maandag, februari 11, 2019

Oh, krinkelende, winkelende Gyrinus notator-ke,

Geef toe, het klinkt veel geleerder, maar ik hoor toch liever gewoon: het schrijverke...

... en iedereen weet waarover ik het dan heb, wat niet kan gezegd worden van Gyrinus notator Linné...

Maar had het een goedklinkende korte Engelse naam gehad, dan zouden we zien dat men alras het beestje bij zijn Engelse naam zou noemen, dat is nu eenmaal mode... Gelukkig heet het in het Engels whirligig beetle... En geef toe, dan is ons Schrijverke nogal wat beter klinkend.

Waarom ik over dat schrijverke schrijf ? Welnu, ik vind het een leuk beestje, en mocht het zich eens willen vestigen in mijn tuinvijvertje, dan zou ik daar gelukkig om zijn. Er zitten wel al schaatsenrijders in, maar die vind ik lang zo mooi niet als het Schrijverke, met zijn zwarte kabotseken aan.

Maar ook dat hoort bij de dieren die ik al een hele tijd niet meer zie...

En zo zijn er veel...

Vroeger ging ik naar een of andere drenkput voor koeien, met een netje gemaakt van een oude nylonkous van moeder de vrouw, en schepte daar een massa watervlooien. Daar gingen er een deel van in het aquarium, als levend voer voor de vissen, en de rest ging de vijver in. Ook daar werden ze verorberd, door de goudvissen, maar soms lukte het er een deel om langer te blijven leven. Ergens i een stukje beek, waar de vissen niet in konden zwemmen door de massa planten aan de uitgang van het beekje. Als je dan goed keek, dan riskeerden zich nu en dan enkele van die watervlooien toch de vijver in te zwemmen... Waar ze meteen verorberd werden.

Waar ze in die drenkputten bleven leven, verdwenen ze in de visvijver tijdens de eerste winter. Het kan dus niet met de temperatuur te maken hebben, maar met wat dan wel?

Dat interesseert me, want ook aan de drenkputten vind ik ze niet meer. Voor zover er nog drenkputten zijn, want veelal zijn die vervangen door oude badkuipen of van die systemen waar de koe zijn muil in stopt, en meteen gaat het water stromen...

Als ik nu watervlooien wil zien, dan moet ik maar eens binnenspringen in de aquariumzaak, daar verkopen ze die: plastic zakjes met enkele watervlooien in... voor véél te véél geld.

Ik ben geen specialist in de biologie of de botanie, maar dat zijn van die kleine dingen die me duidelijk zeggen dat de natuur veranderd, verarmd, minder soorten telt.
Hoe lang is het al geleden dat we konen luisteren naar de leeuwerik die heel hoog in de lucht hing te zingen? Er zijn niet veel leeuweriken meer, en het is wellicht ook moeilijk om een plaats te vinden waar het nog zo stil is dat we die beestjes kunnen horen.

Heb je ook al van die wegbermen gezien waar men nu veldbloemen in zaait ? Daar zie je dan een heerlijke mengeling van klaproos, korenbloemen, kamille en dergelijke meer. Mooi hé ! Echt dingen die je aandacht  trekken door de felle kleurenpracht.
Maar er was een tijd waarin ik die bloemen zag aan de kanten van de korenvelden.

Er is veel, zo veel veranderd in zo'n korte tijd in onze natuur, en toch lijkt het of het zo traag gaat dat het niet eens opvalt als er dingen weg zijn.


Waardoor ?
Ach, dat zal wel meerdere oorzaken hebben. Andere manieren van landbouw, met veel onkruidverdelgers, wegbermenbeheer, klimaat, luchtvervuiling, verkeer...

Maar als je ook vind dat die ingezaaide wegbermen zo mooi zijn, dan moet je weten dat dit ooit een natuurlijk beeld was ! 
Wil je het dan niet terug ?

Ik dacht het wel...

Geen opmerkingen: