donderdag, augustus 01, 2013

Vissen: Het Geluk...

Zoals ik gisteren al aankondigde, we zijn dus gaan vissen: Bart, Ewoud en ik. Bij pepee in Wannegem- Lede...
Het vergt wel wat tijd en geduld om neofieten aan het vissen te krijgen, en Ewoud slaagde er gisteren bijna helemaal niet in, maar het lukte wel.

De goden waren met ons (de vissersgoden, wreed zelden te vinden)... Toen ik de lijn van Bart provisoir in het water legde, om nog een en ander uit te leggen, en nadien de lijn ophaalde om het te tonen... hing er al een vis aan de lijn...

De eerste beet miste hij, de tweede ook, en toen legde ik hem ook de kunst van het aanslaan uit... Bart ving heel wat vis, en zat de hele namiddag met een gelukzalige glimlach op het gezicht.
Hij poogde wat bliekjes in een emmer te houden voor in het aquarium van Els, zijn wederhelft, maar met die warmte was dat niet te doen, en toen de vis in de emmer begon boven te zwemmen, goot hij ze allemaal maar weer in de vrijheid van de vijver... tot... hij een klein karpertje ving... Die moest zeker in het aquarium ! (Ik was er gerust op, want karper is ijzersterk, en kan tegen een stootje, ook tegen een verblijf in een emmer...)

Pepee kwam op bezoek, en Bart gaf hem een mattentaart cadeau, een echte, van Lierde (Tegen Geraardsbergen).... Ewoud betrapte nadien pepee toen hij in het tuinhuisje de mattentaart stond op te peuzelen... Hij had het niet bij ons durven doen, want hij had geen tanden in...

En dan kreeg ik plots een serieuze beet... De lijn begon te zingen ! Wie geen visser is, zal denken dat dit een soort beeldspraak is , maar niets is minder waar ! Als een grote joekel van een vis aan de lijn (nylon) gaat trekken, dat gaat de strakke draad trillen als een vioolsnaar, en hoor je een zingend geluid. Een visser weet dan dat het een grote vis is, en dat hij heel voorzichtig moet zijn, wil de lijn niet knappen onder de trekkracht.
foto: karper.goedvinden.com
Gelukkig was het geen hele grote, en kon ik hem zonder problemen aan de lijn houden, zonder dat het onderlijntje knapte. (Een lijn bestaat uit twee soorten lijnen, de bovenlijn, die een stuk sterker is, en een onderlijn die veel zwakker is. De bedoeling is dat, bij te zware belasting de lijn niet helemaal stuk gaat, maar dat alleen het kleine onderlijntje met de haak er af gaat. Je moet dan alleen een nieuw onderlijntje met haak aan je lijn hangen)

Als je met meer dan één visser bent, dan ben je een stuk meer op je gemak dan alleen... Als je alleen bent, dan moet je de vis niet alleen weten te houden, maar je moet hem ook in je schepnet weten te loodsen, en het schepnet uit het water weten te trekken, terwijl je altijd de lijn weet strak te houden, maar niet overbelast, want dan knapt hij door... Maar nu was Bart dus mee... Bart moest hem scheppen. Dat betekende dat ik hem eerst die techniek moest uitleggen. Moeilijk is het niet, maar wel belangrijk ! Haal NOOIT een schepnet met vis uit het water in een heffende beweging ! Je mag met een schepnet nooit heffen, want het gewicht van een nat net + vis is te veel voor de constructie ! Je moet het net naar je toe trekken, met de vis er in, de vis in het water, de rand van het net boven water, en dan, als hij aan de kant is, het net vastnemen en zo naar je toe heffen, aan het net zelf.

Het lukte, en Bart beleefde de tijd van zijn leven...
Direct de kodak er bij en die vis moest vereeuwigd worden !
Bart zou hem op facebook zetten, maar ik heb nog niets gezien... Hij is nog in vakantie, wie weet is hij al uit zijn bed ? Ik weet zeker dat hij heel de nacht met een zoete glimlach op de lippen heeft gedroomd van vissen bij pepee...

Toen we hier naderhand thuis belandden, kon mama zien dat hij een goede dag had beleefd... De glimlach zat er nog steeds...

Weet je wat ?
Ik denk dat er een nieuwe visser is in de familie !

Joepie !

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: