet de stoel omvallen. Bleek dat hij helemaal anders en vooral véél véél trager omviel. Waarbij nog maar eens bewezen werd dat op die schaal de zwaartekracht afwijkend is van bij ons dingen in normale maten...
Wij stellen ons geen vragen als we die koffie in ons klontje zien omhoogkruipen, maar eigenlijk zouden we dat dus wel horen te doen ! Bij de sequoia de hoogste boomsoort ter wereld, wordt de sapstroom zo maar eventjes meer dan 100 meter de hoogte ingeduwd !!!
Net zoals men heeft ontdekt dat ook tijd relatief is, dat zelfs de snelheid van het licht geen constante is, zoals algemeen werd aangenomen, blijken dus ook zwaartekracht en wie weet wat nog allemaal, niet zo een strikte wetten te zijn... Hoe meer we weten, hoe minder we ervan snappen.

Ken je de gekko? Dat is een soort hagedisje, die heel makkelijk over verticale ruiten kan lopen, die het zelfs kan dit ondersteboven te doen. Men dacht altijd dat hij een soort zuignapjes onder de poten had, maar het bleken in feite fijne haartjes te zijn. Men bouwde dat na, maar het werkte niet. Bij nieuw onderzoek bleek dat die haartjes op het uiteinde nog eens uitgeplozen leken, waardoor er dus in werkelijkheid nog veel meer nog veel dunnere haartjes waren. Met heel veel moeilijkheden bouwde men zoiets na, en ja hoor, het lukte! Binnen kort lopen we dus letterlijk de muren op als we kwaad zijn !
De bedoeling van het onderzoek is in feite een nieuwe soort plakband te maken...zonder lijm. Steeds meer en meer gaan de vernuftelingen (een nederlands woord die men ooit probeerde te lanceren om de ingenieurs aan te duiden) naar de natuur kijken om nieuwe dingen te maken (Zijn ze dan wel nieuw ?)....
Velcro is daar ook een goed voorbeeld van: in de natuur vindt je kleefkruid dat op die manier werkt, maar ook de manier waarop de "haren" van een pluim aan elkaar kleven berust op dit principe.

Uitvinden is dus net als mooie dingen maken, hoe je er aan komt speelt geen rol, als het maar het gewenste resultaat geeft....

Ik lees veel te veel... Als ik mijn blogs eens herlees, dan zie ik dat ik steeds weer van het ene onderwerp op het andere val. Maar zo denk ik ook, er zitten zoveel soorten van dingen in mijne kop, dat ik al schrijvelen van het ene denk aan het andere, wellicht soms met een link die jij niet ziet, die alleen een link is in die soep van informatie in mijn oude hoofd... Met oud bedoel ik veeleer dat het alle tijd heeft gehad om er veel in te stoppen. Persoonlijk vind ik dat wel leuk, en naar ik las is het ook dit soort "verstand" (nu ja) die aanleiding geeft tot ontdekkingen. Het enige wat mij soms ongerust maakt, is dat ik soms ook die gedachtensprongen maak als ik luister naar de mensen. Dan moet ik geestelijk in de remmen gaan staan om bij het onderwerp te blijven. Ook wel eens omdat ik niet aan het afwijken ben, maar omdat ik bepaalde zaken doortrek tot in het ridicule. Troost je, dat doe ik ook met mijn eigen hersensspinsels. Wellicht is dat het wat velen doet zeggen dat ik humoristisch schrijf...ik druk iets verder dan normaal is de gaspedaal in, en dan krijg je van die effecten als bij de oude stomme films. Het is een beetje als wat Charlie Chaplin een zei over humor... Humor is niet de man die je ziet afkomen wandelen in de richting van de bananenschil waar hij over kan vallen, maar in de man die dan tegen alle verwachting in over de schil stapt en verdwijnt in een openstaande rioolput...
Humor is net iets verder gaan...
Ik ga stoppen, ik heb nu al meer dan genoeg onderwerpen aangekaart... Als je een geest hebt als de mijne, dan heb je voer voor een hele dag....

tot de volgende ????

Zomeruur !

Niet vergeten je uurwerk op zomeruur te zetten ?
Nee, dit is geen vergissing !
Vandaag zetten we ons uurwerk terug op het zomeruur ons in illo tempore opgedrongen door de Duitse bezetters... Omstreeks één uur (of duidelijker 13 uur) is het hier echt middag. Deze voorbije zomer viel de middag pas omstreeks 14 uur !
Om dus terug naar een natuurlijkere uurregeling te gaan, zouden we ons uurwerk nog een uur achteruit moeten zetten !
Je kunt dit makkelijk zien als je eens kijkt op de meridianen. Nu is Greenwich de nulmeridiaan, ooit was het Parijs...Maar daar kun je zien dat de aarde in vierentwintig gelijke deeltjes is verdeeld, één deeltje per uur. Als je een kaart hebt gevonden met de uurregelingen van de landen er op, dan zul je merken dat er nogal wat zijsprongen gemaakt worden. We mogen nog niet klagen, bij ons scheelt het niet zo heel veel! Er zijn er andere ! Hoe groter het land, hoe groter de afwijkingen gemiddeld ook zijn, omdat men gemakshalve er voor kiest in heel het land één uurregeling te hebben, terwijl er landen zijn die zo groot zijn dat ze over heel wat meridianen heen wippen !
Kortom, ook al is het verspringen van het uur een ambetant iets, die de kippen en de andere huisdieren duidelijk van slag brengt, we zitten zelfs in onze dubbele zomertijd nog maar twee uur mis... Wellicht gaan we, hoe steviger Europa wordt, ook groeien naar één tijdsregeling voor heel Europa. Nu zitten we onder meer nog met The splendid Isolation van Great Brittain, die nooit bezet werd door de Duitsers, en dat via dit uurtje verschil ook duidelijk wil herinneren...

Ondertussen was ik véél te vroeg wakker.
Tot spijt van mijn teerbeminde, die zich verheugde op het uurtje langer in bed.
djudedju.

Het is nog niet aan het regenen, maar de kou voelt al kil-nattig aan. We zullen er binnenkort wel weer enkele emmertjes over ons heen krijgen. De wind is ook al toegenomen, ik heb vanmorgen mijn rolluik in de slaapkamer bijna volledig naar beneden gedaan, omdat het begon binnen te waaien. (Dank zij het rolluik slapen wij nog steeds met open raam. Je kunt immers zowat de wind volledig buiten houden, terwijl er toch voortdurend frisse lucht binnenkomt. Het raam staat dan op kantelstand.)

Straks gaan we naar de rommelmarkt te Wetteren. Gisteren bij de kiekens en co in Merelbeke, hebben we echt genoten ! Er zaten heel veel dieren, en van rassen die je zelden of nooit te zien krijgt. Zelfs de Duitse vorm van de Faverolle was er, het mooiste kippenras onder de zon (volgens mij toch). Prachtige beestjes , of liever beesten, want het is een groot ras, met veel vlees en een behoorlijke legkracht. De haan is heel kleurrijk, en de hen is zalmkleurig, met een driedelige baard ! Zoals iedere keer keken we ook weer vol bewondering naar de Brahma's, echte reuzen onder de kippen. Eén kip in de pan, en je kunt een heel convent voedsel geven.

Natuurlijk was er ook de klassieke tombola tot steun van de club, en even natuurlijk steunen wij dergelijke verenigingen graag en kochten dus elk een lotje...En wonnen onder meer een Simple Pie Maker... Het ziet er uit als een toestel om Crocque's te maken, maar aan één zijde zijn het in plaaats van uithollingen echt ronde putjes, van zo'n 3 cm diep. Volgens wat ik vind op Internet is het een veel voorkomend en verkocht machine, maar nergens vind ik meer dan dat het dient om Pie's te maken... Dus taarten, geen zoete dingen, maar de Britse versie, hartige taarten, zoals de Sheperd's Pie en dergelijke... Maar echt recepten voor dat ding ? Nowhere !
Dus, als een van mijn lieve lezertjes me aan één of wat recepten kan helpen???? Alvast bedankt. Vind je er ook geen, dan stop ik dat ding in te tombola voor de school van Els...Kan er een andere sukkelaar zoeken wat hij (zij) er mee kan doen....

Win dan al eens een prijs, weet je begot niet wat het is !

Ik zie dat de klok van mijn kwampjoeter nog op het oude zomeruur staat te staan... Bij de vorige uurwisseling heb ik dat ook manueel moeten wijzigen, en wel meer dan een keer voor hij het geloofdigde... 'k Zal dus weer weten met wat me onledig te houden.

Voilà, 't is zondag, of liever regendag, ook voor mij... 'k ga stoppen.
Tot de volgende ???
Ohja, vind je de dagelijks wisselende foto leuk ?

"Beton verloren" nr 995 !

Beton verloren, geef toe, dat zie je niet iedere dag staan in de krant.
Ik dacht al, zou niemand dat gevonden hebben?
Maar in feite zou het artikel eigenlijk moeten luiden: Beton gevonden !
Want de politie heeft 30 meter betonspoor moeten (laten...) opkuisen op de N60 te Zingem.
Dus is de beton niet verloren, maar gevonden, en men zoekt degene die het verloren heeft, niet om het vriendelijk terug te geven, maar om de rekening van het opkuiswerk aan te bieden.
Erg ! Heel erg, men vind toevallig je eigendom, geeft het je niet terug en biedt je nog een rekening aan om de arbeid die het oprapen gekost heeft.
Als ik ooit eens een welgevulde portefeuille vind, ga ik dat ook eens proberen ! De portefeuille en inhoud houden, en de eigenaar een briefje sturen met de rekening van het oprapen met mijn pijnlijke rug !
Wedden dat ik dezelfde polities die het nochtans zo doen met beton, over de vloer krijg ?
Eén plus één is niet altijd twee...

Oh ja, de nieuwe brander brandt dat het een plezier is! Er komt geen rook uit mijn schoorsteen, geen zwarte en zelfs geen aankondigende witte. Doet mij denken aan Norbert, een collega die al een hele tijd geleden overleden is. In die tijd hadden wij op de koer van het ACV een lange, hoge schoorsteen en een oventje er onder waarin wij de vele vervallen documenten en oude paperassen verbrandden (toen mocht dat nog). Op een keer had Norbert de klus op zich genomen, en toen hij terugkwam, zag Marnix een grote wittegrijze wolk uit de schoorsteen walmen, opende zijn raam en riep naar Norbert: "Habemus Papem", waarop Norbert antwoordde: "Ja, er zit pap in !"...
Klein, leuk misverstandje...

De zon schijnt schuchter over de kale velden. Goed weer, maar frisjes. Zouden wij echt een koude winter krijgen? Voor mij hoeft het niet, maar wellicht zou dat een beetje de panische reacties wegnemen van een deel klimaataanbidders...Alhoewel ze juist door die kou veel meer CO2 de lucht zouden inblazen... Moeten ze zo nodig de maatregelen nog opdrijven... Wedden dat hun bedoelingen in het water zullen vallen? Och, niet dat ik dat hoop, integendeel, maar de huidige beurscrisis zal er de oorzaak van zijn dat die soort uitgaven door de nijverheid op de lange baan zal geschoven worden. Je zult ook zien dat Groen! niet meer zal primeren over tewerkstelling... En mocht het echt gaan nijpen, dan krijgen we weer een revival van de kerk...
Doet mij een beetje denken aan de mode! Je moet eens de conjunctuur verbinden met de mode inzake lengte van de rokken van de dames... Echt waar, er is een bizarre samenhang ! Moet je eens doen !

Straks gaan we naar Merelbeke, naar de Kleinveeshow. Gaan kijken naar de andere kiekens. En konijnen, en cavia's en duiven, en eenden en....en...
Je ziet er al de mooiste exemplaren van talrijke rassen en kleuren en modellen.
Men is nu zeker dat alle kippen afstammen van de Bankiva, een kleine wilde kip uit Java en omstreken. Als je daar die reuzegrote kiekens tegenover zet, en die piepkleine krielen, dan in het bijna niet te geloven, maar ja, bij honden, die allemaal van de wolf afstammen, zien we hetzelfde.
Ik las en zag een foto van een nieuwe kippensoort die ze kweekten in Israël, en waarvan ze verwachten dat hij toekomst heeft... een volledig naakte kip ! Geen enkel veertje ontsiert (????) het beestje. Alleen nog de kop afkappen, de beuling er uit en hopsaké in de pan !
Het is een afschuwelijk roodvellig ding ! Heb je al van die naakthalzen gezien ? Wenu, die hebben ook zo'n bloedrode hals, die naakte kip is helemaal zo bloedrood !
We kennen nu al naakthonden, naaktkatten, naaktmuizen en nu dus ook naaktkippen. Hoe gek moet het nog worden. (Hoezee geroep bij de mensen die allergisch zijn aan pluimen, eindelijk een vogel die zij kunnen koesteren !)

sjongejongejonge....

Er is ook een minikip gekweekt, daar schreef ik al eens eerder over, een beestje dat zich kan verstoppen achter een blikje cola... Eindelijk een kip voor in de huiskamer ! Het moet wel, want het beestje is zo teer dat de minste kou fataal is... Met andere woorden, het gaat de weg op van de goudvissen! Heb je daar al eens gekeken hoeveel bizarre vormen ze daarvan gekweekt hebben ? Er zijn er bij die nog amper kunnen zwemmen. Ze maken een bijna trillende beweging met hun veel te grote staarten om in kleine schokjes vooruit te raken. Er zijn er met grote uitpuilende ogen, met grote bolle blazen op de kaken en noem maar op.
Ze zijn als het ware zo lelijk dat ze weer mooi worden! Net zoals een Engelse bulldog bij de honden, een beest dat amper adem kan halen door de misvorming van zijn snuit, en die bij de bevalling moet bijgestaan worden door een veearts, want anders heb je geen puppies... En we staan wellicht nog maar aan het begin van de "mogelijkheden" ! Al die kweekvormen zijn er gekomen door geduldig kweken en voortdurende selectie. Niets onnatuurlijks (buiten het feit dat dit in de natuur net andersom gaat!), maar nu zijn ze bezig met ingrepen in de dna... Wat gaan we nu allemaal krijgen ?
Eén nieuwtje is misschien dat ze in Rusland plannen hebben, en al begonnen zijn aan een echt Jurassic Parc !!!! Men is er in geslaagd dna te recupereren van dinosaurussen. De film blijkt dus een voorspellend karakter te hebben ! Heel zeker is men al van het feit dat de mammoet er terug komt, daar hebben ze nog pakken materiaal van in de grote diepvries die Siberië heet.
(Heerlijk is het ook te weten dat de kip (jaja) wellicht een afstammeling is van de dinosaurus Rex, je weet wel dat grote bijtbeest uit de film...)
Kun je je voorstellen wat er ons allemaal te wachten staat als men op die manier gaat beginnen "spelen" met de natuur ?
Het zal dus niet alleen blijven bij nieuwe kleuren van bloemen, of het inkweken van de winterhardheid en zo meer, nee, ze gaan straks totaal nieuwe dieren maken ! Ze zijn in feite al bezig ! Ze hebben nu al varkens met bepaalde mensenorganen... stel bv een mensenhart in plaats van een varkenshart. Het beestje kan daar perfect mee leven en het probleem van de donoren is meteen opgelost ! Maar dat ze dan ook een brede boulevard aanleggen tussen mens en dier, is hun blijkbaar ontgaan ! Nu zijn er een pak ziekten die alleen bestaan bij varkens, en niet bij mensen, als je straks rondloopt met zo'n varkensmensenhart, heb je dan geen kans gemaakt voor de ziekte om over te stappen van het varken naar de mens ? Joepie, weer werk voor de dokters en vooral voor de farmacoetische bedrijven...zo blijft het werk in het land.
Men vermoed nu al dat Alzheimer en de gekkekoeienziekte en nog andere vormen van hersenaandoeningen wel eens zouden kunnen gelinkt worden aan het recupereren van dode dieren en slachtafval om de soortgenoten van de gestorvenen mee op te kweken... Nu neemt men al bepaalde maatregelen, maar of ze voldoende zullen zijn ?
We leggen voortdurende brede bruggen voor de ziekten wijdopen... en verschieten als er iets gebeurt...

Vermoedelijk is HIV van de apen overgegaan naar de mens. Dat weten we, maar dat er nu nog steeds vaccins gemaakt worden op basis van apennieren, dat doet je toch even schrikken niet ?
We leren, maar wreed traag...

tot de volgende ?

Heel kort...

Want er komt bezoek, én ze komen werken aan mijn CV... Dus, veel kans zal ik niet krijgen om echt te bloggen. Maar ik wil je toch niet volledig op je honger laten zitten, dus een kort dingetje...

In de regio Oudenaarde heerste er een ware plaag van schoolinbraken, er waren er al 21 geweest in een korte tijd. De politie heeft goed werk verricht (!) en de dieven gepakt. Het bleken leerlingen en oudleerlingen te zijn van de diverse scholen, die dus heel goed de weg kenden, en wisten waar er iets te verkiskassen was.

Het zijn dan ook hoofdzakelijk minderjarigen, en via een gestolen brommer zijn ze op het spoor van één inbreker gekomen, en die heeft de anderen er in gepraat.

Maar blijft het ontstellende feit dat het kinderen zijn die dergelijke dingen deden ! Ze braken niet alleen in, ze richtten ook bewust schade aan, spoten alle brandblussers leeg in de lokalen, sloegen dingen zo maar kapot en noem maar op.

Zo'n berichten, en wij horen er steeds meer, doen mij huiveren. Een deel van onze jongeren zijn duidelijk de pedalen kwijt. Ik weet niet of er werk van wordt gemaakt, maar er moet dringend een profiel opgemaakt worden van dergelijke jeugdige misdadigers... Misschien is er een link naar onze maatschappij, iets wat we kunnen aanpakken, waar we beter kunnen dan we nu doen. Want het kan geen toeval zijn dat er steeds meer jongeren zo gewelddadig zijn ! Ergens moet er iets serieus scheef aan het lopen zijn. Iets in onze maatschappij, iets in de wereld zoals wij hem dagdagelijks laten draaien !

Daarmee wil ik de schuld van de daders niet afwentelen, maar niettemin meen ik dat wij in de eerste plaats eens moeten gaan zoeken hoe het in godsnaam mogelijk is dat dit bestaat, en dat het fenomeen groeit ! Wat, wanneer en waar doen we iets grondig verkeerd in de opvoeding van die kinderen, en waarom bij die kinderen en bij anderen niet. Alleen zo kunnen we misschien voor de toekomst deze zaken wat intomen.

In ieder geval stel ik vast dat de normen stilaan aan het vervagen zijn. We hebben een veel soepeler kijk op veel dingen, eigenlijk te soepel... Ik ga een voorbeeld geven, die ons allemaal raakt: De kleine moet een nieuwe stylo hebben, en we geven hem er ene van het bureau waar we werken, en waar er toch tientallen liggen. We vinden dat normaal, denken er niet meer bij na, maar toch is het een verschuiving van het begrip mijn en dijn.

Wellicht is er niemand onder u die dit een misdaad vindt, en toch is het niet echt eerlijk. Op die manier geven wij onbewust een verkeerd signaal aan de kinderen, die wij opvoeden met onze voorbeelden. Het gaat hem dus niet over de stylo, maar over het voorbeeld dat we geven, de opvoeding die we verstrekken. Vroeger was ons geweten een strakke band, nu is het een elastiek, die nu en dan, bijna zonder dat we het zelf beseffen, tijdelijk iets uitgerokken wordt. Op het bureel vlug even een privételefoontje plegen, een pak papier meenemen voor de printer thuis en noem maar op...

Ooit kreeg ik een arbeider over de vloer, die afgedankt werd omdat hij de nagels die op het einde van de week opgeveegd werden en in de vuilcontainer terecht kwamen, had meegenomen... Toen ik bij de werkgever kwam om te protesteren tegen die toch wel zware straf voor een prul van niets, bleek dat de bewuste arbeider eerst een doos nagels had omgekieperd om voldoende oogst te hebben... Ik ben er in geslaagd de arbeider toch nog wat te helpen, maar eigenlijk was het wel degelijk een diefstal, ook al leek het eerst anders. Maar het is een voorbeeld van het verleggenhet uitrekken van onze normen.
Wij geven dus zelf al een reeds uitgerekte norm mee, als de volgende generatie die al ruim zittende norm ook weer ietsje uitrekt, dan komen wij na enkele generaties tot een normenloos bestaan !
Ik denk dat we een grote stap terug moeten doen, terug naar af, en terug naar een echt normenbesef.
Tweede zaak is de TV, daar zien we hele dagen sympathieke inbrekers en dieven aan het werk, en kunnen niets anders dan vaststellen dat zij de helden van het verhaal zijn. Ook dat is een scheeftrekken van de normen.
En zo kan ik, kun jij, uren doorgaan.
We zijn duidelijk verkeerd bezig.
Heel erg verkeerd.
En dan schrikken we van alles wat scheef loopt in de maatschappij.
De maatschappij die wij mee gemaakt hebben.
djudedju
Ik ga stoppen, mijn werkvolk is er
tot de volgende ?

993 - Geen inspiratie meer...

Al een paar nachten word ik wakker met het idee: ik moet eens kijken waarover ik nu zou kunnen schrijven in mijnen blog...
En dan lig ik te draaien en te keren en te wortelen en mijn moede hersenen te pijnigen om er nog iets uit te wringen.
Vannacht ben ik niet wakker geschrokken. Heb ik eens goed doorgeslapen, met het gevolg dat ik hier nu voor mijn klavier zit, met een maagdelijk wit scherm voor mij...
Waar moet ik in godesnaam nu weer over schrijven ?
In gedachten loop ik het lezen van mijn verkenner.be nog eens voor ogen, het weerbericht, nee, dat ziet er alles bij alles nog min of meer behoorlijk uit. djudedju...
Ach, heb je dat ook gelezen ? 't Stond in de Laatste met 't Nieuws ! Steeds meer Belgen wijken uit naar het buitenland !
Hoe zou dat komen ?
Geef toe, ons landje biedt heel veel: belachelijke politiekers, oeverloos gezwam over gemeenschappen die alleen ruzie maken in politieke middens, 300 km-lange files, het hoogste percentage dodelijke wegongevallen van Europa, het hoogste aantal verkeersborden van héél de wereld, zelfs zonder rekening te houden met onze eerder kleine oppervlakte...en noem maar op. Wie krijgt het in zijn bolleke al dat schoons achter zich te laten ?
Waar kun je naar toe waar het leven je nog zoveel verrassingen biedt dag na dag ?
Ik ben hier een habitué, denk soms dat ze mij niet meer kunnen verrassen, en toch, bijna dagelijks kijk ik verbaasd op: "Wat is dat nu weer ?"
Een voorbeeldje ? Enkele jaren geleden hoorde ik plots het verschrikkelijke nieuws van de ontploffing in Gellingen.
Gellingen?
Ik mijn landkaart uitgehaald, gezocht en niet gevonden.
Pas 's avonds op TV sprak men niet meer van Gellingen, maar van Ghislenghien, een dorpje op een boogscheut (allee voor ne straffe schutter) van mijn deur.
Kijk, daar val ik van dood.
Stel, ik ben een vreemdeling, neem een Italiaan, om iets te noemen. Ik ben met een van die zware vrachtwagens op baan, en moet naar Lille... Van in Luik zie ik het al aangeduid. Ik volg netjes de aanwijzingen (soms sta ik tien minuutjes stil om al de borden te kunnen lezen), en plots is Lille verdwenen...
Met heel veel moeite vind ik een uitgeweken landgenoot, ik heb zeker 5 man moeten aanspreken voor ik er een vond, en dan blijkt dat Lille plots Rijsel is geworden...
Omgekeerde richting ? Ik moet naar Aachen, na inlichtingen ingewonnen te hebben weet ik dat ze dat hier Aken noemen...Maar ook dat blijkt plots verdwenen ! Ik zoek naar een nederlandssprekende in ons Franstalige gebied, stel vast dat al de uitgeweken vlamingen weigeren Vlaams te spreken, maar dat de echte Walen fier zijn me te kunnen helpen, en dan blijkt dat ik moet rijden naar Aix la Chapelle...
Sjongejonge, waar zijn we mee bezig ?
Nu is het al wat verbeterd, hier in onze streek toch (In de negentien gemeenten is het nog steeds mizerie!), met het overschilderen van de naamborden. Ik ga je vertellen over wat hier in onze hoek gebeurde, onder impuls van onder meer Flor Gramme... Je komt in het gedeelte van Flobecq/Vloesberg genoemd d'Hoppe /La Houppe... Door de Vlaamse extremisten is met zwarte teer het verderfelijke Flobecq en het al even verderfelijke La Houppe volledig oververfd, en onleesbaar gemaakt. Als antwoord daarop hebben de Waalse extremisten met witte verf de haatverwekkende woorden Vloesberg en d'Hoppe weggeschilderd.
En de toerist ?
Hij geniet van de sfeer. Gaat een van de vele herbergen in d'Hoppe binnen, blijkt bij vergissing in een café terecht gekomen te zijn, en wordt omwille van zijn nederlands straal buitengekeken...
Heerlijk, zou Toon hermans zeggen... Heerlijk...
Hier in onze streek is dat allemaal wat weggedeemsterd, met het overlijden van Gramme is ook de verfborstel stilgevallen. Die man moet hele nachten geschilderd hebben ! We gaan nu een pint drinken in d'Hoppe te Flobecq... Who cares...
We drinken er een van die heerlijke pinten uit het Waalse Ellezelles (Elzele voor de flaminganten onder jullie)... Uit zo'n heerlijk ouderwets flesje met een porseleinen stop met een rood rubbertje op... En genieten van wat nog rest van het grote bos van d' Hoppe... Waar Vlamingen en Walen nu broederlijk verenigd voor vechten om het te behouden. De nieuwe strijd heeft hen verenigd. Als ze maar een doel hebben hé !
In Ronse is het probleem ook verschoven ! Daar ook maakt men zich niet echt druk meer over Vlaams of Frans, maar daar durven ze 's avonds de deur niet meer uit in bepaalde wijken die geterroriseerd worden door jeugdbenden...Vooral allochtonen die zich vervelen omdat ze geen werk hebben, en geen werk krijgen omdat ze een slechte naam hebben door die jeugdbenden. De cirkel is netjes rond en waterdicht. We zien hetzelfde verschijnsel in bepaalde wijken in het grootstedelijk gewest van Broekzele ofte Bruxelles... Ik las een heel artikel over een jonge man die met een vervlaamste, valse naam gaat werken, omdat hij met zijn eigen Arabische naam niet aan de bak raakt.
Ook daar is de cirkel waterdicht gesloten.
Hé, voor iemand zonder inspiratie ben ik goe bezig hé ?

Maar ondertussen moet het je wel stillekes duidelijk aan het worden zijn waarom er steeds meer Belgen kiezen voor een leven in het buitenland. Wat mij niet verbaast is dat het hoogste aantal kiest voor La France, het vakantieland bij uitstek...Alhoewel, daar voltijds moeten genieten van Dieu Sarkozy... Ik zou denk ik opteren voor een van die kleine eilandjes in de Stille zuidzee, waar je alleen één hand moet uitsteken om je dagelijks kostje van de zwaarbeladen bomen te plukken. Ik zag al zo'n mogelijkheid in Madeira, maar dat is al wat dichtbewoond en bebouwd om te voldoen aan de term Paradijs.
Ze mogen gerust een verboden appelboom midden op mijn eiland zetten, als er genoeg andere staan zal ik zelfs niet eens denken aan de bekoring, trouwens mijn Eva eet helemaal niet graag appels.
Als het 's middags te warm is, ga ik onder een wijde palmboom in de schaduw zitten, in het windje dat zachtjes van de oceaan naar mij waait. Boven mijn hoofd zitten mooie kleurige vogels allerbeminnelijkst te schreeuwen (Heb jij ook al vastgesteld dat hoe mooier de vogel is, hoe lelijker hij schreeuwt?)...
Zalig genieten, alleen doen waar ik zin in heb... Langs het strand lopen om een mooie schelp te zoeken waarin ik dan heerlijke cameeën snij... Of van die lelijke schelpen zoeken, waar je, als je de lelijke oppervlaktekalk weg neemt, je plots de mooiste parelmoer van heel de wereld ziet schitteren in alle mogelijke en onmogelijke kleuren. Dan snij ik een mooie wandelstok, en leg met parelmoer de mooiste patronen in de stok, zodat iedere beweging een flikkerende fonkeling veroorzaakt... Ben ik moe van luieren, dan trek ik de berg omhoog, tussen de rotsblokken door en de brede banen van afgekoelde lava door, tot waar ik de steeds zachtjes overpruttelende lava kan bekijken en genieten van de rode gloed die zachtjes zwart wordt. Nu en dan bezorgt die berg ons wat broodnodige sensatie door een woest te grommen en het eiland eens wat te schudden, maar lang duurt het nooit, en dergelijke vulkanen grommen wel, maar bijten niet.

Nee, neem jij maar La France, die eilanden zijn veel zaliger.
Voor mij moet de hemel me geen veertig Hoeri's bieden, wat zou ik daar mee aanvangen ? Nee, een strand, een bos, een berg en mooi viswater en al het gerei om me bezig te houden. Ik zou schilderen als Gauguin op zijn Zuidzee eiland, mooie juwelen maken uit de schelpen en de beenderen die ik vind op het strand... Heb je al eens gezien dat je op een strand soms beenderen vindt die helemaal zwart geworden zijn ? Zwart ivoor... ik mag er niet op denken.

Oh ja, ik heb een tekening af, om een nieuw juweel uit been of ivoor te maken. Dan ga ik daar weer een mooie ketting bij maken en geven aan mijn Eva in mijn droomhuisje in Mater, genietend van het veld waar de maïs weg is...

Ik ga stoppen... eens zien wat de pot vanmiddag schaft...

tot de volgende ?

Voodoo

Of voedoe, net zoals je het wilt schrijven...
In la Douce France is een boekwerk verschenen over Voedoe (daar Vaudou)... met een hele handleiding, en een voedoepopje er bij, die Monsieur Le Président Sarkozy, himself, voorstelt... met daarbij twaalf naalden er bij met het verzoek die in het achterwerk van het popje te duwen, op de er opgedrukte, meest bestreden uitspraken van Dieu Sarkozy... Als bekendste zijn uitspraak tegen de man die weigerde hem een hand te geven: "Scheer je weg arme klootzak"... (Maar dan in het Françoises...)
Monsieur Le Président is in zijn gat gepikt (geprikt ?) en wil dat de verkoop van dit boek en het popje verboden wordt !

We hebben nog eens zoiets meegemaakt, nog niet zolang geleden, toen heel de Islamwereld op zijn achterste benen ging staan (waarop anders ????) omdat er caricaturen van Mohammed waren gemaakt...

Tja... Eerst over de profeet, en dan over de God zelve... Geef toe, het is oneerbiedig hé?
Hier hebben wij een boek over Baas Ganzendonk... Die kende ook zijn eigen niet.

Zouden we nu in Frankrijk binnenkort niet de paus zien opdraven voor het kronen van Zijne Keizerlijke Hoogheid Sarkozy de Eerste ... van Europa ??? Mocht hij durven, de goesting is er duidelijk al.

Heb je gisteren weer alarmfase 1 horen afgaan in verband met de klimaatsverandering ?
Gek dat we dit tot heden nog maar alleen mochten horen op onze zender, bij de anderen heb ik nog niets gezien of gehoord. Ik kan natuurlijk niet alles zien en horen, maar 't valt me toch wel op. De maatregelen zouden drastisch moeten verstrengd worden... ondanks heel wat geleerden beweren dat de CO2 slechts een uiterst miniem aandeel heeft in die global warming... Maar eigenlijk doet dat er weinig toe, laat ons maar wat properder worden op onze aarde, dat kan zeker geen kwaad, en alle baten helpen zei de boer en hij piste in de zee en de zee liep over...
Dat Mars en Venus ook opwarmen zal wellicht niet te maken hebben met CO2, en toch is er daar ook sprake van die verwarming.
Volgens mij is er een ding die wij hier in handen hebben, die wellicht meer opwarming veroorzaakt dan die CO2 ! Namelijk de bebouwde oppervlakte (zowel gebouwen als banen). Iedereen zal wel weten dat de steden een behoorlijk warmer microklimaat hebben dan de omgeving. Dit komt omdat stenen langer warmte uitstralen, en dus een langere tijd nodig hebben om af te koelen. In de steden komt daar nog bij dat ze niet afkoelen, omdat ze van van binnen uit opgewarmd worden. Zodoende zijn de steden iedere nacht en iedere winter weer enorme warme vlekken op onze aarde. De verstedelijking gaat steeds verder, en dus ook de verwarming. Ook de banen, zeker waar er verlichting staat, krijgen niet echt de kans de omgevingstemperatuur aan te nemen, en blijven een bron van warmte. Minder weliswaar dan de steden, maar niettemin...
Ik woon in een eerder kleine wijk, weg van de stad, in een landelijke streek. Niettemin kun je heel duidelijk zien welke huizen er bij ons in de wijk geïsoleerd zijn, en welke niet. Het eerst is het zichtbaar aan de daken. Bij de geïsoleerde blijft de sneeuw of de rijm veel langer liggen dan bij de andere. Maar het gaat verder: Ook rond de huizen zie je het verschil! Onze wijk dateert van voor de trend de muren te isoleren, en wie niets aan het huis deed inzake isolatie, daar zie je eerst rond de ramen en deuren dat de sneeuw wegsmelt in een boogje rond de warmtebron. En na een ietwat langere tijd zie je de sneeuw ook smelten rond de woning.-, een halve meter, een meter ver... In de steden, waar de huizen aaneen staan, in gesloten blokken, waar ook nog de warmte van de vele voertuigen bijkomt, heeft de sneeuw meestal geen kans meer om nog echt te blijven liggen...En lukt het toch eens, dan is het daar veel vlugger weg dan op de buiten.
Mensen die met zweefvliegtuigen vliegen gebruiken de stijging van de warme lucht boven de steden om hoger te kunnen geraken.
Gek genoeg is er niemand die over die warmtebronnen spreekt !
Iedereen kent ze, maar toch praat niemand er over.
Bizar.
Ik zou graag eens zien dat iemand de invloed van de steden op het klimaat eens echt onderzoekt ! Ik heb al een element aangeraakt, de stijging van de warme lucht boven de steden. Deze stijging van warmte kan mede de oorzaak zijn van inversie, en is zeker een bron van wind. Bovendien zal het ook wel zo zijn, dat als die warmte zich uitstrekt tot een wolkenlaag, dat ze regen veroorzaakt. Zijn dat nu niet de voornaamste kenmerken van de klimaatsverandering die wij zien ?

't Spijt mij dat ik een dergelijk onderzoek niet kan bevelen...
Dat doet mij ook denken aan andere dingen. Iedereen die al eens Nederland bezocht heeft, is het opgevallen hoe anders het er uitziet dan ons aller Absurdistan. Dat komt vooral door het feit dat je hier zowat overal huizen kunt en moogt neerpoten, en in Nederland doe je dat niet buiten de stedelijke arealen. De enige huizen die je buiten de steden ziet in Nederland zijn boerderijen. Hier kun je van aan mijn deur naar Brussel rijden en slechts nu en dan wat groen zien tussen de huizen van de eindeloze straat door...
Dus het effect van de steden op het klimaat zou in Nederland nog duidelijker moeten zijn dan hier, waar je moeilijk voldoende vergelijkingspunten vindt, 't staat hier allemaal vol...
Natuurlijk is het ietsje noordelijker, maar toch zou er een verschil merkbaar moeten zijn.
Henk, jij staat bij de bron, heb ik gelijk ????

Maar eigenlijk doet het er allemaal weinig toe, de verwarming is er... Wat ook de redenen allemaal zijn. We hebben in de loop van de aardse geschiedenis nog dergelijke periodes gekend. Van ver voor de Mensheid. Maar we zien er nog steeds de sporen van. De aarde, als bewoonbare grond was toen stukken kleiner. Grote stukken kleiner !
Zie je al die miljarden die er nu rondkrevelen al vechten voor een beetje droge grond om op te staan ? Zie je het aandeel bebouwbare grond - en ik denk hier aan landbouw- al dat er nodig is om die allemaal te voeden en te huisvesten ? Zie je al degenen die niet in tijds weg raakten voor het wassende water al ???
In plaats van te memmen over de redenen zouden we beter beginnen met de veiligheid van de mensen en het land zo goed mogelijk te waarborgen ! Er zijn landen die in hun gehele oppervlakte minder dan een halve meter boven de huidige zeespiegel uit komen ! Laten we beginnen met zeeweringen te bouwen. Vooral in die lage landen, want heel veel ervan hebben niet zelf de middelen om dat te doen... Denk bv aan Bangladesj...
Laat ons stoppen met tateren en ruzie maken over de mogelijke en onmogelijke redenen... en aan de slag gaan...Doen we het niet voor die sukkels die zouden verdrinken, laten wij het dan doen ten eigen profijte, om niet overspoeld te worden door de vluchtelingen voor het water.
Maar de mens en zijn regeringen kennende...

tot de volgende ?